-
1 fâcher
vt., mettre en colère, irriter: afèshî (St-Paul-Cha.) ; fâshî (Albanais.001, Annecy.003, Leschaux, Saxel.002, Thônes.004, Villards-Thônes.028), fâstyé (Giettaz), fâtyé (Chambéry.025), pp. => Fâché ; érêhî (Leschaux), éryé (025), éryî (Arvillard). - E.: Plaisanter.A1) se fâcher, se mettre en colère, s'irriter, (contre qq.): se fâshî (apré kâkon) vp. (001,002,003,004,028).A2) être fâcher fâché // brouillé: étre in frai < être en froid> (028).A3) être fâcher fâché // en colère fâcher contre qq.: ê-n avai apré kâkon <en avoir après qq.> (001).Fra. Il lui en voulait beaucoup: é l'ê-n avai grou apré (001). -
2 Fächer
-
3 Fächer der Wanderungen
éventail de divagation; éventail divagantDeutsch-Französisch Wörterbuch für Geographie > Fächer der Wanderungen
-
4 рассердить
fâcher vt, mettre vt en colèreрассерди́ть отца́ — fâcher son père
* * *vgener. donner de l'ombrage à, mettre en colère, porter ombrage à (qn), outrer -
5 сердить
-
6 сердити
fâcher -
7 злить
* * *v1) gener. donner des boutons à (qn) (кого-л.), enrager, faire enrager (qn), faire maronner (qn) (кого-л.), faire rager, mettre (qn) en boule (кого-л.), mettre (qn) à ressaut, chauffer à blanc (qn)2) colloq. faire grimper (qn) (кого-л.), filer des boutons à (qn) (кого-л.), faire bisquer3) liter. (кого-л.) mettre en boîte -
8 разгневать
fâcher vt, mettre vt en colère, courroucer vt* * *vgener. courroucer, donner de l'ombrage à, porter ombrage à (qn) -
9 разозлить
fâcher vt, mettre vt en colère, irriter vt; faire enrager qn* * *v1) gener. faire déborder (qn) (кого-л.), mettre (qn) en rogne (кого-л.), mettre en fureur, émouvoir la bile à (qn) (кого-л.)2) colloq. faire bisquer -
10 обозлить
fâcher vt, irriter vt -
11 أحمش
fâcher; exciter; exaspérer; endiabler; courroucer -
12 أحنق
fâcher; exaspérer; endiabler; courroucer; courroucé -
13 rozjuszać
fâcher -
14 rozjuszyć
fâcher -
15 chifañ
fâcher -
16 incitiĝi
fâcher -
17 koleriĝi
fâcher -
18 malamikigi
fâcher -
19 irascor
īrascor, īrasci, īrātus sum - intr. - [st2]1 [-] se mettre en colère, se fâcher, s'irriter, s'emporter, s'indigner, en vouloir à qqn. [st2]2 [-] devenir furieux, être déchaîné (en parl. des éléments). - irasci alicui (in aliquem): se fâcher contre qqn. - irasci alicui rei (in aliquam rem): se fâcher contre qqch. - irasci graviter alicui: avoir contre qqn un violent ressentiment. - irasci amicis, Cic. Phil. 8, 5: s'emporter contre ses amis. - irasci admonitioni, Quint. 2, 6, 3: s'offenser d'une réprimande. - remittimus hoc tibi ne nostram vicem irascaris, Liv. 34, 32, 6: nous ne permettons pas que tu te fâches pour nous. - noli irascier, Plaut. Capt. 4, 2, 60: ne te fâche pas. - irasci de nihilo, Plaut. Truc. 4, 2, 56: se fâcher pour un rien. - irasci nihil, Gell. 19, 12, 10: ne se fâcher de rien. - nolo irascaris, si libere dixero, Phaed.: pardonne, si je parle franchement. - pelago ventus irascitur, Petr. 104: le vent est déchaîné contre la mer. - voir iratus.* * *īrascor, īrasci, īrātus sum - intr. - [st2]1 [-] se mettre en colère, se fâcher, s'irriter, s'emporter, s'indigner, en vouloir à qqn. [st2]2 [-] devenir furieux, être déchaîné (en parl. des éléments). - irasci alicui (in aliquem): se fâcher contre qqn. - irasci alicui rei (in aliquam rem): se fâcher contre qqch. - irasci graviter alicui: avoir contre qqn un violent ressentiment. - irasci amicis, Cic. Phil. 8, 5: s'emporter contre ses amis. - irasci admonitioni, Quint. 2, 6, 3: s'offenser d'une réprimande. - remittimus hoc tibi ne nostram vicem irascaris, Liv. 34, 32, 6: nous ne permettons pas que tu te fâches pour nous. - noli irascier, Plaut. Capt. 4, 2, 60: ne te fâche pas. - irasci de nihilo, Plaut. Truc. 4, 2, 56: se fâcher pour un rien. - irasci nihil, Gell. 19, 12, 10: ne se fâcher de rien. - nolo irascaris, si libere dixero, Phaed.: pardonne, si je parle franchement. - pelago ventus irascitur, Petr. 104: le vent est déchaîné contre la mer. - voir iratus.* * *Irascor, irasceris, pen. cor. iratus sum, irasci. Terent. Se irer, Se courroucer, Se despiter.\Celer irasci. Horat. Prompt et soubdain à se courroucer.\Irascor tibi istud dictum. Plaut. Je suis courroucé contre toy que tu as dict ceste parolle.\Irasci vicem alicuius. Liu. Estre marri de sa fortune et inconvenient, Prendre melancholie pour le faict d'autruy.\Irascor quod sim euocatus. Pli. iunior. Je suis marri que, etc.\Irascuntur admonitioni. Quintil. Se courroucent contre ceulx qui les admonnestent. -
20 subirascor
sŭbīrascor, īrasci - intr. - se fâcher (un peu), avoir un mouvement d'humeur. - subirasci quod: se fâcher de ce que. - subirasci alicui rei: se fâcher à propos de qqch.* * *sŭbīrascor, īrasci - intr. - se fâcher (un peu), avoir un mouvement d'humeur. - subirasci quod: se fâcher de ce que. - subirasci alicui rei: se fâcher à propos de qqch.* * *Subirascor, subirasceris, subiratus sum, subirasci. Cic. Se courroucer aucunement et quelque peu.
