Перевод: со всех языков на английский

с английского на все языки

(rozprzężenie)

См. также в других словарях:

  • rozprzężenie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}od cz. rozprząc. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} rozluźnienie moralne, brak przestrzegania dotychczasowych… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • rozprzężenie — n I 1. rzecz. od rozprząc. 2. «rozluźnienie dyscypliny, nieprzestrzeganie zasad moralnych; chaos, dezorganizacja, demoralizacja» Całkowite, kompletne, ogólne rozprzężenie. Rozprzężenie obyczajów. Spowodować, wywołać rozprzężenie. Opanować… …   Słownik języka polskiego

  • anarchia — ż I, DCMs. anarchiachii, blm «dezorganizacja powstała wskutek braku lub bezsilności organów władzy; stan chaosu i nieporządku, rozprzężenie, bezrząd» Wywołać anarchię. Wydobyć kraj z anarchii. Coś prowadzi do anarchii. Anarchia ogarnia coś,… …   Słownik języka polskiego

  • bałagan — m IV, D. u, Ms. bałagannie, blm pot. «nieporządek, nieład, rozprzężenie, chaos» Nieopisany, nieprawdopodobny bałagan. Bałagan w mieszkaniu, na biurku. Narobić gdzieś bałaganu. Robić gdzieś bałagan. ‹ros.› …   Słownik języka polskiego

  • brać — I ndk IX, biorę, bierzesz, bierz, brał, brany 1. «ujmować, chwytać, obejmować ręką, oburącz (także narządem chwytnym, np. u zwierząt, albo narzędziem); przystosowywać do niesienia, trzymania» Brać co palcami, ręką, zębami, łyżką, widelcem, łopatą …   Słownik języka polskiego

  • destrukcja — ż I, DCMs. destrukcjacji; lm D. destrukcjacji (destrukcjacyj) «rozkład, rozpad, zniszczenie; rozprzężenie, dezorganizacja» Destrukcja wielocząsteczkowych związków chemicznych. Destrukcja armii. ‹łac.› …   Słownik języka polskiego

  • destrukcyjnie — destrukcyjnieej «w sposób powodujący destrukcję, rozprzężenie; rozkładowo, niszcząco, destruktywnie» Działać, wpływać na kogoś lub na coś destrukcyjnie …   Słownik języka polskiego

  • destrukcyjny — «powodujący destrukcję, rozkład, rozprzężenie; rozkładowy, niszczący, destruktywny» Czynnik destrukcyjny. Destrukcyjna działalność. Destrukcyjny wpływ …   Słownik języka polskiego

  • dezintegracja — [wym. dez integracja] ż I, DCMs. dezintegracjacji; lm D. dezintegracjacji (dezintegracjacyj) 1. «rozbicie, rozproszenie, rozprzężenie pewnej całości (pewnego zespołu); proces rozpadu określonej całości na elementy cząstkowe; rozkład, rozpad»… …   Słownik języka polskiego

  • dezorganizacja — ż I, DCMs. dezorganizacjacji, blm «rozprzężenie, nieład, zamęt» Dezorganizacja ruchu drogowego wywołana śnieżycą …   Słownik języka polskiego

  • inkoherencja — ż I, DCMs. inkoherencjacji, blm 1. «niespoistość, rozprzężenie; brak związku» 2. med. «zaburzenie toku myślenia, typowy objaw schizofrenii» ‹z łac.› …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»