(odpowiednik)

См. также в других словарях:

• odpowiednik — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. a {{/stl 8}}{{stl 7}} coś (jakieś zjawisko, pojęcie, przedmiot), rzadziej ktoś będący pod pewnym względem taki sam, podobny do czegoś, kogo innego, najczęściej spełniający tę samą funkcję : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• odpowiednik — m III, D. a, N. odpowiednikkiem; lm M. i «pojęcie, zjawisko, przedmiot odpowiadający innemu podobnymi cechami, elementami; równoważnik» Odpowiedniki leksykalne. Zapożyczone odpowiedniki wyrazów rodzimych. Odpowiednikiem kręgosłupa jest u… …   Słownik języka polskiego

• de- — «pierwszy człon wyrazów złożonych obcego pochodzenia» a) «oznaczający pochodzenie od tego, co określa drugi człon złożenia; odpowiednik polskiego: od , np. dewerbalny» b) «oznaczający odwrotność, przeciwieństwo, zaprzeczenie; pozbawienie,… …   Słownik języka polskiego

• kwantyfikator — m IV, D. a, Ms. kwantyfikatororze; lm M. y log. «symbol poprzedzający funkcję zdaniową i czytany: dla każdego x (kwantyfikator ogólny odpowiednik potocznego wyrażenia każdy), dla pewnego x (kwantyfikator szczegółowy odpowiednik potocznego… …   Słownik języka polskiego

• a — {{stl 13}}a I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n ndm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} litera zaczynająca alfabet; stanowi odpowiednik samogłoski {{/stl 7}}{{stl 8}}a {{/stl 8}}{{stl 7}} {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• de- — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} pierwszy człon wyrazów złożonych wnoszący znaczenie przeciwieństwa, odwrotność lub odjęcie tego, co oznacza drugi człon; odpowiednik: {{/stl 7}}{{stl 8}}od , roz , wy {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• y — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż ndm a. IIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} litera alfabetu łacińskiego, nazywana igrek lub ipsylon; stanowi odpowiednik spółgłoski {{/stl 7}}{{stl 8}}y {{/stl 8}}{{stl 7}}, a w… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• an- — «pierwszy człon wyrazów złożonych, w których drugi człon zaczyna się na samogłoskę (odpowiednik członu a przed spółgłoską), oznaczający zaprzeczenie, brak czegoś, obojętność względem czegoś, np. anaeroby, anastygmat, anorganiczny, anortyt» ‹gr.› …   Słownik języka polskiego

• analog — m III, D. u, N. analoggiem; lm M. i 1. «coś analogicznego; odpowiednik» 2. B.=D.; lm M. analogodzy a. owie, DB. ów «specjalista w dziedzinie maszyn analogowych» 3. chem. «pierwiastek z szeregu pierwiastków o analogicznej budowie elektronowej;… …   Słownik języka polskiego

• analogia — ż I, DCMs. analogiagii; lm D. analogiagii (analogiagij) 1. «zgodność, równoległość cech; podobieństwo» Analogia do czegoś. Wykazać analogie między czymś a czymś. Analogie występują, zachodzą między czymś. ∆ log. Rozumowanie przez analogię… …   Słownik języka polskiego

• auto- — «pierwszy człon wyrazów złożonych, oznaczający: sam, własny; odpowiednik polskiego samo , np.: autogeneza, autorefleksja, autosugestia» ‹z gr.› …   Słownik języka polskiego