См. также в других словарях:
fâcher — [ faʃe ] v. tr. <conjug. : 1> • 1442 mot région. « dégoûter »; lat. pop. °fasticare, de fastidiare, class. fastidire « éprouver du dégoût » → fastidieux 1 ♦ Vx Affecter d un sentiment pénible. ⇒ affliger, attrister, 1. chagriner, contrarier … Encyclopédie Universelle
Fächer — sind unstreitig eine Erfindung der Frauen südlicher Länder. Sie bestanden ursprünglich aus Baumblättern oder Federbüschen und dienten dazu, das Antlitz gegen die Sonne zu schützen und ihm frische Luft zuzuwehen. Vielen Antheil an ihrer… … Damen Conversations Lexikon
Fächer-Waldsänger — (Euthlypis lachrymosa) Systematik Klasse: Vögel (Aves) Ordnung … Deutsch Wikipedia
Fächer (Begriffsklärung) — Fächer steht für Fächer, Modeaccesoir Rheinischer Fächer in der Linguistik Fächer Diagramm in der Funktechnik Der Fächer, Drama von Goldoni Siehe auch: Schwemmfächer Torpedofächer Wiktionary: Fächer – Bedeutungserklärungen,… … Deutsch Wikipedia
Fächer- und Speerfische — Weißer Marlin (Tetrapturus albidus) Systematik Klasse: Strahlenflosser (Actinopterygii) … Deutsch Wikipedia
Fächer — Fächer, Geräte verschiedener Konstruktion, die seit alter Zeit bei vielen Völkerschaften im Gebrauch sind, um sich Kühlung zuzufächeln oder zufächeln zu lassen. Die einfachsten F. bestehen aus einem Stiel, an dem ein Baumblatt, im Süden und in… … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Fächer — Fächer: Der Fächer kam im 17. Jh. unter der frz. Bezeichnung éventail (zu frz. vent »Wind«) nach Deutschland, erhielt hier aber noch im selben Jahrhundert den Namen des ähnlichen federbesteckten Feueranfachers der Küche. Frühnhd. focher, focker… … Das Herkunftswörterbuch
Fächer [1] — Fächer, 1) (Fächel), Geräth, bes. in heißen Ländern gebraucht, um das Gesicht gegen die Sonne zu schützen, od. sich frische Luft zuzuwehen (letzteres sind die sogenannten Winterfächer); besteht jetzt meist aus 8–12 dünnen, 8–16 Zoll langen, an… … Pierer's Universal-Lexikon
Fächer [2] — Fächer, Orden vom, gestiftet 1744 von Louise Ulrike, Gemahlin des Königs Adolf Friedrich von Schweden, geb. Prinzessin von Preußen; anfangs erhielten ihn nur die Hofdamen, später auch Herren am Hofe. Die Devise La raison fait ma valeur, la… … Pierer's Universal-Lexikon
Fächer — Fächer, Stäbchengestelle aus Holz, Schildpatt, Elfenbein mit Bezug aus Baumblättern, Papier, Federn, Taft, Gaze u. dgl.; früher fest, seit dem 17. Jahrh. meist zusammenfaltbar. – Vgl. Buß (1904) … Kleines Konversations-Lexikon
Fächer — Fächer, Geräth zur Abkühlung, in Europa aus einer dreieckigen Fläche bestehend, welche zusammengelegt werden kann. Nach dieser Form sind mehrere Naturgegenstände benannt, z.B. Fächerpalme, Fächerflügler etc … Herders Conversations-Lexikon