-
1 ruina
* * *f.1. (= stan zniszczenia, upadku) decay, ruin, disrepair; doprowadzić kogoś do ruiny lead to sb's ruin, ruin sb, bring sb to ruin; doprowadzić coś do ruiny bring sth to ruin; popaść w ruinę fall into ruin l. disrepair, decay; chylący się ku ruinie run-down, tumble-down.2. (= coś zniszczonego) ruin; ruina człowieka przen. a wreck of a person.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ruina
-
2 ruin|a
Ⅰ f 1. (zdewastowany budynek) ruin- dom był kompletną ruiną the house was a complete ruin2. (stan upadku, dewastacji) ruin- ruina gospodarki economic ruin- leżeć w ruinie [kraj, miasto, budynek] to be in ruins a. a state of ruin- popaść w ruinę [budynek] to fall into ruin- firmie grozi ruina the company is on the brink of (financial) ruin- doprowadzić przedsiębiorstwo/swoje zdrowie do ruiny to ruin a company/one’s health3. przen. (wycieńczony człowiek) wreck- ruina człowieka a wreck of a man- ruina siebie samego a wreck of his/her former selfⅡ ruiny plt ruins- ruiny średniowiecznego zamku the ruins of a medieval castleThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ruin|a
-
3 zdawać się
vrto seem, to appeargospodarz zdawał się drzemać — the host seemed lub appeared to be dreaming
zdaje (mi) się, że... — it seems (to me) that...
zdawać się na kogoś/coś — to depend on sb/sth
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zdawać się
-
4 ostateczn|y
adi książk. 1. (końcowy, definitywny) [argument, dowód] conclusive; [decyzja, odpowiedź, rezultat] definitive, final; [porażka] eventual; [próba, wysiłek] last-ditch; [warunki] non-negotiable; [rezultat, zwycięstwo] ultimate; [decyzja] final- ostateczna rozgrywka showdown- ostateczny termin deadline, cut-off a. closing date2. (skrajny) [pasja, rozpacz] extreme; [ruina] utter- żyli w ostatecznej nędzy they lived in abject poverty3. książk., przen. (dotyczący śmierci lub sensu życia) [prawdy, sprawy] ultimate- w ostatecznym razie a. wypadku as a last resortThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ostateczn|y
-
5 zniszcze|nie
Ⅰ sv ⇒ zniszczyć Ⅱ n 1. zw. pl (strata) damage U- zniszczenia wojenne war damage- powódź poczyniła w miasteczku duże zniszczenia the flood caused serious damage in the town- zniszczenia spowodowane burzą/wybuchem bomby storm/bomb damage2. sgt (ruina) destruction, devastation- pałac zachował się wśród ogólnego zniszczenia the palace has survived the general destructionThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zniszcze|nie
См. также в других словарях:
ruină — RUÍNĂ, ruine, s.f. 1. (Adesea fig.) Ceea ce a rămas dintr o construcţie veche, dărâmată; dărâmătură. ♢ loc. adj. În ruină (sau ruine) = ruinat, dărăpănat. ♦ fig. Rămăşiţă a trecutului. 2. (Rar) Faptul de a (se) ruina. 3. fig. Pierderea averii sau … Dicționar Român
ruina — RUINÁ, ruinez, vb. I. refl. şi tranz. 1. A (se) preface în ruină, a (se) dărăpăna, a (se) degrada. 2. fig. A şi pierde sau a face pe cineva să şi piardă averea, a sărăci sau a face să sărăcească; a (se) distruge. ♦ A( şi) distruge sănătatea. [pr … Dicționar Român
ruina — sustantivo femenino 1. (no contable) Destrucción o daño muy grande: la ruina de un edificio, la ruina de un puente, la ruina de la salud. 2. (no contable) Pérdida completa o casi completa de bienes y propiedades: Nos vamos a la ruina. La empresa… … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
ruina — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. ruinanie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} coś zniszczonego, rozpadającego się, zdewastowanego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mieszkanie zastępcze okazało się ruiną. Tej ruiny nie warto… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ruina — ruìna ž DEFINICIJA 1. (ob. mn) knjiš. razvalina, ruševina 2. pren. onaj koji je propala zdravlja, potpuno oronuo [ruina od čovjeka] ETIMOLOGIJA lat. ≃ ruere: rušiti se … Hrvatski jezični portal
ruina — (Del lat. ruīna, de ruĕre, caer). 1. f. Acción de caer o destruirse algo. 2. Pérdida grande de los bienes de fortuna. 3. Destrozo, perdición, decadencia y caimiento de una persona, familia, comunidad o Estado. 4. Causa de esta caída, decadencia o … Diccionario de la lengua española
Ruina — (lat.), 1) Einsturz; 2) Niederlage; 3) bes. das, was herabgefallen od. eingefallen ist … Pierer's Universal-Lexikon
ruìna — ž 1. {{001f}}〈ob. mn〉 knjiš. razvalina, ruševina 2. {{001f}}pren. onaj koji je propala zdravlja, potpuno oronuo [∼ od čovjeka] ✧ {{001f}}lat … Veliki rječnik hrvatskoga jezika
ruina — ruina, ruinare, ruinoso v. rovina, rovinare, rovinoso … Enciclopedia Italiana
ruína — s. f. 1. Ato ou efeito de ruir. 2. Resto de edifício desmoronado. 3. Dissipação. 4. Perda; destruição. 5. Decadência. 6. Degradação; desmoralização. 7. Causa de males, perda de bens. 8. [Por extensão] Reflexo; vestígio … Dicionário da Língua Portuguesa
ruina — (Del lat. ruina.) ► sustantivo femenino 1 Acción de caer o destruirse una cosa: ■ acordonaron la zona para proceder a la ruina de la vieja casa. SINÓNIMO caída destrucción 2 Hundimiento o destrucción de cualquier cosa material o inmaterial: ■ la… … Enciclopedia Universal