-
1 odznaczyć
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > odznaczyć
-
2 odznaczyć
odznaczać się sich abzeichnen;odznaczać się (I) sich auszeichnen (durch A) -
3 odznaczyć
глаг.• обозначить• отменить* * *odznacz|yć[od-znaczyćj, \odznaczyćony сов. 1. обозначить, отметить;2. наградить; \odznaczyć medalem наградить медалью+1. zaznaczyć 2. wyróżnić
* * *odznaczony сов.1) обозна́чить, отме́тить2) награди́тьodznaczyć medalem — награди́ть меда́лью
Syn: -
4 odznaczyć
-
5 odznaczyć
• deselectSłownik polsko-angielski z Elektroniki i Informatyki > odznaczyć
-
6 odznaczyć
• deselect -
7 odznaczyć
décorer -
8 odznaczyć
[ɔd`znaa͜oxɒɜːɜːtʃ]vtpf → odznaczać -
9 odznaczyć
sonraigh -
10 odznaczyć
[одзначичь]v.dkвідзначити, одзначити -
11 odznaczyć
1. відзначити, відмітити;2. нагородити -
12 odznaczyć
saýgarmak; tapawutlandyrmak -
13 odznaczyć się
сов.1) отличи́ться; просла́витьсяodznaczyć się się w walce — отличи́ться в бою́
2) отпеча́таться, отти́снутьсяSyn: -
14 odznaczyć\ się
[od-znaczyć się] сов. 1. отличиться; прославиться;\odznaczyć\ się się w walce отличиться в бою;
2. отпечататься, оттиснуться+1. wyróżnić się 2. odcisnąć się, odbić się
-
15 odznaczyć się
vr perfto distinguish o.s.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > odznaczyć się
-
16 odznaczyć się
відзначитися -
17 pośmiertnie
adv. posthumously- odznaczyć kogoś pośmiertnie to decorate sb posthumously* * *adv.(odznaczyć kogoś, wydać książkę) posthumously.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > pośmiertnie
-
18 odznaczać
глаг.• обозначать* * *odznacza|ć[od-znaczać], \odznaczaćny несов. 1. обозначать, отмечать;2. награждать; ср. odznaczyć+1. zaznaczać 2. wyróżniać
* * *odznaczany несов.1) обознача́ть, отмеча́ть2) награжда́ть; ср. odznaczyćSyn: -
19 odznacz|yć
/od'znat∫ıtɕ/ pf — odznacz|ać /od'znat∫atɕ/ impf Ⅰ vt 1. (dać odznaczenie) to decorate, to honour- odznaczony medalami decorated with medals- generał odznaczył żołnierzy za waleczność the general decorated the soldiers for (their) bravery2. (wyodrębnić) to mark out, to highlight- odznaczyli kamieniami miejsce, w którym mieli kopać they marked out the digging area with stones- odznaczył ten akapit w tekście he highlighted the paragraph in the text ⇒ odznaczaćⅡ odznaczyć się 1. (wyróżnić się czymś) to distinguish oneself- odznaczyć się w walce to distinguish oneself in battle2. (zostawić ślad) to show up, to leave a mark- kleks odznaczył się na papierze an ink stain showed up on the paper- na obrusie odznaczyły się mokre szklanki wet glasses left marks on the tableclothⅢ odznaczać się to be characterized (czymś by sth)The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > odznacz|yć
-
20 krzyż
m 1. Relig. cross- cmentarne krzyże the churchyard crosses- przysięgać na krzyż to swear on the cross2. (znak błogosławieństwa) cross- zrobić a. nakreślić znak krzyża to make the sign of the cross- zrobiła znak krzyża na bochenku chleba she made the sign of the cross over the loaf of bread3. (kształt) cross- w kształcie krzyża cross-shaped- kościół na planie krzyża a cruciform church- drogi przecinają się, tworząc krzyż the roads cross at right angles- na krzyż crosswise- okna zabito na krzyż deskami the window was nailed up with crossed boards4. (order) cross- odznaczyć kogoś krzyżem zasługi to award sb a merit cross5. sgt przen., książk. (cierpienie) cross- każdy z nas dźwiga swój krzyż each of us has a cross to bear6. (część kręgosłupa) lower back- cierpiał na bóle krzyża he suffered from pain in the lower back- skarżył się, że go łamie w krzyżach he complained that his lower back was killing him7. pot. (kręgosłup) spine, back- ze strachu mróz biegł mu po krzyżu he felt a shiver a. shivers (running) up and down his spine- □ Brązowy/Srebrny/Złoty Krzyż Zasługi the Bronze/Silver/Gold Cross of Merit a. Merit Cross- Krzyż Walecznych Wojsk. the Cross of Valour- Krzyż Wielki Wojsk. the Grand Cross of the Order of Virtuti Militari- Czerwony Krzyż the Red Cross (Society)- Polski Czerwony Krzyż the Polish Red Cross- Krzyż Południa Astron. the Southern Cross- krzyżgrecki Greek cross- krzyżmaltański Maltese cross- leżeć krzyżem to lie prostrate- mieć z kimś krzyż pański to go through a. endure the trials of Job with sb- z mężem alkoholikiem miała krzyż pański she endured the trials of Job with that alcoholic husband of hers- wyglądać jak z krzyża zdjęty to look dead beat pot.- miał na głowie trzy włosy na krzyż pot. he was practically bald sparse- w pokoju stało kilka mebli na krzyż pot. there was hardly any furniture in the room* * *-a; -e; gen pl -y; m( przedmiot) cross; ( część kręgosłupa) lower backrobić (zrobić perf) znak krzyża — to make the sign of the cross
