Перевод: со всех языков на английский

с английского на все языки

(honores)

  • 21 laurel

    m.
    1 laurel (botany).
    2 bay, laurel, sweet bay, bay tree.
    3 bay leaf.
    * * *
    1 (árbol) bay
    \
    hoja de laurel bay leaf
    * * *
    noun m.
    2) bay
    * * *
    SM
    1) (Bot) laurel

    hojas de laurel — (Culin) bay leaves

    2) pl laureles (=gloria) laurels; (=premio) honour sing, honor (EEUU)
    * * *
    1) ( árbol) laurel; (Coc) bay leaf
    2) laureles masculino plural ( honores) laurels (pl)

    dormirse en or sobre los laureles — to rest on one's laurels

    * * *
    = bay.
    Ex. Herbs covered in the book are lemon balm, sweet basil, bay, chamomile, chive, dill, geraniums, hyssop, lavender, marjoram, mint, oregano, parsley, pennyroyal, peppermint, rosemary, sage, savory, tarragon, thyme, and lemon verbena.
    ----
    * dormirse en los laureles = indulge in + complacency, complacent, rest on + Posesivo + laurels, sit on + Posesivo + laurels, lie on + Posesivo + oars, rest on + Posesivo + oars.
    * laureles = laurels, kudos.
    * * *
    1) ( árbol) laurel; (Coc) bay leaf
    2) laureles masculino plural ( honores) laurels (pl)

    dormirse en or sobre los laureles — to rest on one's laurels

    * * *
    = bay.

    Ex: Herbs covered in the book are lemon balm, sweet basil, bay, chamomile, chive, dill, geraniums, hyssop, lavender, marjoram, mint, oregano, parsley, pennyroyal, peppermint, rosemary, sage, savory, tarragon, thyme, and lemon verbena.

    * dormirse en los laureles = indulge in + complacency, complacent, rest on + Posesivo + laurels, sit on + Posesivo + laurels, lie on + Posesivo + oars, rest on + Posesivo + oars.
    * laureles = laurels, kudos.

    * * *
    A (árbol) laurel; ( Coc) bay leaf
    ponle un poco de laurel/unas hojitas de laurel add a bay leaf/a few bay leaves
    Compuesto:
    (CS) oleander
    B laureles mpl (honores) laurels (pl), honors (pl)
    dormirse en or sobre los laureles to rest on one's laurels
    * * *

    laurel sustantivo masculino ( árbol) laurel;
    (Coc) bay leaf
    laurel
    I m Bot laurel
    Culin bay leaf
    II mpl laureles, success, glory
    ♦ Locuciones: dormirse en los laureles, to rest on one's laurels
    ' laurel' also found in these entries:
    English:
    bay
    - laurel
    * * *
    laurel nm
    1. [planta] laurel
    2. [condimento] bay leaf;
    añada unas hojas de laurel add some bay leaves
    3.
    laureles [honores] laurels;
    dormirse en los laureles to rest on one's laurels
    * * *
    m BOT laurel;
    dormirse en los laureles fig rest on one’s laurels
    * * *
    laurel nm
    1) : laurel
    2) : bay leaf
    3)
    dormirse en sus laureles : to rest on one's laurels
    * * *
    laurel n (árbol) bay tree

    Spanish-English dictionary > laurel

  • 22 honōs, or honor

       honōs, or honor ōris, m    —Of persons, honor, repute, esteem, reputation, praise, distinction: honos alit artīs: honore auctus, Cs.: suum cuique honorem reddere: summo in honore: Iovem quanto honore fuisse, etc.: Gentis, glory, V.: pugnae, military glory, V.: Quem multo conpellat honore, deference, V.: magno sunt apud eos honore, Cs.: inservit honori, i. e. ambition, H.: honori summo Miloni fuit qui, etc.: quod apud Numidas honori ducitur, S.: Baccho dicemus honorem, praise, V.: mortalis vitae, fame achieved in, V.: Plena honorum munera, H.—Of things, honor, esteem, value: physicae tributus idem est honos: Quae nunc sunt in honore vocabula, are approved, H.—Public honor, official dignity, office, post, preferment: indignus illo honore (i. e. consulatu), S.: equites in tribunicium restituit honorem, Cs.: hic honos delatus ad me, L.: ad inperia et honores niti, S.: tempus honoris, the term of office, Iu.: hominibus novis honores mandare: honores dare indignis, H.: honoribus amplissimis perfungi: rapti Ganymedis, i. e. office, V.—In the phrases, honoris causā, out of respect, to show honor: quem honoris causā nomino: honoris causā civitas data, L.: vestri honoris causā, for your sake, T.: praefari honorem, to say by your leave, begin with an apology: honos praefandus est.—Person., a deity, worshipped with uncovered head, C., H., L.—A mark of honor, honorary gift, reward, acknowledgment, recompense, fee: ut medico honos haberetur, fee: geminum pugnae proponit honorem, prize, V.: nec Telamon sine honore recessit, O.: divōm templis indicit honorem, sacrifice, V.: nullos aris adoleret honores, O.: sepulturae: mortis honore carentes, funeral rites, V.—An ornament, decoration, grace, charm, beauty: silvis Aquilo decussit honorem, V.: regius, array, V.: laetos oculis adflarat honores, V.: copia Ruris honorum opulenta, H.—A magistrate, office-holder: summus, Iu.

    Latin-English dictionary > honōs, or honor

  • 23 cosechar

    v.
    1 to grow.
    2 to (bring in the) harvest.
    3 to win, to reap.
    su última novela ha cosechado muchos éxitos his latest novel has been a great success
    cosechó numerosas críticas por sus declaraciones he received a lot of criticism for his statement
    el equipo cubano cosechó veinte medallas en los campeonatos the Cuban team picked up twenty medals at the championships
    4 to harvest, to reap, to crop, to gather in.
    El agricultor segó el trigo The farmer reaped the wheat.
    * * *
    1 to harvest, reap
    1 (recoger) to harvest
    2 (cultivar) to grow
    3 figurado to reap, harvest, win
    * * *
    verb
    2) win, earn
    * * *
    VT
    1) (=recoger) [+ cereales] to harvest, reap; [+ frutas] to harvest, pick
    2) (=cultivar) to grow, cultivate
    3) (=ganar) [+ admiración, premios] to win; [+ respeto] to win, earn; [+ fracasos, éxitos] to achieve; [+ enemigos] to earn, make
    * * *
    1.
    verbo transitivo
    1) (Agr)
    a) ( recoger) < cereales> to harvest; < legumbres> to pick
    b) (Esp) ( cultivar) <cereales/patatas> to grow
    2) <aplausos/premios/honores> to win; < éxitos> to achieve, reap (journ); <admiración/respeto> to win, earn

    se cosecha lo que se siembra — as you sow, so you reap

    2.
    cosechar vi to harvest
    * * *
    = reap, harvest.
    Ex. Women suffragists reaped an unexpected publicity bonanza when the 1913 national suffrage parade in Washington was broken up by a drunken mob.
    Ex. Entire families or groups of families cooperate in growing and harvesting food.
    * * *
    1.
    verbo transitivo
    1) (Agr)
    a) ( recoger) < cereales> to harvest; < legumbres> to pick
    b) (Esp) ( cultivar) <cereales/patatas> to grow
    2) <aplausos/premios/honores> to win; < éxitos> to achieve, reap (journ); <admiración/respeto> to win, earn

    se cosecha lo que se siembra — as you sow, so you reap

    2.
    cosechar vi to harvest
    * * *
    = reap, harvest.

    Ex: Women suffragists reaped an unexpected publicity bonanza when the 1913 national suffrage parade in Washington was broken up by a drunken mob.

    Ex: Entire families or groups of families cooperate in growing and harvesting food.

    * * *
    cosechar [A1 ]
    vt
    A ( Agr)
    1 (recoger) ‹cereales› to harvest, reap ( dated); ‹legumbres› to pick
    2 ( esp Esp) (cultivar) ‹cereales/patatas/fruta› to grow
    B ‹aplausos/premios/honores› to win; ‹éxitos› to achieve, reap ( journ); ‹admiración/respeto› to win, earn
    trabajó con total dedicación y no cosechó más que disgustos he dedicated himself totally to his work and it brought him nothing but suffering o ( liter) but he harvested nothing but suffering
    su actitud le cosechó muchos enemigos his attitude made him many enemies
    una película que cosechó muchos premios a movie that collected o won many awards
    se cosecha lo que se siembra as you sow, so you reap
    ■ cosechar
    vi
    to harvest
    * * *

    cosechar ( conjugate cosechar) verbo transitivo

    legumbres to pick
    b) (Esp) ( cultivar) ‹cereales/patatas to grow

    c)aplausos/premios/honores to win;

    éxitos to achieve
    verbo intransitivo
    to harvest
    cosechar
    I verbo transitivo
    1 Agr to harvest, gather (in)
    2 (éxitos) to reap, achieve
    (críticas, aplausos) to win
    II verbo intransitivo to harvest
    ' cosechar' also found in these entries:
    English:
    gather
    - harvest
    - reap
    * * *
    vt
    1. [recolectar] [cereales] to harvest;
    [frutos] to pick
    2. [cultivar] to grow
    3. [obtener] to win, to reap;
    su última novela ha cosechado muchos éxitos his latest novel has been a great success;
    cosechó numerosas críticas por sus declaraciones he received a lot of criticism for his statement;
    el equipo cubano cosechó veinte medallas en los campeonatos the Cuban team picked up twenty medals at the championships;
    su última película ha cosechado los aplausos de la crítica his latest film has won critical acclaim
    vi
    to (bring in the) harvest
    * * *
    v/t harvest; fig
    gain, win
    * * *
    1) : to harvest, to reap
    2) : to win, to earn, to garner
    : to harvest
    * * *
    cosechar vb to harvest

    Spanish-English dictionary > cosechar

  • 24 corresponder

    v.
    1 to correspond.
    Estos dos objetos corresponden These two objects correspond.
    2 to be right or fitting (ser adecuado).
    voy a darle las gracias como corresponde I'm going to thank him, as is only right
    3 to repay (sentimiento).
    ella no le correspondía she didn't feel the same way about him
    amor no correspondido unrequited love
    4 to be supposed to, to have to, to correspond to oneself to, to have the obligation to.
    Me corresponde hacer mi tarea I am supposed to do my homework.
    Nos corresponde It corresponds to ourselves.
    5 to reciprocate, to give back.
    Con esto, correspondo su favor With this, I reciprocate his=her favor.
    6 to concern, to correspond to.
    Me corresponde este asunto This issue concerns me.
    * * *
    1 (ser adecuado) to become, befit; (color, aspecto) to match, go with
    2 (encajar) to correspond (a, to), tally (a, with); (descripción) to fit
    3 (pertenecer) to belong, pertain
    1 (ser el turno) to be one's turn
    3 (incumbir) to be the job of, be the responsibility of
    4 (devolver) to return; (amabilidad) to repay
    1 (ajustarse) to correspond; (cifras) to tally
    2 (armonizar) to be in harmony, go with
    3 (cartearse) to correspond
    4 (amarse) to love each other
    * * *
    verb
    * * *
    1. VI
    1) (=tocar)
    a) [en reparto]
    b) [como derecho]

    este hecho no ocupa el lugar que le corresponde en la historia de España — this event does not occupy the place it should in Spanish history, this event is not accorded the importance it deserves in Spanish history

    c) [en sorteo, competición] [honor, victoria] to go to

    la victoria final correspondió a Escartín — the final victory was Escartín's, the final victory went to Escartín

    al primer premio le correspondieron 30.000 euros — the winner of the first prize received 30,000 euros

    2) (=incumbir)

    corresponder a algn[responsabilidad] to fall to sb

    esta decisión le corresponde al director — this decision is for the director (to take), this decision falls to the director

    a mí no me corresponde criticarlo — it is not for me to criticize him, it is not my place to criticize him

    "a quien corresponda" — "to whom it may concern"

    3) (=deberse)

    corresponder a algo: de los 50 millones de ganancias, 40 corresponden a ventas en el extranjero — out of profits of 50 million, 40 million comes from overseas sales o overseas sales account for 40 million

    la mayor parte de nuestra deuda corresponde a préstamos norteamericanos — most of our debt is a result of American loans, American loans account for most of our debt

    4) frm (=ser adecuado)

    corresponder a: se vistió como correspondía a la ocasión — she dressed suitably for the occasion

    fue recibido como corresponde a una persona de su cargo — he was received in a manner befitting a person of his rank, he was received as befitted a person of his rank

    5) (=concordar)

    corresponder a o con — to match with, match up with

    el presunto delincuente, cuyas iniciales corresponden a las siglas R.C.A. — the alleged perpetrator of the crime, whose initials are R.C.A.

    6) (=retribuir)

    corresponder a[+ cariño, amor] to return; [+ favor, generosidad] to repay, return

    ella lo amaba, pero él no le correspondía — she loved him but he did not return her love o love her back o love her in return

    pero ella le correspondió con desprecio — but she responded with contempt, but all she gave in return was contempt

    7) (Mat) to correspond
    8) (Ferro)
    2.
    See:
    * * *
    1.
    verbo intransitivo
    1)
    a) ( en un reparto) (+ me/te/le etc)
    b) ( incumbir)

    a quien corresponda — (Corresp) to whom it may concern

    c) (en 3a pers) ( ser adecuado)

    te disculpas, como corresponde — apologize, you know you should o (frml) as is right and proper

    2) (encajar, cuadrar)

    corresponder a algo: su aspecto correspondía a la descripción his appearance fitted o matched the description; la leyenda no corresponde a la fotografía — the caption doesn't belong with o match this photograph

    3) (a favor, atención)

    corresponder a algo: quisiera corresponder a su generosidad I'd like to repay them for their generosity; (+ me/te/le etc) lo quiere, pero él no le corresponde she loves him, but he doesn't feel the same way about her; y tú le correspondes con esta grosería — and you repay him with this kind of rudeness

    2.
    corresponder vt < favor> to return; < atención> to return, repay
    3.

    corresponderse con algo<con los hechos/con la declaración> to square o tally with something

    * * *
    = fit, behoove [behove, -USA], return + Posesivo + affection, requite.
    Ex. Especially if the new subject is one which upsets the previous structure of relationships, it will be difficult to fit into the existing order.
    Ex. With the vendors ready to listen it behoves the information profession to work out what it wants.
    Ex. The film centers on a non-white secretary who believes that her dusky skin and non-Nordic features prevent her boss from returning her affections.
    Ex. The sultan requited the king of China's present by sending him ten swords with scabbards encrusted in pearls.
    ----
    * como corresponde a = as befits.
    * corresponder a = be incumbent on/upon, fall to.
    * corresponder a + Nombre = be up to + Nombre.
    * corresponderse = match, bear + correspondence (to).
    * corresponderse a = befit.
    * corresponderse (a/con) = correspond (to/with).
    * corresponderse con = go with, go + hand in hand (with), go + hand in glove with.
    * el lugar que le corresponde a = the due place of.
    * hacer lo que le corresponde a Uno = do + Posesivo + part.
    * lo que le corresponde = fair share.
    * lugar que le corresponde = Posesivo + rightful place.
    * lugar que nos corresponde = place in the sun.
    * responsabilidad + corresponder a = responsibility + fall to.
    * según corresponda = as appropriate.
    * si corresponde = if applicable.
    * * *
    1.
    verbo intransitivo
    1)
    a) ( en un reparto) (+ me/te/le etc)
    b) ( incumbir)

    a quien corresponda — (Corresp) to whom it may concern

    c) (en 3a pers) ( ser adecuado)

    te disculpas, como corresponde — apologize, you know you should o (frml) as is right and proper

    2) (encajar, cuadrar)

    corresponder a algo: su aspecto correspondía a la descripción his appearance fitted o matched the description; la leyenda no corresponde a la fotografía — the caption doesn't belong with o match this photograph

    3) (a favor, atención)

    corresponder a algo: quisiera corresponder a su generosidad I'd like to repay them for their generosity; (+ me/te/le etc) lo quiere, pero él no le corresponde she loves him, but he doesn't feel the same way about her; y tú le correspondes con esta grosería — and you repay him with this kind of rudeness

    2.
    corresponder vt < favor> to return; < atención> to return, repay
    3.

    corresponderse con algo<con los hechos/con la declaración> to square o tally with something

    * * *
    = fit, behoove [behove, -USA], return + Posesivo + affection, requite.

    Ex: Especially if the new subject is one which upsets the previous structure of relationships, it will be difficult to fit into the existing order.

    Ex: With the vendors ready to listen it behoves the information profession to work out what it wants.
    Ex: The film centers on a non-white secretary who believes that her dusky skin and non-Nordic features prevent her boss from returning her affections.
    Ex: The sultan requited the king of China's present by sending him ten swords with scabbards encrusted in pearls.
    * como corresponde a = as befits.
    * corresponder a = be incumbent on/upon, fall to.
    * corresponder a + Nombre = be up to + Nombre.
    * corresponderse = match, bear + correspondence (to).
    * corresponderse a = befit.
    * corresponderse (a/con) = correspond (to/with).
    * corresponderse con = go with, go + hand in hand (with), go + hand in glove with.
    * el lugar que le corresponde a = the due place of.
    * hacer lo que le corresponde a Uno = do + Posesivo + part.
    * lo que le corresponde = fair share.
    * lugar que le corresponde = Posesivo + rightful place.
    * lugar que nos corresponde = place in the sun.
    * responsabilidad + corresponder a = responsibility + fall to.
    * según corresponda = as appropriate.
    * si corresponde = if applicable.

    * * *
    vi
    A
    1 (en un reparto) (+ me/te/le etc):
    a él le corresponde la mitad de la herencia half the inheritance goes to him
    ésta es la parte que te corresponde this is your part o share
    2
    (incumbir): te corresponde a ti preparar el informe it's your job to prepare the report
    no me corresponde a mí decírselo it's not my job o it's not for me to tell him
    el lugar que le corresponde his rightful place
    a quien corresponda ( Corresp) to whom it may concern
    fue recibido con los honores que corresponden a su rango he was received with the honors befitting his rank
    (ser adecuado): si no puedes ir, lo que corresponde es que le avises if you can't go you should let him know
    ahora vas y te disculpas, como corresponde now go and apologize, you know you should o ( frml) as is right and proper
    serán juzgados como corresponde they will be tried according to the due process of the law
    ponlos en el cajón o archívalos, según corresponda put them in the drawer or file them, as appropriate
    B
    (cuadrar, encajar): esto aquí no corresponde this doesn't belong o fit o go here
    corresponder A/ CON algo:
    su aspecto correspondía a la descripción que me habían dado his appearance fitted o matched the description I had been given
    su versión no corresponde con la de los demás testigos his version does not square with o tally with o match that of the other witnesses
    la leyenda no corresponde a la fotografía the caption doesn't belong with o match this photograph
    C (a un favor, una atención) corresponder A algo:
    quisiera corresponder a su generosidad I'd like to repay them for their generosity, I'd like to return o repay their generosity
    (+ me/te/le etc): lo quiere, pero él no le corresponde she loves him, but he doesn't return her love o feel the same way about her
    la ama y ella le corresponde con desprecio he loves her but she responds with contempt
    y tú le correspondes con esta grosería and you repay him with this kind of rudeness
    ■ corresponder
    vt
    ‹favor› to return; ‹atención› to return, repay
    la historia de un amor no correspondido a story of unrequited love
    corresponderse CON algo:
    su versión no se corresponde con los hechos reales her version doesn't square o tally with the facts
    eso no se corresponde para nada con su manera de ser that's totally out of keeping with her character
    * * *

     

    corresponder ( conjugate corresponder) verbo intransitivo
    1


    la parte que te corresponde your part o share
    b) ( incumbir):


    el lugar que le corresponde his rightful place
    c) (en 3a pers) ( ser adecuado):

    debe disculparse, como corresponde he must apologize, as is right and proper (frml);

    según corresponda as appropriate
    2 (encajar, cuadrar):
    su aspecto corresponde a la descripción his appearance fits o matches the description;

    el texto no corresponde a la foto the text doesn't belong with o match the photograph
    3 corresponder a algo ‹ a un favor to return sth;
    a amabilidad/generosidad to repay sth
    verbo transitivo ‹favor/atención to return;

    corresponder verbo intransitivo
    1 (pertenecer) to belong: sólo pido lo que me corresponde, I only want my share
    2 (ser adecuado) to correspond [a, to] [ con, with]
    3 (incumbir) to concern, be incumbent upon: esa tarea le corresponde, that's his job

    ' corresponder' also found in these entries:
    Spanish:
    concernir
    - tocar
    - devolver
    - encajar
    - responder
    English:
    belong
    - correspond
    - reciprocate
    - return
    - up to
    - match
    - repay
    * * *
    vi
    1. [compensar]
    corresponder (con algo) a algo/alguien to repay sth/sb (with sth);
    ella nunca correspondió a mi amor she never returned my love, she never felt the same way about me;
    amor no correspondido unrequited love
    2. [tocar]
    les corresponden 5 millones a cada uno they get o they're due 5 million each;
    a mí me correspondió encargarme de la comida it was my job to take care of o organize the food
    3. [coincidir, encajar] to correspond (a/con to/with);
    esta historia no corresponde con la realidad this story doesn't tally o agree with the facts
    4. [competer]
    corresponderle a alguien hacer algo to be sb's responsibility to do sth;
    no me corresponde a mí enjuiciar su trabajo it's not my place to judge his work
    5. [ser adecuado] to be right o fitting;
    voy a darle las gracias como corresponde I'm going to thank him, as is only right;
    estuvo genial, tal y como corresponde a un cantante de su talla she was brilliant, just as you would expect from a singer of her stature
    vt
    [sentimiento] to repay;
    ella no le correspondía she didn't feel the same way about him
    * * *
    v/i
    1
    :
    corresponder a alguien de bienes be for s.o., be due to s.o.; de responsabilidad be up to s.o.; de asunto concern s.o.; a un favor repay s.o. ( con with)
    2
    :
    actuar como corresponde do the right thing
    * * *
    1) : to correspond
    2) : to pertain, to belong
    3) : to be appropriate, to fit
    4) : to reciprocate
    * * *
    1. (tocar) to be
    2. (responsibilidad, obligación) to be your job / to be up to
    eso te corresponde a ti that's your job / that's up to you

    Spanish-English dictionary > corresponder

  • 25 dispensar

    v.
    1 to excuse, to forgive.
    ¡dispense! excuse me!, pardon me!, I beg your pardon!
    2 to confer (rendir) (honores).
    3 to excuse.
    4 to dispense, to excuse, to forgive, to absolve.
    La maestra dispensó al nuevo alumno The teacher dispensed the new student.
    La enfermera dispensa analgésicos The nurse dispenses analgesics.
    * * *
    1 (conceder) to give, grant; (elogios) to confer
    2 (medicamentos) to dispense
    3 (eximir) to exempt, free
    4 (disculpar) to forgive, pardon
    \
    dispense excuse me, pardon me
    * * *
    verb
    * * *
    1. VT
    1) (=conceder) [+ ayuda] to give; [+ honores] to grant; [+ atención] to pay; [+ acogida] to give, accord; [+ receta] to dispense
    2) (=perdonar) to excuse

    ¡dispénseme usted! — I beg your pardon!, sorry!

