Перевод: с польского на английский

с английского на польский

(przewyższać)

См. также в других словарях:

  • przewyższać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, przewyższaćam, przewyższaća, przewyższaćają, przewyższaćany {{/stl 8}}– przewyższyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, przewyższaćszę, przewyższaćszy, przewyższaćszony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • przewyższać — kogoś o głowę zob. głowa 50 …   Słownik frazeologiczny

  • przewyższać — ndk I, przewyższaćam, przewyższaćasz, przewyższaćają, przewyższaćaj, przewyższaćał, przewyższaćany przewyższyć ndk VIb, przewyższaćszę, przewyższaćszysz, przewyższaćwyższ, przewyższaćszył, przewyższaćszony 1. zwykle ndk «być wyższym od kogoś,… …   Słownik języka polskiego

  • przewyższyć — → przewyższać …   Słownik języka polskiego

  • głowa — 1. Alkohol, wino, piwo itp. szumi komuś w głowie «ktoś jest oszołomiony po wypiciu alkoholu, wina, piwa itp.»: Długo nie mogę zasnąć, w głowie szumi mi piwo, pocałunki puchną na wargach, a policzek pali ze wstydu. Z. Kruszyński, Na lądach. 2.… …   Słownik frazeologiczny

  • bić — ndk Xa, biję, bijesz, bij, bił, bity 1. «zadawać razy, ciosy; chłostać, smagać» Bić kogoś pięściami, rózgą, kijem, batem. Bić kogoś, coś z całej siły, do utraty przytomności, do upadłego, ile wlezie. Bić po łapach; bić po plecach, po twarzy a. w… …   Słownik języka polskiego

  • głowa — ż IV, CMs. głowawie; lm D. głów 1. «część ciała zawierająca mózg i narządy zmysłów, u człowieka i niektórych małp wysunięta ku górze, u zwierząt ku przodowi» Mała, duża, kształtna głowa. Ludzka, rybia, psia głowa. Głowa ptaka, psa, ryby. Ból… …   Słownik języka polskiego

  • celować — I ndk IV, celowaćluję, celowaćlujesz, celowaćluj, celowaćował, celowaćowany «mierzyć do celu» Celować do napastnika z pistoletu. Celować w środek tarczy, w czyjąś pierś, w głowę. przen. «zmierzać do czegoś, dążyć do osiągnięcia czegoś; starać się …   Słownik języka polskiego

  • dominować — ndk IV, dominowaćnuję, dominowaćnujesz, dominowaćnuj, dominowaćował, dominowaćowany «panować, przeważać, górować nad kimś lub nad czymś; przewyższać kogoś, coś» W jego zachowaniu dominuje humor. Dominować nad otoczeniem. Basy dominowały nad całym …   Słownik języka polskiego

  • gasić — ndk VIa, gaszę, gasisz, gaś, gasił, gaszony «powodować, że coś gaśnie, przestaje się palić; przerywać, tłumić palenie się, płonięcie, świecenie czegoś» Gasić ogień, pożar. Gasić lampę, świecę, światło. ∆ Gasić motor, silnik «wyłączać motor,… …   Słownik języka polskiego

  • górować — ndk IV, górowaćruję, górowaćrujesz, górowaćruj, górowaćował 1. «być wyższym od kogoś lub czegoś; być wyżej położonym, wznosić się ponad coś, przewyższać kogoś, coś wzrostem, wysokością» Nad miastem górował komin fabryczny. Topole w parku górowały …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»