-
1 uzasadnić
(-nię, -nisz); imp - nij; vb; od uzasadniaćThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > uzasadnić
-
2 uzasadniać
impf ⇒ uzasadnić* * ** * *ipf.uzasadnić pf. -ij justify, substantiate; demonstrate, show; (twierdzenie, teorię) prove, validate.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > uzasadniać
-
3 rozumowo
adv. rationally- uzasadnić coś rozumowo to justify sth rationally* * *adv.rationally, intellectually.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rozumowo
-
4 teoretycznie
adv. 1. książk. [uzasadnić, udowodnić] theoretically- rozważać coś teoretycznie to speculate on a. about sth2. pot. (w zasadzie) theoretically, in theory- teoretycznie masz rację theoretically you’re right- teoretycznie każdy towar powinien mieć informację w języku polskim theoretically speaking a. in theory, every product should be labelled in Polish* * *advtheoretically, in theory* * *adv.theoretically, in theory.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > teoretycznie
-
5 op|rzeć
pf — op|ierać impf (oprę, oparł, oparli — opieram) Ⅰ vt 1. (podeprzeć) to lean (o coś against sth)- oprzeć coś na czymś to rest sth against sth, to put sth on sth- oprzeć drabinę o ścianę to lean a. prop the ladder against the wall- oprzeć głowę na czyimś ramieniu to lean a. rest one’s head on sb’s shoulder2. książk. (uzasadnić, motywować) to base (coś na czymś sth on sth)- oskarżenie oparte na zeznaniach świadków an accusation based on the witnesses’ testimony- teza oparta na szczegółowych badaniach a theory grounded a. founded on thorough researchⅡ oprzeć się — opierać się 1. (wesprzeć się) to lean (na czymś on sth ) (o coś against sth)- oprzeć się na lasce to lean on a walking cane- oparł się plecami o drzwi/ścianę he put his back against the door/the wall- oprzyj się o mnie lean on me2. książk. (bazować) to be based (na czymś on sth)- opierać się na swojej wiedzy to draw on one’s knowledge- prokurator oparł się na jego zeznaniach the prosecutor based the case on his testimony- teoria opiera się na wnikliwych badaniach the theory is grounded a. founded on careful study a. research- tekst opiera się na faktach the text is based on facts3. (uzyskać pomoc, poparcie) to rely (na kimś on sb) 4. (stawić opór) to resist, to defy- opierać się pokusie zrobienia czegoś to resist the temptation to do sth- nie potrafię oprzeć się słodyczom I can’t resist sweets- zdrowy organizm oprze się chorobom a healthy body will resist diseases- nie mógł się oprzeć wrażeniu, że… he couldn’t help but get the impression that…Ⅲ oprzeć się 1. (dotrzeć) to stop (by sth)- cofające się wojsko oparło się tuż przy granicy the retreating army stopped by the border2. (zostać skierowanym) afera korupcyjna oprze się o sąd the case of the corruption scandal will go a. will be brought to court- sprawa oparła się o prokuratora prosecution proceedings were launched in this case- ta sprawa będzie musiała oprzeć się o policję the police will have to be brought in to this caseThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > op|rzeć
-
6 podbud|ować
pf — podbud|owywać impf Ⅰ vt 1. (podeprzeć) to underpin [budowlę, strop] 2. książk. (uzasadnić) [osoba] to support [teorię, oskarżenie]; to underpin [działanie, program, wywód]- podbudować oskarżenie faktami to back up a. support the accusation with facts- artykuł podbudowany erudycją a paper backed up by erudition3. książk. (podnieść na duchu) to reassure, to boost- pochwała/zachęta podbudowała nas the praise/incentive boosted our moraleⅡ podbudować się — podbudowywać się (podnieść się na duchu) to be heartened- podbudowała się lekturą „Żywotów świętych” she felt heartened after reading ‘The Lives of the Saints’The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > podbud|ować
