(przylegać)

См. также в других словарях:

• przylegać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os ndk VIIIa, przylegaća, przylegaćają {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} stykać się ze sobą, być dopasowanym, dotykać do czegoś, opinać coś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Bandaż mocno przylegał do …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• przylegać — ndk I, przylegaćga, przylegaćają, przylegaćał 1. «być ściśle dopasowanym do czegoś, dotykać bezpośrednio; opinać ściśle, przywierać do czegoś» Deski podłogi ściśle przylegają do siebie. Włosy (gładko) przylegały do głowy. Koszula przylegała mu do …   Słownik języka polskiego

• graniczyć — ndk VIb, graniczyćczę, graniczyćczysz, graniczyćicz, graniczyćył 1. «przylegać do czegoś terytorialnie, mieć wspólną granicę» Polska graniczy od południa z Czechami i Słowacją. Ogród graniczył z podwórzem. Pole graniczyło z lasem i rzeką.… …   Słownik języka polskiego

• lepić — ndk VIa, lepićpię, lepićpisz, lep, lepićpił, lepićpiony 1. «formować, kształtować coś z miękkiego, plastycznego materiału» Lepić garnki, figurki z gliny. Jaskółka lepi gniazdo. □ Nie święci garnki lepią. 2. «łączyć coś w całość za pomocą kleju;… …   Słownik języka polskiego

• lgnąć — ndk Va, lgnę, lgniesz, lgnij, lgnął, lgnęła, lgnęli 1. «grzęznąć, więznąć w czymś» Lgnąć w bagnie, błocie. 2. «przylepiać się do czegoś; ściśle przywierać, przylegać» Śnieg lgnął do butów. Mokre liście lgnęły do szyb. 3. «skłaniać się, garnąć się …   Słownik języka polskiego

• mezzotinta — [wym. medzotinta] ż IV, CMs. mezzotintancie 1. blm szt. druk. «technika graficzna wklęsła, operująca płaszczyznami, a nie kreską, polegająca na posiekaniu powierzchni płyty miedzianej lub cynkowej zębatym, stalowym narzędziem i polerowaniu tych… …   Słownik języka polskiego

• obciskać — ndk I, obciskaćam, obciskaćasz, obciskaćają, obciskaćaj, obciskaćał, obciskaćany 1. forma ndk czas. obcisnąć (p.) 2. «przylegać mocno do czegoś» Pasek obciskał ją w talii. Płaszcz obciskający sylwetkę …   Słownik języka polskiego

• oblepić — dk VIa, oblepićpię, oblepićpisz, oblepićlep, oblepićpił, oblepićpiony oblepiać ndk I, oblepićam, oblepićasz, oblepićają, oblepićaj, oblepićał, oblepićany 1. «przykleić coś wokół czegoś; nałożyć na coś ze wszystkich stron; nalepić, przylepić»… …   Słownik języka polskiego

• pasować — I ndk IV, pasowaćsuję, pasowaćsujesz, pasowaćsuj, pasowaćował, pasowaćowany 1. «dostosowywać, zestawiać części tak, aby dobrze do siebie przylegały, przystawały; w technice: dobierać wymiary łączonych ze sobą elementów, aby zapewnić ich właściwą… …   Słownik języka polskiego

• przyleganie — n I 1. rzecz. od przylegać. 2. chem. fiz. «zjawisko łączenia się powierzchniowych warstw dwóch różnych ciał zetkniętych ze sobą, wywołane działaniem sił międzycząsteczkowych; przyczepność, adhezja» …   Słownik języka polskiego

• przymarzać — [wym. przymar zać] ndk I, przymarzaćam, przymarzaćasz, przymarzaćają, przymarzaćaj, przymarzaćał przymarznąć [wym. przymar znąć] dk Vc, przymarzaćnę, przymarzaćniesz, przymarzaćmarznie a. przymarzaćmarźnie, przymarzaćmarznij a. przymarzaćmarźnij …   Słownik języka polskiego