-
1 horn
1. n1) ріг2) ріжок; горн, сурма3) гудок, сирена5) кубок з рогу6) порохівниця7) гострий кінець; відросток, відгалуження; відріг8) рогата тварина9) меч; бивень10) бібл. влада; піднесення11) зоол. щупик, вусик12) тех. виступ; кронштейн, важіль13) золотопромивальний лоток14) геогр. мис2. adjроговийto blow one's own horn — займатися самовихвалянням, хвастати
3. v1) буцати; бити рогами; колоти рогами2) спилювати роги3) вигинати, надавати рогоподібної форми4) наставити роги5) юр. оголошувати поза закономhorn in — а) втручатися; б) вдиратися без запрошення
* * *I [hxːn] n1) ріг3) ріжок; сурма; горн; cл. труба; музикант, який грає на трубі4) гудок; свисток, сирена; клаксон ( автомобіля); рупор ( гучномовця); труба ( грамофона); ( the horn) aмep.; cл. телефон5) кубок з рога ( drinking horn); пороховий ріг, порохівниця6) ріжок ( для надягання взуття)7) відросток, відгалуження; гострий кінець; ріг ( півмісяця)8) рогата тварина ( олень)9) пoeт. зброя, меч; бивень; peл. влада10) зooл. щупик, вусик11) paд. рупорна антена12) тex. виступ; кронштейн; ріг ( ковадла); золотопромивальний лоток13) гeoгp. мисII [hxːn] a1) роговий, зроблений з рога2) роговий, у формі рогаIII [hxːn] v1) буцати2) зрізати роги3) вигинати4) прикрашати рогами; наставити роги5) дiaл.; юp.; icт. оголосити поза законом -
2 horn
-
3 horn
I [hxːn] n1) ріг3) ріжок; сурма; горн; cл. труба; музикант, який грає на трубі4) гудок; свисток, сирена; клаксон ( автомобіля); рупор ( гучномовця); труба ( грамофона); ( the horn) aмep.; cл. телефон5) кубок з рога ( drinking horn); пороховий ріг, порохівниця6) ріжок ( для надягання взуття)7) відросток, відгалуження; гострий кінець; ріг ( півмісяця)8) рогата тварина ( олень)9) пoeт. зброя, меч; бивень; peл. влада10) зooл. щупик, вусик11) paд. рупорна антена12) тex. виступ; кронштейн; ріг ( ковадла); золотопромивальний лоток13) гeoгp. мисII [hxːn] a1) роговий, зроблений з рога2) роговий, у формі рогаIII [hxːn] v1) буцати2) зрізати роги3) вигинати4) прикрашати рогами; наставити роги5) дiaл.; юp.; icт. оголосити поза законом -
4 Horn
-
5 horn
[hɔːn] 1. n1) рігhorn of plenty — ріг доста́тку
2) муз. духови́й інструме́нт; ріжо́к3) мисли́вський ріг4) гудо́к, сире́на автомобі́ля5) ру́пор ( гучномовця)7) ав. каба́нчик ( площини керування)8) тех. ви́ступ; ва́жіль2. v1) би́тися, бу́цатися, коло́ти рога́ми2) спиля́ти ро́ги -
6 horn in
-
7 horn in
-
8 horn
ріг; горн -
9 horn
n роговий компенсатор; рупор -
10 horn-book
-
11 horn blower
сурмач; дудар -
12 horn buoy
-
13 horn silver
мін. -
14 horn-beech
-
15 horn-eyed
-
16 horn-fish
-
17 horn-mad
-
18 horn-nose
-
19 horn-rimmed
-
20 horn-rims
n; pl
См. также в других словарях:
Horn — (h[^o]rn), n. [AS. horn; akin to D. horen, hoorn, G., Icel., Sw., & Dan. horn, Goth. ha[ u]rn, W., Gael., & Ir. corn, L. cornu, Gr. ke ras, and perh. also to E. cheer, cranium, cerebral; cf. Skr. [,c]iras head. Cf. {Carat}, {Corn} on the foot,… … The Collaborative International Dictionary of English
Horn — may refer to: * Horn (anatomy), the pointed projection of the skin of various animals, as an organ or its material * Horn (surname)In music and sound * Horn (instrument), sometimes called a French horn, a brass musical instrument constructed of… … Wikipedia
horn — HORN, hornuri, s.n. 1. Parte a coşului de fum la o casă, constituită din canalul îngropat în zidărie (şi din porţiunea ieşită în afară prin acoperiş); p. ext. întregul coş de fum al unei case. 2. Partea de deasupra vetrei ţărăneşti prin care… … Dicționar Român
horn — [hôrn] n. [ME < OE, akin to Ger < IE base * k̑er , upper part of the body, head > L cornu, Gr keras] 1. a) a hard, hollow, bony or keratinous, permanent projection that grows on the head of various hoofed animals, esp. bovid ruminants b) … English World dictionary
Horn — Sn std. (8. Jh.), mhd. horn, ahd. horn, as. horn Stammwort. Aus g. * hurna n. Horn , auch in gt. haurn, anord. horn, ae. horn m., afr. horn. Außergermanisch entspricht am genauesten (als u Stamm) l. cornū Horn, Spitze (al. cornum), kelt. kárnon… … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
HORN (R.) — HORN REBECCA (1944 ) Née en 1944 à Michelstadt Hambourg, l’artiste d’origine allemande Rebecca Horn a réalisé ses premiers travaux en polyuréthanne, ce qui provoque chez elle une grave infection pulmonaire. Pendant près d’un an, elle sera… … Encyclopédie Universelle
Horn — Horn: Das gemeingerm. Wort mhd., ahd. horn, got. haúrn, engl. horn, schwed. horn ist, wie z. B. auch das verwandte lat. cornu »Horn«, eine Bildung zu der unter ↑ Hirn dargestellten idg. Wurzel *k̑er‹ə› , die ursprünglich das Horn bzw. Geweih auf… … Das Herkunftswörterbuch
horn|y — «HR nee», adjective, horn|i|er, horn|i|est. 1. made of horn or a substance like it: »the horny shell of a lobster. 2. hard like a horn; calloused … Useful english dictionary
Horn — wird, wie auch die Hornspäne, auf Stickstoffdünger verarbeitet, und zwar durch Rösten oder Dämpfen. Beim Rösten wird das Horn in eisernen Gefäßen unter kräftigem Rühren stark erhitzt, wobei jedes Anbrennen vermieden werden muß, da dasselbe große… … Lexikon der gesamten Technik
Horn [2] — Horn (ital. Corno, franz. Cor, engl. Horn), das bekannte, durch Weichheit des Tones vor allen andern ausgezeichnete Blechblasinstrument, entweder als Naturinstrument (Naturhorn, Waldhorn, Corno di caccia, Cor de chasse, French horn) oder (in… … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Hörn — Hörn, die paarige, aus Hornsubstanz bestehende Scheide der (knöchernen) Stirnbeinzapfen der Cavicornia (horntragenden Wiederkäuer). Im weiteren Sinne als Hornmaterial rechnet man hierzu noch die Hufe der Unpaarzeher, die Klauen der Paarzeher und… … Lexikon der gesamten Technik