-
1 narzucić
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > narzucić
-
2 narzu|cić
pf — narzu|cać1 impf Ⅰ vt 1. (nałożyć) to cast, to throw- narzucili siano na wóz they threw the hay on the wagon- zabójca narzucił na ciało koc the killer threw a blanket over the body- narzucić wapno/tynk na ścianę Budow. to coat a wall with lime/plaster2. (ubrać się) to fling [sth] on, to throw- narzuciła płaszcz i wybiegła na dwór she flung a. threw a coat on, and ran outside- narzuciła szal na ramiona she threw a shawl over her shoulders3. (robiąc na drutach) to cast on- narzucić 100 oczek to cast on 100 stitches4. (zmusić) to force, to impose (komuś upon sb)- ta decyzja została mu narzucona the decision was forced on him- narzucać komuś swoją opinię/wolę to impose one’s opinion/will on sb- narzucać komuś swoje towarzystwo to force one’s presence on sbⅡ narzucić się — narzucać się to force oneself, to impose oneself (komuś on sb)- narzucał się jej z pomocą he tried to force his help on herⅢ narzucać się to suggest itself- natychmiast narzuca się jednak pytanie:… immediately, however, the question suggests itself:..- takie porównanie samo się narzuca there’s no escaping the comparisonThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > narzu|cić
-
3 narzucać
( płaszcz) to throw on; (wolę, warunki) to impose* * *ipf.narzucić pf.1. (= rzucać na wierzch) throw, fling, pile ( sth) ( na coś on, onto, on top of l. over sth); narzucać tynk na ścianę bud. roughcast a wall.2. narzucać coś na siebie (= okrywać się pospiesznie) fling, throw l. slip sth on.3. (= wymuszać) impose, force ( sth) ( komuś on l. upon sb); narzucać ograniczenia impose limitations l. constraints ( na coś on l. upon sth); narzucać (ostre) tempo force the pace; narzucać swoją wolę get l. have one's way ( komuś with sb); narzucać warunki dictate conditions l. terms ( komuś to sb).ipf.narzucić się pf. (= napraszać się) impose o.s., inflict o.s. l. one's company ( komuś on l. upon sb); mam nadzieję, że się państwu nie narzucam form. I hope I'm not imposing on you.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > narzucać
-
4 płaszcz
m 1. Moda (over)coat- męski/damski płaszcz a man’s/woman’s coat- letni/zimowy płaszcz a summer coat/winter coat a. overcoat- płaszcz wojskowy a military coat a. overcoat- płaszcz z kapturem a hooded coat- płaszcz przeciwdeszczowy a. od deszczu a raincoat, a mackintosh a. waterproof (coat)- narzucić płaszcz na ramiona to throw a coat over one’s shoulders- otulić się płaszczem to wrap oneself in a coat- pola pokryte płaszczem śniegu przen. fields covered in a blanket of snow- włosy spływały jej płaszczem na plecy przen. her hair cascaded down her back2. (pozór) pod płaszczem czegoś under cover of sth- robić coś pod płaszczem działalności dyplomatycznej to do sth under cover of diplomatic status a. immunity- ukrywać coś pod płaszczem przyjaźni/współczucia to conceal sth under the mask of friendship/sympathy3. Techn. (kabla) sheath; (reaktora) blanket- płaszcz wodny a water jacket4. Zool. (u mięczaków) mantle, pallium□ płaszcz kąpielowy bathrobe- płaszcz ziemi Geol. mantle■ film/powieść płaszcza i szpady książk. cloak-and-dagger story* * *-a, -e; gen pl -y; m( okrycie) (over)coat; (przen) cloak* * *miGen. -a1. ( ubranie) coat, overcoat; płaszcz kąpielowy bathrobe; płaszcz przeciwdeszczowy raincoat; powieść płaszcza i szpady cloak-and-dagger novel.2. techn. jacket; mantle; casing; płaszcz reaktora (nuclear) reactor blanket.3. zool. ( u mięczaków) mantle.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > płaszcz
-
5 podyktować
-uję, -ujesz; vb od dyktować* * *pf.1. ( tekst do zapisania) dictate, read out.2. (= narzucić) dictate, impose, lay down; podyktować warunki dictate terms; podyktować rzut karny piłka nożna order l. give a penalty; moja decyzja podyktowana jest troską my decision is motivated by concern; sumienie mi podyktowało, żebym... my conscience told me to...The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > podyktować
-
6 przemoc
