-
1 przygnębiać
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przygnębiać
-
2 zgnębić
(-bię, -bisz); vb; od gnębić* * *pf.1. (= przygnębić) worry, bother, depress, deject.2. (= pognębić) oppress, persecute.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zgnębić
-
3 przyga|sić
pf — przyga|szać impf vt 1. (przytłumić) to put [sth] out, to put out, to extinguish [ogień]; (przydusić) to smother [ogień]; to turn [sth] down [ogień] 2. (zmniejszyć) to lower, to reduce [inflację]; to dampen [zapał, entuzjazm] 3. (przygnębić) to get [sb] down pot.- to go trochę przygasiło it got him down a bit4. (przyćmić) to outshine- przygasił wszystkich swym urokiem he outshone everybody with his charmThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przyga|sić
-
4 przygnębiając|y
Ⅰ pa ⇒ przygnębić Ⅱ adj. [film, atmosfera, myśli] depressing- miasto robi przygnębiające wrażenie the town looks depressingThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przygnębiając|y
-
5 przygnębieni|e
Ⅰ sv ⇒ przygnębić Ⅱ n sgt depression, dejection- wpaść w przygnębienie to sink into depression- ogarnęło go przygnębienie he was overcome by dejectionThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przygnębieni|e
-
6 stru|ć
pf Ⅰ vt 1. (wywołać zatrucie) to give [sb] food poisoning [osobę, zwierzę]- struli mnie nieświeżą rybą I got food poisoning from some bad fish they gave me2. przen. (przygnębić) to upset- wiadomość o nieszczęściu struła wszystkich the news of the tragedy upset everyoneⅡ struć się 1. (zatruć się) to upset one’s stomach 2. przen. (zmartwić się) to get upset- struł się złą wiadomością he got upset because of the bad newsThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > stru|ć
-
7 zdoł|ować
pf vt pot. (przygnębić) to get [sb] downThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zdoł|ować
-
8 zdruzgo|tać
impf (zdruzgoczę, zdruzgocze a. zdruzgoce) vt książk. 1. (rozbić) to crush, to shatter ⇒ druzgotać 2. (przygnębić) [wiadomość, fakt] to devastate- być zdruzgotanym czymś to be devastated a. shattered by sth3. (pokonać) to crush [wrogów, armię, przeciwników]The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zdruzgo|tać
-
9 zgnęb|ić
pf vt 1. (przygnębić) to depress, to dishearten- zgnębiły go wiadomości the news depressed him, he became despondent over the news ⇒ gnębić2. (udręczyć) to oppress, to persecute [uczniów, naród] ⇒ gnębićThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zgnęb|ić
-
10 zwarz|yć
pf Ⅰ vt 1. (spowodować obumarcie) [mróz, zimno] to nip; [upał, słońce] to shrivel [rośliny, liście] ⇒ warzyć 2. przen. (przygnębić, rozczarować) to make [sb/sth] sour [towarzystwo]- jego słowa zwarzyły mi trochę nastrój his words soured my mood a littleⅡ zwarzyć się 1. (zepsuć się) [mleko, śmietana] to curdle 2. (zmarnieć) [rośliny, kwiaty, liście] (pod wpływem mrozu) to be frosted; (pod wpływem gorąca) to wither ⇒ warzyć się 3. przen. [nastrój] to sour- zwarzył mu się humor his mood has souredThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zwarz|yć
См. также в других словарях:
przygnębić — dk VIa, przygnębićbi, przygnębićbił, przygnębićbiony przygnębiać ndk I, przygnębićbia, przygnębićają, przygnębićał «źle wpływać na samopoczucie, przytłoczyć kogoś» Przygnębiał ich brak wiadomości z domu. Był przygnębiony niepowodzeniami … Słownik języka polskiego
przygnębiać — → przygnębić … Słownik języka polskiego
podłamać — dk IX, podłamaćmię, podłamaćmiesz, podłamaćłam, podłamaćał, podłamaćany podłamywać ndk VIIIa, podłamaćmuję, podłamaćmujesz, podłamaćmuj, podłamaćywał, podłamaćywany 1. pot. «osłabić czyjąś odporność psychiczną, lekko przygnębić, zmartwić»… … Słownik języka polskiego
pognębić — dk VIa, pognębićbię, pognębićbisz, pognębićgnęb, pognębićbił, pognębićbiony pognębiać ndk I, pognębićam, pognębićasz, pognębićają, pognębićaj, pognębićał, pognębićany 1. «gnębiąc, szykanując, prześladując zniszczyć kogoś moralnie lub materialnie; … Słownik języka polskiego
przybić — dk Xa, przybićbiję, przybićbijesz, przybićbij, przybićbił, przybićbity przybijać ndk I, przybićam, przybićasz, przybićają, przybićaj, przybićał, przybićany 1. «wbijając gwóźdź, kołek itp. przymocować, umocować, przytwierdzić coś» Przybić półkę na … Słownik języka polskiego
przygnębienie — n I 1. rzecz. od przygnębić. 2. «stan psychiczny człowieka przygnębionego; smutek, depresja» Otrząsnąć się z przygnębienia. Ogarnęło kogoś przygnębienie … Słownik języka polskiego
struć — dk Xa, struję, strujesz, struj, struł, struty «zaszkodzić czyjemuś zdrowiu, zwykle przez podanie niewłaściwego pokarmu, wywołać niedomagania, chorobę» Struć kogoś nieświeżym mięsem. ◊ Chodzić, wyglądać jak struty «być zmartwionym, przygnębionym,… … Słownik języka polskiego
zasmucić — dk VIa, zasmucićcę, zasmucićcisz, zasmucićsmuć, zasmucićcił, zasmucićcony zasmucać ndk I, zasmucićam, zasmucićasz, zasmucićają, zasmucićaj, zasmucićał, zasmucićany «uczynić kogoś smutnym, wywołać smutek u kogoś; zmartwić, przygnębić kogoś»… … Słownik języka polskiego
zdeprymować — dk IV, zdeprymowaćmuję, zdeprymowaćmujesz, zdeprymowaćmuj, zdeprymowaćował, zdeprymowaćowany «wprawić w stan depresji, zniechęcenia; przygnębić, zniechęcić» Zawodników zdeprymowała porażka. zdeprymować się «zostać zdeprymowanym» Zdeprymował się… … Słownik języka polskiego
zgnębić — dk VIa, zgnębićbię, zgnębićbisz, zgnęb, zgnębićbił, zgnębićbiony 1. «wpłynąć źle na czyjeś samopoczucie; zmartwić, znękać, przygnębić» Zgnębiła go diagnoza lekarza. Być zgnębionym złymi wiadomościami. 2. rzad. «uciemiężyć, ujarzmić; pognębić»… … Słownik języka polskiego
przybić — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}przybijać {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}przybić II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IIIc, przybićbiję, przybićbije, przybićbity {{/stl 8}}{{stl 7}} przygnębić kogoś, zmartwić,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień