-
1 nominować
(-uję, -ujesz); vt (im)perf( na stanowisko) to appoint; (w wyborach, do nagrody) to nominate* * *ipf.(w wyborach, do nagrody) nominate; (na stanowisko, stopień) appoint.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > nominować
-
2 nominować nomin·ować
-
3 mian|ować
pf, impf Ⅰ vt 1. (nominować) to appoint, to nominate; (na stanowisko kapitana) to name; (na stopień oficerski) to commission- mianować kogoś przewodniczącym to appoint a. nominate sb as chairperson- mianować kogoś na stanowisko dyrektora to appoint a. to nominate sb director- został mianowany gubernatorem he was appointed governor- z mianowania by nomination- był prezesem z mianowania, nie z wyboru he was nominated chairman, not elected2. książk. (nazywać) to call- ojczym cieszył się, że był przez dzieci żony mianowany tatą the stepfather was glad (that) his wife’s children called him DadⅡ mianować się 1. (nominować się) to appoint oneself, to nominate oneself- po wojskowym zamachu stanu generał mianował się prezydentem after the military coup the general appointed himself president2. książk. (nadawać sobie nazwę) to call oneself- dlaczego on mianuje się naszym wujem? why does he call himself our uncle?The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > mian|ować
-
4 nomin|ować
pf impf vt 1. (powołać na stanowisko) to nominate- nominować kogoś na (stanowisko) premiera to nominate sb to be Prime Minister, to nominate sb as Prime Minister- kandydat nominowany przez partię do prezydentury a candidate with his party’s presidential nomination2. (zgłosić do nagrody) to nominate- nominować film/aktora do Oscara to nominate a film/an actor for an OscarThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > nomin|ować
См. также в других словарях:
nominować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk a. dk Ia, nominowaćuję, nominowaćuje {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} mianować, wyznaczać kogoś na jakieś stanowisko : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nominować kogoś na stanowisko podsekretarza,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
mianować — ndk a. dk IV, mianowaćnuję, mianowaćnujesz, mianowaćnuj, mianowaćował, mianowaćowany «nadawać, nadać komuś jakąś godność, tytuł; powierzyć komuś jakieś stanowisko; zrobić, ustanowić kogoś kimś; nominować» Mianować kogoś dyrektorem. Mianować kogoś … Słownik języka polskiego
mianować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk a. dk Ia, mianowaćnuję, mianowaćuje, mianowaćany {{/stl 8}}{{stl 7}} wyznaczać kogoś do objęcia jakiegoś stanowiska, funkcji, nadawać komuś jakiś tytuł, jakąś godność; nominować, powierzać komuś jakieś stanowisko,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
minister — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I, Mc. ministertrze; lm M. ministertrowie {{/stl 8}}{{stl 7}} wysoki urzędnik państwowy będący członkiem rządu, zwykle stojący na czele jakiegoś resortu administracji państwowej : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nominować,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
