-
1 poinformować
-uję, -ujesz; vb od informować* * *pf.inform; ( zwłaszcza oficjalnie) notify; poinformować kogoś o czymś inform l. notify sb about sth, let sb know about sth, bring sth to sb's knowledge; pot. clue sb up on sth, put sb wise to sth.pf.inquire, request information ( o czymś about sth).The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > poinformować
-
2 poinformować
poinformować pf →LINK="informować" informowaćinformować < poinformować> (-uję) informieren, in Kenntnis setzen, Bescheid geben; (wyjaśnić) unterrichten;informować się (o L) sich erkundigen (nach D), sich informieren (über A) -
3 poinformować
poinformować [pɔiw̃fɔrmɔvaʨ̑] -
4 poinformować
глаг.• известить• извещать• информировать• оповестить• оповещать• осведомить• проинформировать• рапортовать• сообщить• уведомить• уведомлять* * *poinformowa|ć\poinformowaćny сов. kogo o czym сообщить кому о чём, известить кого о чём; ознакомить кого с чем* * *poinformowany сов. kogo o czymсообщи́ть кому о чём, извести́ть кого о чём; ознако́мить кого с чемSyn: -
5 poinformować
1. faire2. informer -
6 poinformować
tuarascáil -
7 poinformować
njoftoj -
8 poinformować
[поінформовачь]v.dkпоінформувати, проінформувати -
9 poinformować
повідомити; поінформувати -
10 poinformować
1 magbigay-alam2 magpahiwatig3 pagbigay-alam -
11 poinformować
duýdurmak; idemek; şugullamak -
12 poinformować
Diga -
13 poinformować
πληροφορώ -
14 poinformować
انتشار ; خودماني ; شهرت ; صدا ; صميمي ; گزارش ; گفت ; مرمواژه نامه لهستانی فارسی (Dictionary Farsi-Polish) > poinformować
-
15 poinformować się
-
16 poinformować\ się
сов. узнать, справиться, навести справки -
17 poinformować okręt
сообщить корабльOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > poinformować okręt
-
18 poinformować świat
сообщить мирOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > poinformować świat
-
19 poinformować się
поінформуватися; довідатися -
20 poinformować (się)
= informować (się)
См. также в других словарях:
poinformować — dk IV, poinformowaćmuję, poinformowaćmujesz, poinformowaćmuj, poinformowaćował, poinformowaćowany «udzielić informacji, wskazówek, objaśnić, powiadomić o czymś, podać do wiadomości» Poinformować kogoś o czymś. Być dobrze, źle poinformowanym.… … Słownik języka polskiego
poinformować (się) — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}informować (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
informować się – poinformować się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zdobywać informacje, wiadomości; dowiadywać się czegoś (o czym się wcześniej nie wiedziało) : {{/stl 7}}{{stl 10}}O sprawie informowałem się na policji. Dokładnie poinformować się … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pouczyć — dk VIb, pouczyćczę, pouczyćczysz, pouczyćucz, pouczyćczył, pouczyćczony pouczać ndk I, pouczyćam, pouczyćasz, pouczyćają, pouczyćaj, pouczyćał, pouczyćany 1. «przekazać komuś wiedzę o czymś; nauczyć, objaśnić, poinformować» Pouczyć kogoś o nowych … Słownik języka polskiego
informować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, informowaćmuję, informowaćmuje, informowaćany {{/stl 8}}– poinformować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} dostarczać komuś informacji, wiadomości; przekazywać informacje; oznajmiać, wyjaśniać,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
znać — 1. Dać o sobie znać a) «ujawnić się, zwrócić na siebie uwagę, czasami w przykry dla otoczenia sposób; o zjawisku, tendencji itp.: uzewnętrznić się»: Po kampanii prasowej, jaka się wówczas rozpętała w mediach, gwałciciel przycichł. Dał znowu o… … Słownik frazeologiczny
dać — dk I dam, dasz, dadzą, daj, dał, dany dawać ndk IX, daję, dajesz, dają, dawaj, dawał, dawany 1. «przekazać komuś rzecz, którą się posiada lub rozporządza; obdarzyć czym; podarować, ofiarować, oddać; poświęcić co» Dawać pieniądze na utrzymanie.… … Słownik języka polskiego
donieść — dk XI, donieśćniosę, donieśćniesiesz, donieśćnieś, donieśćniósł, donieśćniosła, donieśćnieśli, donieśćniesiony donosić ndk VIa, donieśćnoszę, donieśćsisz, donieśćnoś, donieśćsił, donieśćnoszony 1. «przynieść, dostarczyć do określonego miejsca;… … Słownik języka polskiego
mylnie — mylnieej «niezgodnie z rzeczywistością, błędnie, fałszywie, niewłaściwie» Mylnie poinformować kogoś. Mylnie o czymś sądzić. Mylnie coś sobie tłumaczyć, wyobrażać … Słownik języka polskiego
objaśnić — dk VIa, objaśnićnię, objaśnićnisz, objaśnićnij, objaśnićnił, objaśnićniony objaśniać ndk I, objaśnićam, objaśnićasz, objaśnićają, objaśnićaj, objaśnićał, objaśnićany «uczynić coś jasnym, zrozumiałym dla kogoś; wyjaśnić, wytłumaczyć, poinformować» … Słownik języka polskiego
osobno — «oddzielnie, odrębnie» Mieszkać osobno. Płacić osobno za każdego. Osobno poinformować kogoś o czymś … Słownik języka polskiego