-
1 schreien
schreien vi крича́ть, ора́ть, вопи́тьdie Säge schreit пила́ визжи́тder Schnee schreit снег скрипи́тAch und Weh schreien а́хать; вопи́ть, голоси́тьj-n aus dem Schlaf schreien кри́ком разбуди́ть кого́-л.sich heiser schreien крича́ть до хрипоты́sich müde schreien уста́ть от кри́ка; накрича́ться до изнеможе́нияschreien vi (um A, nach D) взыва́ть (к чему́-л., о чем-л.), тре́бовать (чего-л.), das Vieh schreit nach Futter скоти́на ревё́т schreien про́сит ко́рмаnach Rache schreien взыва́ть о мще́нииdas Unrecht schreit nach Strafe [nach Vergeltung] э́та несправедли́вость тре́бует отмще́ния [возме́здия]um Hilfe schreien звать на по́мощь; взыва́ть о по́мощиdiese Ungerechtigkeit schreit zum Himmel э́то вопию́щая несправедли́востьgen Himmel schreien библ. вопия́ть (к не́бу) -
2 schreien
schreien1 schreeuwen, brullen, roepen ⇒ krijsen, gillen, blèren; krassen♦voorbeelden:mit jemandem schreien • iemand aanbrullennach Rache schreien • om wraak roepen〈 informeel〉 schreien vor Lachen • brullen, gieren van het lachen -
3 schreien
schreien (schrie, geschrie(e)n) unr.V. hb itr.V. 1. викам, крещя, пищя; 2. рева, плача (малко дете); 3. издава високи звуци (за животни); кряска (маймуна, чайка); реве (магаре); грачи (гарван); кукурига (петел); 4. пискам настойчиво (nach etw. (Dat) нещо); vor Schmerzen schreien крещя от болки; aus vollem Hals schreien крещя с цяло гърло; umg etw. ist zum Schreien нещо е много смешно; sich heiser schreien пресипвам, преграквам от викане.* * ** (ie, ie) itr, tr). крещя, викам, пищя, пасh, um Hilfe = викам за помощ; 2. плача, рева; =de Farbe крещящ цвят. -
4 schreien
schreien, clamare (im allg., intr. u. tr., stark sprechen u. schreiend ausrufen, feilbieten etc.). – exclamare( intr. u. tr., aufschreien vor Schmerz etc. u. laut ausrufen). – acclamare(tr. u. intr, zuschreien, bes. beifällig od. mißfällig). – concl amare( intr. u. tr., vereint schreien, von mehreren; dann schreiend bekanntmachen, ausrufen, z.B. Feuer! Feuer! incendium). – proclamare [2068]( schreiend bekanntmachen, bes. v. Präko od. Ausrufer). – vociferari( intr. u. tr., heftig schreien, vor Schmerz, Unwillen, im Zorn u. dgl.). – clamorem edere od. tollere( intr., ein Geschrei erheben). – plorare( intr, heulen, weinen). – quiritare (kläglich, ängstlich schreien, bes. in Gefahr etc., z.B. quiritantiintervenire). – latrare( intr., bellen, v. schlechten Rednern, Ggstz. loqui). – canere( intr., krähen, v. Haushahn). – dagegen sch., »nein!« sch., reclamare. – wegen oder über etwas sch., clamare de alqa re: nach jmd. sch., inclamare alqm: hinter jmd. her sch., clamore alqm insequi; clamoribus alqm consectari: zu jmd. mm Hilfe sch., vocare alqm in auxilium: aus vollem Halse, aus voller Kehle sch., maximā voce clamare; od. bl. clamitare: jmdm. in die Ohren sch., aures alcis personare (Hor ep. 1, 1, 7).
-
5 schreien
schreien <schreit, schrie, geschrien> ['ʃraıən]vi, vtdas Kind schrie nach seiner Mutter çocuk anne diye bağırdı;er schrie vor Angst korkusundan çığlığı bastı;sie schrie sich heiser sesi kısılıncaya kadar bağırdı;es war zum S\schreien ( fam) çok komikti2) ( Esel) anırmak;\schreien wie ein Esel eşek gibi anırmak -
6 schreien
schreien v/i und v/t <schrie, geschrien, h> (um, nach için, diye) bağırmak; lauter haykırmak; kreischend çığlık atmak, feryat etmek;schreien vor Schmerz (Angst) acıdan (korkudan) bağırmak;es war zum Schreien çok komikti, çok güldük -
7 Schreien
-
8 schreien
das ist zum Schreien! fam to je k popukání! -
9 Schreien [2]
Schreien, das, s. Geschrei.
