-
1 popłoch
m 1. sgt (G popłochu) scare, panic- pierzchnąć/uciec w popłochu to flee in (a) panic- wywołać popłoch to create a. cause panic- wpaść w popłoch to get into a panic- wszyscy w popłochu rzucili się do wyjścia there was a stampede for the exit2. (G popłochu a. popłocha) Bot. cotton thistle, Scotch thistle* * *-u* * *mi1. (= panika) panic, scare; wpaść w popłoch panic.2. bot. thistle ( Onopordon).The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > popłoch
-
2 płosz|yć
impf Ⅰ vt 1. (budzić popłoch) to frighten away- płoszyć zwierzynę to start the game- w parkach narodowych obowiązuje zakaz płoszenia ptaków in national parks scaring birds is forbidden ⇒ spłoszyć2. (wprawiać w zakłopotanie) to disconcert- płoszyły go spojrzenia szefa he felt disconcerted whenever the boss looked at him ⇒ spłoszyć3. książk. przen. to interrupt [myśli, ciszę]- niepokój płoszy sen z powiek anxiety keeps one awakeⅡ płoszyć się 1. (wpadać w popłoch) to panic, to take fright- konie zaczęły się płoszyć the horses began to shy ⇒ spłoszyć się2. (odczuwać zakłopotanie) to feel disconcerted- Robert płoszył się, gdy czuł na sobie jej wzrok feeling her eyes on him disconcerted Robert ⇒ spłoszyć sięThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > płosz|yć
-
3 płoszyć
-ę, -ysz, s-; perf; vtto frighten away lub off* * *ipf.scare away l. off, frighten away l. off.ipf.1. (= wpadać w popłoch) get scared; ( o koniu) shy.2. (= uciekać) flee, take flight.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > płoszyć
-
4 płoszyć się
( wpadać w popłoch) to take fright, to panic; ( uciekać) to flee, to take flight; ( o koniu) to shyThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > płoszyć się
-
5 pani|ka
f sgt 1. (popłoch) panic- szerzyć panikę to spread panic- uciekać w panice to flee in panic- wpaść w panikę to get into a panic, to start panicking- panika ogarnęła tłum panic spread through a. seized the crowd- ogólna panika udzieliła się i nam we also succumbed to the general panic2. pot. (nerwowy pośpiech) panic- spokojnie, bez paniki, na pewno zdążysz na pociąg easy, don’t panic, you’ll catch your trainThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > pani|ka
См. также в других словарях:
popłoch — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIb, D. u, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} nagły, obezwładniający strach; przerażenie, panika : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wielki, nieopisany popłoch. Uciekać w popłochu.{{/stl 10}}{{stl 18}}ZOB. {{/stl 18}}{{stl 10}}wpaść w popłoch… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
popłoch — m III, D. u 1. blm «strach nagle ogarniający ludzi lub zwierzęta; tumult, niepokój, zamieszanie wywołane trwogą; panika» Ogólny popłoch. Pierzchnąć, uciec w popłochu. Opanować popłoch. Wywołać popłoch. Zapanował popłoch. ∆ Wpaść w popłoch «ulec… … Słownik języka polskiego
popłoch — kardažolė statusas T sritis vardynas apibrėžtis Astrinių (Asteraceae) šeimos augalų gentis (Onopordum). atitikmenys: lot. Onopordum angl. cotton thistle; giant thistle; Scotch thistle vok. Eseldistel rus. татарник lenk. popłoch … Dekoratyvinių augalų vardynas
popłoch pospolity — dygliuotoji kardažolė statusas T sritis vardynas apibrėžtis Astrinių šeimos dekoratyvinis, vaistinis augalas (Onopordum acanthium), paplitęs pietų Europoje ir pietvakarių Azijoje. atitikmenys: lot. Onopordum acanthium angl. cotton thistle; cotton … Lithuanian dictionary (lietuvių žodynas)
wpaść w popłoch — {{/stl 13}}{{stl 7}} ulec panice, stracić kontrolę nad sobą : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kiedy wybuchł pożar, tłum wpadł w popłoch i runął do wyjścia z sali kinowej, depcząc się i tratując. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozsypka — Iść, pójść w rozsypkę «zwykle o wojsku: złamać, łamać szyk, rozbiec się, rozbiegać się, ulec, ulegać dezorganizacji, rozproszeniu»: Abram uderzył na obóz ze wszystkich stron pod osłoną nocy i wywołał taki popłoch wśród zaskoczonych nieprzyjaciół … Słownik frazeologiczny
alarm — m IV, D. u, Ms. alarmmie; lm M. y 1. «sygnał, najczęściej akustyczny, ostrzegający przed niebezpieczeństwem; w wojsku: sygnał lub rozkaz ostrzegający przed niebezpieczeństwem napadu, wzywający do gotowości bojowej; stan gotowości w wypadku… … Słownik języka polskiego
alarmować — ndk IV, alarmowaćmuję, alarmowaćmujesz, alarmowaćmuj, alarmowaćował, alarmowaćowany 1. «zawiadamiać o grożącym niebezpieczeństwie lub sytuacji wymagającej działania, wzywać do czujności, do gotowości bojowej» Alarmować straż pożarną. Alarmować… … Słownik języka polskiego
dzień — m I, D. dnia; lm M. dnie a. dni (przy liczebnikach tylko: dni) D. dni 1. «okres od wschodu do zachodu słońca; także światło spowodowane znajdowaniem się słońca nad horyzontem» Dzień słoneczny, skwarny, upalny. Dzień bezsłoneczny, mglisty,… … Słownik języka polskiego
niebywały — «nie zdarzający się; niezwykły, nadzwyczajny, rzadki» Niebywały fakt. Niebywały popłoch. Niebywałe sukcesy … Słownik języka polskiego
opisanie — n I rzecz. od opisać ∆ Coś (np. hałas, zamieszanie, popłoch) nie do opisania «coś trudne do opowiedzenia, wyrażenia słowami, niesłychane, niezwykłe, ogromne» … Słownik języka polskiego
