(regulujący)

См. также в других словарях:

• aldosteron — m IV, D. u, Ms. aldosteronnie, blm biol. «hormon kory nadnerczy, biorący udział w gospodarce elektrolitami, regulujący gospodarkę wodną organizmu oraz wpływający na przemianę cukrową» ‹n. łac. + gr.› …   Słownik języka polskiego

• gaz — m IV, D. u, Ms. gazzie 1. lm M. y chem. fiz. «ciało lotne, substancja nie mająca własnego kształtu ani objętości, wykazująca zdolność do samorzutnego rozprężania się, poniżej pewnej temperatury, zwanej krytyczną, przechodząca w stan ciekły; jeden …   Słownik języka polskiego

• insulina — ż IV, CMs. insulinanie, blm biol. «hormon trzustki regulujący w organizmie głównie przemianę cukrów, a także tłuszczów i białek; ma zastosowanie w leczeniu cukrzycy i niektórych chorób psychicznych» ‹wł. z gr.› …   Słownik języka polskiego

• kodeks — m IV, D. u, Ms. kodekssie; lm M. y 1. «zbiór usystematyzowanych i opartych na wspólnych zasadach przepisów, dotyczących jednej gałęzi prawa, regulujący określoną dziedzinę stosunków społecznych, wydawany zwykle w formie ustawy» Kodeks cywilny,… …   Słownik języka polskiego

• korekcyjny — «odnoszący się do korekcji, związany z korekcją; poprawiający co, regulujący» Obuwie korekcyjne. Szkła korekcyjne. ∆ Gimnastyka korekcyjna «gimnastyka lecznicza stosowana w celu usunięcia wad budowy ciała lub wyrównania skutków urazów» …   Słownik języka polskiego

• maszynista — m odm. jak ż IV, CMs. maszynistaiście; lm M. maszynistaiści, DB. maszynistatów 1. «mechanik prowadzący lokomotywę; specjalista uruchamiający maszynę, regulujący jej działanie, mający nadzór nad maszynami (np. w fabryce); pracownik obsługujący… …   Słownik języka polskiego

• miarkownik — m III, D. a, N. miarkownikkiem; lm M. i techn. «przyrząd ujednostajniający lub regulujący ruch, działanie jakiejś maszyny albo urządzenia; regulator» ∆ Miarkownik ciągu, miarkownik powietrza «urządzenie w kotle centralnego ogrzewania, służące do… …   Słownik języka polskiego

• nauczyciel — m I, DB. a; lm M. e, D. i «człowiek trudniący się (najczęściej zawodowo) uczeniem kogoś, wykładowca jakiegoś przedmiotu, udzielający lekcji» Nauczyciel fizyki, matematyki. Nauczyciel języka francuskiego. Nauczyciel tańca, śpiewu. Nauczyciel… …   Słownik języka polskiego

• prawnoustrojowy — «dotyczący norm prawnych, regulujący ustrój państwa» …   Słownik języka polskiego

• prawo — I n III, Ms. prawowie; lm D. praw 1. zwykle blm «ogół przepisów, norm prawnych regulujących stosunki między ludźmi danej społeczności, określających zasady ich postępowania lub zawierających zakazy, których naruszenie zagrożone jest karą;… …   Słownik języka polskiego

• przytarczyca — ż II, DCMs. przytarczycacy; lm D. przytarczycayc anat. przytarczyce «drobne gruczoły dokrewne kręgowców wydzielające hormon regulujący przemianę wapniowo fosforową organizmu; u człowieka umieszczone na tylnej powierzchni tarczycy; gruczoły… …   Słownik języka polskiego