    3) (=eximir) to exempt (de from)
    excuse (de from)

    me dispensaron del pago de la multa — they waived my fine, they excused me from payment of the fine

    2.
    See:
    * * *
    1.
    verbo transitivo
    1) < honor> to give, accord (frml); < acogida> to give, extend (frml); <ayuda/protección> to give, afford (frml); < asistencia médica> to give; < medicamentos> to dispense

    le dispensaron un caluroso recibimientohe was given o (frml) extended a warm reception

    2)
    a) ( eximir)
    b) ( perdonar) to forgive
    2.
    dispensar vi to forgive

    dispense, por favor — excuse me

    * * *
    Ex. This paper describes the role of the federal government in dispensing aid to public libraries as part of the combat against the Great Depression of the 1930s.
    ----
    * dispensar de = dispense with.
    * * *
    1.
    verbo transitivo
    1) < honor> to give, accord (frml); < acogida> to give, extend (frml); <ayuda/protección> to give, afford (frml); < asistencia médica> to give; < medicamentos> to dispense

    le dispensaron un caluroso recibimientohe was given o (frml) extended a warm reception

    2)
    a) ( eximir)
    b) ( perdonar) to forgive
    2.
    dispensar vi to forgive

    dispense, por favor — excuse me

    * * *

    Ex: This paper describes the role of the federal government in dispensing aid to public libraries as part of the combat against the Great Depression of the 1930s.

    * dispensar de = dispense with.

    * * *
    dispensar [A1 ]
    vt
    A ‹honor› to give, accord ( frml); ‹acogida› to give, extend ( frml); ‹ayuda/protección› to give, afford ( frml); ‹asistencia médica› to give; ‹medicamentos› to dispense
    le dispensaron un caluroso recibimiento he was given o ( frml) extended a warm reception
    le dispensaron el honor de inaugurar el museo he was given o ( frml) accorded the honor of inaugurating the museum
    establecimientos donde se dispensan jeringas gratis establishments where syringes are supplied o dispensed free of charge
    B
    1 (eximir) dispensar a algn DE algo to exempt sb FROM sth
    fue dispensado del servicio militar he was exempted from military service
    lo dispensaron del pago de la multa he was excused (from) payment of the fine, the fine was waived
    la dispensaron de asistir a misa she was excused from attending mass
    2 (perdonar) to forgive
    ■ dispensar
    vi
    to forgive
    dispense, por favor excuse me, I beg your pardon
    * * *

    dispensar ( conjugate dispensar) verbo transitivo
    1 honor to give, accord (frml);
    acogida to give, extend (frml);
    ayuda/protección to give, afford (frml);
    asistencia médica to give;
    medicamentos to dispense;
    le dispensaron un caluroso recibimiento he was given o (frml) extended a warm reception

    2
    a) ( eximir) dispensar a algn de algo to exempt sb from sth;



    verbo intransitivo
    to forgive;
    dispense, por favor excuse me


    ' dispensar' also found in these entries:
    English:
    excuse
    - release
    - discharge
    * * *
    vt
    1. Formal [dar] [honores] to confer (a upon); [bienvenida, ayuda] to give (a to); [medicamentos] to dispense;
    [alimentos] to distribute;
    el público le dispensó una calurosa acogida the audience gave her a warm welcome;
    le fue dispensado el honor de ser el abanderado olímpico he was given the honour of being the standard bearer at the Olympics
    2. Formal [disculpar] to excuse, to forgive;
    les ruego me dispensen por el retraso please forgive the delay
    3. [eximir] to excuse, to exempt (de from);
    le dispensamos de asistir a clase he is excused from coming to class;
    lo dispensaron de hacer el servicio militar/el examen he was exempted from military service/taking the exam
    vi
    Formal
    ¡dispense! excuse me!, pardon me!, I beg your pardon!
    * * *
    v/t
    1 dispense; recibimiento give; ayuda give, afford fml
    2 ( eximir) excuse (de from)
    * * *
    1) : to dispense, to give, to grant
    2) excusar: to excuse, to forgive
    3) eximir: to exempt

    Spanish-English dictionary > dispensar

  • 26 meritorio

    adj.
    meritorious, deserving, merited, worthwhile.
    * * *
    1 praiseworthy, meritorious
    nombre masculino,nombre femenino
    1 unpaid trainee
    * * *
    meritorio, -a
    1.
    ADJ (=de mérito) meritorious frm, worthy; (=merecedor) deserving
    2.
    * * *
    I
    - ria adjetivo [ser] (frml) commendable, praiseworthy (frml)

    no es meritorio de tales honoreshe isn't worthy o (frml) deserving of such honors

    II
    - ria masculino, femenino unpaid trainee
    * * *
    Ex. An employee will remain at the same step even if the scale changes, since otherwise his previous reward for meritorious or continuous service would be withdrawn.
    * * *
    I
    - ria adjetivo [ser] (frml) commendable, praiseworthy (frml)

    no es meritorio de tales honoreshe isn't worthy o (frml) deserving of such honors

    II
    - ria masculino, femenino unpaid trainee
    * * *

    Ex: An employee will remain at the same step even if the scale changes, since otherwise his previous reward for meritorious or continuous service would be withdrawn.

    * * *
    [ SER] ( frml) commendable, praiseworthy, admirable, meritorious ( frml) meritorio DE algo worthy OF sth
    no es meritorio de tales honores he isn't worthy of o he isn't deserving of o he doesn't merit such honors ( frml)
    sus acciones son meritorias de las mayores alabanzas her actions deserve o are deserving of the highest praise
    masculine, feminine
    unpaid trainee
    * * *

    meritorio
    ◊ - ria adjetivo [ser] (frml) commendable, praiseworthy (frml);

    meritorio de algo worthy of sth
    ■ sustantivo masculino, femenino
    unpaid trainee

    ' meritorio' also found in these entries:
    Spanish:
    valer
    English:
    deserving
    - undeserving
    * * *
    meritorio, -a
    adj
    worthy, deserving;
    no es meritorio de tal distinción he is not worthy of such an honour, he does not deserve such an honour
    nm,f
    unpaid trainee o apprentice
    * * *
    I adj commendable
    II m, meritoria f (unpaid) trainee
    * * *
    meritorio, - ria adj
    : deserving, meritorious
    : intern, trainee

    Spanish-English dictionary > meritorio

  • 27 adoleo

    1.
    ăd-ŏlĕo, ui. ultum, 2, v. a. [oleo].
    I.
    To magnify; hence, in sacrificial language, to which this word chiefly belongs, to honor, to worship, or to offer in worship, to sacrifice, burn, according as it has such words as deos, aras, etc., or hostiam, viscera, and tura, for its object; v. explanation of this word in Non. 58, 21: “Adolere verbum est proprie sacra reddentium, quod significat votis ac supplicationibus numen auctius facere;” and “Adolere est urere, Verg. in Bucol. [8, 65], verbenasque adole pinguis et mascula tura. Adolere, augere, honorare, propitiare; et est verbum sacratum, ut macte, magis aucte.” etc.; so Serv. ad Verg. A. 1, 704: “Flammis adolere penates, i. e. colere, sed adolere est proprie augere. In sacris autem, kat euphêmismon, adolere per bonum omen dicitur, nam in aris non adolentur aliqua, sed cremantur,”) and ad E. 8, 65: “Adole: incende, sed kat euphêmismon dicitur;

    nam adole est auge” (not used in Cic.): sanguine conspergunt aras adolentque altaria donis,

    cover the altar with gifts, Lucr. 4, 1237:

    castis adolet dum altaria taedis,

    Verg. A. 7, 71:

    verbenasque adole pingues et mascula tura,

    id. E. 8, 65 (on which Serv. l. l.): flammis adolere penates, id. A. 1, 704:

    viscera tauri,

    Ov. F. 3, 803; 1, 276:

    focos,

    Stat. Th. 1, 514:

    cruore captivo adolere aras,

    to sprinkle the altars with the blood of captives, Tac. A. 14, 30:

    precibus et igne puro altaria adolentur,

    id. H. 2, 3: adolere honores, to honor the gods by offered gifts:

    Junoni Argivae jussos adolemus honores,

    Verg. A. 3, 547:

    nullos aris adoleret honores,

    Ov. M. 8, 741.—
    II.
    In later Lat., in gen., to burn, consume by fire:

    ut leves stipulae demptis adolentur aristis,

    Ov. M. 4, 192:

    id (corpus) igne adoleatur,

    Col. 12, 31:

    ut Aeneida, quam nondum satis elimāsset, adolerent,

    Gell. 17, 10:

    quas (prunas) gravi frigore adoleri multas jusserat,

    Eutr. 10, 9.
    2.
    ăd-ŏlĕo, ēre, v. n. [oleo], to give out or emit a smell or odor, to smell:

    unde hic, amabo, unguenta adolent?

    Plaut. Cas. 2, 3, 19 (cf. aboleo).

    Lewis & Short latin dictionary > adoleo

  • 28 capio

    1.
    căpĭo, cepi, captum (old fut. perf. capso, Plaut. Bacch. 4, 4, 61: capsit, Enn. ap. Non. p. 66, 27, or Ann. v. 324 Vahl.; Plaut. Ps. 4, 3, 6; Att. ap. Non. p. 483, 12, or Trag. Rel. v. 454 Rib.; Paul. ex. Fest. p. 57 Mull.:

    capsimus,

    Plaut. Rud. 2, 1, 15: capsis, acc. to Cic. Or. 45, 154, = cape si vis, but this is an error; cf. Quint. 1, 5, 66; old perf. cepet, Col. Rostr. 5; v. Wordsworth, Fragm. and Spec. p. 170), 3, v. a. [cf. kôpê, handle; Lat. capulum; Engl. haft; Germ. Heft; Sanscr. root hri-, take; cf. Gr. cheir, Engl. and Germ. hand, and Goth. hinthan, seize].
    I.
    Lit.
    A.
    In gen., to take in hand, take hold of, lay hold of, take, seize, grasp (cf.:

    sumo, prehendo): si hodie hercule fustem cepero aut stimulum in manum,

    Plaut. Aul. 1, 1, 9:

    cape hoc flabellum,

    Ter. Eun. 3, 5, 47:

    cepit manibus tympanum,

    Cat. 6, 3, 8:

    tu, genitor, cape sacra manu patriosque Penatis,

    Verg. A. 2, 717:

    cape saxa manu, cape robora, pastor,

    id. G. 3, 420:

    flammeum,

    Cat. 61, 8:

    acria pocula,

    Hor. S. 2, 6, 69:

    lora,

    Prop. 3 (4), 9, 57:

    baculum,

    Ov. M. 2, 789:

    colum cum calathis,

    id. ib. 12, 475:

    florem ternis digitis,

    Plin. 24, 10, 48, § 81:

    pignera,

    Liv. 3, 38, 12; Dig. 48, 13, 9, § 6; Gai Inst. 4, 29:

    ut is in cavea pignus capiatur togae,

    Plaut. Am. prol. 68: rem manu, Gai Inst. 1, 121:

    rem pignori,

    Dig. 42, 1, 15, § 7; cf. ib. 42, 1, 15, § 4:

    scutum laeva,

    Plin. 33, 1, 4, § 13:

    capias tu illius vestem,

    Ter. Eun. 2, 3, 79: cape vorsoriam, seize the sheet, i. e. take a tack, turn about, Plaut. Trin. 4, 3, 19.—Very freq. of arms (cf. sumo); so in gen.: arma, to take up arms, i. e. engage in war or battle, Cic. Rab. Perd. 7, 20 sq.; 9, 27; 11, 31; id. Planc. 36, 88; id. Phil. 4, 3, 7; Caes. B.G. 5, 26; 7, 4; Sall. C. 27, 4; 30, 1; 33, 2; 52, 27; id. J. 38, 5; 102, 12; Ov. M. 3, 115 sq.; 12, 91; 13, 221;

    and of particular weapons: ensem,

    Ov. M. 13, 435:

    tela,

    id. ib. 3, 307; 5, 366 et saep.—Of food, to take, partake of:

    quicum una cibum Capere soleo,

    Plaut. Trin. 4, 2, 61; Ter. Eun. 2, 3, 77; Sall. J. 91, 2:

    lauti cibum capiunt,

    Tac. G. 22.—
    B.
    In partic.
    1.
    Of living objects.
    a. (α).
    Of persons:

    oppidum expugnavimus, et legiones Teleboarum vi pugnando cepimus,

    Plaut. Am. 1, 1, 258: summus ibi capitur meddix, occiditur alter, Enn. ap. Paul. ex Fest. p. 123 Mull. (Ann. v. 296 Vahl.):

    quoniam belli nefarios duces captos jam et comprehensos tenetis,

    Cic. Cat. 3, 7, 16:

    ibi Orgetorigis filia atque unus e filiis captus est,

    Caes. B. G. 1, 26:

    reges capiuntur,

    Lucr. 4, 1013; Tac. A. 4, 33:

    capta eo proelio tria milia peditum dicuntur,

    Liv. 22, 49, 18:

    quos Byzantii ceperat,

    Nep. Paus. 2, 3; id. Alcib. 9, 2; id. Dat. 2, 5; Quint. 6, 3, 61:

    captos ostendere civibus hostes,

    Hor. Ep. 1, 17, 33:

    captus Tarento Livius,

    Cic. Brut. 18, 72:

    servus ex hoste captus,

    Quint. 5, 10, 67.—Hence, P. a. as subst.: captus, i, m., = captivus, a prisoner, captive:

    in captos clementia uti,

    Nep. Alcib. 5, 7:

    inludere capto,

    Verg. A. 2, 64:

    quae sit fiducia capto,

    id. ib. 2, 75:

    ex captorum numero,

    Liv. 28, 39, 10; Tac. A. 6, 1; 12, 37; 15, 1.—Also, capta, ae, f., a female captive:

    dicam hanc esse captam ex Caria, Ditem ac nobilem,

    Ter. Heaut. 3, 3, 47.—
    (β).
    Of animals, birds, fish, etc., to catch, hunt down, take: quid hic venatu non cepit? Varr. ap. Non. p. 253, 31:

    si ab avibus capiundis auceps dicatur, debuisse ajunt ex piscibus capiundis, ut aucupem, sic piscicupem dici,

    id. L. L. 8, § 61 Mull.:

    hic jaculo pisces, illa capiuntur ab hamis,

    Ov. A. A. 1, 763:

    neque quicquam captum'st piscium,

    Plaut. Rud. 2, 1, 12; cf.:

    nisi quid concharum capsimus,

    id. ib. v. 18; Cic. Off. 3, 14, 58; Plin. 33, 1, 6, § 27: acipenserem, Cic. ap. Macr. S. 2, 12:

    cervum,

    Phaedr. 1, 5, 5; cf.:

    hic (Nereus) tibi prius vinclis capiendus,

    Verg. G. 4, 396.—
    b.
    To win, captivate, charm, allure, enchain, enslave, fascinate; mostly with abl. of means: Ph. Amore ardeo. Pa. Quid agas? nisi ut te redimas captum quam queas Minumo, Ter. Eun. 1, 1, 29:

    quod insit in iis aliquid probi, quod capiat ignaros,

    Cic. Off. 3, 3, 15: [p. 284] animum adulescentis... pellexit eis omnibus rebus, quibus illa aetas capi ac deleniri potest, id. Clu. 5, 13:

    quamvis voluptate capiatur,

    id. Off. 1, 30, 105; Quint. 5, 11, 19:

    quem quidem adeo sua cepit humanitate,

    Nep. Alcib. 9, 3:

    secum habuit Pomponium, captus adulescentis et humanitate et doctrina,

    id. Att. 4, 1:

    nec bene promeritis capitur (deus), nec tangitur ira,

    Lucr. 2, 651: ut pictura poesis;

    erit quae si propius stes Te capiat magis, et quaedam si longius abstes,

    Hor. A. P. 362:

    hunc capit argenti splendor,

    id. S. 1, 4, 28:

    te conjux aliena capit,

    id. ib. 2, 7, 46:

    Cynthia prima suis miserum me cepit ocellis,

    Prop. 1, 1, 1:

    carmine formosae, pretio capiuntur avarae,

    Tib. 3, 1, 7:

    munditiis capimur,

    Ov. A. A. 3, 133; id. M. 4, 170; 6, 465; 7, 802; 8, 124; 8, 435; 9, 511; 10, 529;

    14, 373: amore captivae victor captus,

    Liv. 30, 12, 18:

    dulcedine vocis,

    Ov. M. 1, 709; 11, 170:

    voce nova,

    id. ib. 1, 678:

    temperie aquarum,

    id. ib. 4, 344:

    (bos) herba captus viridi,

    Verg. E. 6, 59:

    amoenitate loci,

    Tac. A. 18, 52:

    auro,

    Hor. C. 2, 18, 36:

    neque honoris neque pecuniae dulcedine sum captus,

    Cic. Fam. 11, 28, 2:

    splendore hominis,

    id. Fin. 1, 13, 42: ne oculis quidem captis in hanc fraudem decidisti;

    nam id concupisti quod numquam videras,

    id. Verr. 2, 4, 45, § 102.—
    c.
    To cheat, seduce, deceive, mislead, betray, delude, catch:

    sapientis hanc vim esse maximam, cavere ne capiatur, ne fallatur videre,

    Cic. Ac. 2, 20, 66:

    injurium autem'st ulcisci advorsarios? Aut qua via te captent eadem ipsos capi?

