-
1 młody
прил.• живой• молодой• новый• юношеский• юный* * *mło|dy\młodydzi, \młodydszy 1. молодой;\młodyda kadra, \młodyde siły молодые кадры; \młodyde ziemniaki молодой (ранний) картофель; \młodyda para а) юная пара, юноша и девушка;
б) (narzeczem) жених и невеста; в) (nowożeńcy) молодожёны, новобрачные;pan \młody а) жених (в день свадьбы);
б) новобрачный, молодожён, молодой pot.;panna \młodyda а) невеста (в день свадьбы);
б) новобрачная, молодая pot.;państwo \młodydzi а) жених с невестой (в день свадьбы);
б) молодожёны, новобрачные, молодые pot.;2. \młodyde r a) (u zwierząt) детёныш ♂;nasza kotka ma \młodyde y нашей кошки котята;
б) (u ptaków) птенец ♂;● za \młodydu смолоду; в юные годы; \młody księżyc молодой месяц;
Młoda Polska «Молодая Польша» (течение в польской литературе и музыке конца XIX \młody начала XX в.)* * *młodzi, młodszy1) молодо́йmłoda kadra, młode siły — молоды́е ка́дры
młode ziemniaki — молодо́й (ра́нний) карто́фель
młoda para — 1) ю́ная па́ра, ю́ноша и де́вушка; 2) ( narzeczeni) жени́х и неве́ста; 3) ( nowożeńcy) молодожёны, новобра́чные
pan młody — 1) жени́х ( в день свадьбы); 2) новобра́чный, молодожён, молодо́й pot.
panna młoda — 1) неве́ста ( в день свадьбы); 2) новобра́чная, молода́я pot.
państwo młodzi — 1) жени́х с неве́стой ( в день свадьбы); 2) молодожёны, новобра́чные, молоды́е pot.
2) młode са) ( u zwierząt) детёныш mnasza kotka ma młode — у на́шей ко́шки котя́та
б) ( u ptaków) птене́ц m•- za młodu- młody księżyc
- Młoda Polska -
2 narzecz|e
n przest. dialect- narzecza słowiańskie/germańskie Slavic/Germanic dialects- mówić narzeczem to speak in a dialectThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > narzecz|e
См. также в других словарях:
staro-cerkiewno-słowiański — ∆ jęz. Język staro cerkiewno słowiański «najstarszy literacki język słowiański, w którym apostołowie Słowian, Cyryl i Metody, spisali w IX wieku teksty cerkiewne, posługując się narzeczem macedońskim okolic Sołunia (Salonik); język pierwszych… … Słownik języka polskiego
narzecze — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. narzeczeczy, rzad. {{/stl 8}}{{stl 7}} mowa, którą posługują się mieszkańcy jakiegoś regionu kraju, różniąca się pewnymi cechami (np. fonetycznymi, leksykalnymi) od języka ogólnonarodowego, a jednocześnie… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
