Перевод: с польского на английский

с английского на польский

(krótszy)

См. также в других словарях:

  • mini — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż ndm, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} strój wyraźnie krótszy od typowego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Na dyskotekę ubrała się w szałową mini. Pokaz mini. Kupić, lubić mini. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}mini …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • angielski — angielskiscy «dotyczący Anglii, Anglików» Język angielski. Angielska literatura, sztuka. ∆ Angielski bufet «stół zastawiony zimnymi przekąskami i daniami, z którego goście korzystają na stojąco; zimny bufet» ∆ Angielska gorzka «wódka wytrawna… …   Słownik języka polskiego

  • cepak — m III, DB. a, N. cepakkiem; lm M. i, DB. ów 1. B.=M.; lm B.=M. gw. «krótszy kij cepów bijący w zboże przy młóceniu; bijak» 2. gw. «człowiek młócący zboże cepami; młocarz» 3. pogard. → cep w zn. 2 4. daw. «parobek, chłop; pachołek» …   Słownik języka polskiego

  • coraz — 1. «wyraz oznaczający stopniowe wzmaganie się, nasilenie czegoś, używany zwykle w połączeniu z przymiotnikami i przysłówkami w stopniu wyższym» Robi się coraz cieplej, coraz chłodniej. Dzień był coraz krótszy, coraz dłuższy. Padał coraz większy… …   Słownik języka polskiego

  • epoda — ż IV, CMs. epodaodzie; lm D. epodaod 1. lit. «w antycznej poezji greckiej: strofa, w której drugi wers jest krótszy od pierwszego; także utwór złożony z takich strof» 2. lit. «w starogreckiej liryce chóralnej: trzeci człon stroficzny po strofie i …   Słownik języka polskiego

  • łuszczynka — ż III, CMs. łuszczynkance; lm D. łuszczynkanek bot. «owoc roślin z rodziny krzyżowych, znacznie krótszy i szerszy od łuszczyny» …   Słownik języka polskiego

  • sonatina — ż IV, CMs. sonatinanie; lm D. sonatinain muz. «mała sonata, utwór instrumentalny krótszy od sonaty, o prostszej budowie, przeznaczony przeważnie do celów szkolnych» ‹wł.› …   Słownik języka polskiego

  • stawać — ndk IX, staję, stajesz, stawaćwaj, stawaćwał stanąć dk Vb, stawaćnę, stawaćniesz, stań, stawaćnął, stawaćnęła, stawaćnęli 1. «unosić tułów opierając wyprostowane nogi na ziemi; wstawać, dźwigać się na nogi» Stanąć na baczność. Stawać na palcach.… …   Słownik języka polskiego

  • wczesny — wcześni, wcześniejszy 1. «o porach dnia, roku, życia, o okresach, epokach itp.: będący u swego początku, zaczynający się, początkowy; pochodzący z początków jakiegoś okresu» Wczesny ranek, świt. Wczesne popołudnie. Wczesne stadium, wczesna faza… …   Słownik języka polskiego

  • zbrodnia — ż I, DCMs. zbrodniani; lm D. zbrodniani 1. «poważne przestępstwo naruszające normy społeczno etyczne, np. zabójstwo, ciężkie pobicie kogoś, w prawie polskim zagrożone karą pozbawienia wolności na czas nie krótszy od 3 lat albo najsurowszą karą… …   Słownik języka polskiego

  • zredukowany — zredukowanyni imiesł. przymiotnikowy bierny czas. zredukować (p.) zredukowany w użyciu przym. «niewielki, krótszy; zdrobniały, zmalały skarłowaciały» Zredukowane pędy, liście. ∆ jęz. Samogłoski zredukowane «samogłoski nie mające pełnej wartości… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»