-
41 auseinander
ausein'ander adv rozdzielnie;weit auseinander daleko od siebie;auseinander biegen rozginać <- giąć>;auseinander fallen (sn) rozpadać <- paść> się;auseinander halten rozróżni(a)ć;auseinander jagen rozganiać <-gonić, rozegnać>;auseinander laufen (sn) rozbiegać <- biec> się;sich auseinander leben sta(wa)ć się obcym dla siebie;auseinander sein różnić się wiekiem ( zwei Jahre o dwa lata);auseinander setzen (erklären) <wy>tłumaczyć;(mit jemandem) rozmówić się pf (z I);auseinander treiben rozpędzać <- dzić> -
42 frei
frei wolny, swobodny;freies Land wolny kraj;freies Gelände swobodna przestrzeń;freie Fahrt ( Signal) droga wolna;freie Wahl wolny wybór;freier Beruf wolny zawód;freier Markt wolny rynek;FIZ freier Fall swobodny spadek (ciała);freier Blick ( auf A) otwarty widok (na A);freier Eintritt wstęp wolny;ein freier Ton swobodny ton;ein freier Nachmittag wolne popołudnie;sich frei fühlen czuć się swobodnie;einen Tag frei nehmen brać < wziąć> dzień wolnego;den Oberkörper frei machen rozbierać < rozebrać> się do pasa;den Weg frei machen zwalniać < zwolnić> drogę;sich (von etwas) frei machen uwalniać < uwolnić> się (od G);frei erfunden zmyślony;frei nach Goethe jak mówi Goethe, według Goethego -
43 obnażać
(-am, -asz); perf; -yć; vtto expose, to bare* * *ipf.obnażyć pf.1. (= rozebrać) strip ( sb of their clothes), unclothe.2. (= odsłaniać) expose, bare; obnażać miecz unsheathe one's sword.3. geol. denude.4. ( o ubraniu) (= nie zakrywać) expose.5. przen. (= demaskować) unmask, divulge; obnażyć czyjąś głupotę expose l. lay bare sb's stupidity, shine a spotlight on sb's stupidity.ipf.obnażyć się pf. expose o.s., strip ( przed kimś in front of sb).The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > obnażać
-
44 abbrechen
-
45 ablegen
-
46 ausziehen
1. * vtwyciągać; rozsuwać ( den Tisch stół); zdejmować ( das Kleid sukienkę); rozebrać ( das Baby dziecko)2. * vi swyprowadzać się; wyruszać ( zur Jagd na polowanie)3. * vr, sich -
47 ausziehen
ausziehen ( irr) vt Schuhe, Kleidung zdejmować < zdjąć>; Tisch rozsuwać <- sunąć>; Schubfach wysuwać <- sunąć>; vi (sn) aus einem Ort opuszczać < opuścić> (A); wymaszerować z (G);aus einer Wohnung ausziehen wyprowadzać <- dzić> się z mieszkania;vr sich ausziehen rozbierać < rozebrać> się -
48 rozbierać
rozbierać (-am) < rozebrać> (rozbiorę) dziecko ausziehen; TECH zerlegen, auseinander nehmen; budynek abreißen;rozbiera mnie choroba fam. ich werde krank;rozbierać się sich ausziehen;rozbierać się do naga sich bis auf die Haut ausziehen -
49 rozbierać rozbier·ać
-am, -asz; pf rozebrać1. vt1) [osobę] to undress2) [rzecz na części] to take apart3) [budowlę] to pull down2. -
50 abrüsten
-
51 entkleiden
См. также в других словарях:
rozebrać się — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}rozbierać się {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozebrać się — do rosołu zob. rosół … Słownik frazeologiczny
rozbierać się – rozebrać się — {{/stl 13}}{{stl 7}} zdejmować z siebie części ubrania : {{/stl 7}}{{stl 10}}Proszę rozebrać się w szatni. Rozebrał się do koszuli, do naga. Rozebrał się i wskoczył do wody. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozebrać — dk IX, rozbiorę, rozbierzesz, rozbierz, rozebraćbrał, rozebraćbrany rozbierać ndk I, rozebraćam, rozebraćasz, rozebraćają, rozebraćaj, rozebraćał, rozebraćany 1. «zdjąć z kogoś odzież» Rozebrać kogoś z płaszcza. Rozebrać dziecko do kąpieli, do… … Słownik języka polskiego
rozbierać się — Rozebrać się do rosołu zob. rosół … Słownik frazeologiczny
roznegliżować się — dk IV, roznegliżować siężuję się, roznegliżować siężujesz się, roznegliżować siężuj się, roznegliżować sięował się «częściowo, nie całkiem się rozebrać, rozebrać się do bielizny» … Słownik języka polskiego
porozbierać się — {{/stl 13}}{{stl 7}} o grupie osób: rozebrać się, zdjąć (kolejno) ubranie, części ubrania : {{/stl 7}}{{stl 10}}Do prześwietlenia wszyscy porozbierali się do pasa. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wyskoczyć z ciuchów — Rozebrać się Eng. To undress; to get naked … Słownik Polskiego slangu
rozbierać — ndk I, rozbieraćam, rozbieraćasz, rozbieraćają, rozbieraćaj, rozbieraćał, rozbieraćany rozebrać dk IX, rozbiorę, rozbierzesz, rozbierz, rozebrał, rozebrany 1. «zdejmować z kogoś ubranie, bieliznę» Rozebrała dziecko i położyła do łóżka. ◊ pot.… … Słownik języka polskiego
porozbierać — dk I, porozbieraćam, porozbieraćasz, porozbieraćaj, porozbieraćał, porozbieraćany 1. «zdjąć odzież z wielu osób; rozebrać (kolejno) wiele osób» Wychowawczyni porozbierała dzieci. Porozbieraj gości z palt. 2. «wiele czegoś kolejno rozebrać,… … Słownik języka polskiego
rozdziać — dk Xb, rozdziaćdzieję, rozdziaćdziejesz, rozdziaćdziej, rozdziaćdział, rozdziaćdziali a. rozdziaćdzieli, rozdziaćdziany rozdziewać ndk I, rozdziaćam, rozdziaćasz, rozdziaćają, rozdziaćaj, rozdziaćał, rozdziaćany, daw. dziś gw. «zdjąć z kogoś… … Słownik języka polskiego