-
10 schreien
-
11 schreien
vt/i; schreit, schrie, hat geschrien1. allg.: shout; gellend: yell; kreischend: scream, shriek; quietschend: squeal; (brüllen) roar ( vor Lachen with laughter); kleines Kind: howl; stärker: scream; Affe, Eule, Möwe: screech; Hahn: crow; vor Schmerz schreien scream ( oder howl) with pain; das Baby hat die ganze Nacht geschrien the baby howled ( oder yelled) all night; sich heiser schreien shout o.s. hoarse; sich (Dat) die Kehle aus dem Hals schreien shout one’s head off, yell until one is blue in the face; um Hilfe schreien shout for help; hurra schreien shout hooray; schrei nicht so, ich bin nicht taub no need to shout, I’m not deaf; er schreit immer gleich so (ist jähzornig) he starts yelling at the slightest thing; manche Leute schreien gleich bei der kleinsten Veränderung some people start complaining at the slightest change2. schreien nach shout for; die jungen Vögel schreien nach Futter the young birds are clamo(u)ring for food; nach Rache schreien fig. call for revenge; diese Zustände schreien nach Reform these conditions cry out for reform; das Gebäude schreit geradezu nach etwas Farbe the building is crying out for ( oder desperately needs) a coat of paint; Himmel* * *to screech; to squall; to squeal; to holler; to shout; to shriek; to clamour; to clamor; to scream; to cry; to vociferate; to yell* * *schrei|en ['ʃraiən] pret schrie [ʃriː] ptp geschrien [gə'ʃriː(ə)n]1. vito shout, to cry out; (gellend) to scream; (vor Angst, vor Schmerzen) to cry out/to scream; (kreischend) to shriek; (= brüllen) to yell; (inf = laut reden) to shout; (inf = schlecht und laut singen) to screech; (= heulen, weinen Kind) to howl; (= jammern) to moan; (Esel) to bray; (Vogel, Wild) to call; (Eule, Käuzchen etc) to screech; (Hahn) to crowvor Lachen schréíen — to roar or hoot with laughter; (schrill) to scream with laughter
es war zum Schreien (inf) — it was a scream (inf) or a hoot (inf)
nach jdm schréíen — to shout for sb
nach etw schréíen (fig) — to cry out for sth
See:→ Hilfe2. vtBefehle etc to shout (out)jdm etw ins Gesicht schréíen — to shout sth in sb's face
die Kehle heiser or aus dem Hals schréíen (inf) — to shout oneself hoarse, to shout one's head off (inf)
3. vrsich heiser schréíen — to shout oneself hoarse; (Baby) to cry itself hoarse
* * *1) ((especially of a crowd demanding something) to make such an uproar etc: They're all clamouring to get their money back.) clamour2) ((often with out) to shout out (a loud sound): She cried out for help.) cry3) honk4) ((of owls) to call out: An owl hooted in the wood.) hoot5) (to cry or shout in a loud shrill voice because of fear or pain or with laughter; to make a shrill noise: He was screaming in agony; `Look out!' she screamed; We screamed with laughter.) scream6) (to say very loudly: He shouted the message across the river; I'm not deaf - there's no need to shout; Calm down and stop shouting at each other.) shout* * *schrei·en<schrie, geschrie[e]n>[ˈʃraiən]I. vi1. (brüllen) to yell▪ [mit jdm] \schreien to shout [at sb]4. (laut rufen)▪ [nach jdm] \schreien to shout [for sb]▪ [nach jdm/etw] \schreien to cry out [for sb/sth]das Kind schreit nach der Mutter the child is crying out for its mother6. (lächerlich)du siehst in dem Anzug einfach zum S\schreien aus you look ridiculous in that suit; s.a. Hilfe, SpießIII. vr* * *1.unregelmäßiges intransitives Verb < person> cry [out]; (laut rufen/sprechen) shout; (durchdringend) yell; (gellend) scream; < baby> yell, bawl; < animal> scream; <owl, gull, etc.> screech; < cock> crow; < donkey> bray; < crow> caw; < monkey> shriekzum Schreien sein — (ugs.) be a scream (coll.)
2.nach etwas schreien — yell for something; (fig.) cry out for something; (fordern) demand something
unregelmäßiges transitives Verb shout* * *vor Lachen with laughter); kleines Kind: howl; stärker: scream; Affe, Eule, Möwe: screech; Hahn: crow;vor Schmerz schreien scream ( oder howl) with pain;das Baby hat die ganze Nacht geschrien the baby howled ( oder yelled) all night;sich heiser schreien shout o.s. hoarse;sich (dat)die Kehle aus dem Hals schreien shout one’s head off, yell until one is blue in the face;um Hilfe schreien shout for help;Hurra schreien shout hooray;schrei nicht so, ich bin nicht taub no need to shout, I’m not deaf;er schreit immer gleich so (ist jähzornig) he starts yelling at the slightest thing;manche Leute schreien gleich bei der kleinsten Veränderung some people start complaining at the slightest change2.schreien nach shout for;die jungen Vögel schreien nach Futter the young birds are clamo(u)ring for food;nach Rache schreien fig call for revenge;diese Zustände schreien nach Reform these conditions cry out for reform;das Gebäude schreit geradezu nach etwas Farbe the building is crying out for ( oder desperately needs) a coat of paint; → Himmel* * *1.unregelmäßiges intransitives Verb < person> cry [out]; (laut rufen/sprechen) shout; (durchdringend) yell; (gellend) scream; < baby> yell, bawl; < animal> scream; <owl, gull, etc.> screech; < cock> crow; < donkey> bray; < crow> caw; < monkey> shriekzum Schreien sein — (ugs.) be a scream (coll.)
2.nach etwas schreien — yell for something; (fig.) cry out for something; (fordern) demand something
unregelmäßiges transitives Verb shout* * *(nach) v.to cry (for) v. v.(§ p.,pp.: schrie, geschrieen)= to clamour v.to cry v.to scream v.to screech v.to shout v.to squall v.to vociferate v.to whoop v.to yell v. -
12 Schreien
vt/i; schreit, schrie, hat geschrien1. allg.: shout; gellend: yell; kreischend: scream, shriek; quietschend: squeal; (brüllen) roar ( vor Lachen with laughter); kleines Kind: howl; stärker: scream; Affe, Eule, Möwe: screech; Hahn: crow; vor Schmerz schreien scream ( oder howl) with pain; das Baby hat die ganze Nacht geschrien the baby howled ( oder yelled) all night; sich heiser schreien shout o.s. hoarse; sich (Dat) die Kehle aus dem Hals schreien shout one’s head off, yell until one is blue in the face; um Hilfe schreien shout for help; hurra schreien shout hooray; schrei nicht so, ich bin nicht taub no need to shout, I’m not deaf; er schreit immer gleich so (ist jähzornig) he starts yelling at the slightest thing; manche Leute schreien gleich bei der kleinsten Veränderung some people start complaining at the slightest change2. schreien nach shout for; die jungen Vögel schreien nach Futter the young birds are clamo(u)ring for food; nach Rache schreien fig. call for revenge; diese Zustände schreien nach Reform these conditions cry out for reform; das Gebäude schreit geradezu nach etwas Farbe the building is crying out for ( oder desperately needs) a coat of paint; Himmel* * *to screech; to squall; to squeal; to holler; to shout; to shriek; to clamour; to clamor; to scream; to cry; to vociferate; to yell* * *schrei|en ['ʃraiən] pret schrie [ʃriː] ptp geschrien [gə'ʃriː(ə)n]1. vito shout, to cry out; (gellend) to scream; (vor Angst, vor Schmerzen) to cry out/to scream; (kreischend) to shriek; (= brüllen) to yell; (inf = laut reden) to shout; (inf = schlecht und laut singen) to screech; (= heulen, weinen Kind) to howl; (= jammern) to moan; (Esel) to bray; (Vogel, Wild) to call; (Eule, Käuzchen etc) to screech; (Hahn) to crowvor Lachen schréíen — to roar or hoot with laughter; (schrill) to scream with laughter
