(urzędowo)

См. также в других словарях:

• urzędowo — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} według zasad danego urzędu, na mocy urzędu, według przepisów prawa, zgodnie z tymi przepisami, w sposób formalny, oficjalnie : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• urzędowo — 1. «na mocy urzędu, przez urząd; zgodnie z przepisem prawa» Przeprowadzić, ustalić coś urzędowo. Podać coś urzędowo do wiadomości. 2. «zgodnie z ustalonym przepisem» Urzędowo obowiązująca pisownia …   Słownik języka polskiego

• oficjalny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, oficjalnyni, oficjalnyniejszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przekazany, ogłoszony, odbywający się urzędowo; zgodny z ustalonymi formami i zatwierdzonymi urzędowo zasadami;… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• formalnie — formalnieej 1. «pod względem formy, układu, struktury» Formalnie referat nie budzi zastrzeżeń. 2. «zgodnie z przepisem, zarządzeniem, zwyczajem; urzędowo, oficjalnie» Oświadczać, stwierdzać coś formalnie. 3. «w rzeczywistości, naprawdę,… …   Słownik języka polskiego

• formalność — ż V, DCMs. formalnośćści; lmMD.formalnośćści 1. «zewnętrzne cechy układu, struktury czegoś; forma zewnętrzna» 2. «czynność wykonywana według przepisów, urzędowo, oficjalnie» Formalności celne, meldunkowe, paszportowe, prawne. Dopełnić, wypełnić,… …   Słownik języka polskiego

• kancelaryzm — m IV, D. u, Ms. kancelaryzmzmie; lm M. y rzad. «wyraz, zwrot charakterystyczny dla stylu urzędowo kancelaryjnego» …   Słownik języka polskiego

• legitymować — ndk IV, legitymowaćmuję, legitymowaćmujesz, legitymowaćmuj, legitymowaćował, legitymowaćowany 1. «sprawdzać urzędowo czyjś dowód osobisty, legitymację lub inny dokument w celu stwierdzenia tożsamości lub odpowiednich uprawnień» Policjant… …   Słownik języka polskiego

• małżonka — ż III, CMs. małżonkance; lm D. małżonkanek «żona (zwykle w zwrotach konwencjonalnych, podniośle, urzędowo, niekiedy żartobliwie); mężatka, kobieta zamężna» Czuła, wierna małżonka …   Słownik języka polskiego

• notyfikować — dk a. ndk IV, notyfikowaćkuję, notyfikowaćkujesz, notyfikowaćkuj, notyfikowaćował, notyfikowaćowany praw. «zawiadomić, zawiadamiać urzędowo, podać, podawać do wiadomości ważny fakt, postanowienie itp. (zwłaszcza w stosunkach dyplomatycznych)»… …   Słownik języka polskiego

• oficjalny — oficjalnyni, oficjalnyniejszy 1. «ogłoszony, podany do wiadomości urzędowo, odpowiadający ustalonym formom, regułom; reprezentujący urząd; urzędowy, formalny» Oficjalny komunikat. Oficjalne pismo, sprawozdanie. Oficjalna wersja. Ubiór, strój… …   Słownik języka polskiego

• protestować — ndk IV, protestowaćtuję, protestowaćtujesz, protestowaćtuj, protestowaćował, protestowaćowany 1. «występować z protestem, zgłaszać sprzeciw, nie zgadzać się, przeciwstawiać się» Gorąco, ostro, stanowczo protestować. Protestować przeciw wojnie,… …   Słownik języka polskiego