-
7 pop|rzeć
pf — pop|ierać impf Ⅰ vt 1. (wspomóc) to support, to back (up)- popierać rozwój czegoś to promote the development of sth- poprzeć czyjąś prośbę to back (up) sb’s request- popierać czyjąś kandydaturę to support a. back (up) sb’s candidacy2. (uzasadnić, potwierdzić) to justify, to back up- poprzeć swoje słowa dowodami to back one’s words with proof a. evidence- popierać swoje słowa czynami to put one’s money where one’s mouth is, to suit actions to words- deklaracja musi być poparta skuteczniejszym działaniem the declaration must be backed up with a. by more effective actionⅡ poprzeć się — popierać się to support each other/one another- członkowie rodziny solidarnie się popierali the members of the family stood togetherThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > pop|rzeć
-
8 usprawiedliw|ić
pf — usprawiedliw|iać impf Ⅰ vt 1. (wybronić) to defend- próbował usprawiedliwiać swoją nielojalność he tried to defend his disloyalty- nieznajomość przepisów nie usprawiedliwia go ignorance of the law is no excuse2. (uzasadnić) to justify- usprawiedliwione żądania/zarzuty justified demands/accusationsⅡ usprawiedliwić się — usprawiedliwiać się to excuse oneself, to justify oneself- chciał się usprawiedliwić przed nauczycielem z nieobecności na lekcji he wanted to explain his absence to the teacher- usprawiedliwiał się, gdyż czuł się winny he made excuses because he felt guiltyThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > usprawiedliw|ić
-
9 uzasadni|ć
pf — uzasadni|ać impf vt to justify, to substantiate- uzasadnić tezę/wniosek to substantiate a thesis/to justify a motionThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > uzasadni|ć
-
10 uzasadnie|nie
Ⅰ sv ⇒ uzasadnić Ⅱ n książk. grounds, justification- nie znalazł uzasadnienia dla jej postępku he found no grounds for what she had done- □ uzasadnienie wyroku Prawo justification of the sentenceThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > uzasadnie|nie
-
11 uzasadni|ony
Ⅰ pp ⇒ uzasadnić Ⅱ adj. justified, well-founded a. wellgrounded- miała do niego uzasadnione pretensje she had good reason to be angry with himThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > uzasadni|ony
-
12 wyjaśni|ć
pf — wyjaśni|ać impf Ⅰ vt 1. (objaśnić) to explain, to account for [fakt, zjawisko]; to explain [zagadkę]; to clarify [okoliczności]; to clear [sth] up, to clear up, to clarify [nieporozumienie, problem, sprawę]- wyjaśnić coś komuś to explain sth to sb, to clarify sth for sb- nie umieć wyjaśnić czegoś to be unable a. at a loss to explain sth- wyjaśnij mi, o co tutaj chodzi explain to me what it’s all about- choroba wyjaśniała jej nieobecność her illness accounted for her absence- to wszystko wyjaśnia! that explains everything!, that explains it!- tajemnica jego śmierci nigdy nie została wyjaśniona the mystery of his death has never been clarified- to należy wyjaśnić this needs to be clarified a. explained- wyjaśnijmy to na przykładzie let’s explain it with a. using an example- za długo byłoby wyjaśniać it would take too long to explain2. (uzasadnić) to explain [motywy]; to clear [sth] up, to clear up, to clarify [wątpliwości]- chciałbym wyjaśnić jedną rzecz I’d like to clarify one thing a. make one thing clear- wyjaśnijmy sobie jedno let’s get one thing straight- jak to wyjaśnisz? how are you going to a. how can you explain that?