Ⅰ f sgt violence- przemoc fizyczna physical violence- przemoc psychiczna emotional abuse, mental cruelty- akt przemocy an act of violence- użyć przemocy to use violence- ulec przemocy to yield to violence- paść ofiarą przemocy to become a victim of violence- naród wyzwolił się spod przemocy the nation has liberated itself from oppressionⅡ przemocą adv. [robić, zabrać] by force, forcibly- przemoc narzucić komuś swoją wolę to enforce one’s will upon sb* * *-yprzemocą — forcibly, through violence
* * *f.violence; akt przemocy act of violence; przemoc w rodzinie domestic violence; przemocą by force; oprzeć się przemocy resist violence; uciec się do przemocy resort to violence; używać przemocy use violence.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przemoc
-
7 przemóc
Ⅰ f sgt violence- przemoc fizyczna physical violence- przemoc psychiczna emotional abuse, mental cruelty- akt przemocy an act of violence- użyć przemocy to use violence- ulec przemocy to yield to violence- paść ofiarą przemocy to become a victim of violence- naród wyzwolił się spod przemocy the nation has liberated itself from oppressionⅡ przemocą adv. [robić, zabrać] by force, forcibly- przemoc narzucić komuś swoją wolę to enforce one’s will upon sb* * *-yprzemocą — forcibly, through violence
* * *pf.pf.zob. przemagać się.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przemóc
-
8 przyczepiać
impf ⇒ przyczepić* * *-piam, -piasz, -pić; perf; vt* * *ipf.przyczepić pf. attach ( coś do czegoś sth to sth); przyczepiać komuś etykietkę pin a label on sb; przyczepiać komuś łatkę have a dig at sb.ipf.przyczepić się pf.1. (= przywrzeć, przylgnąć) stick, attach ( do czegoś to sth).2. pot. (= mieć nieuzasadnione pretensje) pick (do kogoś/czegoś at sb/sth); (= zmuszać ciągle do robienia czegoś) pick ( do kogoś on sb).3. (= narzucić swoją obecność) tag along ( do kogoś with sb); cling ( do kogoś to sb); przyczepić się do kogoś jak rzep (do) psiego ogona cling to sb like a barnacle, stick to sb like a leech.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przyczepiać
-
9 przykleić
-ję, -isz; vb od przyklejać* * *pf.- eję -eisz, -ej, przyklejać ipf. stick; ( klejem) glue; ( taśmą) tape; przykleić komuś jakąś etykietkę label sb as sth; przykleić znaczek (na list) put l. stick a stamp on (a letter); uśmiech przyklejony do ust glued-on smile.pf.przyklejać się ipf.1. (= przylgnąć) stick, get stuck.2. pot. (= narzucić komuś swoją obecność) tag along ( do kogoś with sb).The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przykleić
-
10 przylepiać
impf ⇒ przylepić* * *-piam, -piasz, -pić; perf; vt* * *ipf.przylepić pf. stick; ( klejem) glue; ( taśmą) tape; przylepić komuś jakąś etykietkę label sb as sth; przylepić znaczek (na list) put l. stick a stamp on (a letter); uśmiech przylepiony do ust glued-on smile.ipf.przylepić się pf.1. (= przylgnąć) stick, get stuck.2. pot. (= narzucić komuś swoją obecność) tag along ( do kogoś with sb).The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przylepiać
-
11 reżim
m (G reżimu) 1. sgt (przestrzeganie ustalonego trybu) regime, regimen, regimentation- narzucić sobie reżim w jedzeniu to impose a diet on oneself2. Polit. regime- obalić rządy reżimu to topple a regime* * *reżim; -mu; -my; loc sg - mie; m* * *reżim, reżymmi1. uj. (= system rządów) regime.2. (= rygor) strict discipline.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > reżim
-
12 szal
m (G pl szali a. szalów) shawl; (nieduży) scarf- jedwabny/koronkowy szal a silk/lace shawl- ciepły szal a muffler, a warm scarf- narzucić szal (na ramiona) to throw a shawl over one’s shoulders- owinąć się szalem a. w szal to wrap oneself in a shawl- □ szal kaszmirski daw., Moda. Kashmir shawl* * *-a; -e; gen pl; -i; mscarf, shawl* * *miGen. -a Gen.pl. -i l. -ów ( na szyję) scarf; (= chusta zarzucana na ramiona) shawl.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > szal
-
13 wola
-i; fmieć silną/słabą wolę — to have strong/weak will
ostatnia wola — ( testament) last will
z własnej woli — voluntarily, of one's own free will
mimo woli — unintentionally, involuntarily
* * *f.will; silna/słaba wola strong/weak will; dobra wola goodwill; zła wola ill will; ostatnia wola (= testament) last will; wolna wola free will; wolność woli freedom of will; siła woli willpower; z własnej i nieprzymuszonej woli of one's own volition, of one's own free will; zgodnie z twoją wolą according to your will; podporządkować się czyjejś woli comply with sb's will; narzucić komuś swoją wolę impose one's will on sb; jeśli taka będzie wola boska l. nieba God willing; do woli at will; jeść/pić do woli eat/drink to one's heart content, eat/drink one's fill; mimo woli involuntarily.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wola
-
14 uczepić się
vruczepić się (+gen) — ( uchwycić się) to grab (hold of); ( krytykować) to pick on; ( narzucić swoje towarzystwo) to hang on
uczepić się nadziei/myśli — to cling to hope/an idea
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > uczepić się
-
15 narzucać1
impf narzucićThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > narzucać1
-
16 nastręcz|yć
pf — nastręcz|ać impf Ⅰ vt 1. (przysporzyć) to cause, to present- to nie nastręcza żadnych trudności it doesn’t give rise to any difficulties2. (polecić) to recommend- dyrektorowi nastręczono nową sekretarkę a new secretary was recommended to the directorⅡ nastręczyć się — nastręczać się 1. książk. (nadarzyć się) to occur, to present itself- nastręczyła się okazja a. sposobność, żeby sprzedać mieszkanie an opportunity has arisen to sell the flat2. (narzucić się) to impose, to intrude (komuś on sb)- nie chcę wam się nastręczać I don’t want to impose on youThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > nastręcz|yć
-
17 podykt|ować
pf vt 1. (przeczytać głośno) to dictate [list, plan, wiersz] (komuś to sb) 2. (narzucić) to dictate [warunki] (komuś to sb)- musiałem się zgodzić na wszystko, co mi podyktował I had to agree to everything he demanded- warunki, jakie nam podyktował, były nie do przyjęcia the terms he dictated were unacceptable- sędzia podyktował rzut karny the referee awarded a penalty (kick)- podyktować tempo to set the pace- od startu podyktował szybkie tempo he set a quick pace from the starting line3. (pociągnąć za sobą) to be the reason for a. behind- racjonowanie wody jest podyktowane suszą the reason for the rationing of water is drought- jego decyzja była podyktowana względami praktycznymi/koniecznością his decision was dictated by practical considerations/by necessity- sojusz podyktowany zdrowym rozsądkiem an alliance dictated by common sense- rób to, co a. rób, jak ci serce/sumienie podyktuje do what your heart/conscience tells youThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > podykt|ować
-
18 uwią|zać
pf — uwią|zywać impf (uwiążę — uwiązuję) Ⅰ vt pot. 1. (przywiązać) to tie (up), to tether- uwiązać psa przy budzie to tie the dog to the kennel ⇒ wiązać2. (zawiesić, przywiązać) to hang- koszyk uwiązany na sznurku a basket hanging on a string ⇒ wiązać3. pot. (narzucić obowiązki) to be stuck pot.- była uwiązana w domu przy dzieciach she was stuck at home with the kids ⇒ wiązaćⅡ uwiązać się — uwiązywać się (przywiązać się) to tie a. tether oneself- uwiązał się pasem do drzewa he tethered himself to the tree with his beltThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > uwią|zać
-
19 wol|a
Ⅰ f sgt 1. Psych. will(power)- silna wola (strong) willpower, strong will- brak mi silnej woli, żeby rzucić palenie I don’t have enough willpower to quit smoking- słaba wola lack of willpower, weak will- robić coś z własnej (i nieprzymuszonej) woli to do sth of one’s own free will- opanowywał się całym wysiłkiem woli he controlled himself by will(power)2. (postanowienie) wish, will- narzucić komuś swoją wolę to impose a. force one’s will on(to) sb- taka była wola twojego ojca, uszanuj ją that was your father’s wish, so try to respect itⅡ do woli adv. książk. (do syta) [jeść, pić] one’s fill Ⅲ mimo woli adv. książk. (bezwiednie) involuntarily- uświadomiła sobie, że mimo woli pisze jego imię w zeszycie she realized she was involuntarily writing his name down in her copybook- □ wola Boża the will of God, God’s will■ dobra wola goodwill- wolna wola free will- możesz z nami jechać lub nie – wolna wola you can go with us or stay – it’s up to you- zła wola ill will- (niech się dzieje) wola nieba! it’s the will of God, so be it!- czuć wolę bożą żart. to get the urge, to get the itch- wola boska (i skrzypce)! pot., żart. so be it!, there’s nothing we can do about it- chce za niego iść, to niech idzie, wola boska i skrzypce! if she wants to marry him, let her marry him, there’s nothing we can do about itThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wol|a
