-
1 pognać
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > pognać
-
2 pognać
pognać pf (-am) v/i rennen, hetzen; v/t antreiben;pognać do roboty fam. zur Arbeit antreiben -
3 pognać
-
4 pognać
1. chasser2. vol -
5 pogna|ć
pf Ⅰ vt to drive [bydło, świnie]- pognać krowy na pastwisko to drive the cattle to pasture- wiatr pognał chmury na wschód the wind drove the clouds east- ciekawość pognała go w świat he left home driven by curiosity- pognać kogoś do roboty pot. to work sb hardⅡ vi [osoba] to race- pognać do pracy/szkoły to race off to work/school- pognał bawić się z chłopakami he raced off to play with his matesThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > pogna|ć
-
6 погнать
глаг.• poganiać• pognać• pogonić• popędzić• przepędzać• wpędzać* * *pognać, pogonić, popędzić -
7 pogonić
глаг.• погнать* * *pogoni|ć\pogonićony сов. 1. погнать, поторопить;2. помчаться, понестись+1, 2. popędzić 2. pognać
* * *pogoniony сов.1) погна́ть, поторопи́ть2) помча́ться, понести́сьSyn: -
8 pomknąć
сов. помчаться, понестись+popędzić, pognać
* * *сов.помча́ться, понести́сьSyn: -
9 побежать
-
10 помчаться
kopnąć się разг., pocwałować шутл., ( o kimś) pogalopować разг.; шутл., pognać, pogonić, polecieć, pomknąć, popędzić, wyrwać -
11 machnąć się
-
12 popędzić
-
13 machnąć\ się
сов. махнуть, сбегать;● \machnąć\ się się za kogoś разг. выскочить (замуж) за кого-л.+polecieć, pognać, skoczyć
-
14 race
[reɪs] 1. n( species) rasa f; ( competition) wyścig m2. vt3. vito race horses/cars (etc) — brać udział w wyścigach konnych/samochodowych (etc)
( compete) ścigać się; ( hurry) pędzić (popędzić perf), gnać (pognać perf); heart bić szybko; engine pracować na podwyższonych obrotachto race sb/against sb — ścigać się z kimś
* * *I 1. [reis] noun(a competition to find who or which is the fastest: a horse race.) wyścig2. verb1) (to (cause to) run in a race: I'm racing my horse on Saturday; The horse is racing against five others.) wystawić do wyścigu, ścigać się2) (to have a competition with (someone) to find out who is the fastest: I'll race you to that tree.) ścigać się z3) (to go etc quickly: He raced along the road on his bike.) mknąć•- racer- racecourse
- racehorse
- racetrack
- racing-car
- a race against time
- the races II [reis]1) (any one section of mankind, having a particular set of characteristics which make it different from other sections: the Negro race; the white races; ( also adjective) race relations.) rasa2) (the fact of belonging to any of these various sections: the problem of race.) rasa3) (a group of people who share the same culture, language etc; the Anglo-Saxon race.) rasa•- racial- racialism
- racialist
- the human race
- of mixed race -
15 gna|ć
impf Ⅰ vt 1. (zmuszać do pośpiechu) to drive- gnać krowy na pastwisko to drive the cows to the pasture- wiatr gnał chmury po niebie the wind was driving the clouds across the sky2. (zmuszać do działania) to drive (kogoś do czegoś sb to sth a. to do sth); to make (kogoś do czegoś sb do sth)- gnać dzieci do nauki to make children learn- gnany ambicją/ciekawością driven by ambition/curiosityⅡ vi (pędzić) to race, to rush- gnać bez wytchnienia/ile sił w nogach to rush breathlessly/as fast as one can- gnać na oślep/na złamanie karku to rush blindly/headlong ⇒ pognaćThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > gna|ć
-
16 pog|onić1
pf — pog|aniać impf vt 1. (pospieszyć) to urge [zwierzę]; (batem) to whip [sth] up [konia]; (ostrogami) to spur [sth] on [konia]- poganiać krowę kijem to urge a cow on with a stick2. (pognać) to drive [bydło, świnie]- pogonić krowy na-pastwisko to drive the cattle to pasture3. (popędzać) to rush [osobę]- nie poganiaj mnie don’t rush me- nie chcę cię poganiać, ale… I don’t want to rush you but…- pogonić kogoś do roboty to work sb hard- zaraz ich pogonię, żeby to sprzątnęli I’ll get them to clean it right away- „idź już!” – poganiał mnie ‘you’d better go now,’ he urged me4. pot. (odpędzić) to chase [sb] offThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > pog|onić1
-
17 popę|dzić
pf Ⅰ vt to drive [gęsi, owce]- popędzić krowy na pastwisko to drive the cattle to pastureⅡ vi (pognać) to dash- popędzić za kimś/czymś to chase after sb/sth- popędził do pracy he dashed off to work- popędził grać w piłkę he dashed off to play football- popędził galopem do apteki he galloped off to the chemist’sThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > popę|dzić
-
18 chasser
1. gonić2. odpędzać3. pognać4. polować5. przepędzać6. przepędzić7. pędzić8. upolować9. wpędzać10. wyganiać11. wypierać12. wypędzać13. wyrzucać14. łowić -
19 vol
1. fruwać2. kradzież3. latać4. lecieć5. pognać6. polecieć7. przelot8. rabunek9. skraść10. ukraść11. włamanie12. złodziejstwo -
20 fegen
- 1
- 2
См. также в других словарях:
pognać — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}poganiać {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}pognać II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIIa, pognaćam, pognaća, pognaćają {{/stl 8}}{{stl 7}} udać się bardzo szybko w określonym… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pognać — dk I, pognaćam, pognaćasz, pognaćają, pognaćaj, pognaćał, pognaćany a. pogonić dk VIa, pognaćnię, pognaćnisz, pognaćgoń, pognaćnił, pognaćniony poganiać ndk I, pognaćam, pognaćasz, pognaćają, pognaćaj, pognaćał, pognaćany 1. «ponaglić kogoś, coś… … Słownik języka polskiego
poganiać — → pognać … Słownik języka polskiego
pogonić — → pognać … Słownik języka polskiego
poganiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, poganiaćam, poganiaća, poganiaćają, poganiaćany {{/stl 8}}– pognać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa{{/stl 8}}, pogonić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, poganiaćnię, poganiaćni, poganiaćgoń, poganiaćniony {{/stl 8}}{{stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
machnąć — dk Va, machnąćnę, machnąćniesz, machnąćnij, machnąćnięty, machnąćnąwszy 1. forma dk czas. machać (p.) 2. posp. «uderzyć, rąbnąć» machnąć się pot. «pójść, pojechać prędko, zaraz; pospieszyć, pognać» Machnąć się do kina. ◊ pot. Machnąć się za kogoś … Słownik języka polskiego
popędzić — dk VIa, popędzićdzę, popędzićdzisz, popędzićpędź, popędzićdził, popędzićdzony popędzać ndk I, popędzićam, popędzićasz, popędzićają, popędzićaj, popędzićał, popędzićany 1. «zmusić kogoś lub coś do pójścia, posuwania się w określonym kierunku»… … Słownik języka polskiego
czereda — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. czeredaedzie {{/stl 8}}{{stl 7}} gromada, grupa osób (niekiedy żartobliwie lub ze złością); zgraja, banda : {{/stl 7}}{{stl 10}}Czereda grzybiarzy. Nauczycielkę obległa czereda dzieciaków. Pognać, włóczyć się… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
machnąć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} udać się szybko dokądś, do kogoś; pójść, pojechać, pognać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Machnąć się do kolegi, do Krakowa, nad rzekę. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
na jednej nodze — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 7}} bardzo szybko, śpiesząc się, pędem; raz dwa : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pobiec, pognać, skoczyć, załatwić coś na jednej nodze. Przynieście podnośnik z warsztatów – ale tak na jednej nodze! {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pogonić — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}poganiać {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}pogonić II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, pogonićnię, pogonićni, pogonićgoń {{/stl 8}}{{stl 7}} udać się bardzo szybko dokądś za… … Langenscheidt Polski wyjaśnień