-
1 wnosić
wnosić (wnoszę) < wnieść> (wniosę) v/t hineintragen, hereinbringen; na górę hinauftragen, hinaufbringen; skargę, pozew einreichen; prośbę vorbringen; protest einlegen; opłatę entrichten; korektury anbringen;wnosić wkład einen Beitrag leisten (do G zu D);wnosić v/i (wnioskować) schließen, schlussfolgern (z G aus D)
См. также в других словарях:
wnosić — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, wnoszę, wnosićsi, wnoś, wnoszony {{/stl 8}}– wnieść {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Vc, wniosę, wniesie, wnieś, wniósł, wniosła, wnieśli, wniesiony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zajrzeć — 1. Bieda, głód, nędza itp. patrzy, zagląda komuś w oczy; ktoś patrzy, zagląda biedzie, nędzy itp. w oczy «ktoś doznaje biedy, głodu, nędzy»: Pustoszały pola, znikały zapasy zboża, głód zaglądał w oczy, a z nim beznadziejność – po cóż siać, jeśli… … Słownik frazeologiczny
zaglądać — 1. Bieda, głód, nędza itp. patrzy, zagląda komuś w oczy; ktoś patrzy, zagląda biedzie, nędzy itp. w oczy «ktoś doznaje biedy, głodu, nędzy»: Pustoszały pola, znikały zapasy zboża, głód zaglądał w oczy, a z nim beznadziejność – po cóż siać, jeśli… … Słownik frazeologiczny
wnieść — dk XI, wniosę, wniesiesz, wnieś, wniósł, wniosła, wnieśli, wniesiony, wniósłszy wnosić ndk VIa, wnoszę, wnieśćsisz, wnoś, wnieśćsił, wnoszony 1. «niosąc umieścić kogoś lub coś we wnętrzu, w środku lub na wierzchu czegoś» Wnieść chorego do karetki … Słownik języka polskiego
wnosić — ndk VIa, wnoszę, wnosićsisz, wnoś, wnosićsił, wnoszony 1. forma ndk czas. wnieść (p.) 2. książk. «wyciągać wniosek; wnioskować, domyślać się» Z jego wyrazu twarzy wnosiła, że wszystko dobrze poszło. Można wnosić, że sprawa zostanie załatwiona… … Słownik języka polskiego