Ⅱ wyjaśnić się — wyjaśniać się 1. (stać się zrozumiałym) [sytuacja] to become clear, to clarify itself; [punkt sporny] to be clarified a. cleared up- tajemnica się wyjaśniła the mystery resolved itself- wszystko się wreszcie wyjaśniło everything has become clear at last2. (rozjaśnić się) [niebo] to clear (up), to brighten up- wyjaśnia się it’s brightening up, the weather is clearing upThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wyjaśni|ć
-
13 popierać popier·ać
-am, -asz; pf poprzećvt1) to support2) [plan] to second3) (ustnie) to back4) (= uzasadnić) to support
См. также в других словарях:
uzasadniać — ndk I, uzasadniaćam, uzasadniaćasz, uzasadniaćają, uzasadniaćaj, uzasadniaćał, uzasadniaćany uzasadnić dk VIa, uzasadniaćnię, uzasadniaćnisz, uzasadniaćnij, uzasadniaćnił, uzasadniaćniony «popierać coś dowodami, argumentami, wykazywać słuszność,… … Słownik języka polskiego
uzasadniać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, uzasadniaćam, uzasadniaća, uzasadniaćają, uzasadniaćany {{/stl 8}}– uzasadnić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, uzasadniaćnię, uzasadniaćni, uzasadniaćniony {{/stl 8}}{{stl 7}} podawać argumenty, dowody na… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dowieść — dk XI, dowieśćwiodę, dowieśćwiedziesz, dowieśćwiedź, dowieśćwiódł, dowieśćwiodła, dowieśćwiedli, dowieśćwiedziony, dowieśćwiedzeni dowodzić ndk VIa, dowieśćdzę, dowieśćdzisz, dowieśćwódź, dowieśćdził, dowieśćdzony 1. «wykazać prawdziwość czegoś,… … Słownik języka polskiego
intuicja — ż I, DCMs. intuicjacji, blm 1. «przeczucie, zdolność przewidywania, twórcza wyobraźnia» Kierować się intuicją. Wyczuwać coś intuicją. 2. filoz. «rodzaj irracjonalnego poznania polegającego na uchwyceniu prawdy dzięki wewnętrznemu przekonaniu, bez … Słownik języka polskiego
irracjonalny — «pozbawiony pierwiastków racjonalnych, nie dający się racjonalnie uzasadnić» Irracjonalny fatalizm. Irracjonalny lęk. ‹łac.› … Słownik języka polskiego
misternie — misternieej «w sposób misterny; kunsztownie, wymyślnie, precyzyjnie, artystycznie; umiejętnie, chytrze» Misternie wykonany, rzeźbiony. Uzasadnić coś misternie … Słownik języka polskiego
nazizm — m IV, D. u, Ms. nazizmzmie, blm «ideologia i ruch niemieckich faszystów; jako kierunek światopoglądowy był zlepkiem koncepcji elitarnych i rasistowskich, usiłujących uzasadnić prawa Niemiec do podbijania innych narodów i do panowania nad światem; … Słownik języka polskiego
nieodparcie — «nie do odparcia; niezbicie, niezaprzeczenie» Uzasadnić, udowodnić coś nieodparcie. Trwać nieodparcie przy swoim zdaniu … Słownik języka polskiego
niewytłumaczalny — «nie dający się wytłumaczyć, uzasadnić; niewyjaśniony, niezrozumiały» Niewytłumaczalny żal, urok … Słownik języka polskiego
oprzeć — dk XI, oprę, oprzesz, oprzyj, oparł, oparli, oparty I opierać ndk I, oprzećam, oprzećasz, oprzećają, oprzećaj, oprzećał, oprzećany 1. «przystawić coś do czegoś, przysunąć tak, by dotykało do czegoś, ustawić coś przy czymś albo na czymś, by się… … Słownik języka polskiego
organiczny — 1. «należący do świata zwierzęcego lub roślinnego, będący częścią składową organizmów żywych, właściwy organizmom żywym lub z nich pochodzący» Świat organiczny Bałtyku. Zanieczyszczenia organiczne wody. ∆ Schorzenia organiczne «choroby, których… … Słownik języka polskiego