es war zum Schreien (inf) — it was a scream (inf) or a hoot (inf)
nach jdm schréíen — to shout for sb
nach etw schréíen (fig) — to cry out for sth
See:→ Hilfe2. vtBefehle etc to shout (out)jdm etw ins Gesicht schréíen — to shout sth in sb's face
die Kehle heiser or aus dem Hals schréíen (inf) — to shout oneself hoarse, to shout one's head off (inf)
3. vrsich heiser schréíen — to shout oneself hoarse; (Baby) to cry itself hoarse
* * *1) ((especially of a crowd demanding something) to make such an uproar etc: They're all clamouring to get their money back.) clamour2) ((often with out) to shout out (a loud sound): She cried out for help.) cry3) honk4) ((of owls) to call out: An owl hooted in the wood.) hoot5) (to cry or shout in a loud shrill voice because of fear or pain or with laughter; to make a shrill noise: He was screaming in agony; `Look out!' she screamed; We screamed with laughter.) scream6) (to say very loudly: He shouted the message across the river; I'm not deaf - there's no need to shout; Calm down and stop shouting at each other.) shout* * *schrei·en<schrie, geschrie[e]n>[ˈʃraiən]I. vi1. (brüllen) to yell▪ [mit jdm] \schreien to shout [at sb]4. (laut rufen)▪ [nach jdm] \schreien to shout [for sb]▪ [nach jdm/etw] \schreien to cry out [for sb/sth]das Kind schreit nach der Mutter the child is crying out for its mother6. (lächerlich)du siehst in dem Anzug einfach zum S\schreien aus you look ridiculous in that suit; s.a. Hilfe, SpießIII. vr* * *1.unregelmäßiges intransitives Verb < person> cry [out]; (laut rufen/sprechen) shout; (durchdringend) yell; (gellend) scream; < baby> yell, bawl; < animal> scream; <owl, gull, etc.> screech; < cock> crow; < donkey> bray; < crow> caw; < monkey> shriekzum Schreien sein — (ugs.) be a scream (coll.)
2.nach etwas schreien — yell for something; (fig.) cry out for something; (fordern) demand something
unregelmäßiges transitives Verb shout* * *es/er ist zum Schreien umg it’s/he’s a scream* * *1.unregelmäßiges intransitives Verb < person> cry [out]; (laut rufen/sprechen) shout; (durchdringend) yell; (gellend) scream; < baby> yell, bawl; < animal> scream; <owl, gull, etc.> screech; < cock> crow; < donkey> bray; < crow> caw; < monkey> shriekzum Schreien sein — (ugs.) be a scream (coll.)
2.nach etwas schreien — yell for something; (fig.) cry out for something; (fordern) demand something
unregelmäßiges transitives Verb shout* * *(nach) v.to cry (for) v. v.(§ p.,pp.: schrie, geschrieen)= to clamour v.to cry v.to scream v.to screech v.to shout v.to squall v.to vociferate v.to whoop v.to yell v. -
13 schreien
крича́ть. ingress закрича́ть. semelfak кри́кнуть. schreiend aussprechen - Worte, Namen auch выкри́кивать вы́крикнуть. sich heiser schreien крича́ть до хрипоты́, хри́пнуть о- от кри́ка. sich müde schreien устава́ть /-ста́ть от кри́ка. (nach <um>) Hilfe schreien звать по- на по́мощь. "ich hasse dich!" - schrie sie " ненави́жу тебя́ !" - кри́кнула она́. jdm. seine Verachtung ins Gesicht schreien броса́ть бро́сить кому́-н. в лицо́ слова́ презре́ния | etw. schreit gen < zum> Himmel что-н. про́сто сканда́л <срамота́, возмути́тельно>. diese Ungerechtigkeit schreit zum Himmel э́то вопию́щая несправедли́вость. ach und weh schreien а́хать, вопи́ть, причита́ть. nach Rache schreien взыва́ть воззва́ть о мще́нии, призыва́ть /-зва́ть к мще́нию. nach Vergeltung schreien тре́бовать отмще́ния <возме́здия>. jds. Herz schreit nach jdm. чьё-н. се́рдце рвётся к кому́-н. | schreiend крича́, с кри́ком, с кри́ками. das Kind lief schreiend davon ребёнок с кри́ком <крича́> убежа́л. die Möwen flogen schreiend hinter dem Schiff ча́йки с кри́ками лете́ли за кораблём | schreien крича́ние, крик, вопль. wir hörten ein entsetzliches schreien мы услы́шали ужа́сный крик < вопль> etw. ist zum schreien что-н. про́сто умо́ра -
