-
1 huknąć
huknąć fam. hauen, knallen;huknąć na k-o fam. jemanden anbrüllen, jemanden anfahren -
2 huknąć
1. (-nę, -niesz); imp - nij; vb; od huczeć 2. vt perf(pot: uderzyć) to bash (pot)* * *pf.-ij1. (= wydać donośny dźwięk) boom, crump.2. pot. (= uderzyć) whack, punch; jak cię huknę! wait till I smack you!3. huknąć na kogoś yell at sb.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > huknąć
-
3 huknąć
глаг.• бахнуть• загреметь* * *hukn|ąć\huknąćięty сов. 1. грянуть, грохнуть;\huknąćął strzał прогремел выстрел;
2. na kogo прикрикнуть на кого, ругнуть кого;3. разг. треснуть, стукнуть+2. krzyknąć 3. palnąć, trzasnąć, łupnąć
* * *huknięty сов.1) гря́нуть, гро́хнутьhuknął strzał — прогреме́л вы́стрел
3) разг. тре́снуть, сту́кнутьSyn: -
4 hukn|ąć2
pf (huknęła, hukneli) Ⅰ vt pot. (uderzyć) to thump, to bash pot., to whack pot.- huknąć kogoś w głowę to bash sb on the head- huknął pięścią w stół he thumped the table with his fistⅡ vi [strzały, działo] to boom; [piorun] to strike- huknął drzwiami he slammed the doorⅢ huknąć się pot. huknąć się w głowę to bump a. bang one’s headThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > hukn|ąć2
-
5 hukać
huknąć fam. hauen, knallen;huknąć na k-o fam. jemanden anbrüllen, jemanden anfahren -
6 grzmotnąć
grzmotn|ąć\grzmotnąćięty сов. 1. грохнуть, стукнуть;2. (upaść) грохнуться, растянуться; 3. (huknąć) грохнуть, прогреметь+* * *grzmotnięty сов.1) гро́хнуть, сту́кнуть2) ( upaść) гро́хнуться, растяну́ться3) ( huknąć) гро́хнуть, прогреме́тьSyn: -
7 lunąć
lun|ąćсов. 1. хлынуть, хлестнуть;\lunąćęła ulewa хлынул ливень;
2. прост. треснуть, ударить+1. chlusnąć 2. huknąć, grzmotnąć, palnąć
* * *сов.1) хлы́нуть, хлестну́тьlunęła ulewa — хлы́нул ли́вень
2) прост. тре́снуть, уда́ритьSyn: -
8 łupnąć
глаг.• треснуть* * *сов. разг. треснуть, грохнуть;● \łupnąć karę, mandat влепить штраф
+ walnąć, trzasnąć, huknąć* * *сов. разг.тре́снуть, гро́хнуть- łupnąć mandatSyn: -
9 hukać
I. vi2) ( strofować) -
10 gruchnąć
gruchnąć dk -ij1. (= zabrzmieć, huknąć) resound, peal.2. przen. (= rozpowszechnić się) spread; gruchnęła wiadomość the news broke, the news spread like wildfire.3. przen. (= trzasnąć) thump, pound; gruchnąć pięścią w stół bring l. slam one's fist down on the table with a thump.4. pot. (= upaść) fall; gruchnął jak długi he measured his length.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > gruchnąć
-
11 grzmotnąć
pf.-ij1. (= uderzyć) hit.2. (= rzucić) fling, hurl.3. pot. (= spaść, przewrócić się) fall; grzmotnąć na ziemię fall on the floor.4. pot. (= huknąć) thunder, boom.pf.pot. (= przewrócić się) fall.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > grzmotnąć
-
12 rypnąć
pf.-ij pot.1. (= walnąć, przyłożyć) thump, bang, whack.2. przen. rypnąć coś komuś (= oznajmić szczerze) tell sb sth bluntly l. in plain English; rypnąć komuś mandat (= wlepić, kropnąć) slap a ticket on sb l. on sb's car.3. (= huknąć) go bang.4. (= wypić porcję alkoholu) down ( coś sth).5. = rymnąć.pf.pot.1. (= uderzyć się) rypnąć się głową/kolanem w coś bang one's head/knee on sth.2. pot. (= pomylić się) make a goof ( w czymś in sth).The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rypnąć
-
13 грохнуть
( uderzyć) gruchnąć, grzmotnąć, huknąć, kropnąć, łupnąć, rymnąć, rżnąć -
14 грянуть
глаг.• gruchnąć* * *gruchnąć, huknąć -
