-
1 rozgraniczyć
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rozgraniczyć
-
2 rozgraniczyć
rozgraniczać (-am) < rozgraniczyć> (-ę) abgrenzen; (rozróżniać) unterscheiden, auseinander halten -
3 rozgraniczyć
rozgraniczyć [rɔzgraɲiʧ̑ɨʨ̑] -
4 rozgraniczyć
глаг.• разграничить* * *rozgranicz|yć\rozgraniczyćony сов. разграничить* * *rozgraniczony сов.разграни́чить -
5 rozgraniczyć
1. circonscrire2. départager -
6 rozgraniczyć
розмежувати -
7 rozgraniczyć
exactamente -
8 rozgraniczyć dobro
разграничить доброOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > rozgraniczyć dobro
-
9 rozgraniczać
impf ⇒ rozgraniczyć* * *(-am, -asz); perf; -yć; vtto differentiate, to discriminate* * *ipf.2. (= rozróżniać) tell the difference ( między czymś a czymś between sth and sth); separate ( między czymś a czymś sth from sth).3. (= przedzielać) divide, separate.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rozgraniczać
-
10 dissociate
[dɪ'səuʃɪeɪt]vtrozdzielać (rozdzielić perf), oddzielać (oddzielić perf)to dissociate o.s. from — odcinać się (odciąć się perf) od +gen
* * *[di'səusieit]1) (to separate, especially in thought.) rozgraniczyć2) (to refuse to connect (oneself) (any longer) with: I'm dissociating myself completely from their actions.) odcinać się, dystansować sie -
11 разграничить
глаг.• rozgraniczyć -
12 podziel|ić2
pf Ⅰ vt 1. (na części) to divide- podzielić coś na dwie/cztery części to divide sth in two/four- zawodników podzielono na dwie drużyny the competitors were divided into two teams- podzielił kartkę ołówkiem wzdłuż i w poprzek he took a pencil and divided the piece of paper crosswise into four ⇒ dzielić2. (rozdzielić) to divide, to share [sth] out (między kogoś among sb)- podzielił majątek równo między swych dwóch/pięciu synów he divided his estate equally between his two sons/among his five sons- pracę podzieliła równo po sto stron dla każdego redaktora she divided the workload equally, giving each editor a hundred pages- zysk zostanie podzielielony między akcjonariuszy the profits will be shared a. divided among the shareholders- sprawiedliwie podzielił swój czas między obu przyjaciół he divided his time fairly between his two friends ⇒ dzielić3. (sklasyfikować) to divide- podzielił ludzi na kilka typów he divided people into several types- wady można podzielić na wrodzone i nabyte defects can be divided into congenital and acquired ⇒ dzielić4. (rozgraniczyć) to divide- ścianka podzieliła pokój na dwie części a partition wall divided the room into two- podzieliły ich oceany they were separated by oceans ⇒ dzielić5. (poróżnić) to divide [sojuszników, naród, rząd, partię]- spór o aborcję podzielił społeczeństwo the abortion issue divided society- sprawa domu podzieliła brata i siostrę na zawsze because of the house the brother and sister became estranged forever ⇒ dzielić6. Mat. to divide- podzielić sto przez pięć a. na pięć to divide a hundred by fiveⅡ podzielić się 1. (rozdzielić się) to divide, to split- członkowie podzielili się na dwa obozy the members split into two camps- opozycja podzieliła się i przegrała wybory the opposition split a. become divided and lost the election ⇒ dzielić się2. (rozdać między siebie) to divide, to split (czymś sth); to share (czymś z kimś sth with sb)- podzielił się ze mną ostatnim kawałkiem chleba he shared the last piece of bread with me- bracia podzielili się majątkiem the brothers divided the estate between/among themselves- podzielić się obowiązkami/odpowiedzialnością to share duties/responsibility ⇒ dzielić się3. (poinformować) to communicate (czymś z kimś sth to sb)- podzieliła się ze mną swoimi przemyśleniami na ten temat she shared her ideas on this with me- podzielić się z kimś nowinami a. wiadomościami to tell sb the news- podzielić się z kimś doświadczeniem/wiedzą to share one’s experience/knowledge with sb ⇒ dzielić się4. Mat. to divide- ta liczba nie podzielli się przez dwa this figure doesn’t divide a. cannot be divided by two ⇒ dzielić sięThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > podziel|ić2
-
13 rozdziel|ić
pf — rozdziel|ać impf Ⅰ vt 1. (podzielić na części) to divide- rozdzielić jabłko na pół to halve an apple- rozdzielić studentów na grupy to divide students into groups- rozdzielać wyrazy na sylaby to divide words into syllables- zaczęli się bić, ale zaraz ich rozdzielono they started to fight but were soon separated- tłum nas rozdzielił i straciłam go z oczu we were separated by the crowd and I lost sight of him2. (rozdać) to distribute, to divide- rozdzielić między siebie napoje i żywność to share the drinks and food- rozdzielić majątek między spadkobierców to distribute one’s property among one’s heirs- rozdzielić słodycze między dzieci to deal out sweets among the children- rozdzielać pracę między współpracowników to divide work among the co-workers- rozdzielić łupy to split the booty3. (rozgraniczyć) to separate- rozdzielać dobro od zła to separate good from evil- rozdzielić politykę od gospodarki to separate the economy from politics4. (przegrodzić) to divide- rozdzielić pokój regałem to divide the room in two with a bookshelf- rzeka rozdzielała nieprzyjacielskie wojska the enemy armies were separated by a river5. książk. (spowodować rozłąkę) to separate- los nas rozdzielił fate separated us- dzieci rozdzielone od matek children separated from their mothers6. książk. (poróżnić) to separate- rozdziela ich różnica poglądów differences of opinion separate themⅡ rozdzielić się — rozdzielać się 1. (rozpaść się) to split- klasa rozdzielła się na grupy the class split (up) into groups- ustalmy, gdzie się spotkamy, gdybyśmy musieli się rozdzielić let’s arrange where we’ll meet should we become separated2. (rozgałęzić się) [droga, rzeka, korytarz] (na dwie odnogi) to fork; (na więcej odnóg) to branch 3. książk. (rozstać się) to part- rozdzielili się na zawsze they parted foreverThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rozdziel|ić
-
14 rozgranicze|nie
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rozgranicze|nie
-
15 rozgranicz|yć
pf — rozgraniczać impf vt 1. (wytyczyć linię graniczną) to demarcate [posiadłości] 2. (przedzielić) to divide- droga rozgraniczała wieś a road divided the village3. przen. to distinguish- rozgraniczyć prawdę od nieprawdy to distinguish truth from falsehood a. the truth from liesThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rozgranicz|yć
-
16 circonscrire
1. ograniczać2. ograniczyć3. opisać4. opisywać5. rozgraniczyć -
17 départager
1. rozgraniczyć2. rozstrzygać -
18 rozgraniczać
rozgraniczać (-am) < rozgraniczyć> (-ę) abgrenzen; (rozróżniać) unterscheiden, auseinander halten -
19 rozgraniczać
rozgraniczać [rɔzgraɲiʧ̑aʨ̑] < perf rozgraniczyć>I. vt1) ( wytyczać granicę) abgrenzen2) ( wyodrębniać) trennen, unterscheiden\rozgraniczać prawdę od fałszu Wahrheit von Lüge trennen -
20 differenzieren
См. также в других словарях:
rozgraniczyć — dk VIb, rozgraniczyćczę, rozgraniczyćczysz, rozgraniczyćnicz, rozgraniczyćczył, rozgraniczyćczony rozgraniczać ndk I, rozgraniczyćam, rozgraniczyćasz, rozgraniczyćają, rozgraniczyćaj, rozgraniczyćał, rozgraniczyćany 1. «przeprowadzić, wytyczyć… … Słownik języka polskiego
rozgraniczać — → rozgraniczyć … Słownik języka polskiego
rozgraniczać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, rozgraniczaćam, rozgraniczaća, rozgraniczaćają, rozgraniczaćany {{/stl 8}}– rozgraniczyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, rozgraniczaćczę, rozgraniczaćczy, rozgraniczaćczony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
porozgraniczać — dk I, porozgraniczaćam, porozgraniczaćasz, porozgraniczaćają, porozgraniczaćaj, porozgraniczaćał, porozgraniczaćany «o wielu: przeprowadzić linię graniczną między czymś a czymś; wytyczyć linię graniczną w wielu miejscach; rozgraniczyć wiele… … Słownik języka polskiego
przedzielić — dk VIa, przedzielićlę, przedzielićlisz, przedzielićdziel, przedzielićlił, przedzielićlony przedzielać ndk I, przedzielićam, przedzielićasz, przedzielićają, przedzielićaj, przedzielićał, przedzielićany «oddzielić coś od czegoś czym; rozgraniczyć,… … Słownik języka polskiego
rozgraniczenie — n I 1. rzecz. od rozgraniczyć. 2. lm D. rozgraniczenieeń «to, co jest granicą, oddziela coś od czegoś; linia graniczna, granica» Rzeka stanowi jakby rozgraniczenie wsi … Słownik języka polskiego