-
20 zmanier|ować
pf Ⅰ vt (narzucić manierę) to make [sb] mannerist a. manneristic [artystę, aktora, wykonawcę]; (spaczyć charakter) to make [sb] affected a. pretentious; (uczynić zarozumiałym) to make [sb’s] head swell ⇒ manierować Ⅱ zmanierować się [osoba] (nabrać maniery) to become manneristic, to develop mannerisms; (stracić naturalność) to become affected a. pretentious; (stać się zarozumiałym) to start putting on airs (and graces), to start giving oneself airs (and graces)The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zmanier|ować
См. также в других словарях:
narzucić — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}narzucać I {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
narzucić — dk VIa, narzucićcę, narzucićcisz, narzucićrzuć, narzucićcił, narzucićcony narzucać ndk I, narzucićam, narzucićasz, narzucićają, narzucićaj, narzucićał, narzucićany 1. «rzucić coś na coś, na wierzch czegoś, nałożyć do czegoś, na coś» Narzucić kapę … Słownik języka polskiego
narzucać się – narzucić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} natrętnie proponować swoje towarzystwo, pomoc itp.; wpraszać, napraszać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Narzucać się komuś z wizytami. Przestań się jej narzucać, przecież widzisz, że nie masz u niej szans. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ponarzucać — dk I, ponarzucaćam, ponarzucaćasz, ponarzucaćają, ponarzucaćaj, ponarzucaćał, ponarzucaćany 1. «narzucić wiele czegoś na coś, wrzucić gdzieś wiele czegoś, kolejno» Ponarzucać kamieni do rowu. 2. «narzucić na siebie wiele sztuk odzieży; o wielu… … Słownik języka polskiego
ponarzucać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIIa, ponarzucaćam, ponarzucaća, ponarzucaćają, ponarzucaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} narzucić, wrzucić wiele czegoś na coś, do czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ponarzucać kartek… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
uczepić — dk VIa, uczepićpię, uczepićpisz, uczep, uczepićpił, uczepićpiony rzad. uczepiać ndk I, uczepićam, uczepićasz, uczepićają, uczepićaj, uczepićał, uczepićany «umocować coś jednym końcem do czegoś; przyczepić, zawiesić, uwiesić, uwiązać» Uczepić… … Słownik języka polskiego
narzucać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, narzucaćam, narzucaća, narzucaćają, narzucaćany {{/stl 8}}– narzucić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, narzucaćcę, narzucaćci, narzucaćrzuć, narzucaćcony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kąt — 1. Chodzić, pot. łazić, tłuc się z kąta w kąt «chodzić bez celu w jakimś pomieszczeniu, zwykle na skutek zdenerwowania, niepokoju lub znudzenia, nie mogąc sobie znaleźć miejsca»: Marudził po domu, łaził z kąta w kąt, w południe dopiero wyszedł na … Słownik frazeologiczny
prowadzić — 1. Coś do niczego nie prowadzi «coś nie osiąga, nie wywołuje żadnego skutku, coś nie ma sensu; coś mija się z celem»: Oburzanie się i wylewanie złości do niczego nie prowadziło, trzeba było pomyśleć, co robić. R. Antoszewski, Kariera. 2.… … Słownik frazeologiczny
gunia — ż I, DCMs. guniani; lm D. guniani a. guń «wierzchnie okrycie męskie z samodziałowego sukna zdobione haftem i obszyciami, noszone w Polsce przez górali; cucha» Biała, haftowana gunia. Narzucić gunię. Chodzić w guni … Słownik języka polskiego
kark — m III, D. u, N. karkkiem; lm M. i «tylna część szyi granicząca z grzbietem» Gruby, szeroki, tłusty kark. ◊ Iść, jechać, lecieć, pędzić itp. na złamanie karku «iść, jechać, pędzić itp. bardzo szybko, na oślep, nie zwracając uwagi na… … Słownik języka polskiego