    Ter. Hec. 1, 1, 16: uti ne propter te fidemque tuam captus fraudatusque sim, form. ap. Cic. Off. 3, 17, 70:

    eodem captus errore quo nos,

    involved in the same error, Cic. Phil. 12, 2, 6; id. ap. Non. p. 253, 25; cf.:

    ne quo errore milites caperentur,

    Liv. 8, 6, 16:

    capere ante dolis Reginam,

    Verg. A. 1, 673:

    captique dolis lacrimisque coactis (Sinonis),

    id. ib. 2, 196:

    ubi me eisdem dolis non quit capere,

    Sall. J. 14, 11:

    adulescentium animi molles et aetate fluxi dolis haud difficulter capiebantur,

    id. C. 14, 5:

    capi alicujus dolo,

    Nep. Dat. 10, 1:

    dolum ad capiendos eos conparant,

    Liv. 23, 35, 2:

    quas callida Colchis (i.e. Medea) amicitiae mendacis imagine cepit,

    Ov. M. 7, 301.—
    d.
    To defeat, convict, overcome in a suit or dispute (rare):

    tu si me impudicitiae captas, non potes capere,

    Plaut. Am. 2, 2, 189:

    tu caves ne tui consultores, ille ne urbes aut castra capiantur (cf. B. 2. b. infra),

    Cic. Mur. 9, 22:

    callidus et in capiendo adversario versutus (orator),

    id. Brut. 48, 178.—
    e. (α).
    Of the physical powers, to lame, mutilate, maim, impair or weaken in the limbs, senses, etc. (only pass. capi, and esp. in part. perf. captus):

    mancus et membris omnibus captus ac debilis,

    Cic. Rab. Perd. 7, 21:

    ipse Hannibal... altero oculo capitur,

    loses an eye, Liv. 22, 2, 11:

    captus omnibus membris,

    id. 2, 36, 8:

    capti auribus et oculis metu omnes torpere,

    id. 21, 58, 5:

    oculis membrisque captus,

    Plin. 33, 4, 24, § 83:

    congerantur in unum omnia, ut idem oculis et auribus captus sit,

    Cic. Tusc. 5, 40, 117:

    si captus oculis sit, ut Tiresias fuit,

    id. Div. 2, 3, 9; Verg. G. 1, 183:

    habuit filium captum altero oculo,

    Suet. Vit. 6:

    censorem Appium deum ira post aliquot annos luminibus captum,

    Liv. 9, 29, 11; Val. Max. 1, 1, 17:

    lumine,

    Ov. F. 6, 204:

    princeps pedibus captus,

    Liv. 43, 7, 5; cf.:

    captum leto posuit caput,

    Verg. A. 11, 830;

    and of the mole: aut oculis capti fodere cubilia talpae,

    id. G. 1, 183.—
    (β).
    Of the mental powers, to deprive of sense or intellect; only in part. perf. captus, usu. agreeing with pers. subj., and with abl. mente, silly, insane, crazy, crazed, lunatic, mad:

    labi, decipi tam dedecet quam delirare et mente esse captum,

    Cic. Off. 1, 27, 94:

    vino aut somno oppressi aut mente capti,

    id. Ac. 2, 17, 53; Quint. 8, 3, 4;

    rarely mentibu' capti,

    Lucr. 4, 1022; so,

    animo,

    Sen. Herc. Fur. 107; very rarely with gen.:

    captus animi,

    Tac. H. 3, 73.— Absol.:

    virgines captae furore,

    Liv. 24, 26, 12.—Less freq. agreeing with mens or animus:

    viros velut mente capta cum jactatione fanatica corporis vaticinari,

    Liv. 39, 13, 12:

    captis magis mentibus, quam consceleratis similis visa,

    id. 8, 18, 11; cf.:

    capti et stupentes animi,

    id. 6, 36, 8.—
    f.
    To choose, select, elect, take, pick out, adopt, accept a person for a particular purpose or to sustain a particular office or relation:

    de istac sum judex captus,

    Plaut. Merc. 4, 3, 33:

    Aricini atque Ardeates de ambiguo agro... judicem populum Romanum cepere,

    Liv. 3, 71, 2:

    me cepere arbitrum,

    Ter. Heaut. 3, 1, 91:

    te mihi patronam capio, Thais,

    id. Eun. 5, 2, 48:

    quom illum generum cepimus,

    id. Hec. 4, 1, 22; cf.:

    non, si capiundos mihi sciam esse inimicos omnis homines,

    make them enemies thereby, id. And. 4, 2, 12:

    si quis magistrum cepit ad eam rem inprobum,

    id. ib. 1, 2, 21.—So the formula of the Pontifex Maximus, in the consecration of a vestal virgin: sacerdotem Vestalem, quae sacra faciat... ita te, Amata, capio, Fab. Pict. ap. Gell. 1, 12, 14; cf.:

    plerique autem capi virginem solam debere dici putant, sed flamines quoque Diales, item pontifices et augures capi dicebantur,

    Gell. 1, 12, 15:

    jam ne ea causa pontifex capiar?... ecquis me augurem capiat? Cat. ib. § 17: Amata inter capiendum a pontifice maximo appellatur, quoniam, quae prima capta est, hoc fuisse nomen traditum est, Gell. ib. § 19: rettulit Caesar capiendam virginem in locum Occiae,

    Tac. A. 2, 86; 4, 16; 15, 22:

    religio, quae in annos singulos Jovis sacerdotem sortito capi jubeat,

    Cic. Verr. 2, 2, 51, § 127:

    C. Flaccus flamen captus a P. Licinio pontifice maximo erat,

    Liv. 27, 8, 5 Weissenb. ad loc.—
    2.
    Of places.
    a.
    To occupy, choose, select, take possession of, enter into; mostly milit. t. t., to take up a position, select a place for a camp, etc.:

    loca capere, castra munire,

    Caes. B. G. 3, 23:

    castris locum capere,

    Liv. 9, 17, 15; Suet. Aug. 94 fin.:

    locum capere castris,

    Quint. 12, 2, 5:

    ut non fugiendi hostis, sed capiendi loci causa cessisse videar,

    Cic. de Or. 2, 72, 294:

    ad Thebanos transfugere velle, et locum extra urbem editum capere,

    Nep. Ages. 6, 2:

    nocte media profectus, ut locum quem vellet, priusquam hostes sentirent, caperet,

    Liv. 34, 14, 1:

    neminem elegantius loca cepisse, praesidia disposuisse,

    id. 35, 14, 9:

    erat autem Philopoemen praecipuae in ducendo agmine locisque capiendis solertiae atque usus,

    id. 35, 28, 1:

    locum cepere paulo quam alii editiorem,

    Sall. J. 58, 3:

    duces, ut quisque locum ceperat, cedere singulos,

    Dict. Cret. 2, 46; so,

    of position on the battle-field: quod mons suberat, eo se recipere coeperunt. Capto monte, etc.,

    Caes. B. G. 1, 25:

    tenuit non solum ales captam semelsedem, sed, etc.,

    Liv. 7, 26, 5:

    quem quis in pugnando ceperat locum, eum amissa anima corpore tegebat,

    Flor. 4, 1; Sall. C. 61, 2; rarely with dat. of pers.:

    tumulum suis cepit,

    Liv. 31, 41, 9, for a tomb: LOCVM SIBI MONVMENTO CEPIT. Inscr. Grut. 346, 6;

    for taking the auspices' se (Gracchum) cum legeret libros, recordatum esse, vitio sibi tabernaculum captum fuisse,

    Cic. N. D. 2, 4, 11; cf.:

    Palatium Romulus, Remus Aventinum ad inaugurandum templa capiunt,

    Liv. 1, 6, 4;

    for refuge: omnes Samnitium copiae montes proximos fuga capiunt,

    id. 9, 43, 20:

    Anchises natum Conventus trahit in medios... Et tumulum capit,

    Verg. A. 6, 753; 12, 562:

    ante locum capies oculis ( = eliges),

    Verg. G. 2, 230 Serv. ad loc.: nunc terras ordine longo Aut capere aut captas jam despectare videntur (cycni), to select places on which to light, or to be just settling down on places already selected, id. A. 1, 396 Forbig. ad loc.—
    b.
    To take by force, capture, storm, reduce, conquer, seize:

    invadam extemplo in oppidum antiquom: Si id capso, etc.,

    Plaut. Bacch. 4, 4, 61: oppidum vi, Cat. ap. Charis. 2, p. 191 P.:

    MACELLAM OPPVGNANDO,

    Col. Rostr. Inscr. Orell. 549:

    CORSICAM,

    Inscr. Orell. 551: oppida, Enn. ap. Prisc. 9, p. 868 P. (Ann. v. 487 Vahl.):

    ad alia oppida pergit, pauca repugnantibus Numidis capit,

    Sall. J. 92, 3; Prop. 3, 4 (4, 3), 16:

    Troja capta,

    Liv. 1, 1, 1; Hor. S. 2, 3, 191: Coriolos. Liv. 3, 71, 7:

    urbem opulentissimam,

    id. 5, 20, 1:

    ante oppidum Nolam fortissuma Samnitium castra cepit,

    Cic. Div. 1, 33, 72:

    castra hostium,

    Nep. Dat. 6, 7:

    concursu oppidanorum facto scalis vacua defensoribus moenia capi possent,

    Liv. 42, 63, 6:

    plurimas hostium vestrorum in Hispania urbes,

    id. 28, 39, 10:

    sedem belli,

    Vell. 2, 74, 3; cf. Cic. Mur. 9, 22 (B. 1. d. supra).— Trop.:

    oppressa captaque re publica,

    Cic. Dom. 10, 26: qui, bello averso ab hostibus, patriam suam cepissent, Liv. 3, 50, 15.—
    c.
    To reach, attain, arrive at, betake one ' s self to (mostly by ships, etc.):

    insulam capere non potuerant,

    Caes. B. G. 4, 26 fin.:

    onerariae duae eosdem quos reliqui portus capere non potuerunt,

    id. ib. 4, 36:

    accidit uti, ex iis (navibus) perpaucae locum caperent,

    id. ib. 5, 23:

    nostrae naves, cum ignorarent, quem locum reliquae cepissent,

    id. B. C. 3, 28: praemiis magnis propositis, qui primus insulam cepisset, Auct. B. Alex. 17.— Trop.:

    qui... tenere cursum possint et capere otii illum portum et dignitatis,

    Cic. Sest. 46, 99.—
    3.
    Of things of value, property, money, etc.
    a.
    In gen., to take, seize, wrest, receive, obtain, acquire, get, etc.:

    AVRVM, ARGENTVM,

    Col. Rostr. Inscr. Orell. 549:

    de praedonibus praedam capere,

    Plaut. Truc. 1, 2, 14:

    agros de hostibus,

    Cic. Dom. 49, 128:

    ut ager ex hostibus captus viritim divideretur,

    Liv. 4, 48, 2:

    quinqueremem una cum defensoribus remigibusque, Auct. B. Alex. 16, 7: naves,

    Nep. Con. 4, 4:

    classem,

    id. Cim. 2, 2:

    magnas praedas,

    id. Dat. 10, 2:

    ex hostibus pecuniam,

    Liv. 5, 20, 5; cf.:

    e nostris spolia cepit laudibus, Cic. poet. Tusc. 2, 9, 22: signum ex Macedonia,

    id. Verr. 2, 4, 58, § 149:

    signum pulcherrimum Carthagine captum,

    id. ib. 2, 4, 38, §

    82: sed eccam ipsa egreditur, nostri fundi calamitas: nam quod nos capere oportet, haec intercipit,

    Ter. Eun. 1, 1, 35:

    cape cedo,

    id. Phorm. 5, 8, 57:

    ut reliqui fures, earum rerum quas ceperunt, signa commutant,

    Cic. Fin. 5, 25, 74:

    majores nostri non solum id, quod de Campanis (agri) ceperant, non imminuerunt, etc.,

    id. Agr. 2, 29, 81:

    te duce ut insigni capiam cum laude coronam,

    Lucr. 6, 95.—With abstr. objects:

    paupertatem adeo facile perpessus est, ut de republica nihil praeter gloriam ceperit,

    Nep. Epam. 3, 4:

    ut ceteri, qui per eum aut honores aut divitias ceperant,

    id. Att. 7, 2:

    quoniam formam hujus cepi in me et statum,

    assumed, Plaut. Am. 1, 1, 110:

    quare non committeret, ut is locus ex calamitate populi Romani nomen caperet,

    Caes. B. G. 1, 13:

    regnum Tiberinus ab illis Cepit,

    succeeded to, Ov. M. 14, 615.—
    b.
    In particular connections.
    (α).
    With pecuniam (freq. joined with concilio; v. infra), to take illegally, exact, extort, accept a bribe. take blackmail, etc., esp. of magistrates who were accused de pecuniis repetundis:

    his ego judicibus non probabo C. Verrem contra leges pecuniam cepisse?

    Cic. Verr. 2, 1, 4, § 10:

    HS. quadringentiens cepisse te arguo contra leges,

    id. ib. 2, 2, 10, § 26; cf.:

    quicquid ab horum quopiam captum est,

    id. ib. §

    27: tamen hae pecuniae per vim atque injuriam tuam captae et conciliatae tibi fraudi et damnationi esse deberent,

    id. ib. 2, 3, 40, §

    91: utrum (potestis), cum judices sitis de pecunia capta conciliata, tantam pecuniam captam neglegere?

    id. ib. 2, 3, 94, §

    218: quid est aliud capere conciliare pecunias. si hoc non est vi atque imperio cogere invitos lucrum dare alteri?

    id. ib. 2, 3, 30, §

    71: sequitur de captis pecuniis et de ambitu,

    id. Leg. 3, 20, 46:

    ita aperte cepit pecunias ob rem judicandam, ut, etc.,

    id. Fin. 2, 16, 54:

    quos censores furti et captarum pecuniarum nomine notaverunt,

    id. Clu. 42, 120:

    nondum commemoro rapinas, non exactas pecunias, non captas, non imperatas,

    id. Pis. 16, 38:

    si quis ob rem judicandam pecuniam cepisset... neque solum hoc genus pecuniae capiendae turpe, sed etiam nefarium esse arbitrabantur,

    id. Rab. Post. 7, 16; id. N. D. 3, 30, 70; Sall. J. 32, 1:

    ab regibus Illyriorum,

    Liv. 42, 45, 8:

    saevitiae captarumque pecuniarum teneri reum,

    Tac. A. 3, 67; 4, 31.—
    (β).
    Of inheritance and bequest, to take, inherit, obtain, acquire, get, accept:

    si ex hereditate nihil ceperit,

    Cic. Off, 3, 24, 93:

    qui morte testamentove ejus tantundem capiat quantum omnes heredes,

    id. Leg. 2, 19, 48:

    abdicatus ne quid de bonis patris capiat,

    Quint. 3, 6, 96:

    aut non justum testamentum est, aut capere non potes,

    id. 5, 14, 16:

    si capiendi Jus nullum uxori,

    Juv. 1, 55:

    qui testamentum faciebat, ei, qui usque ad certum modum capere potuerat, legavit, etc.,

    Dig. 22, 3, 27: quod ille plus capere non poterat, ib. fin.:

    qui ex bonis testatoris solidum capere non possit,

    ib. 28, 6, 6; 39, 6, 30.—
    (γ).
    Of regular income, revenue, etc., rents, tolls, profits, etc., to collect, receive, obtain: nam ex [p. 285] eis praediis talenta argenti bina Capiebat statim, Ter. Phorm. 5, 3, 7:

    capit ille ex suis praediis sexcenta sestertia, ego centena ex meis,

    Cic. Par. 6, 3, 49:

    stipendium jure belli,

    Caes. B. G. 1, 28:

    quinquagena talenta vectigalis ex castro,

    Nep. Alcib. 9, 4:

    vectigal ex agro eorum capimus,

    Liv. 28, 39, 13:

    quadragena annua ex schola,

    Suet. Gram. 23:

    si recte habitaveris... fundus melior erit... fructus plus capies,

    Cato, R. R. 4, 2.—
    C.
    Trop.
    1.
    Of profit, benefit, advantage, to take, seize, obtain, get, enjoy, reap (mostly in phrase fructum capere):

    metuit semper, quem ipsa nunc capit Fructum, nequando iratus tu alio conferas,

    Ter. Eun. 3, 1, 59:

    honeste acta superior aetas fructus capit auctoritatis extremos,

    Cic. Sen. 18, 62:

    ex iis etiam fructum capio laboris mei,

    id. Div. 2, 5:

    ex quibus (litteris) cepi fructum duplicem,

    id. Fam. 10, 5, 1:

    multo majorem fructum ex populi existimatione illo damnato cepimus, quam ex ipsius, si absolutus esset, gratia cepissemus,

    id. Att. 1, 4, 2:

    fructum immortalem vestri in me et amoris et judicii,

    id. Pis. 14, 31:

    aliquem fructum dulcedinis almae,

    Lucr. 2, 971; 5, 1410; Luc. 7, 32.—In other connections:

    quid ex ea re tandem ut caperes commodi?

    Ter. Eun. 3, 5, 25:

    utilitates ex amicitia maximas,

    Cic. Lael. 9, 32:

    usuram alicujus corporis,

    Plaut. Am. prol. 108.—
    2.
    Of external characteristics, form, figure, appearance, etc., to take, assume, acquire, put on:

    gestum atque voltum novom,

    Ter. Phorm. 5, 6, 50 ' faciem aliquam cepere morando, Ov. M. 1, 421; 13, 605:

    figuras Datque capitque novas,

    id. ib. 15, 309:

    formam capit quam lilia,

    id. ib. 10, 212; cf.:

    duritiam ab aere,

    id. ib. 4, 751.— Transf., of plants, etc.:

    radicem capere,

    to take root, Cato, R. R. 51:

    cum pali defixi radices cepissent,

    Plin. 17, 17, 27, § 123:

    siliculam capere,

    Varr. R. R. 1, 23, 3:

    maturitatem capere,

    Col. 4, 23, 1:

    radix libere capit viris,

    Plin. 17, 21, 35, § 161:

    vires cepisse nocendi,

    Ov. M. 7, 417:

    (telinum) rursus refrigeratum odorem suum capit,

    Plin. 13, 1, 2, § 13.—
    3.
    Of mental characteristics, habits, etc., to take, assume, adopt, cultivate, cherish, possess:

    cape sis virtutem animo et corde expelle desidiam tuo,

    Plaut. Trin. 3, 2, 24:

    qua re si Glabrionis patris vim et acrimoniam ceperis ad resistendum hominibus audacissimis, si avi prudentiam ad prospiciendas insidias, etc.,

    Cic. Verr. 1, 17, 52:

    aliquando, patres conscripti, patrium animum virtutemque capiamus,

    id. Phil. 3, 11, 29:

    consuetudinem exercitationemque,

    id. Off. 1, 18, 59:

    misericordiam,

    id. Quint. 31, 97:

    quam (adsuetudinem) tu dum capias, taedia nulla fuge,

    Ov. A. A. 2, 346:

    disciplinam principum,

    Plin. Pan. 46. —With dat.:

    quorum animis avidis... neque lex neque tutor capere est qui possit modum,

    Plaut. Aul. 3, 5, 14 Wagn. ad loc.—
    4.
    Of offices, employments, duties, etc., = suscipio, to undertake, assume, enter upon, accept, take upon one ' s self, etc.:

    nam olim populi prius honorem capiebat suffragio, Quam magistro desinebat esse dicto oboediens,

    Plaut. Bacch. 3, 3, 34:

    o Geta, provinciam Cepisti duram,

    Ter. Phorm. 1, 2, 23:

    in te cepi Capuam, non quo munus illud defugerem,

    took command at Capua, Cic. Att. 8. 3, 4:

    consulatum,

    id. Pis. 2, 3; Sall. J. 63, 2:

    honores,

    Nep. Att. 7, 2; Suet. Aug. 26:

    imperium,

    id. Claud. 10:

    magistratum,

    Cic. Imp. Pomp. 21, 62; Liv. 2, 33, 1; Suet. Aug. 2:

    magistratus,

    Sall. H. 1, 41, 21 Dietsch; Nep. Phoc. 1, 1; Suet. Caes. 75:

    capiatque aliquis moderamina (navis),

    Ov. M. 3, 644:

    rerum moderamen,

    id. ib. 6, 677:

    pontificatum maximum,

    Suet. Vit. 11:

    rem publicam,

    Sall. C. 5, 6:

    neve cui patrum capere eum magistratum liceret,

    Liv. 2, 33, 1:

    ut ceperat haud tumultuose magistratum majore gaudio plebis, etc.,

    id. 5, 13, 2.—Rarely with dat. of pers., to obtain for, secure for:

    patres praeturam Sp. Furio Camillo gratia campestri ceperunt,

    Liv. 7, 1, 2.—
    5.
    In gen., of any occupation, work, or undertaking, to begin, enter upon, take, undertake, etc.:

    augurium ex arce,

    Liv. 10, 7, 10:

    augurium capienti duodecim se vultures ostenderunt,

    Suet. Aug. 95; id. Vesp. 11:

    omen,

    Cic. Div. 1, 46, 104:

    in castris Romanis cum frustra multi conatus ad erumpendum capti essent,

    Liv. 9, 4, 1:

    rursus impetu capto enituntur,

    id. 2, 65, 5; Quint. 6, 1, 28; Suet. Aug. 42; id. Calig. 43: cursum, id. Oth. 6:

    a quibus temporibus scribendi capiatur exordium,

    Cic. Leg. 1, 3, 8:

    experimentum eorum inversa manu capitur,

    Plin. 13, 2, 3, § 19 ( poet.):

    nec vestra capit discordia finem,

    Verg. A. 10, 106:

    fugam,

    to take to flight, flee, Caes. B. G. 7, 26; so, capere impetum, to take a start, gather momentum:

    ad impetum capiundum modicum erat spatium,

    Liv. 10, 5, 6; cf.:

    expeditionis Germanicae impetum cepit,

    suddenly resolved to make, Suet. Calig. 43: capere initium, to begin:

    ea pars artis, ex qua capere initium solent,

    Quint. 2, 11, 1.— Transf., of place:

    eorum (finium) una pars, quam Gallos optinere dictum est, initium capit a flumine Rhodano,

    Caes. B. G. 1, 1:

    a dis inmortalibus sunt nobis agendi capienda primordia,

    Cic. Leg. 2, 3, 7.—
    6.
    Of an opportunity or occasion, to seize, embrace, take:

    si occassionem capsit,

    Plaut. Ps. 4, 3, 6:

    si lubitum fuerit, causam ceperit,

    Ter. And. 1, 3, 8:

    quod tempus conveniundi patris me capere suadeat,

    Ter. Phorm. 5, 4, 9:

    si satis commode tempus ad te cepit adeundi,

    Cic. Fam. 11, 16, 1.—
    7.
    Of operations of the mind, resolutions, purposes, plans, thoughts, etc., to form, conceive, entertain, come to, reach:

    quantum ex ipsa re conjecturam cepimus,

    Ter. Heaut. 2, 3, 25 MSS. (Fleck. al. ex conj. fecimus); Varr. R. R. 3, 16, 32:

    cum jam ex diei tempore conjecturam ceperat,

    Caes. B. G. 7, 35:

    hujusce rei conjecturam de tuo ipsius studio, Servi, facillime ceperis,

    Cic. Mur. 4, 9.— Absol.:

    conjecturam capere,

    Cic. Div. 1, 57, 130:

    nec quid corde nunc consili capere possim, Scio,

    Plaut. Merc. 2, 3, 12:

    capti consili memorem mones,

    id. Stich 4, 1, 72:

    quo pacto porro possim Potiri consilium volo capere una tecum,

    Ter. Eun. 3, 5, 66; 5, 2, 28:

    temerarium consilium,

    Liv. 25, 34, 7:

    tale capit consilium,

    Nep. Eum. 9, 3.— With inf.:

    confitendum... eadem te hora consilium cepisse hominis propinqui fortunas funditus evertere,

    Cic. Quint. 16, 53; Caes. B. G. 7, 71 init. —With ut:

    subito consilium cepi, ut exirem,

    Cic. Att. 7, 10 init. —With gen. gerund. (freq.):

    legionis opprimendae consilium capere,

    Caes. B. G. 3, 2:

    obprimundae reipublicae consilium cepit,

    Sall. C. 16, 4.—With sibi:

    si id non fecisset, sibi consilium facturos,

    Caes. B. C. 2, 20:

    ut ego rationem oculis capio,

    Plaut. Ps. 2, 2, 2:

    cepi rationem ut, etc.,

    Ter. Heaut. 5, 2, 11.—
    8.
    Of examples, instances, proofs, etc., to take, derive, draw, obtain:

    ex quo documentum nos capere fortuna voluit quid esset victis extimescendum,

    Cic. Phil. 11, 2, 5:

    quid istuc tam mirum'st, de te si exemplum capit? Ter And. 4, 1, 26: exemplum ex aliqua re,

    Cic. Lael. 10, 33:

    praesagia a sole,

    Plin. 18, 35, 78, § 341:

    illud num dubitas quin specimen naturae capi debeat ex optima quaque natura?

