-
1 ulokować
глаг.• вкладывать• поместить• помещать• размещать• расквартировывать• располагать• ставить• установить• устраивать* * *ulokowa|ć\ulokowaćny сов. 1. поместить;\ulokować na podłodze положить на пол; \ulokować kapitał (pieniądze) поместить (вложить) капитал;
2. разместить, поместить, устроить (кого-л.);\ulokować u sąsiadów устроить, поместить у соседей+1. umieścić 2. urządzić
* * *ulokowany сов.1) помести́тьulokować na podłodze — положи́ть на́ пол
ulokować kapitał (pieniądze) — помести́ть (вложи́ть) капита́л
2) размести́ть, помести́ть, устро́ить (кого-л.)ulokować u sąsiadów — устро́ить, помести́ть у сосе́дей
Syn: -
2 ulokować
lokować się SPORT sich platzieren, sich qualifizieren -
3 ulokować
-
4 ulokować
(-uję, -ujesz); vb; od lokowaćThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ulokować
-
5 ulokować
• house -
6 ulokować
1. installe2. installer3. loger4. placer -
7 ulokować
1. помістити, розмістити;2. зложити, покласти -
8 ulokować
lugar -
9 ulokować
στεγάζω -
10 ulokować (się)
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ulokować (się)
-
11 ulokować się
сов.1) помести́ться; размести́ться2) устро́иться, размести́тьсяulokować się się przy oknie — сесть, устро́иться у окна́
Syn:umieścić się 1), urządzić się 2) -
12 ulokować\ się
сов. 1. поместиться; разместиться;2. устроиться, разместиться;\ulokować\ się się przy oknie
сесть, устроиться у окна+1. umieścić się 2. urządzić się
-
13 ulokować samochód
поместить машинаOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > ulokować samochód
-
14 ulokować się
поміститися, розміститися -
15 устроиться
ulokować się, urządzić się, ( urządzić się) ustalić się уст., zaczepić się, zadomowić się, (на работу и т. п.) zahaczyć się, zainstalować się -
16 lok|ować1
impf Ⅰ vt książk. 1. Fin. (w banku) to deposit [pieniądze, oszczędności]; (inwestować) to invest [pieniądze, oszczędności]- lokować pieniądze w banku to deposit one’s money in a bank- lokować pieniądze w nieruchomościach to invest in property a. real estate US ⇒ ulokować2. (umieszczać na noc) [gospodarz] to accommodate [gościa]; (sadzać) to seat [osobę]- lokował ich w pokoju gościnnym they were accommodated a. put in the guest room ⇒ ulokować3. (umieszczać) to place [przedmiot]- lokować w kimś/czymś swoje nadzieje to place one’s hopes in sb/sth- źle lokować swoje uczucia to misplace one’s affections ⇒ ulokować4. (lokalizować) to locate [siedzibę, przedstawicielstwo] ⇒ ulokować 5. (odgadywać czas, miejsce czegoś) to locate [miejsce, początek]- uczeni lokują Eden w Afryce scholars locate the garden of Eden in Africa ⇒ ulokowaćⅡ lokować się 1. (zajmować miejsce) to place oneself ⇒ ulokować się 2. (plasować się) to rank- w jego systemie wartości przyjaźń lokuje się bardzo wysoko friendship ranks high on his list (of personal values)The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > lok|ować1
-
17 ulok|ować
pf Ⅰ vt książk. 1. (na nocleg) to put [sb] up; (znaleźć mieszkanie) to find lodgings a. accommodation for- ulokować kogoś w hotelu/pokoju gościnnym to put sb up at a hotel/in the guest room- powodzian ulokowano u krewnych flood victims were taken in by their relatives ⇒ lokować2. (położyć) to put, to place [krzesło, walizkę, roślinę]; (usytuować) to locate, to situate [bibliotekę, biuro, bar]- hotel ulokowany w centrum mista a centrally located hotel- restaurację ulokowano a. restauracja jest ulokowana na parterze the restaurant is located a. situated on the ground floor ⇒ lokować3. Ekon., Fin. (zdeponować) to deposit; (wyłożyć) to invest [pieniądze, kwotę, zyski]- ulokować oszczędności w banku/na koncie to deposit one’s savings in a bank/in an account- ulokować pieniądze w złocie/akcjach to invest (one’s money) in gold/shares ⇒ lokować4. (pokładać) ulokować w kimś swoje nadzieje to place a. put one’s hope(s) in sb- ulokowała w synu wielkie ambicje she had great ambitions for her son- nie ulokowała w nim żadnych głębszych uczuć she developed no deeper feelings for him ⇒ lokowaćⅡ ulokować się książk. 1. (zamieszkać) to stay, to put up; (zająć miejsce) to position oneself- ulokowaliśmy się w Hotelu Grand we put up at the Grand Hotel- ulokowała się wygodnie na fotelu she settled herself comfortably in an armchair ⇒ lokować się2. (umiejscowić się) [instytucja, obiekt] to be situated, to be located- w odnowionym dworku ulokował się hotel a hotel is situated in a renovated manor houseThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ulok|ować
-
18 kapitał
сущ.• капитал• справедливость• столица• фонд* * *♂, Р. \kapitału капитал;\kapitał monopolistyczny монополистический капитал; obcy \kapitał иностранный капитал; \kapitał obrotowy оборотный капитал; \kapitał stały, zmienny постоянный, переменный капитал; \kapitał zakładowy основной капитал;
ulokować \kapitał w czymś вложить капитал во что-л.;uwięzić (unieruchomić) \kapitał заморозить капитал; wycofać \kapitał изъять капиталовложения
* * *м, Р kapitałuкапита́лkapitał monopolistyczny — монополисти́ческий капита́л
obcy kapitał — иностра́нный капита́л
kapitał obrotowy — оборо́тный капита́л
kapitał stały, zmienny — постоя́нный, переме́нный капита́л
kapitał zakładowy — основно́й капита́л
ulokować kapitał w czymś — вложи́ть капита́л во что́-л.
