-
1 oparzyć
глаг.• выжигать• гореть• жечь• жечься• обварить• обжечь• обжигать• ошпаривать• палить• поджигать• пылать• сгореть• сжечь• сжигать• спалить• шпарить* * *oparz|yć\oparzyćony сов. обжечь; обварить, ошпарить (parą, wrzątkiem);● jak \oparzyćony как ошпаренный
* * *oparzony сов.обже́чь; обвари́ть, ошпа́рить (parą, wrzątkiem) -
2 parzyć
глаг.• вливать• выжигать• гореть• жечь• жечься• заваривать• заварить• обварить• обжигать• ошпаривать• палить• поджигать• пылать• сгореть• сжечь• сжигать• случать• спалить• шпарить* * *parz|yć\parzyćony несов. 1. жечь; обжигать;\parzyć wargi (usta) обжигать губы; pokrzywa \parzyćу крапива жжёт;
2. (oblewać wrzątkiem) ошпаривать; обдавать кипятком (паром);3. заваривать;\parzyć herbatę заваривать чай; \parzyć kawę варить кофе;
4. (poddawać działaniu pary) пропаривать; запаривать+3. zaparzać
* * *parzony несов.1) жечь; обжига́тьparzyć wargi (usta) — обжига́ть гу́бы
pokrzywa parzy — крапи́ва жжёт
2) ( oblewać wrzątkiem) ошпа́ривать; обдава́ть кипятко́м (па́ром)3) зава́риватьparzyć herbatę — зава́ривать чай
parzyć kawę — вари́ть ко́фе
4) ( poddawać działaniu pary) пропа́ривать; запа́риватьSyn:zaparzać 3) -
3 poparzyć
глаг.• обжечь* * *poparz|yć\poparzyćony сов. обжечь;\poparzyć wrzątkiem (parą) ошпарить (обварить) кипятком (паром); \poparzyć pokrzywą обжечь крапивой
+ oparzyć, sparzyć* * *poparzony сов.обже́чьpoparzyć wrzątkiem (parą) — ошпа́рить (обвари́ть) кипятко́м (па́ром)
poparzyć pokrzywą — обже́чь крапи́вой
Syn: -
4 sparzyć
глаг.• выжигать• гореть• жечь• жечься• обварить• обжечь• обжигать• ошпаривать• ошпарить• палить• поджигать• пылать• сгореть• сжечь• сжигать• случить• спалить• шпарить* * *sparz|yć\sparzyćony сов. 1. обжечь;2. (zalać wrzątkiem) ошпарить+* * *sparzony сов.1) обже́чь2) ( zalać wrzątkiem) ошпа́ритьSyn: -
5 wyparzyć
глаг.• выпарить* * *wyparz|yć\wyparzyćony сов. 1. выпарить;2. (wrzątkiem) обдать кипятком, ошпарить* * *wyparzony сов.1) вы́парить2) ( wrzątkiem) обда́ть кипятко́м, ошпа́рить -
6 oparzyć się
-
7 parzyć się
I несов.1) обжига́ться2) ( wrzątkiem) ошпа́риваться3) ( w łaźni) па́риться4) (o herbacie, kawie itp.) зава́риватьсяII несов.случа́ться ( о животных) -
8 sparzyć się
I сов.1) обже́чься2) ( oblać się wrzątkiem) ошпа́риться•- kto się raz na gorącym sparzył, ten na zimne dmuchaSyn:II сов.спа́риться, случи́ться ( о животных) -
9 oparzyć\ się
сов. обжечься; обвариться, отпариться (parą, wrzątkiem) -
10 parzyć\ się
%1 несов. 1. обжигаться;2. (wrzątkiem) ошпариваться; 3. (w łaźni) париться; 4. (o herbacie, kawie itp.) завариваться -
11 sparzyć\ się
sparzy|ć się%1 сов. 1. обжечься;2. (oblać się wrzątkiem) ошпариться;● kto się raz (na gorącym) \sparzyć\ sięł, ten na zimne dmucha погов. обжёгшись на молоке, дует на воду
+ oparzyć się
См. также в других словарях:
parzyć — I ndk VIb, parzyćrzę, parzyćrzysz, parz, parzyćrzył, parzyćrzony 1. «dawać się odczuwać jako coś gorącego, oddziaływać na coś gorącem; palić, piec» Herbata parzy język. Gorący piasek parzył nam stopy (nas w stopy). Słońce parzyło żarem. 2.… … Słownik języka polskiego
sparzyć — I dk VIb, sparzyćrzę, sparzyćrzysz, sparz, sparzyćrzył, sparzyćrzony 1. «dotykając czymś gorącym, uszkodzić ciało, tkanki; oparzyć, przypiec» Sparzyć rękę, palec. Sparzyć usta, język herbatą, papierosem. 2. «wywołać podrażnienie skóry takie, jak… … Słownik języka polskiego
wrzątek — m III, D. wrzątektku, N. wrzątektkiem, blm «ciecz wrząca (najczęściej woda); ukrop, war» Sparzyć, wyparzyć coś wrzątkiem, Oparzyć się wrzątkiem … Słownik języka polskiego
kasza — ż II, DCMs. kaszaszy; lm D. kasz «ziarna zbożowe oczyszczone i łuszczone, grubo zmielone lub utłuczone, czasem całe (np. kasza gryczana); krupy, potrawa z tych ziaren» Kasza gryczana, jęczmienna, jaglana, krakowska, kukurydziana, owsiana,… … Słownik języka polskiego
naciągnąć — dk Va, naciągnąćnę, naciągnąćniesz, naciągnąćnij, naciągnąćnął, naciągnąćnęła, naciągnąćnęli, naciągnąćnięty, naciągnąćnąwszy naciągać ndk I, naciągnąćam, naciągnąćasz, naciągnąćają, naciągnąćaj, naciągnąćał, naciągnąćany 1. «ciągnąc napiąć,… … Słownik języka polskiego
napar — m IV, D. u, Ms. napararze; lm M. y «płyn otrzymywany przez zalanie wrzątkiem ziół, jagód, liści itp.» Napar z liści mięty, szałwii, z kwiatów rumianku, z owoców bzu czarnego. Napary ziołowe do picia, do płukania jamy ustnej, do mycia włosów.… … Słownik języka polskiego
naparzyć — dk VIb, naparzyćrzę, naparzyćrzysz, naparzyćparz, naparzyćrzył, naparzyćrzony naparzać ndk I, naparzyćam, naparzyćasz, naparzyćają, naparzyćaj, naparzyćał, naparzyćany 1. «zalać coś wrzątkiem (np. zioła lecznicze, herbatę, kawę) w celu otrzymania … Słownik języka polskiego
oparzyć — dk VIb, oparzyćrzę, oparzyćrzysz, oparz, oparzyćrzył, oparzyćrzony oparzać ndk I, oparzyćam, oparzyćasz, oparzyćają, oparzyćaj, oparzyćał, oparzyćany 1. tylko dk «uszkodzić tkankę skóry przez oblanie gorącym płynem, dotknięcie gorącym przedmiotem … Słownik języka polskiego
poparzyć — dk VIb, poparzyćrzę, poparzyćrzysz, poparzyćparz, poparzyćrzył, poparzyćrzony «spowodować oparzenie, sparzenie; oparzyć w wielu miejscach, sparzyć jedno po drugim» Poparzyć kogoś dotkliwie wrzątkiem. Poparzyć sobie ręce kwasem. poparzyć się «ulec … Słownik języka polskiego
prażucha — ż III, CMs. prażuchausze; lm D. prażuchauch 1. gw. «potrawa z prażonej mąki żytniej lub gryczanej, sparzonej wrzątkiem i okraszonej, zwykle słoniną» 2. zwykle w lm, gw. «kluski prażone» … Słownik języka polskiego
rak — m III, D. a, N. rakkiem; lm M. i 1. B.=D. «Astacus, nieduży jadalny skorupiak z rodziny o tej samej nazwie, podrzędu raków chodzących (raków właściwych); gnieździ się w wodzie wśród korzeni drzew przybrzeżnych lub pod kamieniami; w Polsce… … Słownik języka polskiego