-
1 uroczyście
adv. grad. 1. (odświętnie) ceremonially, ceremoniously 2. (podniośle) solemnly- przyrzekam uroczyście I solemnly pledge* * *adv* * *adv.1. (= odświętnie) formally.2. (= podniośle) solemnly, formally, ceremoniously.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > uroczyście
-
2 uroczyście
adv -
3 patetycznie
adv. 1. (podniośle) in an exalted manner; (uroczyście) solemnly 2. (z przesadą) pompously, bombastically- patetycznie brzmiące tyrady grandiloquent tirades a. rambling- zachowywać się patetycznie to behave in a pompous fashion* * *adv.pompously, bombastically.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > patetycznie
-
4 solennie
adv. grad. 1. książk. (uroczyście) [obiecać, przyrzec, obchodzić] solemnly 2. żart. [ośmieszyć się, przegrać] thoroughly* * *adv(przyrzekać, zapewniać) solemnly* * *adv.solemnly, earnestly; obiecać solennie give a solemn promise.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > solennie
-
5 wkraczać
impf ⇒ wkroczyć* * *( wchodzić uroczyście) to enter, to make an entrance; ( o wojsku) to move lub march in; (przen: interweniować) to step in* * *ipf.1. enter; ( o wojsku) march l. move in; wkraczać nielegalnie prawn. trespass ( na coś on/upon sth); 1 września armia niemiecka wkroczyła do Polski on September 1 the German army invaded Poland; wkroczyć na arenę dziejów enter history; wkroczyliśmy w XXI wiek we entered the 21st century.2. (= interweniować) step in.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wkraczać
-
6 fet|ować
impf vt 1. (traktować uroczyście) to fête- tłum fetował zwycięzców the winners were being fêted by the crowd- fetował przyjaciół obiadem he gave a dinner in honour of his friends2. (świętować) to celebrate [zwycięstwo, jubileusz]The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > fet|ować
-
7 gło|sić
impf vt 1. (upowszechniać) to propagate, to promote [pogląd, przekonanie, zasadę]- głosić słowo Boże to preach the word of God2. (stwierdzać) to say, to state- mądrość ludowa głosi, że prawdziwych przyjaciół poznaje się w biedzie the proverb says that a friend in need is a friend indeed- ustawa głosi, że… the bill states that…- fama/wieść/plotka głosi, że… rumour has it that…3. książk. (uroczyście wygłaszać) to deliver [kazanie, wykład] 4. Myślis. (szczekać) to give voice- głosić trop sarny/dzika to give voice when tracking a deer/boarThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > gło|sić
-
8 oświadcz|yć
pf — oświadcz|ać impf Ⅰ vi książk. to announce, to declare- oświadczył stanowczo, że rezygnuje z nauki he declared firmly that he was going to quit school- oświadczył uroczyście, że się żeni he solemnly declared that he was going to get marriedⅡ oświadczyć się — oświadczać się to propose- zakochał się do tego stopnia, że się oświadczył he was so madly in love with her that he proposed to herThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > oświadcz|yć
-
9 poma|zać
pf (pomażę) Ⅰ vt 1. (pobrudzić) to smudge [ręce, twarz, ubranie]- uważaj, żeby nie pomazać sobie rękawów sadzą/farbą mind you don’t smudge your sleeves with soot/paint2. pot. (pokryć gryzmołami) to scribble- ktoś pomazał świeżo pomalowaną ścianę napisami someone has covered the freshly painted wall with graffitti3. przest. (uroczyście namaścić) to anoint- Samuel pomazał go na króla Samuel anointed him kingⅡ pomazać się pot. (pobrudzić się) (samego siebie) to get smeared; (nawzajem) to smear each other/one another- cała pomazałam się tuszem I got smeared with ink- dzieciaki pomazały się ketchupem the kids smeared one another with ketchupThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > poma|zać
-
10 przejęci|e
. sv ⇒ przejąć II n sgt excitement, fervour GB, fervor US- patrzyła na niego z ogromym przejęciem she looked at him intently- składał raport uroczyście, pełen przejęcia he made his report solemnly, lyrically, with heartfelt empathy- deklamował wiersz z przejęciem he recited the poem with gusto a. lyrically a. with feeling- opowiadał nam o swojej przygodzie z przejęciem he was telling (us/them) about his adventure with great excitement- słuchali z przejęciem opowiadania they listened to the story intently a. with profound attention- dostał wypieków z przejęcia his face was flushed in excitement- modlili się z przejęciem they were engaged in earnest a. fervent prayerThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przejęci|e
-
11 przyrze|c
pf — przyrzek|ać impf (przyrzeknę, przyrzekniesz, przyrzekł, przyrzekła, przyrzekli — przyrzekam) vt (zobowiązać się) to promise; (uroczyście) to pledge- przyrzekł zająć się tą sprawą he promised to see to it- rząd przyrzekł, że nie podniesie podatków the government promised not to raise taxes- przyrzekł rodzicom, że więcej tego nie zrobi he promised his parents he wouldn’t do it again- przyrzeknij (mi), że więcej tam nie pójdziesz promise (me) you won’t go there again- ojciec przyrzekł jej rękę księciu her father had promised the duke her hand (in marriage)- przyrzekła sobie, że już nigdy nie zaufa żadnemu mężczyźnie she swore she’d never trust a man again- przyrzekł sobie nie wracać do tego tematu (w myślach) he decided to put the subject out of his mind; (w mowie) he swore he’d never mention the subject again- ciągle sobie przyrzekam, że już nie będę palić I keep promising myself a. meaning to give up smokingThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przyrze|c
-
12 przysi|ąc
pf — przysi|ęgać impf (przysięgnę, przysięgniesz, przysiągł, przysięgła, przysięgli — przysięgam) Ⅰ vt 1. (obiecać) to promise; (uroczyście) to swear, to pledge- przysiągł jej miłość he promised her his love- przysięgam, że nikomu nie powiem I swear I won’t tell anybody- przysiągł jej opiekować się dziećmi he promised her that he’d take care of the children- przysiągł sobie w duchu zemstę he swore a. vowed revenge- przysięgała sobie, że już tam więcej nie pójdzie she promised herself she would never go there again- przysięgła sobie nigdy go nie zostawiać samego she swore never to leave him alone2. (zapewnić) to swear- przysięgać na Biblię/honor to swear on the Bible/on one’s honour- przysięgam (ci), że nie wiedziałem I swear I didn’t know- przysiągłbym a. mógłbym przysiąc, że już go kiedyś widziałem I could have sworn I’d seen him before, I could swear I’ve seen him before- gotów był przysiąc, że kiedyś już tu był he could have sworn he’d been there before- można było przysiąc, że śpi you would have sworn he was sleeping- przysiągłbyś, że to uczciwi ludzie you could have sworn they were honest peopleⅡ przysiąc się — przysięgać się pot. to swear- przysięgał się, że nic nie wie he swore he didn’t know anythingThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przysi|ąc
-
13 twórczoś|ć
f sgt 1. (tworzenie) (artistic) work- reżyser uroczyście świętował dwudziestolecie swej twórczości filmowej the director celebrated twenty years in the cinema- książka opisuje dzieje życia i twórczości van Gogha the book describes the life and works of Van Gogh- poeci często korzystali z poetyckiej twórczości ludowej poets often made use of folk poetry2. (dorobek) production, output- festiwal jest okazją do przyjrzenia się rodzimej twórczości filmowej the festival is an opportunity to take a look at domestic film production- dziś w programie przyglądamy się jego twórczości literackiej on today’s programme we are looking at his literary output■ radosna twórczość pot., iron. messing aroundThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > twórczoś|ć
-
14 wkr|oczyć
pf — wkr|aczać impf vi 1. (wejść) to enter vt; (uroczyście, dostojnie, efektownie) to make an a. one’s entrance- wkroczyć do pokoju/na dziedziniec to enter a room/courtyard- wkroczyć głównym wejściem to enter by a. through the main door- wkroczyć na teren prywatny/fabryki (bezprawnie) to trespass on private property/on the factory premises2. [armia, żołnierze, najeźdźca] (wedrzeć się) to encroach (do czegoś (up)on sth); (wejść w granice, do środka) to enter vt; (zająć siłą) to invade vt- wróg wkroczył w granice naszego kraju the enemy has entered our country a. has crossed our borders- wojownicze szczepy wkraczały regularnie na tereny sąsiednich ludów belligerent tribes regularly encroached on the territories of the neighbouring peoples3. przen. (pojawić się) [zjawiska, prądy umysłowe, moda] to appear; [pustynia, morze, roślinność] to encroach (do czegoś (up)on sth)- lato/styl rustykalny wkracza na wystawy sklepowe summer fashion/a rustic style is appearing in the shop windows- chwasty