-
1 odizolować
pf.odizolowywać ipf.1. (= oddzielać) isolate, separate.2. (= zaizolować) insulate.pf.odizolowywać się ipf. isolate o.s. (od kogoś/czegoś from sb/sth).The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > odizolować
-
2 odizolować
odizolować pf →LINK="izolować" izolowaćizolować się sich isolieren; -
3 odizolować
odizolować [ɔdizɔlɔvaʨ̑], odizolowywać [ɔdizɔlɔvɨvaʨ̑] -
4 odizolować
глаг.• изолировать• обособлять• отделить• отделять* * *odizolowa|ć\odizolowaćny сов. изолировать+odseparować, odosobnić
* * *odizolowany сов.изоли́роватьSyn: -
5 odizolować
1. isolable2. isoler -
6 odizolować
1 aonraigh 2 scar -
7 odizolować
çetleşdirmek -
8 odizolować się
ізолюватися, відособитися -
9 izol|ować
pf, impf Ⅰ vt 1. (odosabniać) to isolate, to separate- kraj izolowany na arenie międzynarodowej a country isolated within the international arena ⇒ odizolować- izolować sztukę od życia to isolate art from the real world- izolować kuchnię od reszty pomieszczeń to separate a. isolate the kitchen from the other rooms ⇒ odizolować3. (pokrywać izolacją) to insulate [ściany, przewód] 4. (wyodrębniać) [naukowiec] to isolate [wirus] ⇒ wyizolować Ⅱ vi (nie przepuszczać) to insulate- warstwa izolująca an insulating layer- styropian znakomicie izoluje polystyrene is an excellent insulatorⅢ izolować się (separować się) to seclude oneself- zawsze izolował się od ludzi he has always kept to himself ⇒ odizolować sięThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > izol|ować
-
10 odizol|ować
pf Ⅰ vt 1. książk. (odosobnić) to isolate, to separate- odizolować chorego od otoczenia to isolate a patient from the others- odizolowane społeczności plemienne isolated tribes2. (odseparować) to isolate- pomieszczenie odizolowane od reszty biura a room isolated from the rest of the office- odizolowane wzgórza the isolated hills3. Techn. to insulate Ⅱ odizolować się to isolate oneself- odizolować się od świata/znajomych to isolate oneself from the rest of the world/from one’s friendsThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > odizol|ować
-
11 odcinać
impf ⇒ odciąć* * *to cut off; (gałąź, przewód) to cut off, to sever; (rękę, palec) to sever, to amputate; (dostęp, odwrót) to cut lub seal off* * *ipf.1. (= odkrawać, odrąbywać) cut, cut off; dać sobie odciąć rękę za to, że count l. bank l. bet on sth.2. (= odizolować) dissociate; odciąć od świata cut off from the world; odcinać kupony od czegoś przen. reap the benefits of one's earlier efforts.ipf.1. (= zdystansować się) dissociate o.s. (od kogoś/czegoś from sb/sth).2. (= odgryzać się) retort, talk back.3. tylko ipf. (= wyróżniać się) stand out; odcinać się od tła stand out against the background.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > odcinać
-
12 odciąć się
-
13 odciąć\ się
сов. 1. изолироваться; отмежеваться;2. отрезать; огрызнуться; ktoś umie (potrafi) się \odciąć\ się у кого-л. острый язык, кто-л. за словом в карман не (по)лёзет+1. odgrodzić się, odseparować się, odizolować się 2. odgryźć się
-
14 od|ciąć
pf — od|cinać impf (odetnę, odcięła, odcięli — odcinam) Ⅰ vt 1. (oddzielić) (nożem, nożyczkami, piłą) to cut away, to cut [sth] off, to cut off; (zdecydowanym, nagłym ruchem) to chop [sth] off, to chop off, to sever; (usunąć zbędne części) to trim [sth] away a. off, to trim away a. off- odciąć kawałek mięsa to cut off a piece of meat- odcięli skazańcom głowy they beheaded the convicts2. (uniemożliwić dopływ) to cut [sth] off, to cut off, to shut [sth] off, to shut off [wodę, dostawy]- odcięli nam gaz/telefon our gas/telephone has been cut off- nie płaciliśmy rachunków, więc odcięli a. elektrownia odcięła nam prąd we stopped paying the bills, so our electricity has been cut off- jeśli woda wedrze się do piwnicy, musisz odciąć prąd if water gets into the basement, you have to shut off the mains- siedzieli po ciemku, bo odcięto prąd they sat in the dark because of a power cut3. (odizolować) to cut [sb/sth] off, to cut off (od kogoś/czegoś from sb/sth); (zablokować) to block [dostęp, drogę ucieczki]- miasto/gospodarstwo odcięte przez powódź a town/farm cut off by floods- nieprzyjaciel odciął im drogę odwrotu/ucieczki the enemy blocked their retreat/escape- lawina odcięła nam drogę we were cut off by an avalanche- mieszkając na wsi, czuła się odcięta od świata/kultury living in the country she felt cut off from the outside world/from cultural lifeⅡ odciąć się — odcinać się 1. (przestać popierać) to dissociate oneself (od kogoś/czegoś from sb/sth); to cut oneself off (od czegoś from sth)- kierownictwo partii odcięło się od grupy ekstremistów the party leadership dissociated itself a. themselves from a group of radicals2. (odpowiedzieć) to answer back, to answer [sb] back; to talk back (komuś to sb) Ⅲ odcinać się 1. (kontrastować) to show up, to stand out (od czegoś against sth)- czerwony samochód odcinał się od szarego muru the red car stood out against the grey wall- sylwetka kościoła odcinała się na tle nieba the church was silhouetted against the sky2. (wyróżniać się) to stand outThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > od|ciąć
-
15 odgranicz|yć
pf — odgranicz|ać pf Ⅰ vt 1. (stanowić granicę) to divide (off), to separate- rzeka odgraniczała jedną część wsi od drugiej the river divided the village into two parts- nitki autostrady odgraniczone pasem zieleni the lanes of a motorway separated by a central reserve2. przen. (rozróżnić) to differentiate, to separate- odgraniczać dobro od zła to differentiate between good and evil- odgraniczyć istotne problemy od mniej ważnych to separate the crucial issues from the less important onesⅡ odgraniczyć się — odgraniczać się książk. 1. (odróżnić się) to differ, to separate- głowa boa dusiciela wyraźnie odgranicza się od reszty ciała the head of the boa constrictor differs distinctly from the rest of its body2. (oddzielić) to fence in- odgraniczył się płotem he fenced in his property3. przen. (odizolować się) to isolate oneself, to shut (oneself) off (od kogoś from sb)The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > odgranicz|yć
-
16 odizolowan|y
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > odizolowan|y
-
17 izolować
izolować się sich isolieren; -
18 odgraniczać
odgraniczać [ɔdgraɲiʧ̑aʨ̑], odgraniczyć [ɔdgraɲiʧ̑ɨʨ̑]I. vt1) ( być granicą) abgrenzen2) ( rozróżniać) [ab]trennen, unterscheidenodgraniczyć dobro od zła Gutes von Bösem trennen -
19 odium
с ненависть, неприязнь (книжн.) odizolować ізолювати, відособити
См. также в других словарях:
odizolować — dk IV, odizolowaćluję, odizolowaćlujesz, odizolowaćluj, odizolowaćował, odizolowaćowany odizolowywać ndk VIIIa, odizolowaćowuję, odizolowaćowujesz, odizolowaćowuj, odizolowaćywał, odizolowaćywany 1. «odosobnić, odłączyć, odseparować» Odizolować… … Słownik języka polskiego
odizolowywać się – odizolować się — {{/stl 13}}{{stl 7}} pozbawiać się kontaktu z kimś lub czymś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Odizolować się od ludzi. Odizolować się od hałasu. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odizolowywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, odizolowywaćowuję, odizolowywaćowuje, odizolowywaćany {{/stl 8}}– odizolować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia, odizolowywaćluję, odizolowywaćluje, odizolowywaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nawias — 1. Być, czuć się, pozostawać, znajdować się itp. poza nawiasem czegoś «być, czuć się, pozostawać, znajdować się itp. poza czymś, czuć się zbędnym, nie brać w czymś udziału, być odsuniętym, usuniętym od czegoś»: Znam wyjątkowo sprawną fizycznie… … Słownik frazeologiczny
burta — ż IV, CMs. burtarcie; lm D. burt 1. «boczna ściana, bok albo górna krawędź łodzi, kadłuba statku, okrętu» Lewa, prawa burta. Woda przelewa się przez burtę. Fale tłuką o burty. ∆ Burta w burtę «określenie położenia dwóch statków stojących obok… … Słownik języka polskiego
nawias — m IV, D. u, Ms. nawiassie; lm M. y 1. «znak pisarski, zwykle w kształcie pary łuków (także: każdy z tych łuków), oddzielający wyrazy lub zdania wtrącone albo uboczne wyjaśnienia, uwagi» Otworzyć, zamknąć nawias. Ująć, wziąć coś w nawias. Napisać … Słownik języka polskiego
odciąć — dk Xc, odetnę, odetniesz, odetnij, odciąćciął, odciąćcięła, odciąćcięli, odciąćcięty odcinać ndk I, odciąćam, odciąćasz, odciąćają, odciąćaj, odciąćał, odciąćany 1. «odłączyć, oddzielić coś od czegoś, od całości cięciem» Odciąć gałąź. Odciąć… … Słownik języka polskiego
odgraniczyć — dk VIb, odgraniczyćczę, odgraniczyćczysz, odgraniczyćnicz, odgraniczyćczył, odgraniczyćczony odgraniczać ndk I, odgraniczyćam, odgraniczyćasz, odgraniczyćają, odgraniczyćaj, odgraniczyćał, odgraniczyćany «stać się granicą, przedziałem, oddzielić … Słownik języka polskiego
odgrodzić — dk VIa, odgrodzićdzę, odgrodzićdzisz, odgrodzićgródź (odgrodzićgrodź), odgrodzićdził, odgrodzićdzony odgradzać ndk I, odgrodzićam, odgrodzićasz, odgrodzićają, odgrodzićaj, odgrodzićał, odgrodzićany «oddzielić coś grodząc; być przegrodą» Odgrodzić … Słownik języka polskiego
odosobnić — dk VIa, odosobnićnię, odosobnićnisz, odosobnićnij, odosobnićnił, odosobnićniony odosabniać a. odosobniać ndk I, odosobnićam, odosobnićasz, odosobnićają, odosobnićaj, odosobnićał, odosobnićany «oddzielić kogoś albo coś od otoczenia, odseparować od … Słownik języka polskiego
okrążyć — dk VIb, okrążyćżę, okrążyćżysz, okrąż, okrążyćżył, okrążyćżony okrążać ndk I, okrążyćam, okrążyćasz, okrążyćają, okrążyćaj, okrążyćał, okrążyćany 1. «zatoczyć krąg dookoła kogoś lub czegoś; obejść, objechać coś» Okrążyć dom, plac, skwer. Ptak… … Słownik języka polskiego
