-
1 jęk
m (G jęku) 1. (niezadowolenia) groan; (trwogi) moan- cichy jęk a feeble moan a. groan- głośny jęk a loud moan a. groan- stłumiony jęk a stifled a. muffled groan a. moan- jęki rannych the groans a. moans of the wounded- wydać z siebie jęk to groan a. moan- padł z jękiem na ziemię he fell down with a groan- publiczność wydała z siebie jęk zawodu the audience groaned with disappointment2. przen. (ptaka) plaintive call; (wiatru) wail, wailing U; (piły, maszyny) whine, whining U* * *groan, moan* * *miThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > jęk
-
2 okrzyk
m (G okrzyku) shout- okrzyk wojenny a war cry- okrzyk bólu/rozpaczy/trwogi/zdziwienia a cry of pain/despair/fear/surprise- okrzyki powitania welcoming shorts- radosne/tryumfalne okrzyki joyful/triumphant shouts- wydać okrzyk to give a. utter a cry a. a shout- wydać okrzyk radości to give a shout of joy- tłum wznosił gromkie okrzyki the crowd cheered loudly- wznosić okrzyki na czyjąś cześć to cheer somebody* * *shout, crywznosić (wznieść perf) okrzyki na czyjąś cześć — to cheer sb
* * *micry, exclamation, shout, interjection; ( dopingujący) cheer; okrzyk bojowy battle cry; okrzyk zachwytu/radości/bólu cry of delight/joy/pain.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > okrzyk
-
3 trwoga
* * *f.Gen.pl. -óg fear, terror, fright; arch. affright.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > trwoga
-
4 zatłu|c
pf (zatłukę, zatłuczesz, zatłucze, zatłukł, zatłukła, zatłukli) Ⅰ vt pot. (zabić) to club- zatłuc żmiję/szczura to club a viper/rat to deathⅡ vi (o sercu, tętnie) to thump Ⅲ zatłuc się 1. (pozabijać się wzajemnie) to batter each other to death- zatłukli się kijami they clubbed each other to death2. (o sercu, tętnie) to thump- serce zatłukło mu się w piersi z trwogi his heart thumped with frightThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zatłu|c
-
5 lęk
-
6 trwoga
Furcht f
См. также в других словарях:
trwoga — ż III, CMs. trwogaodze; lm D. trwóg «stan, uczucie niepokoju o to, co nastąpi, co grozi; lęk, obawa, przerażenie, strach» Śmiertelna, zabobonna trwoga. Okrzyk trwogi. Trwoga przed czymś nieznanym. Nie okazywać trwogi. Drżeć z trwogi. Coś budzi,… … Słownik języka polskiego
serce — 1. Brać, wziąć (sobie) coś do serca «przejmować się, przejąć się czymś, silnie odczuwać, odczuć coś»: Jak będziesz tak wszystko brał sobie do serca, to wykorkujesz raz, dwa, ani się obejrzysz (...). J. Krzysztoń, Obłęd. 2. Całym sercem, z całego… … Słownik frazeologiczny
Пшиборовский, Валерий — Валерий Пшиборовский Walery Przyborowski Псевдонимы … Википедия
ciężko — 1. Komuś jest ciężko a) «ktoś z trudem coś dźwiga»: Pomóż mu to nieść, widzisz przecież, że jest mu ciężko. Roz bezp 1997. b) «ktoś ma kłopoty, źle mu się powodzi»: Bliscy alkoholika starają się zwykle, żeby nic nie było widać na zewnątrz. (...)… … Słownik frazeologiczny
człowiek — 1. Człowiek bez charakteru «człowiek o słabej woli»: Po każdym niespełnieniu wracałem do domu, przekonany, że jestem człowiekiem bez charakteru. S. Mrożek, Opowiadania II. 2. Człowiek bez jutra «człowiek niemający perspektyw, szans osiągnięcia… … Słownik frazeologiczny
trwoga — podn. Bić (w dzwony, w bębny); dzwonić, uderzać, strzelać itp. na trwogę «ostrzegać przed niebezpieczeństwem, uprzedzać o groźnej sytuacji wymagającej działania, wzywać do czujności»: Uderza (...) na trwogę, gromi rządy, nie oszczędzając zresztą… … Słownik frazeologiczny
zamrzeć — 1. Dech, oddech zamarł komuś w piersi (w piersiach) «ktoś przestał na moment oddychać, zwykle z emocji»: Przestał oddychać, oddech zamarł mu w piersiach. Przez jakąś niepojęcie krótką chwilę wątpił, wątpił tak, jak się wątpi w chwili największej … Słownik frazeologiczny
zamierać — 1. Dech, oddech zamarł komuś w piersi (w piersiach) «ktoś przestał na moment oddychać, zwykle z emocji»: Przestał oddychać, oddech zamarł mu w piersiach. Przez jakąś niepojęcie krótką chwilę wątpił, wątpił tak, jak się wątpi w chwili największej … Słownik frazeologiczny
groza — ż IV, CMs. grozazie, blm 1. «to, że coś jest groźne; cecha rzeczy lub zjawiska wywołująca strach, przerażenie; przeraźliwość, niebezpieczeństwo» Groza położenia, sytuacji, śmierci. Atmosfera grozy. Scena pełna grozy. 2. «silne uczucie lęku,… … Słownik języka polskiego
lęk — m III, D. u, N. lękkiem; lm M. i «uczucie trwogi, obawy przed czymś; w psychologii: szczególny rodzaj strachu występujący bez wyraźnych zewnętrznych zagrożeń i przyczyn; jego źródła tkwią w nerwicowych konfliktach wewnętrznych» Paniczny, wrodzony … Słownik języka polskiego
okrzyk — m III, D. u, N. okrzykkiem; lm M. i «głośne zawołanie, krzyknięcie, wyrażające stan uczuciowy lub mające zwrócić na coś uwagę» Przeraźliwy, ostrzegawczy, entuzjastyczny okrzyk. Radosne, tryumfalne okrzyki. Dzikie, wojownicze okrzyki. Okrzyk… … Słownik języka polskiego