-
1 rzucić na pastwę losu
бро́сить на произво́л судьбы́ -
2 los
сущ.• богатство• доля• жребий• лот• партия• рок• судьба• счастье• удача• удел• участь* * *♂, Р. \losu 1. судьба ž; участь ž; жребий;koleje \losu превратности судьбы; na łaskę (pastwę) \losu на произвол судьбы;
ważą się czyjeś \losy решается чья-л. судьба;2. жребий; ciągnąć \losу о coś разыгрывать что-л. по жребию; 3. лотерейный билет;ciągnienie \losów тираж (лотереи); ● na \los szczęścia наудачу; masz ci \los! разг. вот тебе на!
* * *м, Р losu1) судьба́ ż; у́часть ż; жре́бийkoleje losu — превра́тности судьбы́
ważą się czyjeś losy — реша́ется чья́-л. судьба́
2) жре́бийciągnąć losy o coś — разы́грывать что́-л. по жре́бию
3) лотере́йный биле́тciągnienie losów — тира́ж ( лотереи)
• -
3 rzucić
глаг.• бросать• бросить• забросить• запустить• кидать• кинуть• метать• метнуть• набрасываться• оставлять• покидать• покинуть• сбрасывать• скидывать• швырнуть* * *rzuc|ić\rzucićę, \rzucićony сов. бросить;\rzucić kamień бросить (швырнуть, кинуть) камень; \rzucić kotwicę бросить якорь; \rzucić myśl подать мысль; \rzucić hasło бросить (выдвинуть) лозунг; \rzucić palenie бросить курить; ● \rzucić broń бросить оружие;
\rzucić okiem na coś бросить взгляд на что-л., окинуть взглядом что-л.;\rzucić na pastwę losu бросить на произвол судьбы; \rzucić światło пролить свет; \rzucić oszczerstwo возвести поклёп (клевету)
* * *rzucę, rzucony сов.бро́ситьrzucić kamień — бро́сить (швырну́ть, ки́нуть) ка́мень
rzucić kotwicę — бро́сить я́корь
rzucić myśl — пода́ть мысль
rzucić hasło — бро́сить (вы́двинуть) ло́зунг
- rzucić okiem na cośrzucić palenie — бро́сить кури́ть
- rzucić na pastwę losu
- rzucić światło
- rzucić oszczerstwo -
4 pastwa
сущ.• добыча• пища* * *pastw|a♀ уст. пища, корм ♂; добыча;● rzucić na \pastwaę losu бросить на произвол судьбы;
paść (stać się) \pastwaą czegoś стать жертвой чего-л.;paść \pastwaą płomieni сгореть
* * *ж уст.пи́ща, корм m; добы́ча- stać się pastwą czegoś
- paść pastwą płomieni
См. также в других словарях:
pastwę ZOB.rzucić [wydać i in.] — pastwę* ZOB.rzucić [wydać i in.] {{/stl 13}}{{stl 8}}{kogoś} {{/stl 8}}{{stl 7}}na pastwę {{/stl 7}}{{stl 8}}{kogoś, czyjąś, czegoś} {{/stl 8}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pastwa — 1. Być, stać się, paść itp. pastwą czegoś, kogoś «stać się czyimś łupem, ulec zniszczeniu»: Tak oboje mieli umrzeć z głodu i pragnienia lub stać się pastwą dzikich zwierząt. S. Kłosiewicz, Ptaki. Pastwą grabieży padła też siedziba biskupa… … Słownik frazeologiczny
rzucić [wydać i in.] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{kogoś} {{/stl 8}}na pastwę {{/stl 13}}{{stl 8}}{kogoś, czyjąś, czegoś} {{/stl 8}}{{stl 7}} świadomie i bez skrupułów narazić kogoś na niebezpieczeństwo, zgubę ze strony kogoś, czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Bezbronna ludność… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Theophan Goworow — (russisch Феофан Говоров, bürgerlicher Name Георгий Васильевич Говоров/ Georgi Wassiljewitsch Goworow; * 10. Januarjul./ 22. Januar 1815greg. in Tschernawsk; † 6. Januarjul./ 18. Januar 1894greg. in Wyscha) war… … Deutsch Wikipedia
pastwa — ż IV, CMs. pastwawie, blm daw. «pokarm, żer (szczególnie dzikich zwierząt, zdobywany siłą); zdobycz, łup» dziś tylko we fraz. Być, stać się, paść itp. pastwą czegoś (np. ognia, pożaru, powodzi; rzadziej: kogoś, np. wroga) «stać się czyimś łupem,… … Słownik języka polskiego
rzucić — 1. pot. Rzucać mięsem, posp. mięchem, wulg. kurwami «używać wulgarnych, obraźliwych słów; przeklinać»: (...) zamknęła się z zespołem w sali prób, mnie kazała zostać na widowni, i tak się darła, tak rzucała mięsem, że na rynku było słychać (...).… … Słownik frazeologiczny
rzucać — 1. pot. Rzucać mięsem, posp. mięchem, wulg. kurwami «używać wulgarnych, obraźliwych słów; przeklinać»: (...) zamknęła się z zespołem w sali prób, mnie kazała zostać na widowni, i tak się darła, tak rzucała mięsem, że na rynku było słychać (...).… … Słownik frazeologiczny
wydać — 1. Wydać bitwę, wojnę itp. «wystąpić zbrojnie przeciw komuś, zmusić kogoś do podjęcia walki zbrojnej»: Rzymianie zapewne zechcą przed wydaniem bitwy odpocząć po spiesznym marszu, zajmą polankę, a wtedy powstańcy, ukryci w gajach, zajdą im tyły. H … Słownik frazeologiczny
wydawać — 1. Wydać bitwę, wojnę itp. «wystąpić zbrojnie przeciw komuś, zmusić kogoś do podjęcia walki zbrojnej»: Rzymianie zapewne zechcą przed wydaniem bitwy odpocząć po spiesznym marszu, zajmą polankę, a wtedy powstańcy, ukryci w gajach, zajdą im tyły. H … Słownik frazeologiczny
zostawić — 1. Zostawić coś czasowi, własnemu losowi, własnemu biegowi, biegowi zdarzeń «przestać się czymś interesować; nie interweniować»: Zrezygnowałem więc, bo nie potrafię się bronić, gdy podli plugawcy chcą mnie wykończyć (...). Wszystko zostawiłem… … Słownik frazeologiczny
zostawiać — 1. Zostawić coś czasowi, własnemu losowi, własnemu biegowi, biegowi zdarzeń «przestać się czymś interesować; nie interweniować»: Zrezygnowałem więc, bo nie potrafię się bronić, gdy podli plugawcy chcą mnie wykończyć (...). Wszystko zostawiłem… … Słownik frazeologiczny
