(wycieczek)

См. также в других словарях:

• krajoznawstwo — n III, Ms. krajoznawstwowie, blm «ruch społeczny popularyzujący wiedzę o kraju (regionie), m.in. przez organizowanie wycieczek, obozów wędrownych o charakterze poznawczo dydaktycznym; poznawanie kraju (regionu) w zakresie różnych dziedzin, np.… …   Słownik języka polskiego

• nadto — 1. książk. «wyraz przyłączający zdania lub ich części zawierające jakieś dodatkowe, precyzujące szczegóły, dane, informacje, uzasadnienia (często z uwydatnieniem ich niezwykłości, konieczności zwrócenia szczególnej uwagi itp.); poza tym, przy… …   Słownik języka polskiego

• narciarstwo — n III, Ms. narciarstwowie, blm «sport zimowy obejmujący biegi, skoki, zjazdy na nartach i dwubój zimowy; turystyka zimowa polegająca na dokonywaniu wypraw, wycieczek na nartach; jazda na nartach» Narciarstwo zjazdowe, klasyczne. Uprawiać… …   Słownik języka polskiego

• pilot — m IV, DB. a, Ms. pilotocie; lm M. pilotoci, DB. ów 1. «osoba odpowiednio wyszkolona, mająca uprawnienia do kierowania statkiem powietrznym; lotnik» Pilot szybowcowy, myśliwski. Pilot śmigłowca, bombowca, odrzutowca. Piloci balonów, sterowców.… …   Słownik języka polskiego

• plecak — m III, D. a, N. plecakkiem; lm M. i «torba z grubego płótna, zwykle impregnowanego, umocowywana na plecach za pomocą rzemyków lub taśm parcianych, służąca do noszenia rzeczy potrzebnych podczas wycieczek, wędrówek, wspinaczek, przemarszów wojsk… …   Słownik języka polskiego

• ten — m odm. jak przym., D. tego, B. tego (żyw.) a. ten (nieżyw.); ta ż, DCMs. tej, B. tę, N. tą; to n, D. tego, B.=M.; lm M. m. os. ci a. ż. rzecz. te, DMs. tych, B. m. os. tych a. ż. rzecz. te 1. «zaimek wskazujący, będący określeniem rzeczownika,… …   Słownik języka polskiego

• współdziałać — ndk I, współdziałaćam, współdziałaćasz, współdziałaćają, współdziałaćaj, współdziałaćał 1. «działać, pracować wspólnie z kimś, pomagać komuś w jakiejś działalności» Współdziałać w organizowaniu wycieczek, obozów letnich. Rodzice współdziałają ze… …   Słownik języka polskiego

• wypadowy — 1. «dotyczący wypadu wojskowego lub wypadu wycieczki» Baza wypadowa dla wycieczek. 2. sport. «dotyczący wypadu w szermierce» ∆ Noga wypadowa «noga, na którą zostaje przerzucony ciężar ciała, gdy szermierz robi krok do przodu» …   Słownik języka polskiego

• biwak — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. u {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} obozowanie pod gołym niebem w namiotach; zwykle podczas wycieczek turystycznych, obozów itp. : {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• identyfikator — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. a, Mc. identyfikatororze {{/stl 8}}{{stl 7}} plakietka z imieniem, nazwiskiem, a często i zdjęciem, służąca jako znak rozpoznawczy osoby, noszona najczęściej przez pracowników jakichś instytucji (np. banków),… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• kaowiec — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIb, W. kaowiecwcu || kaowiecwcze; lm M. kaowiecwcy, środ. {{/stl 8}}{{stl 7}} pracownik zatrudniony w placówkach kulturalno oświatowych i ośrodkach wypoczynkowych, zajmujący się organizowaniem wycieczek, zabaw,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień