Перевод: с польского на русский

с русского на польский

(krąg)

  • 41 zielony krąg

    зелёный круг

    Otwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > zielony krąg

  • 42 złoty krąg

    золотой круг

    Otwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > złoty krąg

  • 43 koło

    сущ.
    • банда
    • велосипед
    • диапазон
    • колесо
    • кольцо
    • круг
    • кружок
    • область
    • окружность
    • сфера
    * * *
    , kółko (grupa ludzi) кружок (группа людей)
    * * *
    koł|o
    %1 ☼ 1. круг ♂;
    2. колесо; круг ♂;

    \koło sterowe рулевое колесо, штурвал; \koło garncarskie гончарный круг; \koło ratunkowe спасательный круг;
    3. круг ♂, сфера ž;

    \koło rodzinne круг семьи;

    4. кружок ♂;

    \koło rolnicze сельскохозяйственный кружок;
    5. в знач, нареч. \kołoет кругом; вокруг;

    otoczyć (obstąpić) \kołoem окружить, обступить; ● zaczarowane (zaklęte) \koło заколдованный круг; błędne \koło порочный круг; \koło polarne (biegunowe) полярный круг; w \koło а) одно и то же (твердить etc.);
    б) (wokół) вокруг, кругом
    +

    1. krąg 3. grono, środowisko, sfera 4. kółko

    \koło drzwi возле (у) дверей;

    majstrować \koło zegara ковырять(ся) в часах;
    2. около, приблизительно;

    wydałem \koło stu złotych я истратил приблизительно сто злотых (около ста злотых); \koło pierwszego maja приблизительно первого мая;

    \koło pomocy к полуночи, около полуночи
    +

    1. naokoło, dokoła 2. blisko

    * * *
    I с
    2) колесо́; круг m

    koło sterowe — рулево́е колесо́, штурва́л

    koło garncarskie — гонча́рный круг

    koło ratunkowe — спаса́тельный круг

    3) круг m, сфе́ра ż

    koło rodzinne — круг семьи́

    4) кружо́к m

    koło rolnicze — сельскохозя́йственный кружо́к

    5) в знач. нареч. kołem круго́м; вокру́г

    otoczyć (obstąpić) kołem — окружи́ть, обступи́ть

    •
    - zaklęte koło
    - błędne koło
    - koło polarne
    - koło biegunowe
    - w koło
    Syn:
    II
    1) о́коло, вокру́г; во́зле

    koło drzwi — во́зле (у) двере́й

    majstrować koło zegara — ковыря́ть(ся) в часа́х

    2) о́коло, приблизи́тельно

    wydałem koło stu złotych — я истра́тил приблизи́тельно сто зло́тых (о́коло ста зло́тых)

    koło pierwszego maja — приблизи́тельно пе́рвого ма́я

    koło północy — к полу́ночи, о́коло полу́ночи

    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > koło

  • 44 obręb

    сущ.
    • диапазон
    • область
    • округ
    * * *
    1) (granica) граница, предел
    2) przen. obręb круг, сфера
    3) obręb (brzeg tkaniny) рубец
    cięcie, odcięcie, przecięcie, rozcięcie обруб
    techn. konstrukcja wieńcowa, zrąb техн. обруб
    * * *
    ♂, Р. \obrębu 1. предел, граница ž;

    w \obrębie miasta в пределах (в черте) города;

    2. перен. сфера ž, круг;

    być poza \obrębem podejrzeń быть вне подозрений;

    +

    1. teren, granica 2. sfera, krąg, ramy

    * * *
    м, Р obrębu
    1) преде́л, грани́ца ż

    w obrębie miasta — в преде́лах (в черте́) го́рода

    2) перен. сфе́ра ż, круг

    być poza obrębem podejrzeń — быть вне подозре́ний

    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > obręb

  • 45 okrąg

    сущ.
    • банда
    • колесо
    • кольцо
    • круг
    • кружок
    • область
    • округ
    • окружность
    • район
    • сфера
    * * *
    круг, окружность
    okręg, dystrykt округ (административная единица)
    okolica устар. округ (округа)
    wokół устар. округ (вокруг)
    * * *
    okr|ąg
    ♂, Р. \okrągęgu 1. круг, окружность ž;

    utworzyć \okrąg образовать круг; długość \okrągęgu мат. длина окружности;
    2. см. okręg
    +

