-
1 obedience
n. gehoorzaamheid[ əbie:diəns] -
2 enforce obedience (up)on someone
enforce obedience (up)on someone -
3 flog obedience into someone
flog obedience into someone -
4 passive obedience
-
5 peremptory obedience
-
6 reduce to obedience/silence
reduce to obedience/silencetot gehoorzaamheid/stilte brengen -
7 vow obedience
-
8 blind obedience
blinde gehoorzaamheid -
9 in obedience to
in gehoorzaamheid,onderworpen aan -
10 require obedience
gehoorzaamheid eisen -
11 enforce
v. (het) opleggen (v.d. wet), verplichten; versterken[ info:s] 〈zelfstandig naamwoord: enforcement〉♦voorbeelden: -
12 flog
v. slaan met een zweep; verkopen (slang)1 slaan ⇒ afranselen, ervan langs geven♦voorbeelden:flog rebellion out of someone • bij iemand de opstandigheid eruit slaan -
13 passive
adj. passief, lijdzaam; onverschillig--------n. passief; lijdende vormpassive11 passief ⇒ passieve/lijdende vorm————————passive2♦voorbeelden:passive smoker • meeroker, passieve roker¶ passive balance of trade • passieve/ongunstige handelsbalanspassive obedience • onvoorwaardelijke gehoorzaamheid -
14 peremptory
adj. geen tegenspraak duldend; gebiedend; afdoend; beslissend1 gebiedend ⇒ bevelend, geen tegenspraak duldend♦voorbeelden: -
15 reduce
v. inkrimpen, verminderen, bezuinigen[ ridjoe:s]II 〈 overgankelijk werkwoord〉1 verminderen ⇒ beperken, verkleinen, verlagen, reduceren♦voorbeelden:reduce your speed • verminder uw snelheidreduce this to a few pages • vat dit in enkele bladzijden samenbe reduced to tears • alleen nog maar kunnen huilenreduce to obedience/silence • tot gehoorzaamheid/stilte brengenreduce someone to tears • iemand tot tranen bewegen -
16 vow
n. wens; gelofte--------v. wensen; plechtig belovenvow1[ vau] 〈 zelfstandig naamwoord〉1 gelofte ⇒ eed, plechtige belofte♦voorbeelden:take vows • kloostergelofte afleggenbe under a vow • plechtig beloofd hebben————————vow2〈 werkwoord〉1 (plechtig) beloven ⇒ gelofte afleggen van, zweren♦voorbeelden:vow revenge • wraak zweren
См. также в других словарях:
obédience — [ ɔbedjɑ̃s ] n. f. • 1155; lat. obœdientia 1 ♦ Relig. Obéissance à un supérieur ecclésiastique. ♢ Maison religieuse dépendant d une maison principale. 2 ♦ Littér. Obéissance ou soumission. Une obédience absolue. ⇒ dépendance, obéissance,… … Encyclopédie Universelle
Obedience — • The complying with a command or precept. Catholic Encyclopedia. Kevin Knight. 2006. Obedience Obedience † … Catholic encyclopedia
obedience — Obedience. s. f. Obeïssance. Il ne se dit que dans les matieres Ecclesiastiques. Les voeux de chasteté, pauvreté, obedience. le Superieur a commande à ce Religieux en vertu de sainte obedience. Il signifie aussi, L ordre, le congé par escrit qu… … Dictionnaire de l'Académie française
Obedience — Obédience Cette page d’homonymie répertorie les différents sujets et articles partageant un même nom … Wikipédia en Français
Obedience — O*be di*ence, n. [F. ob[ e]dience, L. obedientia, oboedientia. See {Obedient}, and cf. {Obeisance}.] 1. The act of obeying, or the state of being obedient; compliance with that which is required by authority; subjection to rightful restraint or… … The Collaborative International Dictionary of English
obedience — (n.) c.1200, submission to a higher power or authority, from O.Fr. obedience (12c.) and directly from L. obedientia obedience, noun of quality from obedientem (nom. obediens); see OBEDIENT (Cf. obedient). In reference to dog training from 1930 … Etymology dictionary
obedience — index adherence (devotion), adhesion (loyalty), allegiance, capitulation, compliance, deference, du … Law dictionary
obedience — [n] good behavior; submissiveness accordance, acquiescence, agreement, compliance, conformability, conformity, deference, docility, duteousness, dutifulness, duty, manageability, meekness, observance, orderliness, quietness, respect, reverence,… … New thesaurus
obedience — Obedience, Obedientia, Morigeratio, Auscultatio, Obsequela … Thresor de la langue françoyse
obedience — [ō bē′dē əns] n. [OFr < L obedientia < obediens] 1. the state, fact, or an instance of obeying, or a willingness to obey; submission 2. Eccles. JURISDICTION … English World dictionary
Obedience — Hundeführerin mit Hund bei der Freifolge Obedience [əˈbiːdɪəns] (deutsch: Gehorsam) ist eine Hundesportart, bei der es besonders auf harmonische, schnelle und exakte Ausführung der Übungen ankommt. Obedience wird auch als „Hohe Schule“ der… … Deutsch Wikipedia