Перевод: со всех языков на латинский

с латинского на все языки

(lápis)

  • 1 lapis

    lapis, adis, m. stone.

    English-Latin new dictionary > lapis

  • 2 lapis

    ,idis m
    камень

    Латинский для медиков > lapis

  • 3 Камень

    - lapis; silex; saxum; petra; calculus (humanus, arenosus в мочевом пузыре); gemma, lapillus (драгоценный);

    • погибнуть от удара камнем - lapide ictum interire;

    • метать камни из пращи - funda mittere lapides;

    • камни сыплются градом - lapidibus pluit;

    • пограничный (межевой) камень - lapis sacer, lapis terminalis;

    • надгробный камень - cippus; monumentum;

    • побить камнями - lapidare; lapidibus obruere;

    • удариться / споткнуться о камень - offendere scopulum / ad scopulum / in scopulo;

    • украшенный драгоценными камнями - gemmatus; gemmis ornatus / illuminatus / distinctus;

    • превратиться в камень - lapidescere; in lapidem verti / converti / mutari / commutari /petrae naturam induere / petram fieri;

    • превратить кого-либо в камень - aliquem in lapidem mutare / transmutare / vertere;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Камень

  • 4 Жернов

    - lapis (lapis lapidem terit) (molaris); mola;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Жернов

  • 5 Чурбан

    - lapis (quid stas, lapis?); vacerra; truncus (tanquam truncus atque stipes); caudex; stipes, it is, m;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Чурбан

  • 6 Валун

    lapis rotundatus; moles erratica; silex;

    • по валам - ad lapides rotundatos;

    • на валах - in molibus erraticis;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Валун

  • 7 Кремень

    - lapis vivus; silex;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Кремень

  • 8 Метеорит

    - lapis ardens;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Метеорит

  • 9 Grabstein

    Grabstein, I) Gedächtnisstein auf jmds. Grabe: lapis alcis memoriae inscriptus. – II) Stein aus einem Grabmale: lapis e sepulcro. – III) der das Grabmal (z.B. Christi) schließende Stein: monumenti lapis (Eccl.). – den G. wegwälzen, revolvere monumenti lapidem (Eccl.): revolvere lapidem a monumento (Eccl.).

    deutsch-lateinisches > Grabstein

  • 10 Grundstein

    Grundstein, lapis fundamentalis od. primarius (Eccl.). – den G. zu einem Gebäude legen, *primarium exstruendo aedificio lapidem ponere.Grundsteinlegung, bei der, *cum primus exstruendo aedificio lapis poneretur.

    deutsch-lateinisches > Grundstein

  • 11 Meilensäule, -stein

    Meilensäule, -stein, miliarium; lapis miliarius; gew. im Zshg. bl. lapis.

    deutsch-lateinisches > Meilensäule, -stein

  • 12 Дубина

    - clava; lapis (quid stas, lapis?); vacerra; stipes, it is, m; fustis, is f;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Дубина

  • 13 anziehen

    anziehen, I) v. tr.: 1) mit etwas bekleiden: inducere alci alqd od. alqm alqā re (antun). – inducere alci alqd (über jmd. etwas ziehen). – (sich) ein Kleid a., inducere sibi vestem od. se veste (Ggstz. exuere): ein Kleid nicht zum zweiten Male a., non iterare vestem: andere Kleider a., vestem mutare. – angezogen, indutus; vestitus (bekleidet): weiß angezogen, candide vestitus; albatus (im Feierkleide, Ggstz. atratus, sordidatus, schwarz angezogen od. im Trauerkleide); völlig angezogen, vestitus calceatusque; ita ut vestitus calceatus est od. erat (völlig angez., wie er ist od. war, z. B. conquiescebat). – jmd. od. sich anz., s. ankleiden. – 2) an sich heranziehen: a) übh.: attrahere: ad od. inse trahere. – der Magnet zieht das Eisen an, magnes lapis attrahit od. ad se allicit et attrahit ferrum. – Uneig. = interessieren, einnehmen, ergötzen: ad se trahere od. attrahere (z. B. illecebris). – allicere. ad se allicere (zur Teilnahme anlocken, z. B. mentes). – delectare (gewinnend, einneh mend, ergötzend anlocken). – delectatione aliquā allicere alqm (durch ergötzende Unterhaltung zur Teilnahme anlocken, z. B. lectorem). – alqm tenere (jmd. festhalten, fesseln, z. B. historiae per se tenent lectores). – sich von jmd. od. von (durch) etw. angezogen fühlen, delectari alqo od. alqā re (z. B. Dione: u. his locis); capi alqā re od. dulcedine alcis rei (z. B. alcis humanitate et doctrinā: u. dulcedine pecuniae); teneri alqā re (z. B. ludis atque eiusmodi spectaculis). – angezogen durch irgend ein Geschäft, intentus aliquo negotio. – b) straff ziehen: astringere (anziehend knapper-, enger-, anschließender machen, z. B. vinculum, calceum). – retro tendere (zurückziehend spannen, z. B. nervum). – intendere. contendere (anspannen, spannen, was vorher schlaffer war, z. B. arcum int. od. cont.: u. cutem [167] int.). – adducere. attrahere (anziehend zur gehörigen Straffheit bringen, z. B. add. arcum: u. attr. fortius contentum arcum: u. attr. cutem); verb. contendere et adducere, stärker, vehementius (z. B. tormenta telorum). – die Zügel a., habenas adducere (Ggstz. remittere). – 3) anführen (eine Stelle etc.), w. s. – II) v. intr.: 1) den ersten Zug tun im Brettspiel: prior calculum promoveo. – 2) angezogen kommen – ankommen, anrücken, w. s.

