-
1 spłoszyć
(-ę, -ysz); vb; od (płoszyć)* * *pf.frighten, scare, spook; ( zwierzęta) flush, scare off l. away.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > spłoszyć
-
2 płosz|yć
impf Ⅰ vt 1. (budzić popłoch) to frighten away- płoszyć zwierzynę to start the game- w parkach narodowych obowiązuje zakaz płoszenia ptaków in national parks scaring birds is forbidden ⇒ spłoszyć2. (wprawiać w zakłopotanie) to disconcert- płoszyły go spojrzenia szefa he felt disconcerted whenever the boss looked at him ⇒ spłoszyć3. książk. przen. to interrupt [myśli, ciszę]- niepokój płoszy sen z powiek anxiety keeps one awakeⅡ płoszyć się 1. (wpadać w popłoch) to panic, to take fright- konie zaczęły się płoszyć the horses began to shy ⇒ spłoszyć się2. (odczuwać zakłopotanie) to feel disconcerted- Robert płoszył się, gdy czuł na sobie jej wzrok feeling her eyes on him disconcerted Robert ⇒ spłoszyć sięThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > płosz|yć
-
3 spłosz|ony
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > spłosz|ony
-
4 spłosz|yć
pf Ⅰ vt 1. (spowodować ucieczkę) to scare away [zwierzę, ptaka, złodzieja] ⇒ płoszyć 2. (onieśmielić) to disconcert, to embarrass [osobę]- spłoszyłem wyrostka groźnym spojrzeniem the youth was disconcerted by my angry stare ⇒ płoszyćⅡ spłoszyć się 1. (przestraszyć się) [zwierzę, ptak, złodziej] to bolt away- konie się spłoszyły the horses shied ⇒ płoszyć się2. (zmieszać się) [osoba] to become disconcerted ⇒ płoszyć sięThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > spłosz|yć
См. также в других словарях:
spłoszyć — dk VIb, spłoszyćszę, spłoszyćszysz, spłosz, spłoszyćszył, spłoszyćszony «przestraszywszy spowodować ucieczkę, wycofanie się skądś» Spłoszyć ptaki, zwierzynę. Spłoszyć złodzieja. ◊ Spłoszona mina, spłoszone oczy, spłoszone spojrzenie, spłoszony… … Słownik języka polskiego
spłoszyć (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. płoszyć (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
płoszyć się – spłoszyć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}uciekać, przestraszywszy się kogoś, czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dzikie zwierzęta płoszą się na widok ludzi. Sarny spłoszyły się i runęły w las. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
płoszyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, płoszyćszę, płoszyćszy, płoszyćszony {{/stl 8}}– spłoszyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wywołując strach, powodować oddalenie się, ucieczkę… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
trzymać się — 1. pot. Coś się kupy nie trzyma; jedno drugiego się nie trzyma «coś się nie wiąże w jednolitą, sensowną, logiczną całość»: Całe to opowiadanie po prostu nie trzyma się kupy. Kultura P 11/1956. – Ja im wcale nie każę strzelać. – No to jak mają… … Słownik frazeologiczny
gniazdo — n III, Ms. gnieździe; lm D. gniazd 1. «pomieszczenie, schronienie z gałęzi, traw, gliny itp., przygotowane przez ptaki lub inne zwierzęta dla wylęgu i wychowania potomstwa; legowisko, cały wyląg z rodzicami i z tym pomieszczeniem, legowiskiem… … Słownik języka polskiego
popłoszyć — dk VIb, popłoszyćszę, popłoszyćszysz, popłoszyćpłosz, popłoszyćszył, popłoszyćszony «spłoszyć wielu, jednego po drugim; narobić popłochu» Popłoszyć konie, gołębie, ryby … Słownik języka polskiego