Перевод: с польского на русский

с русского на польский

(przyjęcie)

  • 1 przyjęcie

    сущ.
    • акцепт
    • впуск
    • вступление
    • вход
    • допуск
    • допущение
    • доступ
    • одобрение
    • партия
    • получение
    • поступление
    • прием
    • приемка
    • признание
    • принятие
    • приём
    • развлечение
    • усыновление
    * * *
    przyję|cie
    приём ♂;

    godziny \przyjęcieć часы приёма, приёмные часы; urządzić małe \przyjęcie устроить небольшой приём; ● nie do \przyjęciecia неприемлемый

    * * *
    с

    godziny przyjęć — часы́ приёма, приёмные часы́

    urządzić małe przyjęcie — устро́ить небольшо́й приём

    Słownik polsko-rosyjski > przyjęcie

  • 2 odwzajemnić przyjęcie

    ответить взаимностью

    Otwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > odwzajemnić przyjęcie

  • 3 przerwać przyjęcie

    прервать приём

    Otwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > przerwać przyjęcie

  • 4 przygotować przyjęcie

    приготовить приём

    Otwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > przygotować przyjęcie

  • 5 urządzić przyjęcie

    устроить приём

    Otwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > urządzić przyjęcie

  • 6 wydać przyjęcie

    выдать приём

    Otwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > wydać przyjęcie

  • 7 zorganizować przyjęcie

    организовать приём

    Otwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > zorganizować przyjęcie

  • 8 wydać

    глаг.
    • выдавать
    • выдать
    • затратить
    • издавать
    • издать
    • испускать
    • испустить
    • потратить
    • предать
    • раскрывать
    * * *
    1) (dźwięk, zapach) издать (звук, запах)
    2) wydać (na świat) произвести(на свет)
    3) wydać (opublikować) издать (опубликовать)
    4) wydać (plony) принести(плоды)
    5) wydać (przyjęcie) дать, устроить
    6) wydać (resztę) дать (сдачу)
    7) wydać (rozkaz) издать, отдать (приказ)
    8) wydać (wyrok) вынести (приговор)
    9) wydać (zakaz) наложить (запрет)
    10) wydać (pieniądze) выдать, затратить, издержать, израсходовать, истратить, потратить
    11) wydać (towar) выдать, отпустить (товар)
    12) wydać (za mąż) выдать (замуж)
    13) wydać (zdradzić) выдать (предать)
    14) wydać, wystawić (dokument) выдать (документ)
    podać (za kogoś, coś), przedstawić (jako kogoś, coś) выдать (представить кем-то, чем-то другим)
    pot. palnąć разг. выдать (сказать)
    * * *
    wyda|ć
    \wydaćdzą, \wydaćny сов. 1. выдать;

    \wydać towar выдать (отпустить) товар; \wydać wspólników выдать сообщников; \wydać resztę дать сдачу;

    2. израсходовать, издержать;
    3. издать;

    \wydać książkę издать (выпустить в свет) книгу; \wydać rozkaz издать (отдать) приказ;

    4. дать, устроить;
    \wydać przyjęcie na cześć kogoś устроить приём в честь кого-л.; 5. (za mąż) выдать, отдать;

    ● \wydać jęk издать стон; \wydać zapach издать запах; \wydać bitwę дать бой (сражение); \wydać opinię дать отзыв; \wydać wyrok вынести приговор; \wydać na świat произвести на свет;

    \wydać plon (owoce) принести плоды
    +

    2. wydatkować 3. ogłosić 4. urządzić

    * * *
    wydadzą, wydany сов.
    1) вы́дать

    wydać towar — вы́дать (отпусти́ть) това́р

    wydać wspólników — вы́дать соо́бщников

    wydać resztę — дать сда́чу

    2) израсхо́довать, издержа́ть
    3) изда́ть

    wydać książkę — изда́ть (вы́пустить в свет) кни́гу

    wydać rozkaz — изда́ть (отда́ть) прика́з

    4) дать, устро́ить

    wydać przyjęcie na cześć kogoś — устро́ить приём в честь кого́-л.

    5) ( za mąż) вы́дать, отда́ть
    - wydać zapach
    - wydać bitwę
    - wydać opinię
    - wydać wyrok
    - wydać na świat
    - wydać plon
    - wydać owoce
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > wydać

  • 9 gala

    gal|a
    ♀ 1. парадный приём, банкет ♂;
    2. парадная одежда; парадная форма;

    w \galai а) в парадной форме;

    б) (о statku) расцвеченный флагами
    +

    1. przyjęcie, bankiet

    * * *
    ж
    1) пара́дный приём, банке́т m
    2) пара́дная оде́жда; пара́дная фо́рма

    w gali — 1) в пара́дной фо́рме; 2) ( o statku) расцве́ченный фла́гами

    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > gala

  • 10 gościnny

    прил.
    • гастрольный
    • гостевой
    • гостеприимный
    • хлебосольный
    * * *
    gościnn|y
    \gościnnyi, \gościnnyiejszy гостеприимный, радушный; хлебосольный;