wkraczały coraz bardziej do zaniedbanego ogrodu/na żwirowe ścieżki weeds encroached increasingly on the neglected garden/gravel footpaths4. (interweniować) to step in; (wmieszać się) to encroach, to move in (do czegoś on sth); (zacząć uczestniczyć) to become involved (w coś in sth)- wkroczyć do akcji to take action- wkroczyliśmy, kiedy sprawy przybrały zły obrót we stepped in when things took a turn for the worse- nie pozwól, by praca wkraczała w twoje życie osobiste never let your work interfere with your personal life- wkroczył do polityki a. w świat polityki jako trzydziestolatek he entered (the world of) politics in his thirties- rozmowy wkroczyły w krytyczną fazę the talks entered a critical phase- wkroczyliśmy w trzecie tysiąclecie/okres reform we entered the third millennium/a period of reforms6. przen. (podjąć) to touch (w coś (up)on sth)- wkroczyć w temat/krąg zagadnień to touch on a subject/range of issues■ wkraczać w czyjeś kompetencje to encroach on sb’s territory- wkroczyć na drogę występku to be on the slippery slope towards a life of crimeThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wkr|oczyć
См. также в других словарях:
uroczyście — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., uroczyścieej {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} w sposób odbiegający od codzienności; odświętnie, dostojnie, okazale : {{/stl 7}}{{stl 10}}Uroczyście obchodzone święto niepodległości.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
uroczyście — uroczyścieej 1. «w sposób uroczysty; odświętnie, okazale, wystawnie» Uroczyście przystrojone gmachy, ulice. Obchodzić uroczyście jakieś święto, jakąś rocznicę. Podpisanie umowy odbyło się bardzo uroczyście. 2. «z godnością, z namaszczeniem, z… … Słownik języka polskiego
celebrować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, celebrowaćruję, celebrowaćruje, celebrowaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} odprawiać uroczyście mszę, inne nabożeństwo lub obrzęd : {{/stl 7}}{{stl 10}}Biskup celebrował… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
celebrować — ndk IV, celebrowaćruję, celebrowaćrujesz, celebrowaćruj, celebrowaćował, celebrowaćowany 1. «odprawiać nabożeństwo, obrzęd, zwłaszcza uroczyście» Ksiądz celebruje mszę. 2. «zachowywać się, robić coś uroczyście, z namaszczeniem, ze szczególną… … Słownik języka polskiego
fanfara — 1. Coś odbyło się bez fanfar «coś odbyło się skromnie, po cichu, bez rozgłosu»: Wyjątkowo (...) Międzynarodowy Dzień Kobiet „odbył się bez fanfar; nie było nawoływań do gremialnego wręczania kwiatów, głośnych zachwytów nad macierzyństwem” (...).… … Słownik frazeologiczny
celebra — ż IV, CMs. celebrabrze; lm D. celebraebr 1. «uroczyste odprawianie nabożeństwa, obrzędu; nabożeństwo odprawione szczególnie uroczyście» 2. pot. → celebracja … Słownik języka polskiego
dać — dk I dam, dasz, dadzą, daj, dał, dany dawać ndk IX, daję, dajesz, dają, dawaj, dawał, dawany 1. «przekazać komuś rzecz, którą się posiada lub rozporządza; obdarzyć czym; podarować, ofiarować, oddać; poświęcić co» Dawać pieniądze na utrzymanie.… … Słownik języka polskiego
fetować — ndk IV, fetowaćtuję, fetowaćtujesz, fetowaćtuj, fetowaćował, fetowaćowany «podejmować kogoś wystawnie, uroczyście; raczyć, ugaszczać» Fetować zwycięzców. Fetować przyjaciół obiadem. fetować się 1. strona zwrotna czas. fetować Fetować się… … Słownik języka polskiego
koronować — ndk IV, koronowaćnuję, koronowaćnujesz, koronowaćnuj, koronowaćował, koronowaćowany «uroczyście wkładać koronę na głowę nowo obranego monarchy (lub papieża), jako symbol przekazania mu najwyższej władzy w państwie (w kościele)» Władysława… … Słownik języka polskiego
mąż — m II, DB. męża; lm M. mężowie, DB. mężów 1. «mężczyzna pozostający z kobietą w związku małżeńskim; małżonek (w stosunku do tej kobiety)» Dobry, czuły, troskliwy, pracowity mąż. Żyć, rozwieść się z mężem. Szukać, znaleźć sobie męża. Polować na… … Słownik języka polskiego
obwieścić — dk VIa, obwieścićwieszczę, obwieścićcisz, obwieścićwieść, obwieścićcił, obwieścićwieszczony obwieszczać ndk I, obwieścićam, obwieścićasz, obwieścićają, obwieścićaj, obwieścićał, obwieścićany «oficjalnie coś oznajmić, podać do wiadomości; ogłosić … Słownik języka polskiego