-
1 polować
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > polować
-
2 polować
polować [pɔlɔvaʨ̑]vi1) ( jako myśliwy) jagen, auf die Jagd gehen\polować na coś etw jagen2) (pot: szukać)\polować na coś eine Jagd nach etw machen, nach etw jagen -
3 polować
глаг.• гнать• гнаться• затравить• охотиться• преследовать• прогонять• удить* * *несов. охотиться;\polować na kogoś, coś охотиться на кого-л., за кем-л., чём-л.* * *несов.охо́титьсяpolować na kogoś, coś — охо́титься на кого́-л., за ке́м-л., че́м-л.
-
4 polować
polować na męża żart sich einen Ehemann angeln wollen -
5 polować
1. chasse2. chasser3. giboyer4. pourchasser5. poursuivre -
6 polować
vi -
7 polować
1 iasc 2 ruaig 3 seilg -
8 polować
avlamak -
9 polować
-
10 polować
[польовачь]v.ndk -
11 polować
vytis -
12 polować
полювати -
13 polować
1 hanap2 hanapin3 humabol4 humanap5 mamuntot6 mangaso7 pangangaso -
14 polować
aw; awamak; awatmak; awlamak; awuşamak; balyk -
15 polować
κυνηγώ -
16 polować
به ; تعقيب ; شكار ; ماهي ; مسابقه -
17 giboyer
polować -
18 ĉasi
-
19 pol|ować
impf vi 1. (tropić i zabijać) [osoba] to hunt (na coś sth); (z bronią palną) to shoot GB (na coś sth); (jako sport) to go hunting, to go shooting GB- polować na grubą zwierzynę to hunt big game- polować z sokołami to hawk, to go hawking2. (zdobywać pożywienie) [zwierzę] to hunt (na coś sth); to prey (na coś on sth) 3. pot. (starać się zdobyć) polować na coś to hunt for sth [książkę, mieszkanie, pralkę, pracę]; to fish for sth [informacje, zaproszenie]; to look for sth, to seek sth [przygody, sensacje]- polować na męża to hunt for a husband- on tylko poluje na posag he’s only a fortune-hunter- już od kilku dni na niego poluję I’ve been trying to track him down for several daysThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > pol|ować
-
20 hunt
[hʌnt] 1. vt 2. vito hunt for — ( right word etc) szukać +gen
Phrasal Verbs:3. n( for animals) polowanie nt; ( search) poszukiwanie nt; (SPORT) klub myśliwych polujących na lisa* * *1. verb1) (to chase (animals etc) for food or for sport: He spent the whole day hunting (deer).) polować2) (to pursue or drive out: The murderer was hunted from town to town.) tropić, poszukiwać2. noun1) (the act of hunting animals etc: a tiger hunt.) polowanie2) (a search: I'll have a hunt for that lost necklace.) poszukiwanie•- hunter- hunting
- huntsman
- hunt down
- hunt for
- hunt high and low
- hunt out
См. также в других словарях:
polować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, polowaćluję, polowaćluje {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} brać udział w polowaniu; wykonywać czynności związane z tropieniem i zabijaniem zwierzyny łownej : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
polować — ndk IV, polowaćluję, polowaćlujesz, polowaćluj, polowaćował 1. «brać udział w polowaniu; zajmować się myślistwem» Polować na dziki, na zające. Polować na grubego zwierza. Polować z chartami, z ogarami, z sokołem. 2. «o zwierzętach, ptakach:… … Słownik języka polskiego
bekas — m IV, DB. a, Ms. bekassie; lm M. y «ptak łowny z rzędu mew siewek, o upierzeniu ochronnym, występujący w kilkunastu gatunkach w Eurazji, Afryce i Ameryce» Polować na bekasy. ‹fr.› … Słownik języka polskiego
bronić — ndk VIa, bronićnię, bronićnisz, broń, bronićnił, bronićniony 1. «odpierać atak, napaść, ochraniać czynnie, zwykle z bronią w ręku» Bronić mężnie, zaciekle, zajadle, z narażeniem życia. Bronić kogoś własną piersią. Bronić fortecy, miasta, kraju,… … Słownik języka polskiego
busz — m II, D. u, blm «gęste zarośla składające się przeważnie z kolczastych, suchoroślowych krzewów, zrzucających liście na okres suszy, charakterystyczne dla suchych, podzwrotnikowych obszarów, zwłaszcza w południowej Afryce i w Australii»… … Słownik języka polskiego
chodzić — ndk VIa, chodzę, chodzisz, chodź, chodził 1. «przenosić się z miejsca na miejsce, udawać się dokądś stawiając kroki, stąpając» Chodzić lekko, szybko, pieszo, piechotą. Chodzić na palcach, energicznym krokiem. Chodzić po lesie, po górach. Chodzić… … Słownik języka polskiego
chronić — ndk VIa, chronićnię, chronićnisz, chroń, chronićnił, chronićniony «strzec, zabezpieczać, pilnować, zasłaniać; zachowywać» Chronić dziecko przed zaziębieniem. Chronić matkę od trosk, przed troskami. Buty chronią nogi od zimna. Krata chroni okno… … Słownik języka polskiego
czas — m IV, D. u, Ms. czassie; lm M. y 1. zwykle blm «nieprzerwany ciąg chwil, trwania; jedna z podstawowych (obok przestrzeni) form bytu materii» Drogocenny, wolny, zajęty, stracony czas. Czas mija, płynie, upływa, leci, pędzi, ucieka. Czas leczy,… … Słownik języka polskiego
fladrować — I ndk IV, fladrowaćruję, fladrowaćrujesz, fladrowaćruj, fladrowaćował, fladrowaćowany «malować na drewnie lub kamieniu słoje imitujące naturalne» ‹niem.› II ndk IV, fladrowaćruję, fladrowaćrujesz, fladrowaćruj, fladrowaćował, fladrowaćowany łow.… … Słownik języka polskiego
jak — I 1. «zaimek zastępujący przysłówki i równoważne z nimi części zdania» a) «używany w pytaniach lub zdaniach o charakterze ekspresywnym» Jak się masz? Jak zdrowie? Jak mi przykro! Jak pogodzić to wszystko? ◊ Jak mu tam «jak się nazywa» Zawołaj… … Słownik języka polskiego
kaczka — ż III, CMs. kaczkaczce; lm D. kaczkaczek 1. «ptak z rodziny o tej samej nazwie, płetwonogi z blaszkowatymi brzegami dzioba, dziki lub udomowiony; występuje w licznych gatunkach» Kaczka domowa, kaczka krzyżówka. Sznur, klucz dzikich kaczek.… … Słownik języka polskiego