parę osób na krzyż — pot just a handful of people, hardly a crowd
* * *miGen. -a1. cross; (= symbol chrześcijaństwa) the Cross; Czerwony Krzyż the Red Cross; Krzyż Chrystusa rel. Christ's Cross; jak z krzyża zdjęty like death warmed up; leżeć krzyżem prostrate o.s.3. rel. (= krucyfiks) crucifix, cross.4. rel. (= gest wyrażający znak krzyża) (the sign of the) cross; uczynić znak krzyża make a cross; krzyż na drogę pot. good riddance.5. przen. (= cierpienie) cross; ona ma z nim krzyż pański he is the cross she has to bear; dźwigać swój krzyż bear one's cross.6. (odznaka, order) cross; krzyż harcerski scouting cross; Krzyż Walecznych the Cross of Valor; Krzyż Zasługi the Cross of Merit.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > krzyż
- 1
- 2
См. также в других словарях:
odznaczyć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}odznaczać {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odznaczyć — [wym. od znaczyć] dk VIb, odznaczyćczę, odznaczyćczysz, odznaczyćznacz, odznaczyćczył, odznaczyćczony odznaczać [wym. od znaczać] ndk I, odznaczyćam, odznaczyćasz, odznaczyćają, odznaczyćaj, odznaczyćał, odznaczyćany 1. «wyróżnić spośród innych… … Słownik języka polskiego
odznaczyć się — {{/stl 13}}{{stl 7}}[wym. od znaczyć się] {{/stl 7}}{{stl 8}}cz. dk VIIa, odznaczyć sięczę się, odznaczyć sięczy się {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zdobyć sławę, uznanie; zasłynąć : {{/stl 7}}{{stl 10}}Odznaczyć … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odznaczać — {{/stl 13}}{{stl 7}}[wym. od znaczać] {{/stl 7}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, odznaczaćam, odznaczaća, odznaczaćają, odznaczaćany {{/stl 8}}{{stl 22}}– odznaczyć {{/stl 22}}{{stl 8}}dk VIIa, odznaczaćczę, odznaczaćczy, odznaczaćczony {{/stl 8}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odkreślić — dk VIa, odkreślićlę, odkreślićlisz, odkreślićkreśl, odkreślićlił, odkreślićlony odkreślać ndk I, odkreślićam, odkreślićasz, odkreślićają, odkreślićaj, odkreślićał, odkreślićany «kreską, linią oddzielić, odznaczyć, odgraniczyć coś; nakreślić… … Słownik języka polskiego
odznaczać — [wym. od znaczać] ndk I, odznaczaćam, odznaczaćasz, odznaczaćają, odznaczaćaj, odznaczaćał, odznaczaćany forma ndk czas. odznaczyć (p.) odznaczać się 1. forma ndk czas. odznaczyć się w zn. 1. 2. «wyróżniać się czymś, mieć jakąś właściwość, cechę… … Słownik języka polskiego
odznaczenie — [wym. od znaczenie] n I 1. rzecz. od odznaczyć. 2. lm D. odznaczenieeń «wyróżnienie honorowe, zwykle w postaci gwiazdy, krzyża lub medalu, nadawane przez władze państwowe, instytucje społeczne lub naukowe za wybitne osiągnięcia w różnych… … Słownik języka polskiego
pole — n I; lm D. pól 1. «obszar ziemi przeznaczony pod uprawę, nadający się do uprawy; ziemia uprawna» Żyzne pole. Pola uprawne. Pole pszenicy, żyta. Orać, uprawiać pole. Pracować na polu, w polu. ◊ Szukaj wiatru w polu «o kimś lub o czymś zaginionym,… … Słownik języka polskiego
mieć — 1. Ktoś ma coś wypisane w oczach; ktoś ma coś wypisane, napisane na czole, na twarzy, pot. na gębie «po kimś widać wyraźnie, jaki ma nastrój, charakter lub jakie ma zamiary»: Miałem chyba wypisane na czole, że po długim pobycie przyjechałem z… … Słownik frazeologiczny
krzyż — m II, D. a; lm M. e, D. y ( ów) 1. «przedmiot w kształcie dwóch przecinających się linii prostych; godło chrześcijaństwa (jako narzędzie męki Jezusa)» Krzyż brzozowy, żelazny. Nagrobek z krzyżem. Przysięgać na krzyż. ∆ archit. Krzyż żebrowy «dwa… … Słownik języka polskiego
order — m IV, D. u, Ms. ordererze; lm M. y «wyróżnienie honorowe, zwykle w postaci gwiazdy, krzyża lub medalu, nadawane przez państwo za wybitne osiągnięcia w służbie państwowej (cywilnej i wojskowej), w różnych dziedzinach pracy zawodowej i społecznej»… … Słownik języka polskiego