-
1 nominować
глаг.• именовать• назвать• назначать• назначить• называть* * *nominowa|ć\nominowaćny несов. номинировать* * *nominowany несов.номини́ровать -
2 mianować
глаг.• именовать• назвать• назначать• назначить• называть• наименовать• нарекать• оборудовать• образовать• образовывать• определять• основывать• составлять• сочинить• учредить• учреждать* * *mianowa|ć\mianowaćny сов. несов. 1. назначить/назначать;\mianować na jakieś stanowisko назначить на ка-кую-л. должность; 2. произвести/производить;\mianować kapitanem произвести в капитаны, присвоить звание капитана
+ nominować* * *mianowany сов. несов.1) назна́чить / назнача́тьmianować na jakieś stanowisko — назна́чить на каку́ю-л. до́лжность
2) произвести́ / производи́тьmianować kapitanem — произвести́ в капита́ны, присво́ить зва́ние капита́на
Syn:
См. также в других словарях:
nominować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk a. dk Ia, nominowaćuję, nominowaćuje {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} mianować, wyznaczać kogoś na jakieś stanowisko : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nominować kogoś na stanowisko podsekretarza,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
mianować — ndk a. dk IV, mianowaćnuję, mianowaćnujesz, mianowaćnuj, mianowaćował, mianowaćowany «nadawać, nadać komuś jakąś godność, tytuł; powierzyć komuś jakieś stanowisko; zrobić, ustanowić kogoś kimś; nominować» Mianować kogoś dyrektorem. Mianować kogoś … Słownik języka polskiego
mianować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk a. dk Ia, mianowaćnuję, mianowaćuje, mianowaćany {{/stl 8}}{{stl 7}} wyznaczać kogoś do objęcia jakiegoś stanowiska, funkcji, nadawać komuś jakiś tytuł, jakąś godność; nominować, powierzać komuś jakieś stanowisko,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
minister — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I, Mc. ministertrze; lm M. ministertrowie {{/stl 8}}{{stl 7}} wysoki urzędnik państwowy będący członkiem rządu, zwykle stojący na czele jakiegoś resortu administracji państwowej : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nominować,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