    \gościnnye przyjęcie радушный приём; pokój \gościnny а) гостиная;

    б) комната для гостей;

    ● \gościnnyе występy гастроли

    * * *
    gościnni, gościnniejszy
    гостеприи́мный, раду́шный; хлебосо́льный

    gościnne przyjęcie — раду́шный приём

    pokój gościnny — 1) гости́ная; 2) ко́мната для госте́й

    Słownik polsko-rosyjski > gościnny

  • 11 osiedliny

    osiedli|ny
    мн. Р. \osiedlinyň разг. 1. поселение ň (на новом месте);
    2. (przyjęcie) новоселье ň
    * * *
    мн, Р osiedlin разг.
    1) поселе́ние n ( на новом месте)
    2) ( przyjęcie) новосе́лье n

    Słownik polsko-rosyjski > osiedliny

  • 12 raut

    сущ.
    • маршрут
    • разгром
    • раут
    * * *
    ♂, Р. \rautu раут, приём
    * * *
    м, P rautu
    ра́ут, приём
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > raut

  • 13 recepcja

    сущ.
    • получение
    • прием
    • принятие
    • приём
    * * *
    1. приём ♂ (посетителей, приезжих);
    2. бюро приёма; администрация (в гостинице); 3. книжн. (przejmowanie) рецепция; восприятие ň; 4. книжн. (przyjęcie galowe) банкет ♂; приём
    * * *
    ж
    1) приём m (посетителей, приезжих)
    2) бюро́ приёма; администра́ция ( в гостинице)
    3) книжн. ( przejmowanie) реце́пция; восприя́тие n
    4) книжн. ( przyjęcie galowe) банке́т m; приём m

    Słownik polsko-rosyjski > recepcja

  • 14 wydąć

    глаг.
    • выдавать
    • выдать
    • затратить
    • издавать
    • издать
    • испускать
    • испустить
    • потратить
    • предать
    • раскрывать
    * * *
    1) (dźwięk, zapach) издать (звук, запах)
    2) wydać (na świat) произвести(на свет)
    3) wydać (opublikować) издать (опубликовать)
    4) wydać (plony) принести(плоды)
    5) wydać (przyjęcie) дать, устроить
    6) wydać (resztę) дать (сдачу)
    7) wydać (rozkaz) издать, отдать (приказ)
    8) wydać (wyrok) вынести (приговор)
    9) wydać (zakaz) наложить (запрет)
    10) wydać (pieniądze) выдать, затратить, издержать, израсходовать, истратить, потратить
    11) wydać (towar) выдать, отпустить (товар)
    12) wydać (za mąż) выдать (замуж)
    13) wydać (zdradzić) выдать (предать)
    14) wydać, wystawić (dokument) выдать (документ)
    podać (za kogoś, coś), przedstawić (jako kogoś, coś) выдать (представить кем-то, чем-то другим)
    pot. palnąć разг. выдать (сказать)
    * * *
    wyda|ć
    \wydaćdzą, \wydaćny сов. 1. выдать;

    \wydać towar выдать (отпустить) товар; \wydać wspólników выдать сообщников; \wydać resztę дать сдачу;

    2. израсходовать, издержать;
    3. издать;

    \wydać książkę издать (выпустить в свет) книгу; \wydać rozkaz издать (отдать) приказ;

    4. дать, устроить;
    \wydać przyjęcie na cześć kogoś устроить приём в честь кого-л.; 5. (za mąż) выдать, отдать;

    ● \wydać jęk издать стон; \wydać zapach издать запах; \wydać bitwę дать бой (сражение); \wydać opinię дать отзыв; \wydać wyrok вынести приговор; \wydać na świat произвести на свет;

