-
1 incapable
incapable (de) [ẽkaapaabl]〈bijvoeglijk naamwoord; ook m. & v.〉♦voorbeelden:1 un(e) incapable • nietsnut, iemand die tot niets in staat isadj(de) niet in staat (om), onbekwaam -
2 incapable
adj. ongeschikt; niet in staat zijn[ inkeepəbl] 〈incapably; zelfstandig naamwoord: incapability〉1 onbekwaam ⇒ incapabel, machteloos♦voorbeelden:be incapable of • niet in staat zijn tot, niet kunnen -
3 incapable of
niet in staat tot -
4 incapable
onbekwaam -
5 be incapable of deceit
niet kunnen liegen, goudeerlijk zijn -
6 be incapable of
be incapable ofniet in staat zijn tot, niet kunnen -
7 drunk and incapable
-
8 un incapable
un(e) incapablenietsnut, iemand die tot niets in staat is -
9 être incapable de rien dire
être incapable de rien direDictionnaire français-néerlandais > être incapable de rien dire
-
10 was incapable of
was niet in staat om -
11 deceit
-
12 rien
rien1 [rjẽ]〈m.; ook bijwoord, v.〉♦voorbeelden:comme un rien • alsof het niets is¶ 〈ook v.〉 un(e) rien du tout • nietsnut, vent, vrouw van niets; lor————————rien2 [rjẽ]♦voorbeelden:ce n'est rien • het is niets, het valt wel meeil n'en est rien • er is niets van waarcela ne fait rien • dat geeft nietson n'y peut rien • daar, er is niets aan te doenje ne sais rien • ik weet van nietsça ne sert à rien • dat dient nergens toe, dat is zinloos〈 in casino〉 rien ne va plus • rien ne va plus, niets telt meerplus rien • niets meerrien à dire • daar valt niets tegen in te brengenrien d' étonnant si • helemaal niet zo vreemd datcela n'a rien d' impossible • dat is helemaal niet onmogelijkelle n'a rien d' une ingénue • zij heeft niets van het onschuldige jonge meisjeavoir l'air de rien • er heel onschuldig uitzienavoir un petit bobo de rien du tout • een heel klein wondje hebbenune fille de rien • een sletcomme si de rien n'était • alsof er niets aan de hand wasJe vous remercie. De rien • Dank u wel. Geen dank, tot uw dienstil ne s'agit de rien de moins que • het gaat om niets meer of minder danrien de tel • niets is er zo goedrien du tout • helemaal nietsen rien • in wat dan ook, waar dan ook inc'est pour rien! • dat is voor niets!comme rien • alsof het niets isil n'a rien que son salaire • hij heeft alleen zijn salarisc'est deux fois, trois fois rien • het stelt niets voorc'est cela ou rien • het is kiezen of delen————————rien3 [rjẽ]♦voorbeelden:1. m1) kleinigheid2) een beetje2. pron
См. также в других словарях:
incapable — [ ɛ̃kapabl ] adj. • 1464; de 1. in et capable 1 ♦ Qui n est pas capable (par nature ou par accident, de façon temporaire, durable ou définitive). ⇒ impuissant, inapte, inhabile (à). INCAPABLE DE. Être incapable de faire qqch. ⇒Fam. infichu,… … Encyclopédie Universelle
Incapable — In*ca pa*ble, a. [Pref. in not + capable: cf. F. incapable, L. incapabilis incomprehensible.] [1913 Webster] 1. Lacking in ability or qualification for the purpose or end in view; not large enough to contain or hold; deficient in physical… … The Collaborative International Dictionary of English
incapable — in·ca·pa·ble adj: lacking legal qualification or power (as by reason of mental incompetence) see also incapacity Merriam Webster’s Dictionary of Law. Merriam Webster. 1996. incapable … Law dictionary
incapable — [in kā′pə bəl] adj. [LL incapabilis] not capable; specif., a) lacking the necessary ability, competence, strength, etc. b) not legally qualified or eligible incapable of 1. not allowing or admitting; not able to accept or experience [incapable of … English World dictionary
incapable — (adj.) 1590s, from M.Fr. incapable and directly from M.L. incapabilis, from in not (see IN (Cf. in ) (1)) + capabilis (see CAPABLE (Cf. capable)). Related: Incapably; incapability … Etymology dictionary
incapable — adj Incapable, incompetent, unqualified mean mentally or physically unfit, or unfitted by nature, character, or training, to do a given kind of work. Except for this denial of fitness the terms otherwise correspond to the affirmative adjectives… … New Dictionary of Synonyms
incapable — Incapable. adj. de tout genre, Qui n est pas capable. Il a toutes les significations contraires à celles de son simple, excepté celle qui regarde les choses materielles; car on ne dira pas, Cette eglise, cette salle est incapable de tenir tant de … Dictionnaire de l'Académie française
incapable — ► ADJECTIVE 1) (incapable of) lacking the ability or required quality to do. 2) unable to behave rationally. DERIVATIVES incapability noun … English terms dictionary
Incapable — In*ca pa*ble, n. One who is morally or mentally weak or inefficient; an imbecile; a simpleton. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
incapable — [adj] not adequate; helpless butterfingers*, disqualified, feeble, impotent, inadequate, incompetent, ineffective, ineligible, inept, inexperienced, inexpert, inproficient, insufficient, losing, naive, not equal to, not up to*, poor, powerless,… … New thesaurus
incapable — (in ka pa bl ) adj. 1° Qui n est pas susceptible de...., en un sens défavorable ou favorable. En un sens défavorable. Qui n a pas la capacité pour certaines choses. • Il est savant, donc il est incapable d affaires, LA BRUYÈRE XII.… … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré