-
1 rozgniewać
(-am, -asz); vt perfrozgniewać kogoś — to make sb angry, to anger sb
* * *pf.make angry, anger ( kogoś czymś sb with sth).pf.get angry (na kogoś/coś with sb/sth).The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rozgniewać
-
2 rozgniewać rozgniew·ać
-am, -asz1. vt pf2. -
3 rozgniewać się
vrThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rozgniewać się
-
4 serio
advtraktować kogoś/coś (na) serio — to treat sb/sth seriously
* * *I.serio1adv.(= poważnie, bez żartów) seriously, earnestly, really; serio? really?, no kidding?; myśleć o czymś serio think of sth seriously l. in earnest; traktować kogoś na serio treat sb seriously; rozgniewać się na serio get really angry; pół żartem, pół serio half seriously, half jokingly; (= na dobre) in earnest.II.serio2a.indecl. (= poważny) serious; praca serio serious work; człowiek serio serious person.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > serio
-
5 srodze
adv. sorely- srodze się zawieść to be sorely disappointed- los ich srodze pokarał they were sorely punished- srodze się rozgniewać to become extremely angry* * *adv.lit. (zawieść się, zmarznąć) badly; ( mylić się) gravely.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > srodze
-
6 zburzyć
(-ę, -ysz); vb; od burzyć* * *pf.1. (= rozwalić) ruin, demolish, pull ( sth) down.2. (= zmącić, przerwać) break, interrupt.3. (= zwichrzyć) ruffle.pf.1. ( o wodzie) seethe, boil.2. pot. (= rozgniewać się) blow one's stack.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zburzyć
-
7 gniewa|ć
impf Ⅰ vi to anger- zachowanie syna gniewało ją her son’s behaviour angered her- nowe zarządzenia gniewały studentów the students were enraged by the new rules ⇒ rozgniewaćⅡ gniewać się 1. (złościć się) to be angry- gniewać się na nieposłuszne dziecko to be angry with a. at a naughty child2. (być w złych stosunkach) gniewać się z kimś to be on bad terms with sb- gniewała się z teściami she was on bad terms with her in-laws- gniewają się na siebie już od roku they’ve been on bad terms for a year now ⇒ pogniewać sięThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > gniewa|ć
-
8 podpa|ść1
pf — podpa|dać impf (podpadnę, podpadniesz, podpadłem, podpadła, podpadli — podpadam) vt pot. 1. (podlegać) podpadać pod coś to fall under sth- podpadać pod jakąś kategorię to fall within a category- oni nie podpadają pod amnestię the amnesty doesn’t apply to them2. (narazić się) podpaść komuś (rozgniewać) to get in sb’s bad books pot.; (wejść w paradę) to tread on sb’s toesThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > podpa|ść1
-
9 rozgniewa|ć
pf Ⅰ vt (rozzłościć) to anger, to enrage- rozgniewał mnie swoim uporem I was angered by his stubborness- co cię tak rozgniewało? what vexed a. enraged you so much?Ⅱ rozgniewać się (rozzłościć się) to get angry- rozgniewał się na mnie za to spóźnienie he got angry with me for being late- rozgniewała się, bo córka się jej sprzeciwiła she got angry because her daughter stood up to her- rozgniewałam się, że mi nie wierzą I got angry that they didn’t believe meThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rozgniewa|ć
-
10 rozsroż|yć
książk. pf Ⅰ vt to infuriate, to enrage- upartym milczeniem rozsrożyła go jeszcze bardziej her obstinate silence infuriated him even more- rozsrożony ojciec ukarał go surowo his enraged father punished him severelyⅡ rozsrożyć się 1. (rozgniewać się) to become enraged, to become infuriated 2. przen. (o zjawiskach atmosferycznych) burza/zima rozsrożyła się na dobre the storm/winter has set inThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rozsroż|yć
-
11 wście|c