uwięzić (unieruchomić) kapitał — заморо́зить капита́л
wycofać kapitał — изъя́ть капиталовложе́ния
-
19 lec
legnie, legł сов. книжн. 1. лечь, улечься;2. книжн. пасть, погибнуть;\lec bohaterską śmiercią пасть смертью храбрых;
3. расположиться;● \lec pokotem а) лечь вповалку;
б) сложить голову (о многих);\lec w gruzach превратиться в развалины;
\lec u podstaw лечь в основу+1. legnąć, połżyć się 2. paść, zginąć 3. ulokować się
* * *legnie, legł сов. книжн.1) лечь, уле́чься2) книжн. пасть, поги́бнутьlec bohaterską śmiercią — пасть сме́ртью хра́брых
3) расположи́ться•- lec w gruzach
- lec u podstawSyn: -
20 osadzić
глаг.• вставлять• осадить• поселить* * *osadz|ić\osadzićę, \osadzićony сов. 1. поселить; водворить;2. нанести (ил etc.); 3. вставить; надеть; насадить;\osadzić siekierę насадить топор (на топорище);
4. (konia) осадить;\osadzić kogoś перен. осадить (одёрнуть) кого-л.; 5. хим. осадить (выделить в осадок);● \osadzić w więzieniu посадить в тюрьму;
\osadzić na tronie возвести на престол, посадить на трон+1. osiedlić, ulokować 2. nanieść 5. strącić, wytrącić
* * *osadzę, osadzony сов.1) посели́ть; водвори́ть2) нанести́ (ил и т. п.)3) вста́вить; наде́ть; насади́тьosadzić siekierę — насади́ть топо́р (на топори́ще)
4) ( konia) осади́тьosadzić kogoś — перен. осади́ть ( одёрнуть) кого́-л.
5) хим. осади́ть ( выделить в осадок)•- osadzić na tronieSyn:
См. также в других словарях:
ulokować — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}lokować I {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ulokować — dk IV, ulokowaćkuję, ulokowaćkujesz, ulokowaćkuj, ulokowaćował, ulokowaćowany «postawić, położyć, złożyć coś gdzieś; znaleźć dla kogoś miejsce, lokum, mieszkanie, znaleźć pomieszczenie dla czegoś; umieścić» Ulokować walizkę na półce. Książki… … Słownik języka polskiego
ulokować się — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}lokować się {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
lokować się – ulokować się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} w relacji przestrzennej: zajmować jakieś miejsce, umieszczać się gdzieś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ulokować się w przedziale. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
lokować — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, lokowaćkuję, lokowaćkuje, lokowaćany {{/stl 8}}– ulokować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} umieszczać kogoś, coś w jakimś miejscu; ustawiać, rozmieszczać … Langenscheidt Polski wyjaśnień
osadzić — dk VIa, osadzićdzę, osadzićdzisz, osadź, osadzićdził, osadzićony osadzać ndk I, osadzićam, osadzićasz, osadzićają, osadzićaj, osadzićał, osadzićany 1. «osiedlić kogoś gdzieś; ulokować, umieścić» Kilkaset rodzin osadzono na nowych terenach. ∆… … Słownik języka polskiego
poumieszczać — dk I, poumieszczaćam, poumieszczaćasz, poumieszczaćają, poumieszczaćaj, poumieszczaćał, poumieszczaćany 1. «umieścić wiele osób; zapewnić, wyrobić miejsce wielu osobom» Poumieszczać dzieci w internacie, w szkole. 2. «postawić, położyć, ulokować… … Słownik języka polskiego
rozlokować — dk IV, rozlokowaćkuję, rozlokowaćkujesz, rozlokowaćkuj, rozlokowaćował, rozlokowaćowany rozlokowywać ndk VIIIa, rozlokowaćowuję, rozlokowaćowujesz, rozlokowaćowuj, rozlokowaćywał, rozlokowaćywany «dać kwatery, mieszkania wielu osobom; umieścić,… … Słownik języka polskiego
rozmieścić — dk VIa, rozmieścićmieszczę, rozmieścićścisz, rozmieścićmieść, rozmieścićścił, rozmieścićmieszczony rozmieszczać ndk I, rozmieścićam, rozmieścićasz, rozmieścićają, rozmieścićaj, rozmieścićał, rozmieścićany «wyznaczyć każdemu miejsce; umieścić,… … Słownik języka polskiego
schować — dk I, schowaćam, schowaćasz, schowaćają, schowaćaj, schowaćał, schowaćany 1. «położyć, umieścić coś, ulokować kogoś w miejscu zasłoniętym, niewidocznym, bezpiecznym; ukryć» Schować książkę do szuflady, klucz do kieszeni. Schować pudełko pod szafę … Słownik języka polskiego
kapitał — m IV, D. u, Ms. kapitałale; lm M. y 1. ekon. «aktywa finansowe lub rzeczowe mające wartość pieniężną» Pomnażać kapitał. ∆ Kapitał bankowy, akcyjny, monopolistyczny «kapitał, którym rozporządzają banki, spółki akcyjne, monopole» ∆ Kapitał obrotowy … Słownik języka polskiego