-
41 gniewać
II. vr1) ( wybuchnąć gniewem)\gniewać się na kogoś sich +akk über jdn ärgern [ lub aufregen]2) ( żyć w niezgodzie)\gniewać się z kimś miteinander im Streit liegen, sich +akk mit jdm zanken -
42 parskać
-
43 płacz
wybuchnąć \płaczem in Tränen ausbrechenkomuś jest do \płaczu jdm ist weinerlich zumute, jdm ist nach Heulen ( fam) -
44 rozgorzeć
-
45 śmiech
3) \śmiech to zdrowie Lachen ist gesundcoś [jest] \śmiechu warte etw ist zum Lachen [ lub lächerlich]parsknąć [ lub wybuchnąć] \śmiechem in Lachen ausbrechenumierać [ lub pokładać się] [ lub zrywać boki] ze \śmiechu sich +akk totlachen, sich +akk vor Lachen kugelnjest mi nie do \śmiechu mir ist nicht zum Lachen [ lub nach Lachen zumute] -
46 zawrzeć
-
47 auflodern
-
48 entflammen
entflammen *( geh)2) ( verliebt machen)für jdn/etw \entflammen zakochać się w kimś/czymś1) ( ausbrechen) Streit: wybuchnąć2) ( verliebt sein)für jdn entflammt sein być w kimś zakochanymvon Leidenschaft entflammt sein pałać namiętnością -
49 entstehen
entstehen *das Haus ist in acht Monaten entstanden ten dom został zbudowany w osiem miesięcy3) chem być produktembei der Verbrennung [von etw] entsteht eine große Wärmemenge przy spalaniu [czegoś] powstaje duża ilość ciepła4) ( sich ergeben)ihm \entstehen durch den Unfall große Unkosten wypadek obciąża go dużymi kosztami -
50 knallen
I. vi1) haben ( einen Knall von sich geben) Tür: trzasnąć; Peitsche: śmignąć; Korken: strzelić; Feuerwerkskörper: wybuchnąć; Schuss: paśćden Korken \knallen lassen strzelić korkiem [butelki]mit der Tür \knallen trzasnąć drzwiamimit der Peitsche \knallen śmignąć biczemgegen die Wand/die Tür \knallen grzmotnąć w ścianę/drzwi ( pot)auf den Boden \knallen runąć na ziemięmit dem Auto gegen eine Mauer \knallen roztrzaskać samochód o murwild um sich \knallen strzelać na ślepo dookołaes knallt ( eine Tür fällt zu) trzaskają drzwi; ( ein Korken springt heraus) strzela korek [butelki]; ( ein Unfall passiert) jest kraksa; ( ein Knallkörper zündet) wybucha petarda; ( ein Schuss fällt) słychać strzał1) ( zuschlagen)die Tür \knallen trzasnąć drzwiami2) (fam: werfen)das Päckchen auf den Tisch/in die Ecke \knallen rzucić paczkę [z hukiem] na stół/w kątsich aufs Sofa \knallen walnąć się na tapczan ( pot) -
51 losbrechen
los|brechen1) ( sich lösen) -
52 loslachen
los|lachenvi wybuchnąć śmiechem -
53 sprengen
sprengen ['ʃprɛŋən]I. vt6) ( gießen) Rasen polewać [ perf polać]; Wäsche spryskiwać [ perf spryskać], skrapiać [ perf skropić]7) ( fig)die Freude sprengte mir fast die Brust radość mnie rozpierała ( przen)die Bank \sprengen rozbić bank ( przen)II. vidurch den Wald/übers Feld \sprengen galopować [ perf po-] przez las/pola
См. также в других словарях:
wybuchnąć — Bomba wybuchła zob. bomba 2 … Słownik frazeologiczny
wybuchnąć — dk Va a. Vc, wybuchnąćnę, wybuchnąćniesz, wybuchnąćnij, wybuchnąćbuchnął a. wybuchł, wybuchnąćbuchnęła a. wybuchnąćbuchła, wybuchnąćbuchnęli a. wybuchnąćbuchli, wybuchnąćnąwszy wybuchać ndk I, wybuchnąćam, wybuchnąćasz, wybuchnąćają, wybuchnąćaj … Słownik języka polskiego
bomba — 1. Bomba demograficzna «gwałtowny przyrost urodzeń w krótkim czasie, zwykle mający negatywne skutki»: Bomba demograficzna nie musi wcale wybuchnąć. Okazało się, że możliwy jest nie tylko skokowy wzrost liczby ludności, ale i produkcji rolnej… … Słownik frazeologiczny
zagryźć — wargi, usta «powstrzymać jęk, krzyk, śmiech itp., przygryzając wargi»: Maciuś zagryzł wargi, żeby nie wybuchnąć płaczem. J. Korczak, Maciuś. (...) ciotka przestraszyła się. Zagryzła usta. Janusz zrozumiał, że powiedział coś bardzo nietaktownego.… … Słownik frazeologiczny
zagryzać — Zagryźć wargi, usta «powstrzymać jęk, krzyk, śmiech itp., przygryzając wargi»: Maciuś zagryzł wargi, żeby nie wybuchnąć płaczem. J. Korczak, Maciuś. (...) ciotka przestraszyła się. Zagryzła usta. Janusz zrozumiał, że powiedział coś bardzo… … Słownik frazeologiczny
cha — «odgłos śmiechu; wyraz, zwykle powtarzany, oznaczający wybuch śmiechu» Wybuchnąć śmiechem: cha, cha, cha! … Słownik języka polskiego
cholerycznie — 1. rzad. przysłów. od choleryczny a) w zn. 1: Twarz chorego cholerycznie zmieniona. b) w zn. 2: Wybuchnąć cholerycznie. 2. posp. «bardzo źle; cholernie» … Słownik języka polskiego
demoniczny — demonicznyni «mający w sobie coś z demona; niesamowity, upiorny, szatański» Demoniczny charakter. Postać demoniczna. Wybuchnąć demonicznym śmiechem. Miał coś demonicznego w sobie … Słownik języka polskiego
dramatycznie — dramatycznieej 1. «pod względem dramatycznym (scenicznym), tak jak w dramacie, w sposób właściwy technice dramatu» Sceny dramatycznie kulminujące akcję powieści. 2. «wstrząsająco, tragicznie» Wybuchnąć, krzyknąć dramatycznie … Słownik języka polskiego
eksplodować — ndk a. dk IV, eksplodowaćduje, eksplodowaćował «wybuchać, wybuchnąć, rozrywać się, rozerwać się, pękać, pęknąć z hukiem» Eksplodował gaz ziemny. Bomba eksplodowała. Materiały wybuchowe eksplodowały. ‹łac.› … Słownik języka polskiego
gniew — m IV, D. u, Ms. gniewwie 1. blm «gwałtowna reakcja na jakiś przykry bodziec zewnętrzny wyrażająca się podnieceniem, niezadowoleniem, oburzeniem; złość, wzburzenie, wściekłość, irytacja» Gwałtowny, ślepy, tępy, irracjonalny gniew. Burza, chmura,… … Słownik języka polskiego