-
1 odpędzić
глаг.• отогнать* * *odpędz|ić\odpędzićę, \odpędzićony сов. отогнать+* * *odpędzę, odpędzony сов.отогна́тьSyn: -
2 odpędzić
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > odpędzić
-
3 odpędzić
відігнати -
4 odpędzić ciemność
отогнать темнотуOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > odpędzić ciemność
-
5 odpędzić mrok
отогнать сумеркиOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > odpędzić mrok
-
6 odpędzić sen
отогнать сонOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > odpędzić sen
-
7 odpędzić uśmiech
отогнать улыбкуOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > odpędzić uśmiech
-
8 odpędzić zło
отогнать злоOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > odpędzić zło
-
9 odpędzać
impf ⇒ odpędzić* * *( odganiać) to chase away, to repel; ( zmuszać do cofnięcia się) to drive lub force back, to ward offodpędzać sen — to keep the sleep away, to try to stay awake
odpędzać złe myśli — to chase away bad lub evil thoughts
* * *ipf.odpędzić pf.1. (= odganiać) chase away, repel; (= zmuszać do cofnięcia się) drive l. force back; odpędzić głód suppress hunger; odpędzić (od siebie) złe myśli chase away bad thoughts.2. chem., techn. expel; repel.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > odpędzać
-
10 odegnać
-
11 opędzić
глаг.• отмахнуть* * *opędz|ić\opędzićony сов. 1. отмахнуть, отогнать;2. разг. удовлетворить (первую потребность);\opędzić
głód утолить первый голод;\opędzić długi уплатить (самые срочные) долги СП 1. odegnać, od-gonić, odpędzić 2. zaspokoić* * *opędzony сов.1) отмахну́ть, отогна́ть2) разг. удовлетвори́ть ( первую потребность)opędzić głód — утоли́ть пе́рвый го́лод
opędzić długi — уплати́ть (са́мые сро́чные) долги́
Syn: -
12 odpę|dzić
pf — odpę|dzać impf vt 1. (odgonić) to drive [sb/sth] away, to drive away, to force [sb/sth] back, to force back- policja odpędzała gapiów the police were driving away the onlookers- odpędź muchy od jedzenia! chase the flies off the food!- odpędzić smutek/wspomnienia to chase away sadness/memories2. Chem., Techn. to expel, to repel■ odpędzić głód to suppress hungerThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > odpę|dzić
-
13 pog|onić1
pf — pog|aniać impf vt 1. (pospieszyć) to urge [zwierzę]; (batem) to whip [sth] up [konia]; (ostrogami) to spur [sth] on [konia]- poganiać krowę kijem to urge a cow on with a stick2. (pognać) to drive [bydło, świnie]- pogonić krowy na-pastwisko to drive the cattle to pasture3. (popędzać) to rush [osobę]- nie poganiaj mnie don’t rush me- nie chcę cię poganiać, ale… I don’t want to rush you but…- pogonić kogoś do roboty to work sb hard- zaraz ich pogonię, żeby to sprzątnęli I’ll get them to clean it right away- „idź już!” – poganiał mnie ‘you’d better go now,’ he urged me4. pot. (odpędzić) to chase [sb] offThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > pog|onić1
-
14 wypę|dzić
pf — wypę|dzać impf vt (wygnać) (z kraju, miejsca zamieszkania) to expel (z czegoś from sth); (z domu, lokalu) to chase out, to turn out (z czegoś of sth); (odpędzić) to drive [sth] away, to drive away [muchy, osę]; to drive [sb/sth] out a. away, to drive out a. away [intruza, konkurenta, zwierzę]; to drive out, to drive [sb] out; to cast out książk. [złe duchy]- wypędzić kogoś z pokoju/budynku to chase a. throw sb out of a room/building- wypędzić psa/kota na dwór to chase the dog/cat out- zła pogoda wypędziła nas z gór/tarasu the bad weather drove us out of the mountains/from the terrace- wypędzić bydło/owce na pastwisko to put cattle/sheep out to grass a. pastureThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wypę|dzić
-
15 odpędzać
-
16 odpędzać
1) ( zmuszać do cofnięcia się) fortjagen, wegjagen\odpędzać głód den Hunger stillen\odpędzać sen den Schlaf verscheuchen ( fig)\odpędzać złe myśli schlechte Gedanken vertreiben -
17 davonjagen
-
18 fortjagen
См. также в других словарях:
odpędzić — głód «zjeść cokolwiek dla zaspokojenia pierwszego głodu»: (...) wpadał na chwilę, by odpędzić głód i... już go nie było. Roz bezp 1998 … Słownik frazeologiczny
odpędzić — dk VIa, odpędzićdzę, odpędzićdzisz, odpędzićpędź, odpędzićdził, odpędzićdzony odpędzać ndk I, odpędzićam, odpędzićasz, odpędzićają, odpędzićaj, odpędzićał, odpędzićany 1. «zmusić kogoś do usunięcia się, cofnięcia się skądś, odstąpienia od czegoś; … Słownik języka polskiego
odpędzać — Odpędzić głód «zjeść cokolwiek dla zaspokojenia pierwszego głodu»: (...) wpadał na chwilę, by odpędzić głód i... już go nie było. Roz bezp 1998 … Słownik frazeologiczny
głód — 1. pot. (Być) na głodzie «być w stanie głodu narkotycznego»: Dealerzy upodobali sobie Dworzec Centralny, bo przebywa tam wielu narkomanów. Wiedzą, że na głodzie uzależniony jest gotowy zrobić wszystko, by zdobyć pieniądze na jedną działkę. ŻW… … Słownik frazeologiczny
odpędzać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, odpędzaćam, odpędzaća, odpędzaćają, odpędzaćany {{/stl 8}}– odpędzić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, odpędzaćdzę, odpędzaćdzi, odpędzaćpędź, odpędzaćdzony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
opędzić — dk VIa, opędzićdzę, opędzićdzisz, opędź, opędzićdził, opędzićdzony opędzać ndk I, opędzićam, opędzićasz, opędzićają, opędzićaj, opędzićał, opędzićany 1. «odgonić, przepędzić (zwłaszcza muchy, komary itp.), odpędzić; odganiając coś od kogoś… … Słownik języka polskiego
przepędzić — dk VIa, przepędzićdzę, przepędzićdzisz, przepędzićpędź, przepędzićdził, przepędzićdzony przepędzać ndk I, przepędzićam, przepędzićasz, przepędzićają, przepędzićaj, przepędzićał, przepędzićany 1. «pędząc skierować coś, kogoś na inne miejsce,… … Słownik języka polskiego
przepłoszyć — dk VIb, przepłoszyćszę, przepłoszyćszysz, przepłoszyćpłosz, przepłoszyćszył, przepłoszyćszony rzad. przepłaszać ndk I, przepłoszyćam, przepłoszyćasz, przepłoszyćają, przepłoszyćaj, przepłoszyćał, przepłoszyćany «płosząc, strasząc odpędzić,… … Słownik języka polskiego
wystraszyć — dk VIb, wystraszyćszę, wystraszyćszysz, wystraszyćstrasz, wystraszyćszył, wystraszyćszony rzad. wystraszać ndk I, wystraszyćam, wystraszyćasz, wystraszyćają, wystraszyćaj, wystraszyćał, wystraszyćany 1. «nabawić kogoś strachu; przestraszyć» Nagły … Słownik języka polskiego