(narzeczem)

См. также в других словарях:

• staro-cerkiewno-słowiański — ∆ jęz. Język staro cerkiewno słowiański «najstarszy literacki język słowiański, w którym apostołowie Słowian, Cyryl i Metody, spisali w IX wieku teksty cerkiewne, posługując się narzeczem macedońskim okolic Sołunia (Salonik); język pierwszych… …   Słownik języka polskiego

• narzecze — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. narzeczeczy, rzad. {{/stl 8}}{{stl 7}} mowa, którą posługują się mieszkańcy jakiegoś regionu kraju, różniąca się pewnymi cechami (np. fonetycznymi, leksykalnymi) od języka ogólnonarodowego, a jednocześnie… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień