-
1 sadzać
глаг.• посадить• рассаживать• садить• садиться• сажать• сидеть• усадить• усаживать• усесться• установить* * *sadza|ć\sadzaćny несов. сажать;\sadzać gości сажать (усаживать) гостей; \sadzać do nauki сажать за учёбу; \sadzać (kurę) na jajkach сажать (курицу) на яйца
+ sadowić, usadzać* * *sadzany несов.сажа́тьsadzać gości — сажа́ть (уса́живать) госте́й
sadzać do nauki — сажа́ть за учёбу
Syn: -
2 sadzać
(-am, -asz); vt( gości) to seat* * *ipf.seat ( kogoś sb); sadzać kogoś za kraty l. do więzienia put sb behind the bars, put sb into prison; sadzać kogoś do lekcji make sb do his l. her homework; sadzać kurę roln. set a hen on eggs.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > sadzać
-
3 sadzać
sadzać do więzienia ins Gefängnis bringen, fam. einsperren -
4 sadzać
-
5 sadzać
asseoir -
6 sadzać
1 cnoc 2 fara 3 suíochán 4 áit -
7 sadzać
vendos -
8 sadzać
[садзачь]v.ndk -
9 sadzać
саджати -
10 sadzać
1 ilapag2 iupô3 likmuan4 luklukan5 upuan -
11 sadzać
ekmek; kendir; münmek; ösümlik; oturtmak -
12 sadzać
SEAT -
13 sadzać
καθίζω -
14 sadzać
جا ; جايگاه ; سرين ; صندل ; كارخانه ; كاشت ; كفل ; گماردن ; گياه ; مل ; مرتبه ; مركز ; مسند ; نشاندن ; نشيمنگاه ; نيمكت -
15 sadzać (na czym, gdzie)
utırtu -
16 compositor
• sadzac -
17 posadzić
= sadzać -
18 type-setter
• sadzac• linotyp -
19 καθίζω
sadzać czas. -
20 sadza|ć
impf vt 1. (sadowić) to seat, to sit- sadzać gości do stołu to seat the guests at the table- sadzać dziecko na krześle to sit a child on a chair- sadzać kogoś do więzienia a. za kraty to put sb into prison a. behind bars- sadzać kurę na jajkach to set a hen ⇒ posadzić2. (zmuszać) to make, to get- sadzać dziecko do lekcji to make a child do homework- sadzać kogoś do pisania listów to get sb to write letters ⇒ posadzićThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > sadza|ć
См. также в других словарях:
sadzać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, sadzaćam, sadzaća, sadzaćają, sadzaćany {{/stl 8}}– posadzić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, sadzaćdzę, sadzaćdzi, sadzaćsadź, sadzaćdzony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
sadzać — ndk I, sadzaćam, sadzaćasz, sadzaćają, sadzaćaj, sadzaćał, sadzaćany «pomagać komuś lub zmuszać kogoś do zajęcia miejsca siedzącego, prosić o zajęcie miejsca siedzącego; sadowić, usadzać» Sadzać gości do stołu. Sadzać kogoś na krześle, na kanapie … Słownik języka polskiego
oko — 1. Ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało «zwrot podkreślający wyjątkowość i rzadkość czegoś»: (...) jeżeli zaufacie Ewangelii – zobaczycie rzeczy, których ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, a które Bóg przygotował dla tych, co Go… … Słownik frazeologiczny
Западнославянские языки — Западнославянская Таксон: группа Ареал: Польша, Чехия, Словакия, Германия Число носителей: свыше 60 млн … Википедия
ręka — 1. Być, znajdować się, spoczywać w czyichś rękach, w czyimś ręku a) «być czyjąś własnością, należeć do kogoś»: Wieczorem większa część Pragi znajdowała się w rękach powstańców. J. Andrzejewski, Popiół. b) «zależeć od kogoś»: W tym czasie ogólne… … Słownik frazeologiczny
światło — 1. Coś rzuca (nowe) światło na coś, coś przedstawia się w nowym, innym świetle «coś przyczynia się do wyjaśnienia czegoś»: Znalezisko rzuca nowe światło na historię osadnictwa na terenie północnej Polski. Metr 01/03/2001. 2. Przedstawić się,… … Słownik frazeologiczny
kauzatywny — ∆ jęz. Czasownik kauzatywny «czasownik oznaczający powodowanie czynności lub stanu oznaczonych przez jego rdzeń, np. sadzać w stosunku do siedzieć» ‹z łac.› … Słownik języka polskiego
obsadzić — dk VIa, obsadzićdzę, obsadzićdzisz, obsadzićsadź, obsadzićdził, obsadzićdzony obsadzać ndk I, obsadzićam, obsadzićasz, obsadzićają, obsadzićaj, obsadzićał, obsadzićany 1. «sadząc drzewa, krzewy, kwiaty itp. rozmieścić je tak, aby rosły wzdłuż… … Słownik języka polskiego
oko — n II, N. okiem 1. lm M. oczy, D. oczu (ócz), N. oczami (oczyma) «narząd wzroku; u ludzi i kręgowców złożony z kulistej gałki ocznej i układu pomocniczego, obejmującego narząd łzowy, spojówkę, powieki, mięśnie; także zmysł widzenia, wzrok;… … Słownik języka polskiego
powysadzać — dk I, powysadzaćam, powysadzaćasz, powysadzaćają, powysadzaćaj, powysadzaćał, powysadzaćany 1. «wysadzić, zburzyć, wypchnąć w górę wiele czegoś» Wróg powysadzał wszystkie mosty. 2. «pokryć wiele czegoś sadząc coś» Alejki powysadzane krzewami … Słownik języka polskiego
pozór — m IV, D. pozórzoru, Ms. pozórzorze; lm M. pozórzory «wygląd, powierzchowne wrażenie, zwłaszcza łudzące» Pozory dobrego wychowania, grzeczności. Ratować pozory. Wierzyć pozorom. Jego słowa miały pozór żartu. Pozory często mylą. ◊ Stwarzać pozory… … Słownik języka polskiego