    1. krąg

    * * *
    м, Р okręgu
    1) круг, окру́жность ż

    utworzyć okrąg — образова́ть круг

    długość okręgu — мат. длина́ окру́жности

    2) см. okręg
    Syn:
    krąg 1)

    Słownik polsko-rosyjski > okrąg

Страницы

См. также в других словарях:

  • Krag — Jørgensen Krag Jørgensen Krag Jørgen …   Wikipédia en Français

  • Krąg — Krag ist der Name folgender Personen: Andreas Krag (1558–1600), dänischer Mathematiker, Physiker und Mediziner Jens Otto Krag (1914–1978), dänischer Politiker (Sozialdemokrat) Thomas Peter Krag (1868–1913), norwegischer Schriftsteller Werner Krag …   Deutsch Wikipedia

  • Krag — ist der Familienname folgender Personen: Andreas Krag (1558–1600), dänischer Mathematiker, Physiker und Mediziner Astrid Krag (* 1982), dänische Politikerin Jens Otto Krag (1914–1978), dänischer Politiker (Sozialdemokrat) Thomas Peter Krag… …   Deutsch Wikipedia

  • krąg — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. kręgu {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} linia w kształcie koła, okręgu; przedmiot o takim kształcie; także osoby, przedmioty itp. ustawione, ułożone w koło, tworzące okrąg,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • KRAG (J. O.) — KRAG JENS OTTO (1914 1978) Issu d’une famille de petits commerçants jutlandais votant traditionnellement conservateur, le Danois Krag grandit dans un pays où les incidences de la crise monétaire des années 1920 se font durement sentir et où, de… …   Encyclopédie Universelle

  • Krag — Krag,   1) Jens Otto, dänischer Politiker, * Randers 15. 9. 1914, ✝ Skiveren (bei Skagen; nach anderen Angaben Kopenhagen) 22. 6. 1978; war 1962 72 Vorsitzender der dänischen Sozialdemokraten und mehrfach Minister (u. a. Außenminister 1958 62,… …   Universal-Lexikon

  • Krag — Krag, 1) Thomas Peter, norweg. Schriftsteller, geb. 1868 in Kragerö und erzogen in Christiansand, veröffentlichte schon als Schulknabe eine Indianergeschichte und als Student die schwermütige Volksschilderung »John Graeff« (1891), worin er… …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Krag — Krag, Thomas Peter, norweg. Schriftsteller, geb. 28. Juli 1868 in Kragerö; schrieb Skizzen aus dem Volksleben (»Jon Graeff«, 1891; »Fra den gamle By«, 1892) und bes. Romane (»Kobberslangen«, 1895; »Ada Wilde«, 1896, etc.). – Sein Bruder Wilhelm,… …   Kleines Konversations-Lexikon

  • krag- — *krag germ.?, Verb: nhd. schwatzen; ne. chatter (Verb); Rekontruktionsbasis: ahd.; Etymologie: idg. *grāk , Verb, krähen, krächzen, Pokorny 384; vergle …   Germanisches Wörterbuch

  • krąg — m III, D. kręgu, N. kręgiem; lm M. kręgi 1. «linia kształtu kolistego; przedmiot mający kształt kolisty; przedmioty, osoby itp. ułożone, ustawione w kształt kolisty» Nakreślić, narysować krąg. Krąg kiełbasy. Krąg taneczny. Kręgi na wodzie. Lina… …   Słownik języka polskiego

  • krąg — 1. Coś zatacza szerokie, coraz szersze, większe kręgi «coś, np. plotka, afera, wiadomość, dociera do coraz większej grupy ludzi»: Były kanclerz wyraźnie unikał kontaktów z prasą. Prawdopodobnym powodem była, zataczająca coraz szersze kręgi w… …   Słownik frazeologiczny

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
… Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»