14 schreien
schrei·en < schrie, geschrie[e]n> [ʼʃraiən]vi1) ( brüllen) to yell[mit jdm] \schreien to shout [at sb]4) ( laut rufen)[nach jdm] \schreien to shout [for sb]5) ( heftig verlangen)[nach jdm/etw] \schreien to cry out [for sb/sth];das Kind schreit nach der Mutter the child is crying out for its mother6) ( lächerlich)du siehst in dem Anzug einfach zum S\schreien aus you look ridiculous in that suit; s. a. Hilfe, Spießvt ( etw brüllen)vrsich in Rage/Wut \schreien to get into a rage/become angry through shouting; -
15 schreien
* vidie Säge schreit — пила визжитder Schnee schreit — снег скрипитj-n aus dem Schlaf schreien — криком разбудить кого-л.sich müde schreien — устать от крика; накричаться до изнеможенияdas Vieh schreit nach Futter — скотина ревёт - просит кормаnach Rache schreien — взывать о мщенииdas Unrecht schreit nach Strafe ( nach Vergeltung) — эта несправедливость требует отмщения ( возмездия)diese Ungerechtigkeit schreit zum Himmel — это вопиющая несправедливостьgen Himmel schreien — библ. вопиять (к небу) -
16 schreien
(schrie,geschrieen) - {to bawl} + out) nói oang oang - {to bellow} - {to call} kêu gọi, mời gọi lại, gọi là, tên là, đánh thức, gọi dậy, coi là, cho là, gợi, gợi lại, nhắc lại, triệu tập, định ngày, phát thanh về phía, gọi, kêu to, la to, gọi to, yêu cầu, đến tìm, dừng lại - đỗ lại, ghé thăm, lại thăm, tạt vào thăm, đòi, bắt buộc phải, cần phải - {to caterwaul} gào, gào như mèo, đanh nhau như mèo - {to clamour} la hét, la vang, làm ồn ào, làm ầm ĩ, kêu la, phản đối ầm ĩ, hò hét - {to halloo} hú, hú! xuỵt, xuỵt, xuỵt gọi - {to honk} kêu, bóp còi - {to hoot} huýt sáo, huýt còi, rúc lên, la hét phản đối, huýt sáo chế giễu - {to howl} tru lên, hú lên, rít, rú, gào lên, khóc gào, la ó, ngoại động từ, thét lên, tru tréo lên - {to rant} nói huênh hoang - {to roar} gầm, rống lên, nổ đùng đùng, nổ ầm ầm, vang lên ầm ầm, la thét om sòm, thở khò khè, hét, gầm lên - {to scream} kêu thét lên, hét lên, kêu thất thanh, kêu inh ỏi, rít lên, cười phá lên to scream with laughter) - {to screech} - {to shriek} la, thét, cười ngặt nghẽo to shriek with laughter) - {to squall} có gió mạnh, có gió thổi từng cơn dữ dội - {to squawk} - {to vociferate} la om sòm, la ầm ĩ - {to whoop} reo, hò reo, ho khúc khắc - {to yell} thét lác = schreien (schrie,geschrieen) (Esel) {to bray}+ = schreien (schrie,geschrieen) [nach] {to cry [for]}+ = schreien (schrie,geschrieen) (Katze) {to wail}+ = schreien (schrie,geschrieen) [nach,vor] {to shout [for,with]}+ = schreien (schrie,geschrieen) [vor Schmerz] {to exclaim [from pain]}+ = laut schreien {to shout; to sing out}+ -
17 Schreien
'ʃraɪənv irrgritar, chillarschreien ['∫raɪən] <schreit, schrie, geschrie(e)n>1 dig (Mensch) gritar; (schrill) chillar; (wütend) vociferar; (abwertend) berrear; nach etwas Dativ /jemandem schreien pedir algo/llamar a alguien a gritos; er schrie vor Angst gritó de miedo; sie schrie sich heiser gritó hasta quedarse afónica; es war zum Schreien (umgangssprachlich) era para morirsedas (ohne Pl)————————zum Schreien Adjektiv -
18 schreien
'ʃraɪənv irrgritar, chillarschreien ['∫raɪən] <schreit, schrie, geschrie(e)n>1 dig (Mensch) gritar; (schrill) chillar; (wütend) vociferar; (abwertend) berrear; nach etwas Dativ /jemandem schreien pedir algo/llamar a alguien a gritos; er schrie vor Angst gritó de miedo; sie schrie sich heiser gritó hasta quedarse afónica; es war zum Schreien (umgangssprachlich) era para morirse1. [weinen, rufen] gritarnach etw schreien [rufen] pedir algo a gritos(figurativ & gehoben) [verlangen] estar pidiendo algo a voces2. [brüllen] vociferar -
19 schreien
vi (h): etw. ist zum Schreien просто умора, смех один, упасть можно. Wie dieser kleine Dicke mit der Bohnenstange tanzt, das ist zum Schreien!Die Sendung mit diesem Komiker war gestern zum Schreien! Gekringelt haben wir uns vor Lachen, das schreit zum Himmel [gen Himmel]! безобразие!, неслыханно!, с ума сойти! Alles hast du so verwahrlosen lassen! Das schreit gen Himmel.Seine Liederlichkeit [Faulheit] schreit zum Himmel!Deutsch-Russisches Woerterbuch der umgangssprachlichen und saloppen > schreien
-
20 schreien
'ʃraɪənv irrcrier, pousser des cris, vociférerschreienschr136e9342ei/136e9342en ['∫re39291efai/e39291efən] <schr74b95b6die/74b95b6d, geschr74b95b6die/74b95b6d[e]n>crierBeispiel: sich heiser schreien s'enrouer à force de crier
См. также в других словарях:
schreien — Vst. std. (9. Jh., duruhscrian 8. Jh.), mhd. schrī(e)n, ahd. scrīan, as. scrīan Stammwort. Zu wg. * skreia Vst. schreien , auch in afr. skrīa. Hierzu eine Erweiterung in nschw. skrika Vst. Weiter hierher me. scrǣman schreien . Das Wort hat keine… … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
schreien — schreien: Das nur im dt. und niederl. Sprachgebiet altbezeugte starke Verb mhd. schrīen, ahd. scrīan, mniederl. scrīen steht neben den schwach flektierten Verben niederl. schreeuwen, niederd. schrēwen »schreien«, engl. to scream »kreischen«.… … Das Herkunftswörterbuch
Schreien — Schreien, 1) die natürlichste Anstrengung der Stimme in lauten unarticulirten Tönen; ist einfacher, durch den Instinct gebotener Ausdruck eines lebhaften Gefühls. Da aber das Gefühl zunächst an ein Bedürfniß geknüpft ist, so ist das S. zugleich… … Pierer's Universal-Lexikon
schreien — [Basiswortschatz (Rating 1 1500)] Auch: • Schrei • Ruf • rufen • kreischen • weinen Bsp.: • … Deutsch Wörterbuch
schreien — schreien, schreit, schrie, hat geschrien 1. Kinder, hört bitte auf, so laut zu schreien. – Ich muss arbeiten. 2. Unser Baby hat heute Nacht viel geschrien … Deutsch-Test für Zuwanderer
schreien — V. (Grundstufe) sehr laut rufen oder sprechen Synonyme: brüllen, kreischen Beispiele: Sie schrie vor Schmerz. Alle schrien seinen Namen … Extremes Deutsch
Schreien — 1. Am Schreien erkennt man den Esel. 2. Der muss laut schreien, der den Teufel schrecken will. Dän.: Han skal skrige høyt, som vil forskrekke fanden. (Prov. dan., 509.) 3. Der schreit allzeit, der Schläge bekommt. Schwed.: Den gnäller alltid, som … Deutsches Sprichwörter-Lexikon
schreien — plärren (umgangssprachlich); brüllen; johlen; laut werden; grölen; kreischen (umgangssprachlich); krakeelen (umgangssprachlich); rufen; krähen ( … Universal-Lexikon
Schreien — erstes Schreien Das Schreien ist eine Funktion der Stimme, die sich durch eine hohe Lautstärke und meist durch starke Emotionalität auszeichnet. Das Schreien ist wohl die erste kommunikative Lautäußerung des neugeborenen Menschen und stellt damit … Deutsch Wikipedia
schreien — Etwas schreit zum Himmel: es klagt laut an und fordert Gottes strafende Gerechtigkeit heraus, wenn die irdische versagt. Diese Redensart und die ähnliche Wendung Etwas ist himmelschreiend beruhen auf Gen 4, 10; 18, 20; 2. Ex 3, 7. 9; 22, 22 und… … Das Wörterbuch der Idiome
schreien — schrei·en; schrie, hat geschrien; [Vt/i] 1 (etwas) schreien etwas mit sehr lauter Stimme rufen ↔ flüstern <Hurra / hurra, um Hilfe schreien>: lautes Schreien hören; Die Musik war so laut, dass man schreien musste, um sich zu verständigen;… … Langenscheidt Großwörterbuch Deutsch als Fremdsprache