    \wydać plon (owoce) принести плоды
    +

    2. wydatkować 3. ogłosić 4. urządzić

    * * *
    wydmę, wydmie, wydmij, wydęty сов.
    наду́ть

    wydąć wargi (usta) — 1) оттопы́рить гу́бы; 2) перен. наду́ть гу́бы, наду́ться

    wydąć żagle — наду́ть (разду́ть) паруса́

    Słownik polsko-rosyjski > wydąć

  • 15 wydawać

    глаг.
    • воздать
    • выдавать
    • выдать
    • выделять
    • выпускать
    • давать
    • дарить
    • дать
    • задавать
    • затратить
    • издавать
    • издать
    • израсходовать
    • использовать
    • испускать
    • испустить
    • источать
    • казать
    • обнародовать
    • оглашать
    • опубликовать
    • опубликовывать
    • отдавать
    • отдать
    • отправлять
    • отредактировать
    • подавать
    • подать
    • потратить
    • потреблять
    • предавать
    • предоставить
    • предоставлять
    • преподать
    • публиковать
    • раздавать
    • расходовать
    • редактировать
    • тратить
    • уделить
    • уделять
    * * *
    1) (dźwięk, zapach) издавать (звук, запах)
    2) wydawać (na świat) производить (на свет)
    3) wydawać (opublikować) издавать (публиковать)
    4) wydawać (plony) приносить (плоды)
    5) wydawać (przyjęcie) давать, устраивать
    6) wydawać (resztę) давать (сдачу)
    7) wydawać (rozkaz) издавать, отдавать (приказ)
    8) wydawać (wyrok) выносить (приговор)
    9) wydawać (zakaz) накладывать (запрет)
    10) wydawać (pieniądze) выдавать, издерживать, расходовать, тратить
    11) wydawać (towar) выдавать, отпускать (товар)
    12) wydawać (za mąż) выдавать (замуж)
    13) wydawać (zdradzić) выдавать (предавать)
    14) wydawać, wystawiać (dokument) выдавать (документ)
    podawać (za kogoś, coś), przedstawiać (jako kogoś, coś) выдавать (представлять кем-то, чем-то другим)
    * * *
    wyda|wać
    \wydawaćje, \wydawaćwaj, \wydawaćwany несов. 1. выдавать;
    2. расходовать, издерживать; 3. издавать; 4. давать, устраивать; 5. выдавать, отдавать; ср. wydać
    * * *
    wydaje, wydawaj, wydawany несов.
    1) выдава́ть
    2) расхо́довать, изде́рживать
    3) издава́ть
    4) дава́ть, устра́ивать
    5) выдава́ть, отдава́ть; ср. wydać

    Słownik polsko-rosyjski > wydawać

См. также в других словарях:

  • przyjęcie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. przyjąć. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}przyjęcie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. przyjęcieęć {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • przyjęcie — n I; lm D. przyjęcieęć 1. rzecz. od przyjąć Przyjęcie towaru. Starać się o przyjęcie do pracy, do szkoły. Dom wczasowy przygotowany do przyjęcia urlopowiczów. ∆ Godziny przyjęć «ustalone godziny udzielania porad lekarskich, konsultacji, audiencji …   Słownik języka polskiego

  • parapetówa — Przyjęcie organizowane z okazji nabycia (nowego) domu lub mieszkania Eng. A party organized to celebrate the acquisition of a (new) apartment or a house …   Słownik Polskiego slangu

  • parapetówka — Przyjęcie organizowane z okazji nabycia (nowego) domu lub mieszkania Eng. A party organized to celebrate the acquisition of a (new) apartment or a house …   Słownik Polskiego slangu

  • wieczór — m IV, Ms. wieczórczorze; lm M. wieczórczory 1. D. wieczórczoru a. wieczórczora «część doby rozpoczynająca się z końcem dnia i poprzedzająca noc; czas między zachodem słońca a nocą» Ciepły, letni wieczór. Dżdżysty, jesienny wieczór. Księżycowy… …   Słownik języka polskiego

  • iFista Con Victorious — Este artículo o sección necesita referencias que aparezcan en una publicación acreditada, como revistas especializadas, monografías, prensa diaria o páginas de Internet fidedignas. Puedes añadirlas así o avisar …   Wikipedia Español

  • wieczór — 1. Wieczór kawalerski «zabawa, przyjęcie w męskim gronie, zorganizowane przez pana młodego w przeddzień ślubu»: Fetowanie wieczoru kawalerskiego, wizyty u bliższej i dalszej rodziny, wszystko jest suto zakrapiane alkoholem. A. Dodziuk, W. Kamecki …   Słownik frazeologiczny

  • afiliacja — ż I, DCMs. afiliacjacji; lm D. afiliacjacji (afiliacjacyj) 1. «przyjęcie jakiejś osoby lub organizacji do działającego już stowarzyszenia; przyjęcie do rodziny» 2. zwykle w lm «powiązanie, łączność przez pośrednie związki» ‹łac.› …   Słownik języka polskiego

  • dać — dk I dam, dasz, dadzą, daj, dał, dany dawać ndk IX, daję, dajesz, dają, dawaj, dawał, dawany 1. «przekazać komuś rzecz, którą się posiada lub rozporządza; obdarzyć czym; podarować, ofiarować, oddać; poświęcić co» Dawać pieniądze na utrzymanie.… …   Słownik języka polskiego

  • gościna — ż IV, CMs. gościnanie, blm «ugoszczenie, uczta, przyjęcie, wizyta, odwiedziny; życzliwe przyjęcie lub przygarnięcie kogoś, schronienie udzielone przez kogoś, możność zatrzymania się, zamieszkania u kogoś na pewien czas» Być, bawić u kogoś w… …   Słownik języka polskiego

  • gość — m I, DB. gośćścia; lm M. gośćście, DB. gośćści, N. gośćśćmi 1. «osoba przybyła do kogoś w gościnę, w odwiedziny; zaproszony lub przygodny uczestnik przyjęcia, balu, imprezy rozrywkowej» Miły, mile widziany gość. Dostojny, honorowy, oficjalny gość …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»