-
1 minimum
сущ.• минимум* * *☼ 1. минимум от;ograniczyć wydatki do \minimum ограничить расходы до минимума; program \minimum программа-минимум; \minimum egzystencji (socjalne) прожиточный минимум;
2. в знач, нареч. минимум;\minimum dwie godziny минимум два часа;
● \minimum barometryczne метеор, пониженное давление; область пониженного давления+2. (co)najmniej, przynajmniej
* * *с1) ми́нимум mograniczyć wydatki do minimum — ограни́чить расхо́ды до ми́нимума
program minimum — програ́мма-ми́нимум
minimum egzystencji (socjalne) — прожи́точный ми́нимум
2) в знач. нареч. ми́нимумminimum dwie godziny — ми́нимум два часа́
•Syn: -
2 świadczenie
сущ.• доказательство• показание• положение• свидетельство• утверждение* * *świadczeni|e☼ 1. свидетельство, подтверждение; дача показаний;2. повинность ž;\świadczeniea w naturze натуральная повинность;
3. разг. плата ž (за коммунальные услуги);\świadczeniea za gaz плата за газ;
4. \świadczenieа мн. разг. ассигнования;\świadczenieа socjalne ассигнования на социальное обеспечение;
5. \świadczenieа мн. разг. услуги;bezpłatne \świadczeniea бесплатные услуги, бесплатное обслуживание
* * *с1) свиде́тельство, подтвержде́ние; да́ча показа́ний2) пови́нность żświadczenia w naturze — натура́льная пови́нность
3) разг. пла́та ż ( за коммунальные услуги)świadczenia za gaz — пла́та за газ
4) świadczenia мн, разг. ассигнова́нияświadczenia socjalne — ассигнова́ния на социа́льное обеспе́чение
5) świadczenia мн, разг. услу́гиbezpłatne świadczenia — беспла́тные услу́ги, беспла́тное обслу́живание
-
3 urządzenie
сущ.• аппарат• аппаратура• аранжировка• инструмент• машина• оборудование• орган• прибор• приспособление• проводка• размещение• расположение• снаряжение• соглашение• уговор• установка• устройство• утварь* * *urządzeni|e☼ 1. (wyposażenie) оборудование, оснащение;2. (mechanizm) устройство, приспособление; 3. (instalacja, konstrukcja) сооружение, установка ž; 4. (instytucja) учреждение; установление;\urządzeniea socjalne социальные учреждения;
5. (zorganizowanie) организация ž, устройство* * *c1) ( wyposażenie) обору́дование, оснаще́ние2) ( mechanizm) устро́йство, приспособле́ние3) (instalacja, konstrukcja) сооруже́ние, устано́вка ż4) ( instytucja) учрежде́ние; установле́ниеurządzenia socjalne — социа́льные учрежде́ния
5) ( zorganizowanie) организ́ация ż, устро́йство -
4 zdobycz
сущ.• добыча• захват• нажива• трофей* * *♀ 1. добыча;\zdobycz wojenna трофей;
2. \zdobycze мн. завоевания; достижения;\zdobycze socjalne социальные завоевания;
\zdobycze techniki достижения (в области) техники+1. łup
* * *ж1) добы́чаzdobycz wojenna — трофе́й
2) zdobycze мн завоева́ния; достиже́нияzdobycze socjalne — социа́льные завоева́ния
zdobycze techniki — достиже́ния (в о́бласти) те́хники
Syn:łup 1) -
5 socjalny
прил.• общественный• социальный* * *socjaln|y\socjalnyi социальный;pomoc \socjalnyа социальная помощь; minimum \socjalnye прожиточный минимум
* * *социа́льныйpomoc socjalna — социа́льная по́мощь
minimum socjalne — прожи́точный ми́нимум
-
6 Soziallasten
Sozi'allasten f/pl obciążenia n/pl socjalne -
7 Sozialleistungen
Sozialleistungen f/pl świadczenia n/pl socjalne -
8 Sozialwohnung
Sozialwohnung f mieszkanie socjalne
См. также в других словарях:
minimum socjalne — {{/stl 13}}{{stl 7}} warunki niezbędne do godnego życia, minimalne środki, bez których żyje się w nędzy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Minimum socjalne gwarantowane przez rząd. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
socjalny — socjalnyni 1. «dotyczący społeczeństwa; społeczny» Grupy socjalne. Ruch socjalny. Zagadnienia socjalne. 2. «związany z zaspokajaniem potrzeb bytowych i kulturalnych członków społeczeństwa» Ustawodawstwo socjalne. Akcja socjalna. ∆ Fundusz… … Słownik języka polskiego
socjalny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, socjalnyni {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dotyczący społeczeństwa, związany ze społeczeństwem; społeczny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Problemy socjalne. Grupy socjalne. {{/stl 10}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ПОМЕЩЕНИЯ БЫТОВЫЕ — вспомогательные помещения на предприятии для санитарно бытового обслуживания работающих (Болгарский язык; Български) битови помещения (Чешский язык; Čeština) sociální zařízení (Немецкий язык; Deutsch) Sozialräume (Венгерский язык; Magyar)… … Строительный словарь
krytyka — 1. Coś nie wytrzymuje krytyki «coś nie odpowiada jakimś wymaganiom, jest łatwe do podważenia»: Tego pechowego piątku przekonał się, że cała jego życiowa filozofia jest dziurawa i pod wielu względami nie wytrzymuje krytyki. M. Choromański,… … Słownik frazeologiczny
liczyć się — 1. Liczyć się, przestarz. rachować się z (każdym) groszem, pieniędzmi «żyć oszczędnie, nie wydawać pieniędzy niepotrzebnie»: Z drugiej strony jednak pracodawcy, nawet państwowi, liczą się już z każdym groszem. Likwidują zakładowe służby bhp i… … Słownik frazeologiczny
rozchodować — dk IV, rozchodowaćduję, rozchodowaćdujesz, rozchodowaćduj, rozchodowaćował, rozchodowaćowany rozchodowywać ndk VIIIa, rozchodowaćowuję, rozchodowaćowujesz, rozchodowaćowuj, rozchodowaćywał, rozchodowaćywany, środ. «wydać pieniądze; zapisać po… … Słownik języka polskiego
rozwarstwienie — n I 1. rzecz. od rozwarstwić. 2. geol. «podział skał na warstwy tworzące się w poszczególnych epokach geologicznych» Rozwarstwienie skał. 3. socjol. «podział społeczeństwa na warstwy, grupy społeczne» Rozwarstwienie socjalne, społeczne.… … Słownik języka polskiego
sprawa — ż IV, CMs. sprawawie; lm D. spraw 1. «okoliczności, które stanowią wyodrębniony przedmiot czyjegoś zainteresowania, obchodzą kogoś, są ważne dla kogoś; fakt, wydarzenie» Sprawy bytowe, socjalne, polityczne, zawodowe. Pokierować sprawą. Chodzić… … Słownik języka polskiego
urządzenie — n I 1. rzecz. od urządzić. 2. lm D. urządzenieeń «rodzaj mechanizmu lub zespół elementów, przyrządów służący do wykonania określonych czynności, ułatwiający pracę» Urządzenia klimatyzacyjne, kontrolne, pomiarowe. Urządzenia pomocnicze, radarowe,… … Słownik języka polskiego
ustawodawstwo — n III, Ms. ustawodawstwowie, blm 1. praw. «ogół ustaw, przepisów prawnych obowiązujących w danym państwie» Ustawodawstwo socjalne. Czyn kolidujący z obowiązującym ustawodawstwem. 2. praw. «wydawanie ustaw» … Słownik języka polskiego
