-
1 irytować
(-uję, -ujesz); perf; z-; vtto annoy, to irritate* * *ipf.irritate, annoy, upset.ipf.get irritated; get annoyed l. upset.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > irytować
-
2 irytować
I. vt\irytować kogoś czymś jdn mit etw irritierenII. vr\irytować się o coś sich +akk über etw +akk ärgern [ lub aufregen] -
3 irytować
irytować się sich ärgern -
4 irytować
-
5 irytować
глаг.• бередить• докучать• донимать• досаждать• дразнить• злить• надоедать• раздосадовать• раздражать• раздражить• рассердить• растравлять• сердить* * *несов. раздражать, злить;выводить из себя+drażnić, denerwować, złościć
* * *несов.раздража́ть, злить; выводи́ть из себя́Syn: -
6 irytować
1. agacer2. bouillir3. donner4. exaspérer5. indigner6. irriter7. vexer -
7 irytować
1 buair 2 griog 3 scríob -
8 irytować
acarojngacmoj -
9 irytować
[іритовачь]v.ndkіритувати, дратувати, сердити -
10 irytować
дратувати; сердити -
11 irytować
1 gumambalà2 magpahirap3 magpasákit4 manggalit -
12 irytować
gyjynmak; heläklemek; irizmek -
13 irytować
irritar -
14 irytować
παρενοχλώ -
15 irytować
ازردن ; رناندنواژه نامه لهستانی فارسی (Dictionary Farsi-Polish) > irytować
-
16 irytować iryt·ować
-uję, -ujesz; pf z-1. vt(= drażnić, denerwować) to irritate2.irytować się vrirytować się czymś (= denerwować się) — to get annoyed at sth
-
17 irytować się
vrirytować się (o coś) — to get annoyed (at sth), to get irritated (by sth)
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > irytować się
-
18 irytować się
-
19 irytować\ się
несов. раздражаться, злиться, выходить из себя+denerwować się, złościć się
-
20 irytować się
[іритовачь шіĕ]v.ndkіритуватися, дратуватися, сердитися
См. также в других словарях:
irytować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, irytowaćtuję, irytowaćtuje, irytowaćany {{/stl 8}}– zirytować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} wprowadzać kogoś w stan irytacji; denerwować, drażnić : {{/stl 7}}{{stl 10}}Irytuje mnie jej obecność.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
irytować — ndk IV, irytowaćtuję, irytowaćtujesz, irytowaćtuj, irytowaćował, irytowaćowany «drażnić, denerwować, gniewać» Irytować kogoś swoją głupotą. Irytujący sposób bycia. irytować się «wpadać w irytację» Irytować się z powodu krnąbrności syna. Irytować… … Słownik języka polskiego
irytować się – zirytować się — {{/stl 13}}{{stl 7}} wpadać w irytację, stan rozdrażnienia, podenerwowania : {{/stl 7}}{{stl 10}}Irytował się podczas gry. Zirytował się z powodu długiej kolejki. Irytował się, że nie zdąży na autobus. <łac.> {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wkurwiać się — Irytować się, denerwować, lun złościć Eng. To be annoyed, irritated, or angry … Słownik Polskiego slangu
wkurzać się — Irytować się, denerwować, lun złościć Eng. To be annoyed, irritated, or angry … Słownik Polskiego slangu
wnerwiać się — Irytować się, denerwować, lun złościć Eng. To be annoyed, irritated, or angry … Słownik Polskiego slangu
wściekać się — Irytować się, denerwować, lun złościć Eng. To be annoyed, irritated, or angry … Słownik Polskiego slangu
psuć — ndk Xa, psuję, psujesz, psuj, psuł, psuty 1. «czynić coś nieprzydatnym, nie nadającym się do użytku; uszkadzać, niszczyć coś» Dziecko psuło zabawki. Psuć maszynę niewłaściwym użytkowaniem. ◊ Psuć sobie lub komuś krew «irytować się, denerwować… … Słownik języka polskiego
złościć — ndk VIa, złoszczę, złościćcisz, złość, złościćcił, złoszczony «doprowadzać do złości, wywoływać gniew, złość; gniewać, irytować, denerwować» Złościć kogoś swoim postępowaniem. Chamstwo, niechlujstwo złości kogoś. złościć się «wpadać w złość,… … Słownik języka polskiego
zirytować (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}[wym. z irytować]{{/stl 7}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}irytować (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
krew — 1. Bez kropli krwi «o człowieku, o twarzy: bardzo blady»: (...) leżał na wznak. Twarz miał bladą, bez kropli krwi, oczy przymknięte. H. Rudnicka, Uczniowie. 2. Błękitna krew «pochodzenie arystokratyczne»: Daniel jest sierotą, a w jego żyłach nie… … Słownik frazeologiczny