-
1 podrzędny
* * *a.1. (= kiepski) minor; ( o restauracji) minor, second rate, secondary; ( o autorze) insignificant, minor; ( o znaczeniu) unimportant, minor.2. droga podrzędna back road; podrzędna restauracja greasy spoon, beanery; podrzędne kino/teatr fleapit.3. jęz. subordinate, dependent; ( o zdaniu) subordinate, dependent; o spójniku subordinating (conjunction); zdanie podrzędne subordinate clause.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > podrzędny
-
2 podrzędny procesor sterujący
• ancillary control processorSłownik polsko-angielski dla inżynierów > podrzędny procesor sterujący
-
3 cykl podrzędny
• minor cycle -
4 obiekt podrzędny
• subobject -
5 proces podrzędny
• child process -
6 raster podrzędny
• child raster -
7 składnik podrzędny cząsteczki
• sub-substituent• subsidiary substituentSłownik polsko-angielski dla inżynierów > składnik podrzędny cząsteczki
-
8 skorowidz podrzędny
• subdirectorySłownik polsko-angielski dla inżynierów > skorowidz podrzędny
-
9 wiersz podrzędny
• descendent row -
10 drobny
adj* * *a.1. (= mały) slight, tiny; ( o kobiecie) petite; drobny druk small print; rozbić coś na drobne kawałki break into (little) pieces, smash into atoms; chodzić drobnymi kroczkami toddle, take baby steps; drobny inwentarz poultry and small farm animals, small livestock; mieć drobne kłopoty have a minor l. petty problem; ogłoszenia drobne classified ads, classifieds; analizować najdrobniejsze szczegóły go into detail; drobne pieniądze (small) change; drobna kasza fine groats; pieniądze na drobne wydatki spending money, pocket money; rozbić wazon w drobny mak smash a vase into smithereens l. a milion pieces; zalać się w drobny mak pot. get blind drunk; drobna sylwetka fragile figure.2. (= podrzędny) small, minor; drobny inwestor giełdowy small trader; drobny przedsiębiorca small entrepreneur; drobny producent small manufacturer l. producer; drobna szlachta hist. yeomanry; drobny przemysł small industry; drobny handel retail trade.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > drobny
-
11 drugorzędny
adj( mniej ważny) minor; ( podrzędny) second-rate* * *a.minor, secondary, second-rate; sprawa drugorzędna issue of secondary importance, minor issue; drugorzędna rola supporting part, minor part; drugorzędny polityk second-rate politician.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > drugorzędny
-
12 spójnik
m Jęz. conjunction- □ spójnik łączny Jęz. copulative conjunction- spójnik podrzędny Jęz. subordinate conjunction- spójnik przeciwstawny Jęz. adversative conjunction- spójnik rozłączny Jęz. disjunctive conjunction- spójnik współrzędny coordinating conjunction- spójnik wynikowy consecutive conjunction* * *JĘZ conjunction* * *miGen. -a gram. conjunction, connective; spójnik współrzędny coordinating conjunction.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > spójnik
-
13 podrzędn|y
Ⅰ adj. grad. (pośledni) [pisarz, literatura] second-rate; [znaczenie] secondary; [stanowisko] minor- spełniać podrzędną rolę to play a minor role- podrzędniejsze stanowiska less important jobs- jedna z podrzędniejszych knajp one of the second-rate barsⅡ adj. 1. (podporządkowany) [organ, stanowisko] subordinate (wobec a. w stosunku do czegoś to sth) 2. (mniej ważny) inferior (wobec a. w stosunku do czegoś to sth)- film jest podrzędny wobec literatury film is inferior to literature3. Jęz. subordinate- zdanie podrzędne a subordinate a. dependent clauseThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > podrzędn|y
-
14 trzecio-
w wyrazach złożonych 1. (zajmujący trzecie miejsce) third-- trzecioklasistka a third-former- święto trzeciomajowe the third of May2. (podrzędny) third-- trzeciorzędny third-rate- rola trzecioplanowa a minor roleThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > trzecio-
См. также в других словарях:
podrzędny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, podrzędnyni, podrzędnyniejszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} znajdujący się w dalszym rzędzie pod względem ważności w jakiejś hierarchii, mniej ważny; kiepski, marny : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
podrzędny — podrzędnyni, podrzędnyniejszy 1. «zajmujący w stosunku do innych mniej ważne miejsce, drugorzędną pozycję, mało znaczący, mierny, niepozorny; kiepski, lichy, marny» Podrzędny artysta, autor, pisarz. Podrzędna literatura. Podrzędne stanowisko,… … Słownik języka polskiego
podrzędny — Grać, odegrać podrzędną rolę (w czymś) zob. rola 3 … Słownik frazeologiczny
składnia — ż I, DCMs. składniani; lm D. składniani 1. jęz. «nauka o budowie wypowiedzeń, ich elementach składowych, o środkach i sposobach służących do ich wyodrębniania lub łączenia, powodujących układanie się ich w całość gramatyczno komunikatywną;… … Słownik języka polskiego
czwartorzędny — czwartorzędnyni «należący do dalekiej (czwartej) klasy, kategorii, odległego rzędu, gatunku itp.; mający niską wartość; bardzo mierny, lichy, marny, podrzędny» Czwartorzędny pisarz, aktor. Czwartorzędny film … Słownik języka polskiego
drugorzędny — drugorzędnyni «należący do niższej kategorii, podrzędny, mniej ważny» Drugorzędny lokal. Drugorzędna restauracja. To sprawa drugorzędna. Grał zawsze drugorzędne role … Słownik języka polskiego
epizodyczny — epizodycznyni 1. «mający małe znaczenie; występujący nieregularnie, przygodny, okolicznościowy» Coś ma charakter epizodyczny. Epizodyczna misja. 2. «występujący w epizodach, nie związany z akcją główną; uboczny» Epizodyczne postacie utworu.… … Słownik języka polskiego
hipotaksa — ż IV, CMs. hipotaksasie, blm jęz. «związek dwu członów syntaktycznych (wyrazów, ich grup, zdań), z których jeden jest podrzędny względem drugiego» ‹z gr.› … Słownik języka polskiego
histrion — m IV, DB. a, Ms. histrionnie; lm M. i, DB. ów 1. «w starożytnym Rzymie: aktor; w średniowieczu, głównie we Francji: zawodowy sztukmistrz, muzykant, śpiewak, akrobata» 2. pogard. «komediant, błazen, podrzędny aktor» ‹łac.› … Słownik języka polskiego
mordownia — ż I, DCMs. mordowniani; lm D. mordowniani posp. «podrzędny lokal gastronomiczny, w którym się pije dużo alkoholu, gdzie dochodzi często do awantur» … Słownik języka polskiego
pisarczyk — m III, DB. a, N. pisarczykkiem; lm M. te i, ci owie 1. «lekceważąco o pisarzu literacie; marny, podrzędny pisarz» 2. przestarz. «pomocnik pisarza w urzędzie, biurze» … Słownik języka polskiego