    deutsch-lateinisches > anziehen

  • 14 Bauschutt

    Bauschutt, rudus. ĕris,n.Baustatt,- stätte, s. Bauplatz. – Baustein, saxum. – saxum quadratum (Quaderstein). – ein alter B., der wieder gebraucht wird, lapis redivivus; im Plur. auch bl. rediviva,n. pl. Baustil, structurae genus; auch bl. structura. – der alte B., antiquae structurae genus. Baustücke, alte, die wieder gebraucht werden, rediviva, ōrum, n. lapides redivivi (wieder gebrauchte alte Steine). – Bausucht, s. Baulust. – bausüchtig, aedificator.

    deutsch-lateinisches > Bauschutt

  • 15 bilden

    bilden, I) eig.: a) formen, gestalten: fingere. effingere (aus einer rohen Masse ein neues Gebilde verfertigen). – figurare. formare. formam alcis rei facere (aus einer Masse in eine Gestalt bringen). – imaginem alcis rei ducere (ein Bild, Ebenbild von etwas aus einer Masse formen); alle: aus etwas, ex alqa re. – fabricari (aus den nötigen Bestandteilen zusammensetzen). – caelare (durch Formen u. Gießen b.). – sculpere. scalpere (mit dem Schnitzmesser, Grabstichel, Meißel etc. schnitzen, schneiden, eingraben, stechen). – facere (machen, z. B. homines, v. Prometheus). – efficere (übh. zustande bringen, z. B. his cohortibus coactis legionem efficit). – moliri (schaffend zuwege bringen, z. B. insulas, v. einem Flusse). – reddere (herstellen, z. B. peninsula reddita ventorum flatu congeriem arenae accumulantium). – instituere (einrichten, z. B. quartam aciem sex cohortium numero: u. collegium figulorum). – constituere (aufstellen, errichten, z. B. tres legiones: u. fest begründen, z. B. rem publicam). condere (gründen, z. B. novas civitates, novum collegium). – instruere alqm alqā re (durch Beibringung von Kenntnissen jmd. tüchtig machen, zu etw., ad alqd). – Wörter b., verba fabricari; verba fingere et formare: [480] die bildenden Künste, artes, quae in effectu positae sunt. artes effectivae (im Gegensatz zu den theoretischen etc.): die bildende Kraft, effectio: ein b. Künstler, fictor. – sich bilden – entstehen, oriri. nasci. enasci. fieri (entstehen, w. vgl.). – informari (in der Idee entworfen werden, v. Begriffen). – in etwas sich b., innasci in alqa re (z. B. lapis in vesica innatus). – b) in weit. Bed. = ausmachen, z. B. den rechten Flügel b., dextrum cornu tenere: das Zentrum b., in media acie consistere. – II) uneig., in geistiger u. sittlicher Hinsicht: fingere. formare. conformare. excolere (geistig kultivieren, ausbilden, z. B. mentem peregrinationibus: u. animos doctrinā: u. ingenia disciplinis). expolire (die rauhe Außenseite abschleifen). – instituere, zu etw., ad alqd (in einem bestimmten Fache die gehörige Unterweisung geben, z. B. zum Redner, ad dicendum). acuere (schärfen, z. B. ingenia adulescentium, Ggstz. obtundere). – ad humanitatem informare (gesittet machen, ein Volk etc.). – die Jugend b., puerilem aetatem ad humanitatem informare (gesittet im Betragen u. Umgange übh. machen); iuventutem ad honestatem fingere. iuventutis mentem ad virtutem fingere (sittlich gut, tugendhaft machen): jmd. zum öffentlichen Redner b., alqm foro et eloquentiae parare: die Schule des Lysias hat die besten Redner gebildet, Lysiae schola principes oratorum dedit (hat geliefert). – jmd. nach sich b., alqm in suos mores formare: sich nach jmd. b., se formare in alcis mores; exemplum capere od. sumere de alqo (sich jmd. zum Beispiel nehmen). – gebildet, s. bes. – Bilden, das, s. Bildung.

    deutsch-lateinisches > bilden

  • 16 Denkmal

    Denkmal, monumentum (eig. Grabmal; dann jedes D., dem durch Tat oder Schrift erworbenen Verdienste gesetzt). – lapis memoriae alcis inscriptus (Denkstein). – schriftliche Denkmale, litterarum monumenta; litterae: jmdm. ein D. setzen, alci monumentum statuere, ponere, collocare: jmdm. ein D. setzen lassen, alci monumentum faciendum locare: sich ein D. hinterlassen, relinquere aliquid, quo nos vixisse testemur. Denkmünze, *nummus ut monumento sit cusus. – D. auf etc., *nummus memoriae alcis inscriptus.