pf — wście|kać impf (wścieknę, wściekniesz, wściekł, wściekli — wściekam) Ⅰ vi pot. (rozgniewać) to make [sb] mad pot.; to madden- wścieka mnie twoja opieszałość your laziness makes me madⅡ wściec się — wściekać się 1. (dostać wścieklizny) [zwierzę] to get rabies 2. pot. (rozzłościć się) to get mad pot. (na kogoś o coś at sb for sth)- wściekam się, kiedy czytam coś takiego it maddens me when I read things like that- kiedy mu o tym powiedziała, po prostu się wściekł when she told him about it, he just went mad a. ballistic pot.3. pot. (zwariować) to go crazy a. nuts pot.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wście|c
См. также в других словарях:
rozgniewać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIIa, rozgniewaćam, rozgniewaća, rozgniewaćają, rozgniewaćany {{/stl 8}}{{stl 7}} wywołać u kogoś gniew : {{/stl 7}}{{stl 10}}Niesprawiedliwa ocena rozgniewała go. Rozgniewany nauczyciel. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozgniewać — dk I, rozgniewaćam, rozgniewaćasz, rozgniewaćają, rozgniewaćaj, rozgniewaćał, rozgniewaćany «wywołać w kimś gniew; rozzłościć, zirytować» Rozgniewał go swym uporem. Rozgniewany ojciec. rozgniewać się «wpaść w gniew, wybuchnąć gniewem; rozzłościć… … Słownik języka polskiego
rozgniewać się — {{/stl 13}}{{stl 7}} zacząć odczuwać silny, narastający gniew; rozzłościć się, rozwścieczyć się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Matka rozgniewała się na syna. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wzburzyć — dk VIb, wzburzyćrzę, wzburzyćrzysz, wzburz, wzburzyćrzył, wzburzyćrzony rzad. wzburzać ndk I, wzburzyćam, wzburzyćasz, wzburzyćają, wzburzyćaj, wzburzyćał, wzburzyćany 1. «spowodować burzenie się, kłębienie, falowanie czegoś; zmącić, zwichrzyć,… … Słownik języka polskiego
narazić — dk VIa, narazićrażę, narazićzisz, narazićraź, narazićził, narazićrażony narażać ndk I, narazićam, narazićasz, narazićają, narazićaj, narazićał, narazićany «wystawić kogoś albo coś na niebezpieczeństwo, na działanie czegoś szkodliwego, spowodować… … Słownik języka polskiego
rozeźlić — dk VIa, rozeźlićźlę, rozeźlićźlisz, rozeźlićźlij, rozeźlićźlił, rozeźlićźlony pot. «rozgniewać, rozzłościć» Zachowanie syna rozeźliło go. rozeźlić się pot. «wpaść w gniew, w złość; rozgniewać się, rozzłościć się» Rozeźlił się na dzieci … Słownik języka polskiego
rozsierdzić — dk VIa, rozsierdzićdzę, rozsierdzićdzisz, rozsierdzićsierdź, rozsierdzićdził, rozsierdzićdzony rzad. rozsierdzać ndk I, rozsierdzićam, rozsierdzićasz, rozsierdzićają, rozsierdzićaj, rozsierdzićał, rozsierdzićany, książk. «doprowadzić kogoś do… … Słownik języka polskiego
rozsrożyć — dk VIb, rozsrożyćżę, rozsrożyćżysz, rozsrożyćsroż, rozsrożyćżył, rozsrożyćżony książk. «uczynić kogoś srogim, sroższym, doprowadzić kogoś do gniewu, do wściekłości; rozgniewać, rozzłościć» Upartym milczeniem rozsrożył go jeszcze bardziej.… … Słownik języka polskiego
rozwścieczyć — dk VIb, rozwścieczyćczę, rozwścieczyćczysz, rozwścieczyćwściecz, rozwścieczyćczył, rozwścieczyćczony «doprowadzić kogoś do wściekłości; rozzłościć, rozgniewać, rozwścieklić» Nieposłuszeństwo syna rozwścieczyło go. Rozwścieczony niepowodzeniem.… … Słownik języka polskiego
rozzłościć — dk VIa, rozzłościćzłoszczę, rozzłościćcisz, rozzłościćzłość, rozzłościćcił, rozzłościćzłoszczony «doprowadzić kogoś do złości; rozgniewać» Rozzłościć kogoś swoim zachowaniem. Długie oczekiwanie rozzłościło go. Upór dziecka rozzłościł go jeszcze… … Słownik języka polskiego
zagniewać — dk I, zagniewaćam, zagniewaćasz, zagniewaćają, zagniewaćaj, zagniewaćał, zagniewaćany przestarz. «wzbudzić w kimś gniew; rozgniewać» zagniewać się «wpaść w gniew, rozgniewać się, rozzłościć się» … Słownik języka polskiego