15 загреметь
глаг.• gruchnąć• grzmieć• huknąć• zagrzmieć• zahuczeć* * *gruchnąć, zagrzmieć, zahuczeć -
16 треснуть
глаг.• łupnąć* * * -
17 łupnąć się
-
18 łupnąć\ się
сов. треснуться, грохнуться, стукнуться+walnąć się. trzasnąć się, huknąć się
-
19 knallen
vi, vttrzasnąć (z bicza), huknąć -
20 бахнуть
глаг.• huknąć
- 1
- 2
См. также в других словарях:
huknąć — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}huczeć I {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}huknąć II {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}hukać {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}huknąć III… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
huknąć — dk Va, huknąćnę, huknąćniesz, huknąćnął, huknąćnęła, huknąćnęli, huknąćnięty, huknąćnąwszy 1. forma dk czas. huczeć, hukać (p.) 2. pot. «uderzyć mocno; palnąć, trzasnąć» Huknąć pięścią w stół. Huknąć kogoś w głowę. huknąć się strona zwrotna czas … Słownik języka polskiego
huknąć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} uderzyć się boleśnie o coś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Huknąć się w głowę. Huknąć się łokciem o kant stołu. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
gruchnąć — dk Va, gruchnąćnę, gruchnąćniesz, gruchnąćnij, gruchnąćnął, gruchnąćnęła, gruchnąćnęli, gruchnąćnięty, gruchnąćnąwszy 1. «zabrzmieć głośno, gwałtownie, nagle; spowodować nagły odgłos; huknąć, grzmotnąć» Gruchnął strzał. Gruchnęły śmiechy, wiwaty … Słownik języka polskiego
huczeć — ndk VIIb, huczećczę, huczećczysz, hucz, huczećczał, huczećczeli huknąć dk Va, huczećnę, huczećniesz, huczećnął, huczećnęła, huczećnęli, huczećnięty, huczećnąwszy 1. «wydawać głośny, niski dźwięk; rozbrzmiewać niskimi dźwiękami» Morze huczy. Huczą … Słownik języka polskiego
hukać — ndk I, hukaćam, hukaćasz, hukaćają, hukaćał huknąć dk Va, hukaćnę, hukaćniesz, hukaćnął, hukaćnęła, hukaćnęli, hukaćnąwszy 1. «o niektórych ptakach i owadach: wydawać głuchy, przeciągły lub przerywany głos, dźwięk» Hukały sowy i puszczyki. 2.… … Słownik języka polskiego
gruchnąć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IVa, gruchnąćnę, gruchnąćnie, gruchnąćnij, gruchnąćnął, gruchnąćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o dźwiękach: rozlec się, zabrzmieć nagle i głośno, gwałtownie; także: spowodować… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
huczeć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIa, huczećczę, huczećczy, huczećczał, huczećczeli {{/stl 8}}– huknąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, huczećnę, huczećnie, huczećnij, huczećnął, huczećnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
grzmotnąć — dk Vc, grzmotnąćnę, grzmotnąćniesz, grzmotnąćnij, grzmotnąćnął, grzmotnąćnęła, grzmotnąćnęli, grzmotnąćnięty, grzmotnąćnąwszy 1. forma dk czas. grzmocić (p.) 2. «rzucić coś z siłą, z rozmachem» Grzmotnąć książką o podłogę. 3. pot. «spaść z… … Słownik języka polskiego
huknięcie — ↨ huknięcie się n I rzecz. od huknąć (się) … Słownik języka polskiego
lunąć — dk Vb, lunąćnę, lunąćniesz, lunąćluń, lunąćnął, lunąćnęła, lunąćnęli, lunąćnięty, lunąćnąwszy 1. «o deszczu: spaść gwałtownie; o wodzie, jakiejś cieczy: wypłynąć skądś obfitym strumieniem» Lunął rzęsisty deszcz. 2. pot. «chlusnąć czymś» Lunąć… … Słownik języka polskiego