    deutsch-lateinisches > Denkmal

  • 17 Denksäule

    Denksäule, cippus. Denkschrift, libellus. epistula (in Form eines Schreibens). – commentarius (Denkwürdigkeiten). – elogium (Inschrift auf Leichensteinen, Grabschrift, nirgends = Lobschrift). – eine D. schreiben. vitae memoriam componere: eine D. über jmd. herausgeben, epistulam de alqo in vulgus edere. Denkspruch, sententia (als Gedanke, Sentenz). – dictum (als Ausspruch). – ein kurzer D., elogium. Denkstein, cippus (Leichenstein). – D. auf jmd., lapis memoriae alcis inscriptus.

    deutsch-lateinisches > Denksäule

  • 18 Ecke

    Ecke, I) eig.: versura. – angulus (Winkel, auch Schlupfwinkel). – was Ecken hat, angulatus: was drei Ecken hat, triangulus: an od. in allen Ecken, omnibus angulis. per omnes angulos (eig.; dann auch uneig. =: überall); ubique (uneig., überall): von allen Ecken und Enden her, undique: in keiner E. (d. i. nirgends), nusquam gentium (z.B. invenire alqm). – II) uneig., übh. das Äußere einer Sache, durch extremus, z.B. die E. des Tisches, extrema mensa. eckig, angulatus. – eckig sein, in angulos exire. Eckstein, lapis angularis. Eckzahn, dens caninus.

    deutsch-lateinisches > Ecke

  • 19 Edelstein

    Edelstein, gemma. – im Zshg. auch lapis, lapillus. – mit Edelsteinen besetzen, gemmis distinguere: mit E. besetzt, gemmatus; gemmis distinctus: aus E. gemacht, gemmĕus.

    deutsch-lateinisches > Edelstein

  • 20 Feuerspritze

    Feuerspritze, sipho. Feuerstätte, focus [Feuerherd] u. meton. = Haus, Familie, s. Hor. ep. 1, 14, 2: agellus quinque focis habitatus). – exustarum aedium area (leerer Platz eines abgebrannten Hauses). – Feuerstein, pyrītes. – zum Feueraufschlagen, lapis vivus.

    deutsch-lateinisches > Feuerspritze

См. также в других словарях:

  • lapis — lapis …   Dictionnaire des rimes

  • lapis — ou lapis lazuli [ lapis(lazyli) ] n. m. • 1580 lapis;XIIIe lapis lazuli; lat. médiév. lapis lazuli « pierre d azur », de lazulum « azur » → azur ♦ Pierre fine d un bleu d azur ou d outremer, silicate composé de la famille des feldspaths. ⇒… …   Encyclopédie Universelle

  • lapis — LÁPIS s.n. (min.) Lazurit. – Din fr., lat. lapis. Trimis de LauraGellner, 17.05.2004. Sursa: DEX 98  LÁPIS s. v. lazurit. Trimis de siveco, 13.09.2007. Sursa: Sinonime  lápis s. n …   Dicționar Român

  • lapis — ou lapis lazuli (la pis ou la pis la zu li) s. m. Noms vulgaires du minéral appelé lazulite. •   C est ce qui distingue le vrai lapis de la pierre arménienne et de la pierre d azur dont le bleu s évanouit au feu, tandis qu il demeure inhérent et… …   Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré

  • lápis — s. m. 2 núm. 1. Artefato oco, geralmente de madeira, cujo vão se enche de grafite. 2. Substância mineral negra com a qual se faz esse artefato. = GRAFITE, PLUMBAGINA 3. Objeto com que se escreve ou risca (ex.: lápis de cera). 4. Desenho ou obra… …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • Lapis — Lapis: Ляпис Философский камень (лат. lapis philosophorum) См. также Lapis Niger В Викисловаре есть статья «lapis» …   Википедия

  • lapís — lapis m. lapis; lapis lazuli > « Sus lis escalié de lapis, long di balustre de pourfire… » Th. Aubanel. Color de lapís : d un bleu outremer …   Diccionari Personau e Evolutiu

  • Lapis — La pis, n.; pl. {Lapides}. [L.] A stone. [1913 Webster] {Lapis calaminaris}n. [NL.] (Min.) Calamine. {Lapis infernalis}n. [L.] Fused nitrate of silver; lunar caustic. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • lapis — / lapis/ s.m. [dal lat. lapis pietra ]. [sottile asta di grafite, ricoperta di legno, usata per scrivere e disegnare] ▶◀ matita. ‖ portamine …   Enciclopedia Italiana

  • lapis — LAPIS. s. m. Pierre pretieuse de couleur bleuë, & qui n est point transparente. Il y a des rayons d or dans le vray lapis. c est du lapis mis en poudre que se fait l azur …   Dictionnaire de l'Académie française

  • lapis — lazuli La pis laz u*li . (Min.) An albuminous mineral of a rich blue color; also called {lapis}. Same as {Lazuli}, which see. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»