    Cic. Tusc. 1, 14, 32.—
    9.
    Of impressions, feelings, etc., to take, entertain, conceive, receive, be subjected to, suffer, experience, etc.:

    tantum laborem capere ob talem filium?

    Ter. And. 5, 2, 29:

    omnes mihi labores fuere quos cepi leves,

    id. Heaut. 2, 4, 19:

    laborem inanem ipsus capit,

    id. Hec. 3, 2, 9:

    ex eo nunc misera quem capit Laborem!

    id. And. 4, 3, 4: miseriam omnem ego capio;

    hic potitur gaudia,

    id. Ad. 5, 4, 22:

    satietatem dum capiet pater Illius quam amat,

    Plaut. Am. 1, 2, 10:

    plus aegri ex abitu viri quam ex adventu voluptatis cepi,

    id. ib. 2, 2, 9:

    cum illa quacum volt voluptatem capit,

    id. ib. prol. 114:

    angor iste, qui pro amico saepe capiendus est,

    Cic. Lael. 13, 48:

    quae (benevolentia) quidem capitur beneficiis maxime,

    id. Off. 2, 9, 32:

    laetitiam quam capiebam memoria rationum inventorumque nostrorum,

    id. Fin. 2, 30, 96:

    lenire desiderium quod capiebat e filio,

    id. Sen. 15, 54:

    opinione omnium majorem animo cepi dolorem,

    id. Brut. 1, 1:

    itaque cepi voluptatem, tam ornatum virum fuisse in re publica,

    id. ib. 40, 147:

    ex civibus victis gaudium meritum capiam,

    Liv. 27, 40, 9:

    ne quam... invidiam apud patres ex prodiga largitione caperet,

    id. 5, 20, 2:

    ad summam laetitiam meam, quam ex tuo reditu capio, magnus illius adventu cumulus accedet,

    id. Att. 4, 19, 2 (4, 18, 3):

    laetitia, quam oculis cepi justo interitu tyranni,

    id. ib. 14, 14, 4:

    ex praealto tecto lapsus matris et adfinium cepit oblivionem,

    lost his memory, Plin. 7, 24, 24, § 90: virtutis opinionem, Auct. B. G. 8, 8: somnum, Cic. Tusc. 4, 19, 44: taedium vitae, Nep. ap. Gell. 6 (7), 18, 11:

    maria aspera juro Non ullum pro me tantum (me) cepisse timorem, Quam, etc.,

    Verg. A. 6, 352 Forbig. ad loc.:

    et in futurum etiam metum ceperunt,

    Liv. 33, 27, 10:

    voluptatem animi,

    Cic. Planc. 1, 1:

    malis alienis voluptatem capere laetitiae (cum sit),

    id. Tusc. 4, 31, 66:

    quaeque mihi sola capitur nunc mente voluptas,

    Ov. P. 4, 9, 37.—
    10.
    Transf., with the feelings, experience, etc., as subj., to seize, overcome, possess, occupy, affect, take possession of, move, etc. (cf. lambanô, in this sense and like 9. supra): nutrix: Cupido cepit miseram nunc me, proloqui Caelo atque terrae Medeai miserias, Enn. ap. Cic. Tusc. 3, 26, 63 (Trag. Rel. v. 291 Vahl.):

    edepol te desiderium Athenarum arbitror cepisse saepe,

    Ter. Hec. 1, 2, 14:

    numquam commerui merito ut caperet odium illam mei,

    id. ib. 4, 2, 4:

    sicubi eum satietas Hominum aut negoti odium ceperat,

    id. Eun. 3, 1, 14:

    nos post reges exactos servitutis oblivio ceperat,

    Cic. Phil. 3, 4, 9:

    te cepisse odium regni videbatur,

    id. ib. 2, 36, 91:

    Romulum Remumque cupido cepit urbis condendae,

    Liv. 1, 6, 3:

    cupido eum ceperat in verticem montis ascendendi,

    id. 40, 21, 2:

    etiam victores sanguinis caedisque ceperat satietas,

    id. 27, 49, 8; Mel. 3, 5, 2:

    qui pavor hic, qui terror, quae repente oblivio animos cepit?

    Liv. 27, 13, 2:

    oblivio deorum capiat pectora vestra,

    id. 38, 46, 12:

    tantane te cepere oblivia nostri?

    Ov. Tr. 1, 8, 11:

    ut animum ejus cura sacrorum cepit,

    Liv. 27, 8, 6:

    hostis primum admiratio cepit, quidnam, etc.,

    id. 44, 12, 1:

    tanta meae si te ceperunt taedia laudis,

    Verg. G. 4, 332; cf. Anthol. Lat. I. p. 178;

    I. p. 196 Burm.: ignarosque loci passim et formidine captos Sternimus,

    Verg. A. 2, 384:

    infelix, quae tanta animum dementia cepit!

    id. ib. 5, 465; id. E. 6, 47:

    cum subita incautum dementia cepit amantem,

    id. G. 4, 488; cf. Anthol. Lat. I. p. 170, 15;

    I. p. 168, 14 Burm.: Tarquinium mala libido Lucretiae stuprandae cepit,

    Liv. 1, 57, 10:

    ingens quidem et luctus et pavor civitatem cepit,

    id. 25, 22, 1:

    tantus repente maeror pavorque senatum eorum cepit,

    id. 23, 20, 7:

    senatum metus cepit,

    id. 23, 14, 8: si me... misericordia capsit. Att. ap. Non. p. 483, 11 (Trag. Rel. v. 454 Rib.): nec tuendi capere satietas potest, Pac. ap. Cic. Div. 1, 14, 24 (Trag. Rel. v. 410 ib.):

    quantus timor socios populi Romani cepisset,

    Liv. 43, 11, 9.—
    11.
    Of injury, damage, loss, etc., to suffer, take, be subjected to:

    calamitatem,

    Cic. Div. 1, 16, 29:

    detrimenti aliquid in aliqua re,

    Col. 1, 8, 2.—Esp., in the legal formula, by which dictatorial powers were conferred by the senate upon the consuls or the entire magistracy in times of extreme danger to the state;

    videant ne quid res publica detrimenti capiat: decrevit quondam senatus, ut L. Opimius consul videret ne quid res publica detrimenti caperet,

    Cic. Cat. 1, 2, 4:

    Hernici tantum terrorem incussere patribus, ut, quae forma senatus consulti ultimae semper necessitatis habita est, Postumio, alteri consulum, negotium daretur, videret, ne, etc.,

    Liv. 3, 4, 9; cf. id. 6, 19, 2 sqq.:

    quod plerumque in atroci negotio solet, senatus decrevit, darent operam consules, ne quid, etc.... Ea potestas per senatum more Romano magistratui maxuma permittitur, exercitum parare, bellum gerere, coercere omnibus modis socios atque civis, domi militiaeque inperium atque judicium summum habere,

    Sall. C. 29, 2 sq.
    II.
    To take in, receive, hold, contain, be large enough for.
    A.
    Lit.
    1.
    In gen.: Ph. Sitit haec anus. Pa. Quantillum sitit? Ph. Modica'st, capit quadrantal, Plaut. Curc. 1, 2, 8:

    parte quod ex una spatium vacat et capit in se (ferrum),

    Lucr. 6, 1030:

    jam mare litus habet, plenos capit alveus amnes,

    Ov. M. 1, 344; cf.:

    terra feras cepit, volucres agitabilis aer,

    id. ib. 1, 75:

    dum tenues capiat suus alveus undas,

    id. ib. 8, 558:

    cunctosque (deos) dedisse Terga fugae, donec fessos Aegyptia tellus Ceperit,

    id. ib. 5, 324.—
    2.
    Esp., with negatives, not to hold, to be too small for, etc.; cf.:

    di boni, quid turba est! Aedes nostrae vix capient, scio,

    Ter. Heaut. 2, 3, 13:

    qui cum una domo jam capi non possunt, in alias domos exeunt,

    Cic. Off. 1, 17, 54: nec jam se capit [p. 286] unda;

    volat vapor ater ad auras,

    Verg. A. 7, 466:

    non tuus hoc capiet venter plus ac meus,

    Hor. S. 1, 1, 46:

    non capit se mare,

    Sen. Agam. 487:

    neque enim capiebant funera portae,

    Ov. M. 7, 607:

    officium populi vix capiente domo,

    id. P. 4, 4, 42:

    si di habitum corporis tui aviditati animi parem esse voluissent, orbis te non caperet,

    Curt. 7, 8, 12:

    ut non immerito proditum sit... Graeciam omnem vix capere exercitum ejus (Xerxis) potuisse,

    Just. 2, 10, 19.—
    B.
    Trop.
    1.
    To swallow up, ingulf, take in (rare):

    tot domus locupletissimas istius domus una capiet?

    Cic. Verr. 2, 2, 4, § 7.—
    2. a.
    Affirmatively (rare):

    quidquid mortalitas capere poterat, implevimus,

    Curt. 9, 3, 7:

    si puer omni cura et summo, quantum illa aetas capit, labore, scripserit,

    Quint. 2, 4, 17:

    dummodo ejus aetatis sit, ut dolum capiat,

    Dig. 40, 12, 15.—
    b.
    With negatives:

    non capiunt angustiae pectoris tui (tantam personam),

    Cic. Pis. 11, 24:

    leones, qui... nec capere irarum fluctus in pectore possunt,

    Lucr. 3, 298:

    nec capiunt inclusas pectora flammas,

    Ov. M. 6, 466:

    vix spes ipse suas animo capit,

    id. ib. 11, 118:

    ardet et iram Non capit ipsa suam Progne,

    id. ib. 6, 610; cf.:

    sic quoque concupiscis quae non capis,

    Curt. 7, 8, 13:

    majora quam capit spirat,

    id. 6, 9, 11:

    ad ultimum magnitudinem ejus (fortunae) non capit,

    id. 3, 12, 20:

    infirma aetas majora non capiet,

    Quint. 1, 11, 13.—
    3.
    Transf., of things, to admit of, be capable of, undergo (post-Aug. and rare):

    rimam fissuramque non capit sponte cedrus,

    Plin. 16, 40, 78, § 212:

    molluscum... si magnitudinem mensarum caperet,

    id. 16, 16, 27, § 68:

    res non capit restitutionem, cum statum mutat,

    Dig. 4, 4, 19.—
    4.
    With inf., to be susceptible of, to be of a nature to, etc., = endechetai (late Lat.):

    nec capit humanis angoribus excruciari (Deus),

    Prud. Apoth. 154:

    crimina, quae non capiunt indulgeri,

    Tert. Pud. 1 fin.; id. Apol. 17; id. adv. Haer. 44 fin.; Paul. Nol. Carm. 9, 22.—
    5.
    Of the mind, to take, receive into the mind, comprehend, grasp, embrace (cf. intellego, to penetrate mentally, have insight into):

    sitque nonnumquam summittenda et contrahenda oratio, ne judex eam vel intellegere vel capere non possit,

    Quint. 11, 1, 45:

    nullam esse gratiam tantam, quam non vel capere animus meus in accipiendo... posset,

    id. 2, 6, 2:

    quae quidem ego nisi tam magna esse fatear, ut ea vix cujusquam mens aut cogitatio capere possit,

    Cic. Marcell. 2, 6; id. N. D. 1, 19, 49:

    senatus ille, quem qui ex regibus constare dixit, unus veram speciem Romani senatus cepit,

    Liv. 9, 17, 14:

    somnium laetius, quam quod mentes eorum capere possent,

    id. 9, 9, 14.—P. a. as subst.: Capta, ae, f., a surname of Minerva, as worshipped on the Coelian Mount, but for what reason is not known, Ov. F. 3, 837 sq.
    2.
    căpĭo, ōnis, f. [1. capio]; in the Lat. of the jurists,
    I.
    A taking:

    dominii,

    Dig. 39, 2, 18; Gell. 6 (7), 10, 3.—
    II.
    = usu capio or usucapio, the right of property acquired by prescription, Dig. 41, 1, 48, § 1; 41, 3, 21; 41, 5, 4; v. 1. usucapio.

    Lewis & Short latin dictionary > capio

  • 29 Capta

    1.
    căpĭo, cepi, captum (old fut. perf. capso, Plaut. Bacch. 4, 4, 61: capsit, Enn. ap. Non. p. 66, 27, or Ann. v. 324 Vahl.; Plaut. Ps. 4, 3, 6; Att. ap. Non. p. 483, 12, or Trag. Rel. v. 454 Rib.; Paul. ex. Fest. p. 57 Mull.:

    capsimus,

    Plaut. Rud. 2, 1, 15: capsis, acc. to Cic. Or. 45, 154, = cape si vis, but this is an error; cf. Quint. 1, 5, 66; old perf. cepet, Col. Rostr. 5; v. Wordsworth, Fragm. and Spec. p. 170), 3, v. a. [cf. kôpê, handle; Lat. capulum; Engl. haft; Germ. Heft; Sanscr. root hri-, take; cf. Gr. cheir, Engl. and Germ. hand, and Goth. hinthan, seize].
    I.
    Lit.
    A.
    In gen., to take in hand, take hold of, lay hold of, take, seize, grasp (cf.:

    sumo, prehendo): si hodie hercule fustem cepero aut stimulum in manum,

    Plaut. Aul. 1, 1, 9:

    cape hoc flabellum,

    Ter. Eun. 3, 5, 47:

    cepit manibus tympanum,

    Cat. 6, 3, 8:

    tu, genitor, cape sacra manu patriosque Penatis,

    Verg. A. 2, 717:

    cape saxa manu, cape robora, pastor,

    id. G. 3, 420:

    flammeum,

    Cat. 61, 8:

    acria pocula,

    Hor. S. 2, 6, 69:

    lora,

    Prop. 3 (4), 9, 57:

    baculum,

    Ov. M. 2, 789:

    colum cum calathis,

    id. ib. 12, 475:

    florem ternis digitis,

    Plin. 24, 10, 48, § 81:

    pignera,

    Liv. 3, 38, 12; Dig. 48, 13, 9, § 6; Gai Inst. 4, 29:

    ut is in cavea pignus capiatur togae,

    Plaut. Am. prol. 68: rem manu, Gai Inst. 1, 121:

    rem pignori,

    Dig. 42, 1, 15, § 7; cf. ib. 42, 1, 15, § 4:

    scutum laeva,

    Plin. 33, 1, 4, § 13:

    capias tu illius vestem,

    Ter. Eun. 2, 3, 79: cape vorsoriam, seize the sheet, i. e. take a tack, turn about, Plaut. Trin. 4, 3, 19.—Very freq. of arms (cf. sumo); so in gen.: arma, to take up arms, i. e. engage in war or battle, Cic. Rab. Perd. 7, 20 sq.; 9, 27; 11, 31; id. Planc. 36, 88; id. Phil. 4, 3, 7; Caes. B.G. 5, 26; 7, 4; Sall. C. 27, 4; 30, 1; 33, 2; 52, 27; id. J. 38, 5; 102, 12; Ov. M. 3, 115 sq.; 12, 91; 13, 221;

    and of particular weapons: ensem,

    Ov. M. 13, 435:

    tela,

    id. ib. 3, 307; 5, 366 et saep.—Of food, to take, partake of:

    quicum una cibum Capere soleo,

    Plaut. Trin. 4, 2, 61; Ter. Eun. 2, 3, 77; Sall. J. 91, 2:

    lauti cibum capiunt,

    Tac. G. 22.—
    B.
    In partic.
    1.
    Of living objects.
    a. (α).
    Of persons:

    oppidum expugnavimus, et legiones Teleboarum vi pugnando cepimus,

    Plaut. Am. 1, 1, 258: summus ibi capitur meddix, occiditur alter, Enn. ap. Paul. ex Fest. p. 123 Mull. (Ann. v. 296 Vahl.):

    quoniam belli nefarios duces captos jam et comprehensos tenetis,

    Cic. Cat. 3, 7, 16:

    ibi Orgetorigis filia atque unus e filiis captus est,

    Caes. B. G. 1, 26:

    reges capiuntur,

    Lucr. 4, 1013; Tac. A. 4, 33:

    capta eo proelio tria milia peditum dicuntur,

    Liv. 22, 49, 18:

    quos Byzantii ceperat,

    Nep. Paus. 2, 3; id. Alcib. 9, 2; id. Dat. 2, 5; Quint. 6, 3, 61:

    captos ostendere civibus hostes,

    Hor. Ep. 1, 17, 33:

    captus Tarento Livius,

    Cic. Brut. 18, 72:

    servus ex hoste captus,

    Quint. 5, 10, 67.—Hence, P. a. as subst.: captus, i, m., = captivus, a prisoner, captive:

    in captos clementia uti,

    Nep. Alcib. 5, 7:

    inludere capto,

    Verg. A. 2, 64:

    quae sit fiducia capto,

    id. ib. 2, 75:

    ex captorum numero,

    Liv. 28, 39, 10; Tac. A. 6, 1; 12, 37; 15, 1.—Also, capta, ae, f., a female captive:

    dicam hanc esse captam ex Caria, Ditem ac nobilem,

    Ter. Heaut. 3, 3, 47.—
    (β).
    Of animals, birds, fish, etc., to catch, hunt down, take: quid hic venatu non cepit? Varr. ap. Non. p. 253, 31:

    si ab avibus capiundis auceps dicatur, debuisse ajunt ex piscibus capiundis, ut aucupem, sic piscicupem dici,

    id. L. L. 8, § 61 Mull.:

    hic jaculo pisces, illa capiuntur ab hamis,

    Ov. A. A. 1, 763:

    neque quicquam captum'st piscium,

    Plaut. Rud. 2, 1, 12; cf.:

    nisi quid concharum capsimus,

    id. ib. v. 18; Cic. Off. 3, 14, 58; Plin. 33, 1, 6, § 27: acipenserem, Cic. ap. Macr. S. 2, 12:

    cervum,

    Phaedr. 1, 5, 5; cf.:

    hic (Nereus) tibi prius vinclis capiendus,

    Verg. G. 4, 396.—
    b.
    To win, captivate, charm, allure, enchain, enslave, fascinate; mostly with abl. of means: Ph. Amore ardeo. Pa. Quid agas? nisi ut te redimas captum quam queas Minumo, Ter. Eun. 1, 1, 29:

    quod insit in iis aliquid probi, quod capiat ignaros,

    Cic. Off. 3, 3, 15: [p. 284] animum adulescentis... pellexit eis omnibus rebus, quibus illa aetas capi ac deleniri potest, id. Clu. 5, 13:

    quamvis voluptate capiatur,

    id. Off. 1, 30, 105; Quint. 5, 11, 19:

    quem quidem adeo sua cepit humanitate,

    Nep. Alcib. 9, 3:

    secum habuit Pomponium, captus adulescentis et humanitate et doctrina,

    id. Att. 4, 1:

    nec bene promeritis capitur (deus), nec tangitur ira,

    Lucr. 2, 651: ut pictura poesis;

    erit quae si propius stes Te capiat magis, et quaedam si longius abstes,

    Hor. A. P. 362:

    hunc capit argenti splendor,

    id. S. 1, 4, 28:

    te conjux aliena capit,

    id. ib. 2, 7, 46:

    Cynthia prima suis miserum me cepit ocellis,

    Prop. 1, 1, 1:

    carmine formosae, pretio capiuntur avarae,

    Tib. 3, 1, 7:

    munditiis capimur,

    Ov. A. A. 3, 133; id. M. 4, 170; 6, 465; 7, 802; 8, 124; 8, 435; 9, 511; 10, 529;

    14, 373: amore captivae victor captus,

    Liv. 30, 12, 18:

    dulcedine vocis,

    Ov. M. 1, 709; 11, 170:

    voce nova,

    id. ib. 1, 678:

    temperie aquarum,

    id. ib. 4, 344:

    (bos) herba captus viridi,

    Verg. E. 6, 59:

    amoenitate loci,

    Tac. A. 18, 52:

    auro,

    Hor. C. 2, 18, 36:

    neque honoris neque pecuniae dulcedine sum captus,

    Cic. Fam. 11, 28, 2:

    splendore hominis,

    id. Fin. 1, 13, 42: ne oculis quidem captis in hanc fraudem decidisti;

    nam id concupisti quod numquam videras,

    id. Verr. 2, 4, 45, § 102.—
    c.
    To cheat, seduce, deceive, mislead, betray, delude, catch:

    sapientis hanc vim esse maximam, cavere ne capiatur, ne fallatur videre,

    Cic. Ac. 2, 20, 66:

    injurium autem'st ulcisci advorsarios? Aut qua via te captent eadem ipsos capi?

    Ter. Hec. 1, 1, 16: uti ne propter te fidemque tuam captus fraudatusque sim, form. ap. Cic. Off. 3, 17, 70:

    eodem captus errore quo nos,

    involved in the same error, Cic. Phil. 12, 2, 6; id. ap. Non. p. 253, 25; cf.:

    ne quo errore milites caperentur,

    Liv. 8, 6, 16:

    capere ante dolis Reginam,

    Verg. A. 1, 673:

    captique dolis lacrimisque coactis (Sinonis),

    id. ib. 2, 196:

    ubi me eisdem dolis non quit capere,

    Sall. J. 14, 11:

    adulescentium animi molles et aetate fluxi dolis haud difficulter capiebantur,

    id. C. 14, 5:

    capi alicujus dolo,

    Nep. Dat. 10, 1:

    dolum ad capiendos eos conparant,

    Liv. 23, 35, 2:

    quas callida Colchis (i.e. Medea) amicitiae mendacis imagine cepit,

    Ov. M. 7, 301.—
    d.
    To defeat, convict, overcome in a suit or dispute (rare):

    tu si me impudicitiae captas, non potes capere,

    Plaut. Am. 2, 2, 189:

    tu caves ne tui consultores, ille ne urbes aut castra capiantur (cf. B. 2. b. infra),

    Cic. Mur. 9, 22:

    callidus et in capiendo adversario versutus (orator),

    id. Brut. 48, 178.—
    e. (α).
    Of the physical powers, to lame, mutilate, maim, impair or weaken in the limbs, senses, etc. (only pass. capi, and esp. in part. perf. captus):

    mancus et membris omnibus captus ac debilis,

    Cic. Rab. Perd. 7, 21:

    ipse Hannibal... altero oculo capitur,

    loses an eye, Liv. 22, 2, 11:

    captus omnibus membris,

    id. 2, 36, 8:

    capti auribus et oculis metu omnes torpere,

    id. 21, 58, 5:

    oculis membrisque captus,

    Plin. 33, 4, 24, § 83:

    congerantur in unum omnia, ut idem oculis et auribus captus sit,

    Cic. Tusc. 5, 40, 117:

    si captus oculis sit, ut Tiresias fuit,

    id. Div. 2, 3, 9; Verg. G. 1, 183:

    habuit filium captum altero oculo,

    Suet. Vit. 6:

    censorem Appium deum ira post aliquot annos luminibus captum,

    Liv. 9, 29, 11; Val. Max. 1, 1, 17:

    lumine,

    Ov. F. 6, 204:

    princeps pedibus captus,

    Liv. 43, 7, 5; cf.:

    captum leto posuit caput,

    Verg. A. 11, 830;

    and of the mole: aut oculis capti fodere cubilia talpae,

    id. G. 1, 183.—
    (β).
    Of the mental powers, to deprive of sense or intellect; only in part. perf. captus, usu. agreeing with pers. subj., and with abl. mente, silly, insane, crazy, crazed, lunatic, mad:

    labi, decipi tam dedecet quam delirare et mente esse captum,

    Cic. Off. 1, 27, 94:

    vino aut somno oppressi aut mente capti,

    id. Ac. 2, 17, 53; Quint. 8, 3, 4;

    rarely mentibu' capti,

    Lucr. 4, 1022; so,

    animo,

    Sen. Herc. Fur. 107; very rarely with gen.:

    captus animi,

    Tac. H. 3, 73.— Absol.:

    virgines captae furore,

    Liv. 24, 26, 12.—Less freq. agreeing with mens or animus:

    viros velut mente capta cum jactatione fanatica corporis vaticinari,

    Liv. 39, 13, 12:

    captis magis mentibus, quam consceleratis similis visa,

    id. 8, 18, 11; cf.:

    capti et stupentes animi,

    id. 6, 36, 8.—
    f.
    To choose, select, elect, take, pick out, adopt, accept a person for a particular purpose or to sustain a particular office or relation:

    de istac sum judex captus,

    Plaut. Merc. 4, 3, 33:

    Aricini atque Ardeates de ambiguo agro... judicem populum Romanum cepere,

    Liv. 3, 71, 2:

    me cepere arbitrum,

    Ter. Heaut. 3, 1, 91:

    te mihi patronam capio, Thais,

    id. Eun. 5, 2, 48:

    quom illum generum cepimus,

    id. Hec. 4, 1, 22; cf.:

    non, si capiundos mihi sciam esse inimicos omnis homines,

    make them enemies thereby, id. And. 4, 2, 12:

    si quis magistrum cepit ad eam rem inprobum,

    id. ib. 1, 2, 21.—So the formula of the Pontifex Maximus, in the consecration of a vestal virgin: sacerdotem Vestalem, quae sacra faciat... ita te, Amata, capio, Fab. Pict. ap. Gell. 1, 12, 14; cf.:

    plerique autem capi virginem solam debere dici putant, sed flamines quoque Diales, item pontifices et augures capi dicebantur,

    Gell. 1, 12, 15:

    jam ne ea causa pontifex capiar?... ecquis me augurem capiat? Cat. ib. § 17: Amata inter capiendum a pontifice maximo appellatur, quoniam, quae prima capta est, hoc fuisse nomen traditum est, Gell. ib. § 19: rettulit Caesar capiendam virginem in locum Occiae,

    Tac. A. 2, 86; 4, 16; 15, 22:

    religio, quae in annos singulos Jovis sacerdotem sortito capi jubeat,

    Cic. Verr. 2, 2, 51, § 127:

    C. Flaccus flamen captus a P. Licinio pontifice maximo erat,

    Liv. 27, 8, 5 Weissenb. ad loc.—
    2.
    Of places.
    a.
    To occupy, choose, select, take possession of, enter into; mostly milit. t. t., to take up a position, select a place for a camp, etc.:

    loca capere, castra munire,

    Caes. B. G. 3, 23:

    castris locum capere,

    Liv. 9, 17, 15; Suet. Aug. 94 fin.:

    locum capere castris,

    Quint. 12, 2, 5:

    ut non fugiendi hostis, sed capiendi loci causa cessisse videar,

    Cic. de Or. 2, 72, 294:

    ad Thebanos transfugere velle, et locum extra urbem editum capere,

    Nep. Ages. 6, 2:

    nocte media profectus, ut locum quem vellet, priusquam hostes sentirent, caperet,

    Liv. 34, 14, 1:

    neminem elegantius loca cepisse, praesidia disposuisse,

    id. 35, 14, 9:

    erat autem Philopoemen praecipuae in ducendo agmine locisque capiendis solertiae atque usus,

    id. 35, 28, 1:

    locum cepere paulo quam alii editiorem,

    Sall. J. 58, 3:

    duces, ut quisque locum ceperat, cedere singulos,

    Dict. Cret. 2, 46; so,

    of position on the battle-field: quod mons suberat, eo se recipere coeperunt. Capto monte, etc.,

    Caes. B. G. 1, 25:

    tenuit non solum ales captam semelsedem, sed, etc.,

    Liv. 7, 26, 5:

    quem quis in pugnando ceperat locum, eum amissa anima corpore tegebat,

    Flor. 4, 1; Sall. C. 61, 2; rarely with dat. of pers.:

    tumulum suis cepit,

    Liv. 31, 41, 9, for a tomb: LOCVM SIBI MONVMENTO CEPIT. Inscr. Grut. 346, 6;

    for taking the auspices' se (Gracchum) cum legeret libros, recordatum esse, vitio sibi tabernaculum captum fuisse,

    Cic. N. D. 2, 4, 11; cf.:

    Palatium Romulus, Remus Aventinum ad inaugurandum templa capiunt,

    Liv. 1, 6, 4;

    for refuge: omnes Samnitium copiae montes proximos fuga capiunt,

    id. 9, 43, 20:

    Anchises natum Conventus trahit in medios... Et tumulum capit,

    Verg. A. 6, 753; 12, 562:

    ante locum capies oculis ( = eliges),

    Verg. G. 2, 230 Serv. ad loc.: nunc terras ordine longo Aut capere aut captas jam despectare videntur (cycni), to select places on which to light, or to be just settling down on places already selected, id. A. 1, 396 Forbig. ad loc.—
    b.
    To take by force, capture, storm, reduce, conquer, seize:

    invadam extemplo in oppidum antiquom: Si id capso, etc.,

    Plaut. Bacch. 4, 4, 61: oppidum vi, Cat. ap. Charis. 2, p. 191 P.:

    MACELLAM OPPVGNANDO,

    Col. Rostr. Inscr. Orell. 549:

    CORSICAM,

    Inscr. Orell. 551: oppida, Enn. ap. Prisc. 9, p. 868 P. (Ann. v. 487 Vahl.):

    ad alia oppida pergit, pauca repugnantibus Numidis capit,

    Sall. J. 92, 3; Prop. 3, 4 (4, 3), 16:

    Troja capta,

    Liv. 1, 1, 1; Hor. S. 2, 3, 191: Coriolos. Liv. 3, 71, 7:

    urbem opulentissimam,

    id. 5, 20, 1:

    ante oppidum Nolam fortissuma Samnitium castra cepit,

    Cic. Div. 1, 33, 72:

    castra hostium,

    Nep. Dat. 6, 7:

    concursu oppidanorum facto scalis vacua defensoribus moenia capi possent,

    Liv. 42, 63, 6:

    plurimas hostium vestrorum in Hispania urbes,

    id. 28, 39, 10:

    sedem belli,

    Vell. 2, 74, 3; cf. Cic. Mur. 9, 22 (B. 1. d. supra).— Trop.:

    oppressa captaque re publica,

    Cic. Dom. 10, 26: qui, bello averso ab hostibus, patriam suam cepissent, Liv. 3, 50, 15.—
    c.
    To reach, attain, arrive at, betake one ' s self to (mostly by ships, etc.):

    insulam capere non potuerant,

    Caes. B. G. 4, 26 fin.:

    onerariae duae eosdem quos reliqui portus capere non potuerunt,

    id. ib. 4, 36:

    accidit uti, ex iis (navibus) perpaucae locum caperent,

    id. ib. 5, 23:

    nostrae naves, cum ignorarent, quem locum reliquae cepissent,

    id. B. C. 3, 28: praemiis magnis propositis, qui primus insulam cepisset, Auct. B. Alex. 17.— Trop.:

    qui... tenere cursum possint et capere otii illum portum et dignitatis,

    Cic. Sest. 46, 99.—
    3.
    Of things of value, property, money, etc.
    a.
    In gen., to take, seize, wrest, receive, obtain, acquire, get, etc.:

    AVRVM, ARGENTVM,

    Col. Rostr. Inscr. Orell. 549:

    de praedonibus praedam capere,

    Plaut. Truc. 1, 2, 14:

    agros de hostibus,

    Cic. Dom. 49, 128:

    ut ager ex hostibus captus viritim divideretur,

    Liv. 4, 48, 2:

    quinqueremem una cum defensoribus remigibusque, Auct. B. Alex. 16, 7: naves,

    Nep. Con. 4, 4:

    classem,

    id. Cim. 2, 2:

    magnas praedas,

    id. Dat. 10, 2:

    ex hostibus pecuniam,

    Liv. 5, 20, 5; cf.:

    e nostris spolia cepit laudibus, Cic. poet. Tusc. 2, 9, 22: signum ex Macedonia,

    id. Verr. 2, 4, 58, § 149:

    signum pulcherrimum Carthagine captum,

    id. ib. 2, 4, 38, §

    82: sed eccam ipsa egreditur, nostri fundi calamitas: nam quod nos capere oportet, haec intercipit,

    Ter. Eun. 1, 1, 35:

    cape cedo,

    id. Phorm. 5, 8, 57:

    ut reliqui fures, earum rerum quas ceperunt, signa commutant,

    Cic. Fin. 5, 25, 74:

    majores nostri non solum id, quod de Campanis (agri) ceperant, non imminuerunt, etc.,

    id. Agr. 2, 29, 81:

    te duce ut insigni capiam cum laude coronam,

    Lucr. 6, 95.—With abstr. objects:

    paupertatem adeo facile perpessus est, ut de republica nihil praeter gloriam ceperit,

    Nep. Epam. 3, 4:

    ut ceteri, qui per eum aut honores aut divitias ceperant,

    id. Att. 7, 2:

    quoniam formam hujus cepi in me et statum,

    assumed, Plaut. Am. 1, 1, 110:

    quare non committeret, ut is locus ex calamitate populi Romani nomen caperet,

    Caes. B. G. 1, 13:

    regnum Tiberinus ab illis Cepit,

    succeeded to, Ov. M. 14, 615.—
    b.
    In particular connections.
    (α).
    With pecuniam (freq. joined with concilio; v. infra), to take illegally, exact, extort, accept a bribe. take blackmail, etc., esp. of magistrates who were accused de pecuniis repetundis:

    his ego judicibus non probabo C. Verrem contra leges pecuniam cepisse?

    Cic. Verr. 2, 1, 4, § 10:

    HS. quadringentiens cepisse te arguo contra leges,

    id. ib. 2, 2, 10, § 26; cf.:

    quicquid ab horum quopiam captum est,

    id. ib. §

    27: tamen hae pecuniae per vim atque injuriam tuam captae et conciliatae tibi fraudi et damnationi esse deberent,

    id. ib. 2, 3, 40, §

    91: utrum (potestis), cum judices sitis de pecunia capta conciliata, tantam pecuniam captam neglegere?

    id. ib. 2, 3, 94, §

    218: quid est aliud capere conciliare pecunias. si hoc non est vi atque imperio cogere invitos lucrum dare alteri?

    id. ib. 2, 3, 30, §

    71: sequitur de captis pecuniis et de ambitu,

    id. Leg. 3, 20, 46:

    ita aperte cepit pecunias ob rem judicandam, ut, etc.,

    id. Fin. 2, 16, 54:

    quos censores furti et captarum pecuniarum nomine notaverunt,

    id. Clu. 42, 120:

    nondum commemoro rapinas, non exactas pecunias, non captas, non imperatas,

    id. Pis. 16, 38:

    si quis ob rem judicandam pecuniam cepisset... neque solum hoc genus pecuniae capiendae turpe, sed etiam nefarium esse arbitrabantur,

    id. Rab. Post. 7, 16; id. N. D. 3, 30, 70; Sall. J. 32, 1:

    ab regibus Illyriorum,

    Liv. 42, 45, 8:

    saevitiae captarumque pecuniarum teneri reum,

    Tac. A. 3, 67; 4, 31.—
    (β).
    Of inheritance and bequest, to take, inherit, obtain, acquire, get, accept:

    si ex hereditate nihil ceperit,

    Cic. Off, 3, 24, 93:

    qui morte testamentove ejus tantundem capiat quantum omnes heredes,

    id. Leg. 2, 19, 48:

    abdicatus ne quid de bonis patris capiat,

    Quint. 3, 6, 96:

    aut non justum testamentum est, aut capere non potes,

    id. 5, 14, 16:

    si capiendi Jus nullum uxori,

    Juv. 1, 55:

    qui testamentum faciebat, ei, qui usque ad certum modum capere potuerat, legavit, etc.,

    Dig. 22, 3, 27: quod ille plus capere non poterat, ib. fin.:

    qui ex bonis testatoris solidum capere non possit,

    ib. 28, 6, 6; 39, 6, 30.—
    (γ).
    Of regular income, revenue, etc., rents, tolls, profits, etc., to collect, receive, obtain: nam ex [p. 285] eis praediis talenta argenti bina Capiebat statim, Ter. Phorm. 5, 3, 7:

    capit ille ex suis praediis sexcenta sestertia, ego centena ex meis,

    Cic. Par. 6, 3, 49:

    stipendium jure belli,

    Caes. B. G. 1, 28:

    quinquagena talenta vectigalis ex castro,

    Nep. Alcib. 9, 4:

    vectigal ex agro eorum capimus,

    Liv. 28, 39, 13:

    quadragena annua ex schola,

    Suet. Gram. 23:

    si recte habitaveris... fundus melior erit... fructus plus capies,

    Cato, R. R. 4, 2.—
    C.
    Trop.
    1.
    Of profit, benefit, advantage, to take, seize, obtain, get, enjoy, reap (mostly in phrase fructum capere):

    metuit semper, quem ipsa nunc capit Fructum, nequando iratus tu alio conferas,

    Ter. Eun. 3, 1, 59:

    honeste acta superior aetas fructus capit auctoritatis extremos,

    Cic. Sen. 18, 62:

    ex iis etiam fructum capio laboris mei,

    id. Div. 2, 5:

    ex quibus (litteris) cepi fructum duplicem,

    id. Fam. 10, 5, 1:

    multo majorem fructum ex populi existimatione illo damnato cepimus, quam ex ipsius, si absolutus esset, gratia cepissemus,

    id. Att. 1, 4, 2:

    fructum immortalem vestri in me et amoris et judicii,

    id. Pis. 14, 31:

    aliquem fructum dulcedinis almae,

    Lucr. 2, 971; 5, 1410; Luc. 7, 32.—In other connections:

    quid ex ea re tandem ut caperes commodi?

    Ter. Eun. 3, 5, 25:

    utilitates ex amicitia maximas,

    Cic. Lael. 9, 32:

    usuram alicujus corporis,

    Plaut. Am. prol. 108.—
    2.
    Of external characteristics, form, figure, appearance, etc., to take, assume, acquire, put on:

    gestum atque voltum novom,

    Ter. Phorm. 5, 6, 50 ' faciem aliquam cepere morando, Ov. M. 1, 421; 13, 605:

    figuras Datque capitque novas,

    id. ib. 15, 309:

    formam capit quam lilia,

    id. ib. 10, 212; cf.:

    duritiam ab aere,

    id. ib. 4, 751.— Transf., of plants, etc.:

    radicem capere,

    to take root, Cato, R. R. 51:

    cum pali defixi radices cepissent,

    Plin. 17, 17, 27, § 123:

    siliculam capere,

    Varr. R. R. 1, 23, 3:

    maturitatem capere,

    Col. 4, 23, 1:

    radix libere capit viris,

    Plin. 17, 21, 35, § 161:

    vires cepisse nocendi,

    Ov. M. 7, 417:

    (telinum) rursus refrigeratum odorem suum capit,

    Plin. 13, 1, 2, § 13.—
    3.
    Of mental characteristics, habits, etc., to take, assume, adopt, cultivate, cherish, possess:

    cape sis virtutem animo et corde expelle desidiam tuo,

    Plaut. Trin. 3, 2, 24:

    qua re si Glabrionis patris vim et acrimoniam ceperis ad resistendum hominibus audacissimis, si avi prudentiam ad prospiciendas insidias, etc.,

    Cic. Verr. 1, 17, 52:

    aliquando, patres conscripti, patrium animum virtutemque capiamus,

    id. Phil. 3, 11, 29:

    consuetudinem exercitationemque,

    id. Off. 1, 18, 59:

    misericordiam,

    id. Quint. 31, 97:

    quam (adsuetudinem) tu dum capias, taedia nulla fuge,

    Ov. A. A. 2, 346:

    disciplinam principum,

    Plin. Pan. 46. —With dat.:

    quorum animis avidis... neque lex neque tutor capere est qui possit modum,

    Plaut. Aul. 3, 5, 14 Wagn. ad loc.—
    4.
    Of offices, employments, duties, etc., = suscipio, to undertake, assume, enter upon, accept, take upon one ' s self, etc.:

    nam olim populi prius honorem capiebat suffragio, Quam magistro desinebat esse dicto oboediens,

    Plaut. Bacch. 3, 3, 34:

    o Geta, provinciam Cepisti duram,

    Ter. Phorm. 1, 2, 23:

    in te cepi Capuam, non quo munus illud defugerem,

    took command at Capua, Cic. Att. 8. 3, 4:

    consulatum,

    id. Pis. 2, 3; Sall. J. 63, 2:

    honores,

    Nep. Att. 7, 2; Suet. Aug. 26:

    imperium,

    id. Claud. 10:

    magistratum,

    Cic. Imp. Pomp. 21, 62; Liv. 2, 33, 1; Suet. Aug. 2:

    magistratus,

    Sall. H. 1, 41, 21 Dietsch; Nep. Phoc. 1, 1; Suet. Caes. 75:

    capiatque aliquis moderamina (navis),

    Ov. M. 3, 644:

    rerum moderamen,

    id. ib. 6, 677:

    pontificatum maximum,

    Suet. Vit. 11:

    rem publicam,

    Sall. C. 5, 6:

    neve cui patrum capere eum magistratum liceret,

    Liv. 2, 33, 1:

    ut ceperat haud tumultuose magistratum majore gaudio plebis, etc.,

    id. 5, 13, 2.—Rarely with dat. of pers., to obtain for, secure for:

    patres praeturam Sp. Furio Camillo gratia campestri ceperunt,

    Liv. 7, 1, 2.—
    5.
    In gen., of any occupation, work, or undertaking, to begin, enter upon, take, undertake, etc.:

    augurium ex arce,

    Liv. 10, 7, 10:

    augurium capienti duodecim se vultures ostenderunt,

    Suet. Aug. 95; id. Vesp. 11:

    omen,

    Cic. Div. 1, 46, 104:

    in castris Romanis cum frustra multi conatus ad erumpendum capti essent,

    Liv. 9, 4, 1:

    rursus impetu capto enituntur,

    id. 2, 65, 5; Quint. 6, 1, 28; Suet. Aug. 42; id. Calig. 43: cursum, id. Oth. 6:

    a quibus temporibus scribendi capiatur exordium,

    Cic. Leg. 1, 3, 8:

    experimentum eorum inversa manu capitur,

    Plin. 13, 2, 3, § 19 ( poet.):

    nec vestra capit discordia finem,

    Verg. A. 10, 106:

    fugam,

    to take to flight, flee, Caes. B. G. 7, 26; so, capere impetum, to take a start, gather momentum:

    ad impetum capiundum modicum erat spatium,

    Liv. 10, 5, 6; cf.:

    expeditionis Germanicae impetum cepit,

    suddenly resolved to make, Suet. Calig. 43: capere initium, to begin:

    ea pars artis, ex qua capere initium solent,

    Quint. 2, 11, 1.— Transf., of place:

    eorum (finium) una pars, quam Gallos optinere dictum est, initium capit a flumine Rhodano,

    Caes. B. G. 1, 1:

    a dis inmortalibus sunt nobis agendi capienda primordia,

    Cic. Leg. 2, 3, 7.—
    6.
    Of an opportunity or occasion, to seize, embrace, take:

    si occassionem capsit,

    Plaut. Ps. 4, 3, 6:

    si lubitum fuerit, causam ceperit,

    Ter. And. 1, 3, 8:

    quod tempus conveniundi patris me capere suadeat,

    Ter. Phorm. 5, 4, 9:

    si satis commode tempus ad te cepit adeundi,

    Cic. Fam. 11, 16, 1.—
    7.
    Of operations of the mind, resolutions, purposes, plans, thoughts, etc., to form, conceive, entertain, come to, reach:

    quantum ex ipsa re conjecturam cepimus,

    Ter. Heaut. 2, 3, 25 MSS. (Fleck. al. ex conj. fecimus); Varr. R. R. 3, 16, 32:

    cum jam ex diei tempore conjecturam ceperat,

    Caes. B. G. 7, 35:

    hujusce rei conjecturam de tuo ipsius studio, Servi, facillime ceperis,

    Cic. Mur. 4, 9.— Absol.:

    conjecturam capere,

    Cic. Div. 1, 57, 130:

    nec quid corde nunc consili capere possim, Scio,

    Plaut. Merc. 2, 3, 12:

    capti consili memorem mones,

    id. Stich 4, 1, 72:

    quo pacto porro possim Potiri consilium volo capere una tecum,

    Ter. Eun. 3, 5, 66; 5, 2, 28:

    temerarium consilium,

    Liv. 25, 34, 7:

    tale capit consilium,

    Nep. Eum. 9, 3.— With inf.:

    confitendum... eadem te hora consilium cepisse hominis propinqui fortunas funditus evertere,

    Cic. Quint. 16, 53; Caes. B. G. 7, 71 init. —With ut:

    subito consilium cepi, ut exirem,

    Cic. Att. 7, 10 init. —With gen. gerund. (freq.):

    legionis opprimendae consilium capere,

    Caes. B. G. 3, 2:

    obprimundae reipublicae consilium cepit,

    Sall. C. 16, 4.—With sibi:

    si id non fecisset, sibi consilium facturos,

    Caes. B. C. 2, 20:

    ut ego rationem oculis capio,

    Plaut. Ps. 2, 2, 2:

    cepi rationem ut, etc.,

    Ter. Heaut. 5, 2, 11.—
    8.
    Of examples, instances, proofs, etc., to take, derive, draw, obtain:

    ex quo documentum nos capere fortuna voluit quid esset victis extimescendum,

    Cic. Phil. 11, 2, 5:

    quid istuc tam mirum'st, de te si exemplum capit? Ter And. 4, 1, 26: exemplum ex aliqua re,

    Cic. Lael. 10, 33:

    praesagia a sole,

    Plin. 18, 35, 78, § 341:

    illud num dubitas quin specimen naturae capi debeat ex optima quaque natura?

    Cic. Tusc. 1, 14, 32.—
    9.
    Of impressions, feelings, etc., to take, entertain, conceive, receive, be subjected to, suffer, experience, etc.:

    tantum laborem capere ob talem filium?

    Ter. And. 5, 2, 29:

    omnes mihi labores fuere quos cepi leves,

    id. Heaut. 2, 4, 19:

    laborem inanem ipsus capit,

    id. Hec. 3, 2, 9:

    ex eo nunc misera quem capit Laborem!

    id. And. 4, 3, 4: miseriam omnem ego capio;

    hic potitur gaudia,

    id. Ad. 5, 4, 22:

    satietatem dum capiet pater Illius quam amat,

    Plaut. Am. 1, 2, 10:

    plus aegri ex abitu viri quam ex adventu voluptatis cepi,

    id. ib. 2, 2, 9:

    cum illa quacum volt voluptatem capit,

    id. ib. prol. 114:

    angor iste, qui pro amico saepe capiendus est,

    Cic. Lael. 13, 48:

    quae (benevolentia) quidem capitur beneficiis maxime,

    id. Off. 2, 9, 32:

    laetitiam quam capiebam memoria rationum inventorumque nostrorum,

    id. Fin. 2, 30, 96:

    lenire desiderium quod capiebat e filio,

    id. Sen. 15, 54:

    opinione omnium majorem animo cepi dolorem,

    id. Brut. 1, 1:

    itaque cepi voluptatem, tam ornatum virum fuisse in re publica,

    id. ib. 40, 147:

    ex civibus victis gaudium meritum capiam,

    Liv. 27, 40, 9:

    ne quam... invidiam apud patres ex prodiga largitione caperet,

    id. 5, 20, 2:

    ad summam laetitiam meam, quam ex tuo reditu capio, magnus illius adventu cumulus accedet,

    id. Att. 4, 19, 2 (4, 18, 3):

    laetitia, quam oculis cepi justo interitu tyranni,

    id. ib. 14, 14, 4:

    ex praealto tecto lapsus matris et adfinium cepit oblivionem,

    lost his memory, Plin. 7, 24, 24, § 90: virtutis opinionem, Auct. B. G. 8, 8: somnum, Cic. Tusc. 4, 19, 44: taedium vitae, Nep. ap. Gell. 6 (7), 18, 11:

    maria aspera juro Non ullum pro me tantum (me) cepisse timorem, Quam, etc.,

    Verg. A. 6, 352 Forbig. ad loc.:

    et in futurum etiam metum ceperunt,

    Liv. 33, 27, 10:

    voluptatem animi,

    Cic. Planc. 1, 1:

    malis alienis voluptatem capere laetitiae (cum sit),

    id. Tusc. 4, 31, 66:

    quaeque mihi sola capitur nunc mente voluptas,

    Ov. P. 4, 9, 37.—
    10.
    Transf., with the feelings, experience, etc., as subj., to seize, overcome, possess, occupy, affect, take possession of, move, etc. (cf. lambanô, in this sense and like 9. supra): nutrix: Cupido cepit miseram nunc me, proloqui Caelo atque terrae Medeai miserias, Enn. ap. Cic. Tusc. 3, 26, 63 (Trag. Rel. v. 291 Vahl.):

    edepol te desiderium Athenarum arbitror cepisse saepe,

    Ter. Hec. 1, 2, 14:

    numquam commerui merito ut caperet odium illam mei,

    id. ib. 4, 2, 4:

    sicubi eum satietas Hominum aut negoti odium ceperat,

    id. Eun. 3, 1, 14:

    nos post reges exactos servitutis oblivio ceperat,

    Cic. Phil. 3, 4, 9:

    te cepisse odium regni videbatur,

    id. ib. 2, 36, 91:

    Romulum Remumque cupido cepit urbis condendae,

    Liv. 1, 6, 3:

    cupido eum ceperat in verticem montis ascendendi,

    id. 40, 21, 2:

    etiam victores sanguinis caedisque ceperat satietas,

    id. 27, 49, 8; Mel. 3, 5, 2:

    qui pavor hic, qui terror, quae repente oblivio animos cepit?

    Liv. 27, 13, 2:

    oblivio deorum capiat pectora vestra,

    id. 38, 46, 12:

    tantane te cepere oblivia nostri?

    Ov. Tr. 1, 8, 11:

    ut animum ejus cura sacrorum cepit,

    Liv. 27, 8, 6:

    hostis primum admiratio cepit, quidnam, etc.,

    id. 44, 12, 1:

    tanta meae si te ceperunt taedia laudis,

    Verg. G. 4, 332; cf. Anthol. Lat. I. p. 178;

    I. p. 196 Burm.: ignarosque loci passim et formidine captos Sternimus,

    Verg. A. 2, 384:

    infelix, quae tanta animum dementia cepit!

    id. ib. 5, 465; id. E. 6, 47:

    cum subita incautum dementia cepit amantem,

    id. G. 4, 488; cf. Anthol. Lat. I. p. 170, 15;

    I. p. 168, 14 Burm.: Tarquinium mala libido Lucretiae stuprandae cepit,

    Liv. 1, 57, 10:

    ingens quidem et luctus et pavor civitatem cepit,

    id. 25, 22, 1:

    tantus repente maeror pavorque senatum eorum cepit,

    id. 23, 20, 7:

    senatum metus cepit,

    id. 23, 14, 8: si me... misericordia capsit. Att. ap. Non. p. 483, 11 (Trag. Rel. v. 454 Rib.): nec tuendi capere satietas potest, Pac. ap. Cic. Div. 1, 14, 24 (Trag. Rel. v. 410 ib.):

    quantus timor socios populi Romani cepisset,

    Liv. 43, 11, 9.—
    11.
    Of injury, damage, loss, etc., to suffer, take, be subjected to:

    calamitatem,

    Cic. Div. 1, 16, 29:

    detrimenti aliquid in aliqua re,

    Col. 1, 8, 2.—Esp., in the legal formula, by which dictatorial powers were conferred by the senate upon the consuls or the entire magistracy in times of extreme danger to the state;

    videant ne quid res publica detrimenti capiat: decrevit quondam senatus, ut L. Opimius consul videret ne quid res publica detrimenti caperet,

    Cic. Cat. 1, 2, 4:

    Hernici tantum terrorem incussere patribus, ut, quae forma senatus consulti ultimae semper necessitatis habita est, Postumio, alteri consulum, negotium daretur, videret, ne, etc.,

    Liv. 3, 4, 9; cf. id. 6, 19, 2 sqq.:

    quod plerumque in atroci negotio solet, senatus decrevit, darent operam consules, ne quid, etc.... Ea potestas per senatum more Romano magistratui maxuma permittitur, exercitum parare, bellum gerere, coercere omnibus modis socios atque civis, domi militiaeque inperium atque judicium summum habere,

    Sall. C. 29, 2 sq.
    II.
    To take in, receive, hold, contain, be large enough for.
    A.
    Lit.
    1.
    In gen.: Ph. Sitit haec anus. Pa. Quantillum sitit? Ph. Modica'st, capit quadrantal, Plaut. Curc. 1, 2, 8:

    parte quod ex una spatium vacat et capit in se (ferrum),

    Lucr. 6, 1030:

    jam mare litus habet, plenos capit alveus amnes,

    Ov. M. 1, 344; cf.:

    terra feras cepit, volucres agitabilis aer,

    id. ib. 1, 75:

    dum tenues capiat suus alveus undas,

    id. ib. 8, 558:

    cunctosque (deos) dedisse Terga fugae, donec fessos Aegyptia tellus Ceperit,

    id. ib. 5, 324.—
    2.
    Esp., with negatives, not to hold, to be too small for, etc.; cf.:

    di boni, quid turba est! Aedes nostrae vix capient, scio,

    Ter. Heaut. 2, 3, 13:

    qui cum una domo jam capi non possunt, in alias domos exeunt,

    Cic. Off. 1, 17, 54: nec jam se capit [p. 286] unda;

    volat vapor ater ad auras,

    Verg. A. 7, 466:

    non tuus hoc capiet venter plus ac meus,

    Hor. S. 1, 1, 46:

    non capit se mare,

    Sen. Agam. 487:

    neque enim capiebant funera portae,

    Ov. M. 7, 607:

    officium populi vix capiente domo,

    id. P. 4, 4, 42:

    si di habitum corporis tui aviditati animi parem esse voluissent, orbis te non caperet,

    Curt. 7, 8, 12:

    ut non immerito proditum sit... Graeciam omnem vix capere exercitum ejus (Xerxis) potuisse,

    Just. 2, 10, 19.—
    B.
    Trop.
    1.
    To swallow up, ingulf, take in (rare):

    tot domus locupletissimas istius domus una capiet?

    Cic. Verr. 2, 2, 4, § 7.—
    2. a.
    Affirmatively (rare):

    quidquid mortalitas capere poterat, implevimus,

    Curt. 9, 3, 7:

    si puer omni cura et summo, quantum illa aetas capit, labore, scripserit,

    Quint. 2, 4, 17:

    dummodo ejus aetatis sit, ut dolum capiat,

    Dig. 40, 12, 15.—
    b.
    With negatives:

    non capiunt angustiae pectoris tui (tantam personam),

    Cic. Pis. 11, 24:

    leones, qui... nec capere irarum fluctus in pectore possunt,

    Lucr. 3, 298:

    nec capiunt inclusas pectora flammas,

    Ov. M. 6, 466:

    vix spes ipse suas animo capit,

    id. ib. 11, 118:

    ardet et iram Non capit ipsa suam Progne,

    id. ib. 6, 610; cf.:

    sic quoque concupiscis quae non capis,

    Curt. 7, 8, 13:

    majora quam capit spirat,

    id. 6, 9, 11:

    ad ultimum magnitudinem ejus (fortunae) non capit,

    id. 3, 12, 20:

    infirma aetas majora non capiet,

    Quint. 1, 11, 13.—
    3.
    Transf., of things, to admit of, be capable of, undergo (post-Aug. and rare):

    rimam fissuramque non capit sponte cedrus,

    Plin. 16, 40, 78, § 212:

    molluscum... si magnitudinem mensarum caperet,

    id. 16, 16, 27, § 68:

    res non capit restitutionem, cum statum mutat,

    Dig. 4, 4, 19.—
    4.
    With inf., to be susceptible of, to be of a nature to, etc., = endechetai (late Lat.):

    nec capit humanis angoribus excruciari (Deus),

    Prud. Apoth. 154:

    crimina, quae non capiunt indulgeri,

    Tert. Pud. 1 fin.; id. Apol. 17; id. adv. Haer. 44 fin.; Paul. Nol. Carm. 9, 22.—
    5.
    Of the mind, to take, receive into the mind, comprehend, grasp, embrace (cf. intellego, to penetrate mentally, have insight into):

    sitque nonnumquam summittenda et contrahenda oratio, ne judex eam vel intellegere vel capere non possit,

    Quint. 11, 1, 45:

    nullam esse gratiam tantam, quam non vel capere animus meus in accipiendo... posset,

    id. 2, 6, 2:

    quae quidem ego nisi tam magna esse fatear, ut ea vix cujusquam mens aut cogitatio capere possit,

    Cic. Marcell. 2, 6; id. N. D. 1, 19, 49:

    senatus ille, quem qui ex regibus constare dixit, unus veram speciem Romani senatus cepit,

    Liv. 9, 17, 14:

    somnium laetius, quam quod mentes eorum capere possent,

    id. 9, 9, 14.—P. a. as subst.: Capta, ae, f., a surname of Minerva, as worshipped on the Coelian Mount, but for what reason is not known, Ov. F. 3, 837 sq.
    2.
    căpĭo, ōnis, f. [1. capio]; in the Lat. of the jurists,
    I.
    A taking:

    dominii,

    Dig. 39, 2, 18; Gell. 6 (7), 10, 3.—
    II.
    = usu capio or usucapio, the right of property acquired by prescription, Dig. 41, 1, 48, § 1; 41, 3, 21; 41, 5, 4; v. 1. usucapio.

    Lewis & Short latin dictionary > Capta

  • 30 honestas

    hŏnestas, ātis, f. [honestus], honorableness.
    I.
    (Acc. to honestus, I.) Honorable consideration which a man enjoys, honor, reputation, character, respectability, credit, opp. to turpitudo (class.; cf.: existimatio, dignitas).
    A.
    Lit.: quid est honestas nisi honor perpetuus ad aliquem secundo populi rumore delatus. Lact. 3, 8, fin.:

    unde pudor, continentia, fuga turpitudinis, appetentia laudis et honestatis?

    Cic. Rep. 1, 2; cf.:

    fugiendae turpitudinis adipiscendaeque honestatis causa,

    id. Tusc. 2, 27, 66; Gell. 1, 3, 23 sq.:

    nihil esse in vita magnopere expetendum nisi laudem atque honestatem,

    Cic. Arch. 6, 14; cf.:

    omnia, quae putant homines expetenda, honestas, gloria, tranquillitas animi atque jucunditas,

    id. Lael. 22, 84; id. Phil. 7, 5, 14: cogita, ea nobis erepta esse, quae hominibus [p. 861] non minus quam liberi cara esse debent, honestatem, dignitatem, honores omnes, id. Fam. 4, 5, 2:

    quas familias honestatis amplitudinisque gratia nomino,

    on account of their character, id. Rosc. Am. 6, 15:

    honestate spoliatus,

    id. Rab. Post. 16, 44; cf.: omni jure atque honestate interdictus, Q. Metell. ap. Gell. 17, 2, 7:

    fautor infimi generis hominum, odio alienae honestatis,

    Liv. 1, 47, 11:

    honestatem omnem amittere,

    consideration, respect, Cic. Rosc. Am. 39, 114:

    in eoque (officio) et colendo sita vitae est honestas omnis et in negligendo turpitudo,

    id. Off. 1, 2, 4; Gell. 1, 3, 24: honestati alicujus convenire (with subj. clause), Paul. Sent. 3, 5, 2.—In plur. (= honores):

    ceteris ante partis honestatibus atque omni dignitate fortunaque aliquem privare,

    Cic. Mur. 40, 87.—
    B.
    Transf., concr.:

    causa, in qua omnes honestates civitatis, omnes aetates, omnes ordines una consentiunt,

    honorable, reputable persons, Cic. Sest. 51, 109.—
    II.
    (Acc. to honestus, II.)
    A.
    Honorableness of character, honorable feeling, honor, honesty, probity, integrity, virtue (class.):

    ubi est autem dignitas, nisi ubi honestas?

    Cic. Att. 7, 11, 1:

    nemo est inventus tam perditus, tam ab omni non modo honestate sed etiam simulatione honestatis relictus, qui, etc.,

    id. Rab. Perd. 8, 23 and 24:

    (qui summum bonum) suis commodis, non honestate metitur... honestatem propter se expetere,

    id. Off. 1, 2, 5 and 6; cf.:

    cum omnis honestas manet a partibus quatuor, quarum, etc.,

    id. ib. 1, 43, 152; and:

    habes undique expletam et perfectam formam honestatis, quae tota his quatuor virtutibus continetur,

    id. Fin. 2, 15, 48; Quint. 3, 8, 26:

    et in laude justitia utilitasque tractantur, et in consiliis honestas,

    id. 3, 4, 16: sunt qui tradant tanta eum (Staberium Erotem) honestate praeditum, ut, etc., such an honorable, noble character; Fr. honnēteté, Suet. Gramm. 13:

    quod factum causā publicae honestatis vindictam exspectat,

    Paul. Sent. 5, 4, 21.—
    B.
    Transf., of things, beauty, grace (very rare):

    testudinis,

    Cic. Q. Fr. 3, 1, 1, § 2:

    si est honestas in rebus ipsis, de quibus dicitur, exsistit ex rei natura quidam splendor in verbis,

    id. de Or. 3, 31, 125.

    Lewis & Short latin dictionary > honestas

  • 31 Ops

    1.
    ops, ŏpis ( nom. sing. does not occur; and the dat. perh. only in Front. Ep. ad Verr. 6 fin.; abl. ope, but opi, Varr. L. L. 5, 32, 141), f. [Sanscr. ap-nas, gain; Gr. aphenos, wealth; cf.: opulentus. copia = co-opia].
    I.
    Power, might, strength, ability, in abstr.: Romani scalis summā nituntur opum vi, Enn. ap. Macr. S. 6, 1 (Ann. v. 168 Vahl.); so Verg. A. 12, 552:

    summā ope niti,

    Sall. C. 1, 1:

    omni ope atque operā enitar,

    will employ all my strength and efforts, Cic. Att. 14, 14, 5:

    omnibus viribus atque opibus repugnare,

    with all our powers, id. Tusc. 3, 11, 25:

    quācumque ope possent,

    id. Mil. 11, 30:

    grates persolvere dignas Non opis est nostrae,

    is not in our power, Verg. A. 1, 601. —
    B.
    In concr., means of any kind that one possesses; property, substance, wealth, riches, treasure; military or political resources, might, power, influence, etc. (in this signif. mostly in plur.; cf.: facultates. copiae, divitiae): ut scias, quanto e loco, Quantis opibus, quibus de rebus lapsa fortuna accidat, Enn. ap. Cic. Tusc. 3, 19, 44 (Trag. v. 396 Vahl.):

    nos tamen efficimus pro opibus nostris moenia,

    Plaut. Stich. 5, 4, 13:

    condere,

    to hoard up treasures, Verg. G. 2, 507; cf.:

    magnas inter opes inops,

    Hor. C. 3, 16, 28; 2, 12, 22:

    ruris parvae,

    Ov. Tr. 3, 10, 59:

    amplae,

    Plin. 9, 35, 59, § 122:

    vita opibus firma, copiis locuples, gloriā ampla, virtute honesta,

    Cic. Att. 8, 11, 1:

    cui tenues opes, nullae facultates, exiguae amicorum copiae sunt,

    id. Quint. 1, 2:

    in bonis numerabis divitias, honores, opes,

    id. Fin. 5, 27, 81; cf.:

    divitiae ut utare, opes ut colare, honores ut laudere,

    id. Lael. 6, 22:

    opibus et copiis affluentes,

    id. Agr. 2, 30, 82:

    opes violentas concupiscere,

    id. Phil. 1, 12, 129:

    Trojanas ut opes et lamentabile regnum Eruerint Danai,

    Verg. A. 2, 4: ad divos adeunto caste, pietatem adhibento, opes amovento, lay aside display or show, Cic. Leg. 2, 8, 19.—In sing.: vidi ego te, astante ope barbaricā, etc., Enn. ap. Cic. Tusc. 3, 19, 44 (Trag. v. 120 Vahl.); so,

    barbarica,

    Verg. A. 8, 685.—
    II.
    Aid, help, support, assistance, succor (syn.: subsidium, suppetiae, auxilium): opis egens tuae. Enn. ap. Cic. Tusc. 3, 19, 44 (Trag. v. 126 Vahl.): pro factis reddere opis pretium, id. ap. Sen. Ep. 18, 5 (Epigr. v. 6 ib.):

    arripe opem auxiliumque ad hanc rem,

    Plaut. Mil. 2, 2, 65; Cic. Att. 9, 16, 1:

    sine tuā ope,

    id. Att. 16, 13 c, 2:

    aliquid opis rei publicae tulissemus,

    id. Fam. 4, 1, 1:

    opem petere ab aliquo,

    id. Tusc. 5, 2, 5:

    confugere ad opem alicujus,

    id. Font. 11, 35: ferte opem, Enn. ap. Cic. Div. 1, 31, 67 (Trag. v. 86 Vahl.):

    exitium superabat opem,

    i. e. baffled medical skill. Ov. M. 7, 527:

    afferre opem,

    to yield assistance, id. ib. 8, 601:

    admovere,

    id. R. Am. 116.
    2.
    Ŏps, Ŏpis ( nom. sing. Opis, Plaut. Pacch. 4, 8, 52; Hyg. Fab. 130), f. [a personification of 1. ops], the goddess of plenty, riches, and power, the wife of Saturn, and the patroness of husbandry; identical with Terra:

    Jovi... Ope gnato,

    Plaut. Pers. 2, 3, 2; Varr. L. L. 5, § 57; 64 Müll.; Enn. ap. [p. 1273] Lact. 1, 14 (Euhem. n. 3 and 4, pp. 169 and 170 Vahl.); Macr. S. 1, 10; Cic. Univ. 11; id. Phil. 1, 7, 17; Ov. M. 9, 498.

    Lewis & Short latin dictionary > Ops

  • 32 ops

    1.
    ops, ŏpis ( nom. sing. does not occur; and the dat. perh. only in Front. Ep. ad Verr. 6 fin.; abl. ope, but opi, Varr. L. L. 5, 32, 141), f. [Sanscr. ap-nas, gain; Gr. aphenos, wealth; cf.: opulentus. copia = co-opia].
    I.
    Power, might, strength, ability, in abstr.: Romani scalis summā nituntur opum vi, Enn. ap. Macr. S. 6, 1 (Ann. v. 168 Vahl.); so Verg. A. 12, 552:

    summā ope niti,

    Sall. C. 1, 1:

    omni ope atque operā enitar,

    will employ all my strength and efforts, Cic. Att. 14, 14, 5:

    omnibus viribus atque opibus repugnare,

    with all our powers, id. Tusc. 3, 11, 25:

    quācumque ope possent,

    id. Mil. 11, 30:

    grates persolvere dignas Non opis est nostrae,

    is not in our power, Verg. A. 1, 601. —
    B.
    In concr., means of any kind that one possesses; property, substance, wealth, riches, treasure; military or political resources, might, power, influence, etc. (in this signif. mostly in plur.; cf.: facultates. copiae, divitiae): ut scias, quanto e loco, Quantis opibus, quibus de rebus lapsa fortuna accidat, Enn. ap. Cic. Tusc. 3, 19, 44 (Trag. v. 396 Vahl.):

    nos tamen efficimus pro opibus nostris moenia,

    Plaut. Stich. 5, 4, 13:

    condere,

    to hoard up treasures, Verg. G. 2, 507; cf.:

    magnas inter opes inops,

    Hor. C. 3, 16, 28; 2, 12, 22:

    ruris parvae,

    Ov. Tr. 3, 10, 59:

    amplae,

    Plin. 9, 35, 59, § 122:

    vita opibus firma, copiis locuples, gloriā ampla, virtute honesta,

    Cic. Att. 8, 11, 1:

    cui tenues opes, nullae facultates, exiguae amicorum copiae sunt,

    id. Quint. 1, 2:

    in bonis numerabis divitias, honores, opes,

    id. Fin. 5, 27, 81; cf.:

    divitiae ut utare, opes ut colare, honores ut laudere,

    id. Lael. 6, 22:

    opibus et copiis affluentes,

    id. Agr. 2, 30, 82:

    opes violentas concupiscere,

    id. Phil. 1, 12, 129:

    Trojanas ut opes et lamentabile regnum Eruerint Danai,

    Verg. A. 2, 4: ad divos adeunto caste, pietatem adhibento, opes amovento, lay aside display or show, Cic. Leg. 2, 8, 19.—In sing.: vidi ego te, astante ope barbaricā, etc., Enn. ap. Cic. Tusc. 3, 19, 44 (Trag. v. 120 Vahl.); so,

    barbarica,

    Verg. A. 8, 685.—
    II.
    Aid, help, support, assistance, succor (syn.: subsidium, suppetiae, auxilium): opis egens tuae. Enn. ap. Cic. Tusc. 3, 19, 44 (Trag. v. 126 Vahl.): pro factis reddere opis pretium, id. ap. Sen. Ep. 18, 5 (Epigr. v. 6 ib.):

    arripe opem auxiliumque ad hanc rem,

    Plaut. Mil. 2, 2, 65; Cic. Att. 9, 16, 1:

    sine tuā ope,

    id. Att. 16, 13 c, 2:

    aliquid opis rei publicae tulissemus,

    id. Fam. 4, 1, 1:

    opem petere ab aliquo,

    id. Tusc. 5, 2, 5:

    confugere ad opem alicujus,

    id. Font. 11, 35: ferte opem, Enn. ap. Cic. Div. 1, 31, 67 (Trag. v. 86 Vahl.):

    exitium superabat opem,

    i. e. baffled medical skill. Ov. M. 7, 527:

    afferre opem,

    to yield assistance, id. ib. 8, 601:

    admovere,

    id. R. Am. 116.
    2.
    Ŏps, Ŏpis ( nom. sing. Opis, Plaut. Pacch. 4, 8, 52; Hyg. Fab. 130), f. [a personification of 1. ops], the goddess of plenty, riches, and power, the wife of Saturn, and the patroness of husbandry; identical with Terra:

    Jovi... Ope gnato,

    Plaut. Pers. 2, 3, 2; Varr. L. L. 5, § 57; 64 Müll.; Enn. ap. [p. 1273] Lact. 1, 14 (Euhem. n. 3 and 4, pp. 169 and 170 Vahl.); Macr. S. 1, 10; Cic. Univ. 11; id. Phil. 1, 7, 17; Ov. M. 9, 498.

    Lewis & Short latin dictionary > ops

  • 33 proveho

    prō-vĕho, xi, ctum, 3, v. a., to carry or conduct forwards, to carry or convey along, to conduct, convey, transport, etc., to a place; and freq. pass. in mid. signif., to go, proceed, advance, move, drive, ride, sail, etc., to a place (freq. and class.).
    I.
    Lit.:

    eam pol provexi: avehere non quivi,

    I took her on board the ship, Plaut. Rud. 3, 6, 24:

    alvos apum mulis,

    Plin. 21, 13, 43, § 74:

    aër a tergo quasi provehat atque propellat,

    Lucr. 6, 1026.—Mid.:

    cum classe freto provehi,

    Caes. B. C. 2, 3; id. B. G. 5, 8:

    provehimur portu,

    Verg. A. 3, 72:

    huc se provecti deserto in litore condunt,

    id. ib. 2, 24; Plin. 6, 31, 36, § 199:

    provectus equo,

    Liv. 23, 47:

    a terrā provectae naves,

    Caes. B. C. 3, 8:

    naves provectae in altum,

    id. B. G. 4, 28 fin.
    II.
    Trop., to carry on, along, or forwards, to lead on; to promote, advance, exalt, raise:

    ecquo te tua virtus provexisset?

    promoted, exalted, Cic. Phil. 13, 11, 24:

    ad summos honores alios scientia juris provexit,

    Liv. 39, 40, 5; so,

    quosdam infimi generis ad amplissimos honores,

    Suet. Caes. 72; and:

    aliquem in consulatūs, censuras et triumphos,

    Vell. 2, 128; cf.:

    studiosos amat, fovet, provehit,

    Plin. Ep. 8, 12, 1:

    vim temperatam di quoque provehunt In majus,

    Hor. C. 3, 4, 66: haec spes provexit, ut ad conspecta procul pecora decurrerent, carried them so far, brought them to such a pitch, that, etc., Liv. 2, 50, 5; cf. absol.:

    illo etiam (forsitan pravo) gaudio provehente, quod, etc.,

    id. 40, 14:

    quem e gregario milite Alexander virtutis causā provexerat,

    Just. 13, 4, 10:

    quos (reges) ad fastigium majestatis spectata moderatio provehebat,

    id. 1, 1, 1:

    quos provexerat, fortuna destitit,

    Sen. Contr. 1, 1, 5:

    in consulare provectus fuerat vestigium,

    Vell. 2, 69, 1: vitam in altum, qs. to drive it into a sea, i. e. into disquietude, Lucr. 5, 1434.—
    B.
    Mid., to advance, proceed, go onwards, make progress, etc.:

    ne videlicet ultra quam homini datum est nostra provehantur,

    Quint. 6, prooem. §

    10: sentio me esse longius provectum quam proposita ratio postularet,

    have been carried farther, have gone farther, Cic. Fin. 3, 22, 74:

    quod si qui longius in amicitiā provecti essent,

    id. Lael. 10, 34: provectus longius quam voluit, id. Har. [p. 1480] Resp. 20, 43:

    imbecillitas in altum provehitur,

    id. Tusc. 4, 18, 42:

    provehi in maledicta,

    Liv. 35, 48:

    per altercationem ad continuas et infestas orationes provecti sunt,

    Tac. H. 4, 7.—
    2.
    Of speech, to draw out, protract, prolong:

    orationem,

    Cic. Dom. 12, 32:

    quid ultra Provehor?

    why do I say more? Verg. A. 3, 481.—Hence, prōvectus, a, um, P. a. of time, advanced:

    eum colere coepi non admodum grandem natu, sed tamen jam aetate provectum,

    Cic. Sen. 4, 10:

    provectā aetate mortua est,

    id. Tusc. 1, 39, 94:

    provecta nox erat,

    Tac. A. 13, 20:

    cum aetate jam provectus esset,

    Nep. Timol. 4, 1:

    senectute provectior,

    Arn. 6, 195; Aus. Epigr. 19:

    equis provectioribus tempora cavari incipiunt,

    Pall. 4, 13, 9:

    aetatis provectae,

    Vulg. Gen. 18, 11.

    Lewis & Short latin dictionary > proveho

  • 34 status

    1.
    stătus, a, um, v. sisto.
    2.
    stătus, ūs, m. [sto and sisto].
    I.
    In a corporeal sense.
    A.
    Mode or way of standing, of holding one's body (at rest), posture, position, attitude, station, carriage; sing. and plur.: Ps. Statur hic ad hunc modum. Si. Statum vide hominis, Callipho, quasi basilicum, look at the way he stands, Plaut. Ps. 1, 5, 41:

    stat in statu senex ut adoriatur moechum,

    in an attitude of attack, ready, id. Mil. 4, 9, 12: concrepuit digitis, laborat;

    crebro conmutat status,

    his posture, id. ib. 2, 2, 51:

    qui esset status (videre vellem) flabellulum tenere te asinum tantum,

    what your attitude was, what figure you cut, in holding the fan, Ter. Eun. 3, 5, 50:

    in gestu status (oratoris erit) erectus et celsus, rarus incessus,

    attitude, Cic. Or. 18, 59:

    status quidem rectus sit, sed diducti paulum pedes,

    Quint. 11, 3, 159:

    abesse plurimum a saltatore debet orator... non effingere status quosdam, et quidquid dicet ostendere,

    id. 11, 3, 89:

    ut recta sint bracchia, ne indoctae rusticaeve manus, ne status indecorus,

    id. 1, 11, 16:

    stare solitus Socrates dicitur... immobilis, iisdem in vestigiis,

    Gell. 2, 1, 2:

    dumque silens astat, status est vultusque diserti,

    Ov. P. 2, 5, 51:

    statum proeliantis componit,

    Petr. 95 fin.

    So of the pose of statues: non solum numerum signorum, sed etiam uniuscujusque magnitudinem, figuram, statum litteris definiri vides,

    Cic. Verr. 2, 1, 21, § 57:

    expedit saepe, ut in statuis atque picturis videmus, variari habitus, vultus, status,

    Quint. 2, 13, 8:

    ut illo statu Chabrias sibi statuam fieri voluerit. Ex quo factum est ut postea athletae his statibus in statuis ponendis uterentur,

    Nep. Chabr. 1, 3.—And of images in a dream:

    ubi prima (imago somni) perit, alioque est altera nata inde statu, prior hic gestum mutasse videtur,

    Lucr. 4, 772:

    (opp. motus, incessus) quorum (iratorum) vultus, voces, motus statusque mutantur,

    motions and postures, Cic. Off. 1, 29, 102:

    decorum istud in corporis motu et statu cernitur,

    id. ib. 1, 35, 126:

    habitus oris et vultūs, status, motus,

    id. Fin. 3, 17, 56; 5, 17, 47:

    in quibus si peccetur... motu statuve deformi,

    id. ib. 5, 12, 35:

    eo erant vultu, oratione, omni reliquo motu et statu, ut, etc.,

    id. Tusc. 3, 22, 53:

    status, incessus, sessio, accubatio... teneat illud decorum,

    id. Off. 1, 35, 129:

    in pedibus observentur status et incessus,

    the posture and gait, Quint. 11, 3, 124.—
    B.
    Of external appearance, manners, dress, and apparel:

    quoniam formam hujus cepi in me et statum, decet et facta moresque hujus habere me similis item,

    Plaut. Am. 1, 1, 111:

    redegitque se ad pallium et crepidas, atque in tali statu biennio fere permansit,

    Suet. Tib. 13.—
    C.
    Size, height, stature of living and inanimate beings (cf. statura;

    post-Aug.): pumilionem, quos natura brevi statu peractos, etc.,

    Stat. S. 1, 6, 58: longissimum... aratorem faciemus;

    mediastenus qualiscunque status potest esse,

    Col. 1, 9, 3:

    in gallinaceis maribus status altior quaeritur,

    id. 8, 2, 9; so id. 7, 9, 2; 7, 12 med.:

    plantae majoris statūs,

    Pall. Febr. 25, 20.—
    D.
    A position, place, in the phrase de statu movere, deicere, or statum conturbare, to displace, drive out, eject, expel, throw from a position (esp. of battle and combat):

    equestrem procellam excitemus oportet, si turbare ac statu movere (hostes) volumus,

    Liv. 30, 18, 14:

    nihil statu motus, cum projecto prae se clipeo staret, in praesidio urbis moriturum se... respondit,

    id. 38, 25: Manlius scutum scuto percussit atque statum Galli conturbavit (cf. the next sentence: atque de loco hominem iterum dejecit), Claud. Quadrig. ap. Gell. 9, 13, 16.—So, out of the military sphere, in order to avoid an attack:

    ea vis est... quae, periculo mortis injecto, formidine animum perterritum loco saepe et certo de statu demovet,

    Cic. Caecin. 15, 42.— Transf., of mental position, conviction, argument, etc.:

    saepe adversarios de statu omni dejecimus,

    Cic. Or. 37, 129:

    voluptas quo est major, eo magis mentem e suā sede et statu demovet,

    throws the mind off its balance, id. Par. 1, 3, 15.—Similarly: de statu deducere, recedere, from one's position or principles:

    fecerunt etiam ut me prope de vitae meae statu deducerent, ut ego istum accusarem,

    Cic. Verr. 2, 2, 4, § 10:

    neque de statu nobis nostrae dignitatis est recedendum, neque sine nostris copiis in alterius praesidia veniendum,

    id. Att. 1, 20, 2.—So, de statu suo declinare = moveri:

    neque dubito quin, suspitione aliquā perculsi repentinā, de statu suo declinarint,

    i. e. became unsettled, Cic. Clu. 38, 106:

    qui cum me firmissimis opibus... munire possim, quamvis excipere fortunam malui quam... de meo statu declinare,

    than abandon my position, id. Prov. Cons. 17, 41; cf.

    of the position of heavenly bodies: qui eodem statu caeli et stellarum nati sunt,

    aspect, id. Div. 2, 44, 92.
    II.
    Trop., condition, state, position, situation, circumstances.
    A.
    Of persons, condition in regard to public rights, political or civil status, any loss of which was a capitis deminutio (v. caput):

    capitis minutio est statūs permutatio,

    Gai. Dig. 4, 5, 1; id. Inst. 1, 159; cf. Dig. 4, 5, 11:

    quo quisque loco nostrum est natus... hunc vitae statum usque ad senectutem obtinere debet,

    Cic. Balb. 7, 18:

    ad quem proscripti confluebant. Quippe nullum habentibus statum quilibet dux erat idoneus,

    with regard to the civil death of the proscribed, Vell. 2, 72, 5:

    illorum salus omnibus accepta fuit... quia tam grati exoptatum libertatis statum recuperaverint,

    Val. Max. 5, 26:

    si statu periclitari litigator videtur,

    if his civil status seems in peril, Quint. 6, 1, 36:

    nec ulla tam familiaris est infelicibus patria quam solitudo et prioris statūs oblivio,

    i. e. the status of full citizenship, lost by banishment, Curt. 5, 5, 11:

    permanent tamen in statu servitutis,

    Suet. Gram. 21:

    vetuit quaeri de cujusquam defunctorum statu,

    id. Tit. 8 fin.:

    multorum excisi status,

    Tac. A. 3, 28: qui illegitime concipiuntur, statum sumunt ex eo tempore quo nascuntur, i. e. whether freemen or slaves, etc., Gai. Inst. 1, 89:

    cum servus manumittitur: eo die enim incipit statum habere,

    a civil status, Dig. 4, 5, 4:

    homo liber qui se vendidit, manumissus non ad suum statum revertitur, sed efficitur libertinae condicionis, i. e. that of an ingenuus,

    ib. 1, 5, 21:

    primo de personarum statu dicemus,

    civil status, ib. 1, 5, 2; so Titin. 5:

    de statu hominum (sometimes status used in the jurists absolutely with reference to freedom and slavery): si status controversiam cui faciat procurator, sive ex servitute in libertatem, etc.,

    Dig. 3, 3, 39, § 5; so ib. 3, 3, 33, § 1.—Similarly in the later jurists: status suus = aetas XXV. annorum, years of discretion:

    cum ad statum suum frater pervenisset,

    Dig. 31, 1, 77, § 19.—
    2.
    Condition and position with reference to rank, profession, trade, occupation, social standing, reputation, and character:

    an tibi vis inter istas vorsarier prosedas... quae tibi olant stabulum statumque?

    their trade, Plaut. Poen. 1, 2, 59:

    quod in civitatibus agnationibus familiarum distinguuntur status,

    the ranks of the families, Cic. Leg. 1, 7, 23:

    regum status decemviris donabantur,

    the rank of kings was assigned to the decemvirs, id. Agr. 1, 1, 2:

    cum alii rem ipsam publicam atque hunc bonorum statum odissent,

    the social position of the higher classes, id. Sest. 20, 46:

    non ut aliquid ex pristino statu nostro retineamus,

    id. Fam. 4, 4, 1:

    ecquis umquam tam ex amplo statu concidit?

    id. Att. 3, 10, 2:

    non enim jam quam dignitatem, quos honores, quem vitae statum amiserim cogito,

    id. ib. 10, 4, 1:

    quam (statuam) esse ejusdem status amictus, anulus, imago ipsa declarat,

    id. ib. 1, 1, 17:

    praesidium petebamus ex potentissimi viri benevolentiā ad omnem statum nostrae dignitatis,

    id. Q. Fr. 3, 8, 1: noster autem status est hic:

    apud bonos iidem sumus quos reliquisti, apud sordem, etc.,

    id. Att. 1, 16, 11:

    ego me non putem tueri meum statum ut neque offendam animum cujusquam, nec frangam dignitatem meam?

    maintain my character, id. Fam. 9, 16, 6:

    quos fortuna in amplissimo statu (i. e. regum) collocarat,

    Auct. Her. 4, 16, 23:

    tantam in eodem homine varietatem status,

    high and low position in life, ups and downs, Val. Max. 6, 9, 4:

    cum classiarios quos Nero ex remigibus justos milites fecerat, redire ad pristinum statum cogeret,

    Suet. Galb. 12:

    quaedam circa omnium ordinum statum correxit,

    id. Claud. 22:

    cum redieritis in Graeciam, praestabo ne quis statum suum vestro credat esse meliorem,

    social position, Curt. 5, 5, 22:

    omnis Aristippum decuit color et status et res,

    Hor. Ep. 1, 17, 23.—
    3.
    Condition in reference to prosperity, happiness or unhappiness, and health (mostly poet. and post-Aug.):

    at iste non dolendi status non vocatur voluptas,

    Cic. Fin. 2, 9, 28:

    neque hic est Nunc status Aurorae meritos ut poscat honores,

    Ov. M. 13, 594:

    flebilis ut noster status est, ita flebile carmen,

    id. Tr. 5, 1, 5:

    quid enim status hic a funere differt?

    id. P. 2, 3, 3:

    pejor ab admonitu fit status iste boni,

    id. ib. 1, 2, 54:

    his enim quorum felicior in domo status fuerat,

    Val. Max. 6, 8, 7:

    sin nostros status sive proximorum ingenia contemplemur,

    id. 6, 9 pr.:

    caelum contemplare: vix tamen ibi talem statum (i. e. felicitatis deorum) reperias,

    id. 7, 1, 1:

    haec quidem (vox) animi magnifici et prosperi status (fuit),

    id. 6, 5, ext. 4:

    obliti statūs ejus quem beneficio exuistis meo,

    Curt. 10, 2, 22:

    sumus in hoc tuo statu iidem qui florente te fuimus,

    i. e. distress, id. 5, 11, 5:

    res magna et ex beatissimo animi statu profecta,

    Sen. Ep. 81, 21: voverat, si sibi incolumis status (of health) permisisset, proditurum se... hydraulam, Suet. Ner. 54. —
    4.
    Condition, circumstances, in gen., of life or of the mind:

    homines hoc uno plurimum a bestiis differunt quod rationem habent, mentemque quae... omnem complectatur vitae consequentis statum,

    Cic. Fin. 2, 14, 45:

    facias me certiorem et simul de toto statu tuo consiliisque omnibus,

    id. Fam. 7, 10, 3:

    tibi declaravi adventus noster qualis fuisset, et quis esset status,

    id. Att. 4, 2, 1:

    quid enim ego laboravi, si... nihil consecutus sum ut in eo statu essem quem neque fortunae temeritas, neque, etc., labefactaret,

    id. Par. 2, 17:

    sed hoc videant ii qui nulla sibi subsidia ad omnes vitae status paraverunt,

    id. Fam. 9, 6, 4: atque is quidem qui cuncta composuit constanter in suo manebat statu (transl. of emeinen en tôi heautou kata tropon êthei, Plat. Tim. p. 42, c. Steph.), in his own state, being, Cic. Tim. 13:

    vitae statum commutatum ferre non potuit,

    Nep. Dion, 4, 4:

    id suis rebus tali in statu saluti fore,

    Curt. 5, 1, 5: haec sunt fulmina quae prima accepto patrimonio et in novi hominis aut urbis statu fiunt, in any new condition (when a stroke of lightning was considered an omen), Sen. Q. N. 2, 47.—Rarely of a state:

    libere hercle hoc quidem. Sed vide statum (i. e. ebrietatis),

    Plaut. Ps. 5, 2, 4.—Esp., in augury: fulmen status, a thunderbolt sent to one who is not expecting a sign, as a warning or suggestion, = fulmen monitorium:

    status est, ubi quietis nec agitantibus quidquam nec cogitantibus fulmen intervenit,

    Sen. Q. N. 2, 39, 2.—
    B.
    Of countries, communities, etc., the condition of society, or the state, the public order, public affairs.
    1.
    In gen.:

    Siciliam ita vexavit ac perdidit ut ea restitui in antiquum statum nullo modo possit,

    Cic. Verr. 1, 4, 12:

    nunc in eo statu civitas est ut omnes idem de re publicā sensuri esse videantur,

    id. Sest. 50, 106:

    omnem condicionem imperii tui statumque provinciae mihi demonstravit Tratorius,

    id. Fam. 12, 23, 1; so id. ib. 13, 68, 1:

    mihi rei publicae statum per te notum esse voluisti,

    id. ib. 3, 11, 4; so,

    status ipse nostrae civitatis,

    id. ib. 5, 16, 2:

    non erat desperandum fore aliquem tolerabilem statum civitatis,

    id. Phil. 13, 1, 2:

    sane bonum rei publicae genus, sed tamen inclinatum et quasi pronum ad perniciosissimum statum,

    id. Rep. 2, 26, 48:

    aliquo, si non bono, at saltem certo statu civitatis,

    id. Fam. 9, 8, 2:

    ex hoc qui sit status totius rei publicae videre potes,

    id. Q. Fr. 1, 2, 5, § 15: ex eodem de toto statu rerum communium [p. 1756] cognosces, id. Fam. 1, 8, 1:

    tamen illa, quae requiris, suum statum tenent, nec melius, si tu adesses, tenerent,

    id. ib. 6, 1, 1:

    non illi nos de unius municipis fortunis arbitrantur, sed de totius municipii statu, dignitate, etc., sententias esse laturos,

    id. Clu. 69, 196:

    ego vitam omnium civium, statum orbis terrae... redemi,

    id. Sull. 11, 33:

    Ti. Gracchum mediocriter labefactantem statum rei publicae,

    id. Cat. 1, 1, 3:

    eo tum statu res erat ut longe principes haberentur Aedui,

    Caes. B. G. 6, 12, 9:

    cum hoc in statu res esset,

    Liv. 26, 5, 1; so id. 32, 11, 1:

    eam regiam servitutem (civitatis) collatam cum praesenti statu praeclaram libertatem visam,

    id. 41, 6, 9:

    statum quoque civitatis ea victoria firmavit ut jam inde res inter se contrahere auderent,

    i. e. commercial prosperity, id. 27, 51:

    ut deliberare de statu rerum suarum posset,

    id. 44, 31:

    ut taedio praesentium consules duo et status pristinus rerum in desiderium veniant,

    id. 3, 37, 3:

    jam Latio is status erat rerum ut neque bellum neque pacem pati possent,

    id. 8, 13, 2:

    qui se moverit ad sollicitandum statum civitatis,

    internal peace, id. 3, 20, 8:

    omni praesenti statu spem cuique novandi res suas blandiorem esse,

    more attractive than any condition of public affairs, id. 35, 17:

    tranquillitatis status,

    Val. Max. 7, 2, 1:

    in sollicito civitatis statu,

    Quint. 6, 1, 16:

    principes regesque et quocumque alio nomine sunt tutores status publici,

    guardians of public order, Sen. Clem. 1, 4, 3: curis omnium ad formandum publicum statum a tam sollemni munere aversis, Curt, 10, 10, 9; so,

    ad formandum rerum praesentium statum,

    Just. 9, 5, 1:

    populo jam praesenti statu laeto,

    Suet. Caes. 50:

    ad componendum Orientis statum,

    id. Calig. 1:

    deploravit temporum statum,

    id. Galb. 10:

    ad explorandum statum Galliarum,

    id. Caes. 24:

    delegatus pacandae Germaniae status,

    id. Tib. 16: et omnia habet rerum status iste mearum ( poet., = reipublicae meae), Ov. M. 7, 509.—
    2.
    Esp., of the political sentiments of the citizens:

    a Maronitis certiora de statu civitatium scituros,

    Liv. 39, 27:

    ad visendum statum regionis ejus,

    id. 42, 17, 1:

    suas quoque in eodem statu mansuras res esse,

    id. 42, 29, 9:

    cum hic status in Boeotiā esset,

    id. 42, 56, 8.—
    3.
    Of the constitution, institutions, form of government, etc.:

    Scipionem rogemus ut explicet quem existimet esse optimum statum civitatis,

    Cic. Rep. 1, 20, 33; 1, 21, 34; 1, 46, 70;

    1, 47, 71: ob hanc causam praestare nostrae civitatis statum ceteris civitatibus,

    id. ib. 2, 1, 2:

    itaque cum patres rerum potirentur, numquam constitisse statum civitatis,

    the form of the government had never been permanent, id. ib. 1, 32, 49:

    in hoc statu rei publicae (decemvirali), quem dixi non posse esse diuturnum,

    id. ib. 2, 37, 62:

    providete ne rei publicae status commutetur,

    id. Har. Resp. 27, 60:

    eademque oritur etiam ex illo saepe optimatium praeclaro statu,

    aristocratic form of government, id. Rep. 1, 44, 68:

    ut totum statum civitatis in hoc uno judicio positam esse putetis,

    id. Fl. 1, 3:

    ut rei publicae statum convulsuri viderentur,

    id. Pis. 2, 4:

    pro meā salute, pro vestrā auctoritate, pro statu civitatis nullum vitae discrimen vitandum umquam putavit,

    id. Red. in Sen. 8, 20:

    cum hoc coire ausus es, ut consularem dignitatem, ut rei publicae statum... addiceres?

    id. ib. 7, 16:

    omnia quae sunt in imperio et in statu civitatis ab iis defendi putantur,

    id. Mur. 11, 24:

    intelleges (te habere) nihil quod aut hoc aut aliquo rei publicae statu timeas,

    id. Fam. 6, 2, 3:

    quod ad statum Macedoniae pertinebat,

    Liv. 45, 32, 2:

    ex commutatione statūs publici,

    Vell. 2, 35, 4:

    haec oblivio concussum et labentem civitatis statum in pristinum habitum revocavit,

    Val. Max. 4, 1, ext. 4:

    Gracchi civitatis statum conati erant convellere,

    id. 6, 3, 1 fin.:

    Cicero ita legibus Sullae cohaerere statum civitatis affirmat ut his solutis stare ipsa non possit,

    Quint. 11, 1, 85:

    qui eloquentiā turbaverant civitatium status vel everterant,

    id. 2, 16, 4:

    id biduum quod de mutando reipublicae statu haesitatum erat,

    Suet. Claud. 11:

    nec dissimulasse unquam pristinum se reipublicae statum restituturum,

    id. ib. 1:

    conversus hieme ad ordinandum reipublicae statum, fastos correxit, etc.,

    id. Caes. 40:

    tu civitatem quis deceat status Curas,

    what institutions, Hor. C. 3, 29, 25.—Hence,
    4.
    Existence of the republic:

    quae lex ad imperium, ad majestatem, ad statum patriae, ad salutem omnium pertinet,

    Cic. Cael. 29, 70 (= eo, ut stet patria, the country's existence):

    si enim status erit aliquis civitatis, quicunque erit,

    id. Fam. 4, 14, 4: status enim rei publicae maxime judicatis rebus continetur, the existence of the republic depends on the decisions of the courts, i. e. their sacredness, id. Sull. 22, 63. —
    C.
    In nature, state, condition, etc.:

    incolumitatis ac salutis omnium causā videmus hunc statum esse hujus totius mundi atque naturae,

    Cic. Or. 3, 45, 178:

    ex alio alius status (i. e. mundi) excipere omnia debet,

    Lucr. 5, 829:

    ex alio terram status excipit alter,

    id. 5, 835:

    est etiam quoque pacatus status aëris ille,

    id. 3, 292:

    non expectato solis ortu, ex quo statum caeli notare gubernatores possent,

    Liv. 37, 12, 11:

    idem (mare) alio caeli statu recipit in se fretum,

    Curt. 6, 4, 19:

    incertus status caeli,

    Col. 11, 2:

    pluvius caeli status,

    id. 2, 10:

    mitior caeli status,

    Sen. Oedip. 1054.—
    D. 1.
    In gen.:

    atque hoc loquor de tribus his generibus rerum publicarum non perturbatis atque permixtis, sed suum statum tenentibus,

    preserving their essential features, Cic. Rep. 1, 28, 44.—Hence,
    2.
    Esp. in rhet. jurisp.
    (α).
    The answer to the action (acc. to Cic., because the defence: primum insistit in eo = the Gr. stasis):

    refutatio accusationis appellatur Latine status, in quo primum insistit quasi ad repugnandum congressa defensio,

    Cic. Top. 25, 93; so,

    statu (sic enim appellamus controversiarum genera),

    id. Tusc. 3, 33, 79:

    statum quidam dixerunt primam causarum conflictionem,

    Quint. 3, 6, 4; cf. Cic. Part. Or. 29, 102.—
    (β).
    The main question, the essential point:

    quod nos statum id quidam constitutionem vocant, alii quaestionem, alii quod ex quaestione appareat, Theodorus caput, ad quod referantur omnia,

    Quint. 3, 6, 2:

    non est status prima conflictio, sed quod ex primā conflictione nascitur, id est genus quaestionis,

    the kind, nature of the question, id. 3, 6, 5; cf. the whole chapter.—
    E.
    In gram., the mood of the verb, instead of modus, because it distinguishes the conceptions of the speaker:

    et tempora et status,

    tenses and moods, Quint. 9, 3, 11:

    fiunt soloecismi per modos, sive cui status eos dici placet,

    id. 1, 5, 41.
    For statu liber, v.
    statuliber.

    Lewis & Short latin dictionary > status

  • 35 super

    1.
    sŭper, adj., v. superus.
    2.
    sŭper, adv. and prep. [Sanscr. upari; Gr. huper; Goth. ufar], above, over (often confounded in MSS. and edd. with supra, q. v.).
    I.
    Adv., above, on top, thereupon, upon, etc. (rare but class.).
    A.
    Lit., of place:

    Anien infraque superque Saxeus,

    Stat. S. 1, 3, 20:

    eo super tigna bipedalia, iniciunt,

    Caes. B. C. 2, 10:

    haec super e vallo prospectant Troes,

    Verg. A. 9, 168: implenturque super puppes, from above, i. e. by rain, id. ib. 5, 697:

    purpureas super vestes... Coniciunt,

    id. ib. 6, 221; cf. id. ib. 6, 217:

    renes tunicis super conteguntur,

    Cels. 3, 1 med.:

    imponendum super medicamentum,

    id. 6, 19 med.
    B.
    Transf.
    1.
    Of that which is over and above in number or quantity, over, moreover, besides:

    satis superque esse sibi suarum cuique rerum,

    enough and to spare, more than enough, Cic. Lael. 13, 45:

    satis superque prudentes,

    id. Har. Resp. 9, 18:

    contra Epicurum satis superque dictum est,

    id. N. D. 2, 1, 2:

    ut satis superque vixisse videamur,

    id. Tusc. 1, 45, 110; Hor. Epod. 1, 31; Liv. 3, 53:

    quidque furor valeat, satisque Ac super ostendit,

    Ov. M. 4, 430:

    poenas dedit usque superque Quam satis est,

    Hor. S. 1, 2, 65: cui neque apud Danaos usquam locus;

    et super ipsi Dardanidae infensi, etc.,

    and moreover, and besides, Verg. A. 2, 71:

    saevit amor ferri... Ira super,

    id. ib. 7, 462:

    super talis effundit pectore voces,

    id. ib. 5, 482; 11, 670: voto deus aequoris alti Annuerat;

    dederatque super, ne saucius ullis Vulneribus fieri posset,

    Ov. M. 12, 206; 4, 751; 15, 308; Hor. S. 2, 7, 78; id. Ep. 2, 2, 33; Phaedr. 4, 24, 18:

    annum agens aetatis sexagensimum ac nonum, superque mensem ac diem septimum,

    Suet. Vesp. 24.— With gen. part.:

    non operae est satis superque oneris sustinenti res a populo Romano gestas scribere,

    Liv. 41, 25, 8:

    primoribus, super quam quod dissenserant a consilio, territis etiam duplici prodigio,

    besides that, Liv. 22, 3, 14; so,

    super quam quod,

    id. 27, 20, 10.—
    2.
    Less freq. of that which is left over, over, left, remaining:

    Atheniensibus exhaustis praeter arma et naves nihil erat super,

    Nep. Alcib. 8, 1; cf.:

    nec spes ulla super,

    Val. Fl. 8, 435:

    quid super sanguinis, qui dari pro republicā possit? rogitantes,

    Liv. 4, 58, 13:

    super tibi erunt, qui dicere laudes tuas cupiant,

    Verg. E. 6, 6:

    o mihi sola mei super Astyanactis imago,

    id. A. 3, 489.
    II.
    Prep. with acc. and abl., over, above, on the top of, upon, on.
    A.
    With acc.
    1.
    Lit., of place or situation:

    super terrae tumulum noluit quid statui, nisi columellam,

    Cic. Leg. 2, 26, 66:

    super lateres coria inducuntur,

    Caes. B. C. 2, 10; cf. id. ib. 2, 10, §

    4: super quas (naves) turrim ad introitum opposuit,

    id. ib. 3, 39 Dinter (al. quā):

    super vallum praecipitari,

    Sall. J. 58, 6; cf.:

    cum alii super aliorum capita ruerent,

    Liv. 24, 39, 5:

    super caput hostium pervenire,

    id. 32, 11, 8:

    aqua super montium juga concreta,

    id. 21, 58, 8:

    domos super se ipsos concremaverunt,

    id. 21, 14, 4:

    cenaculum super aedes datum est,

    id. 39, 14, 2:

    ad senaculum ac super id curiam,

    id. 41, 27, 7:

    equi super eum ruentis,

    id. 39, 49, 3:

    super eam (aspidem) assidere,

    Cic. Fin. 2, 18, 59:

    super theatrum consistere,

    Liv. 24, 39, 1:

    aquila super carpentum volitans,

    id. 1, 34, 8:

    illa super terram defecto poplite labens,

    Ov. M. 13, 477:

    collis erat, collemque super planissima Area,

    id. ib. 10, 86:

    ut scopulum super duram illidat corticem,

    Phaedr. 2, 6, 11:

    clatri super aquam emineant,

    Col. 8, 17, 10:

    super arcem pensiles horti sunt,

    Curt. 5, 1, 32:

    vestis super genua est,

    id. 5, 6, 18:

    super pulpitum consulares conlocare,

    Suet. Calig. 54.—
    b.
    Of position or distance, above, beyond: Nomentanus erat super ipsum, Porcius infra, was above him (at table), Hor. S. 2, 8, 23:

    Polypercon, qui cubabat super regem,

    Curt. 8, 5, 22:

    super se collocavit,

    Suet. Aug. 43.—Of geographical situation:

    super Numidiam Gaetulos accepimus,

    beyond Numidia, Sall. J. 19, 5:

    super et Garamantas et Indos Proferet imperium,

    Verg. A. 6, 795:

    super Sunium navigans,

    Liv. 28, 8, 11:

    sita est super Ambracium sinum,

    id. 43, 21, 6:

    super Demetriadem promunturium,

    id. 31, 46, 7; 43, 21, 6:

    qui super Bosporum colunt,

    Curt. 6, 2, 13; 7, 6, 12; 8, 1, 7:

    Lydia super Ioniam procedit,

    extends beyond, Plin. 5, 29, 30, § 110.—Of official position ( = supra):

    super armamentarium positus,

    Curt. 6, 7, 22; Scrib. Comp. 162.—
    2.
    Transf.
    a.
    Of time, during, at (postAug.):

    de hujus nequitiā omnes super cenam loquebantur,

    Plin. Ep. 4, 22, 6; 3, 5, 11; 9, 33, 1; cf.:

    super vinum et epulas,

    Curt. 8, 4, 30; 8, 12, 17; Suet. Aug. 77; id. Caes. 87:

    super mensam,

    Curt. 7, 4, 7:

    super hos divum honores,

    i. e. during the sacrifice, Stat. Th. 1, 676; Flor. 4, 2, 69.—
    b.
    Of that which is over and above a certain number or quantity, over, above, beyond, upon, besides, in addition to (not freq. till after the Aug. period):

    quod alii super alios legati venirent speculaturi,

    i. e. in rapid succession, constantly, Liv. 42, 25, 8: vox non paene tragoedorum sed super omnes tragoedos, [p. 1804] Quint. 12, 5, 5:

    super modum ac paene naturam,

    id. 11, 3, 169:

    super necessitatem,

    id. 9, 3, 46:

    famosissima super ceteras fuit cena ei data adventicia,

    Suet. Vit. 13:

    super veteres amicos,

    id. Tib. 55.—With numerals:

    super tris modios,

    Liv. 23, 12, 1:

    super LX. milia,

    Tac. G. 33:

    super octingentos annos,

    id. A. 13, 58:

    super quadraginta reos,

    Suet. Calig. 38:

    super HS. millies,

    id. Caes. 26; id. Ner. 30:

    senioribus super sexaginta annos in Epirum missis,

    Liv. 26, 25, 11; cf.:

    super triginta ducibus triumphos decernendos curavit,

    Suet. Aug. 38:

    Punicum exercitum super morbum etiam fames affecit,

    Liv. 28, 46, 15:

    super tam evidentem tristis ominis eventum, etiam, etc.,

    id. 41, 18, 14:

    super dotem haec tibi dona accedent,

    id. 26, 50, 12; 2, 51, 2:

    super solitos honores,

    id. 2, 31, 3:

    super vota fluere,

    beyond all wishes, Tac. H. 3, 48:

    super obscena dicta et petulans jurgium,

    Phaedr. 3, 11, 2:

    dare savia super savia,

    kisses upon kisses, Plaut. Ps. 4, 1, 38:

    alii super alios trucidentur,

    Liv. 1, 50, 6:

    vulnus super vulnus,

    id. 22, 54, 9:

    ut habitationes super pretium libertatis praestarentur,

    Dig. 18, 6, 19.—Esp. freq.: super omnia, above all, before all (in Plin. the elder, super omnia and super omnes always at the beginning of the phrase; v. Sillig ad Plin. 33, 3, 19, § 62):

    talia carminibus celebrant: super omnia Caci Speluncam adiciunt,

    Verg. A. 8, 303:

    aetas et forma et super omnia Romanum nomen,

    Liv. 31, 18, 3; Plin. 36, 15, 24, § 118; Quint. 12, 9, 12; Ov. M. 6, 526; 8, 677; so,

    tu super omnes beatus,

    Plin. Ep. 7, 13, 2; Suet. Vit. 13; Quint. 12, 5, 5.—
    c.
    Hence, transf., in gen., for plus quam, amplius quam, more than (late Lat.):

    qui amat filium aut filiam super me,

    Vulg. Matt. 10, 37; cf.:

    dulciora sunt super mel et favum,

    id. Psa. 18, 11.—
    B.
    With abl.
    1.
    Lit., of place or situation (rare and mostly poet.):

    regulae, quae lateres, qui super musculo struantur, contineant,

    Caes. B. C. 2, 10:

    ensis cui super Cervice pendet,

    Hor. C. 3, 1, 17:

    ligna super foco Large reponens,

    id. ib. 1, 9, 5:

    parumne campis atque Neptuno super Fusum est Latini sanguinis,

    id. Epod. 7, 3:

    super Pindo,

    id. C. 1, 12, 6:

    requiescere Fronde super viridi,

    Verg. E. 1, 81. —
    2.
    Transf.
    a.
    Of time (cf. supra, A. 2. a.), during, in:

    nocte super mediā,

    Verg. A. 9, 61; cf.:

    Centaurea cum Lapithis rixa super mero Debellata,

    Hor. C. 1, 18, 8.—
    b.
    For the usual de, to indicate respect, reference, upon, about, concerning, respecting (freq. in the ante-class. and after the Aug. period; in Cic. only a few times in his letters; not in Cæs.): nemo antea fecit super tali re cum hoc magistratu utique rem, Cato ap. Fest. s. v. superescit, p. 305 Müll.; so Pac. ib.; Plaut. Am. prol. 58; id. Most. 3, 2, 39:

    hac super re scribam ad te Rhegio,

    Cic. Att. 16, 6, 1:

    sed hac super re nimis (sc. dixi),

    id. ib. 10, 8, 10:

    litteras super tantā re exspectare,

    Liv. 26, 15, 5:

    cura super tali re principum laudata est,

    id. 40, 46, 15:

    multus eā super re rumor,

    Tac. A. 11, 23:

    quid nuntias super anu?

    Plaut. Cist. 4, 1, 8:

    super Euclionis filia,

    id. Aul. 4, 7, 2:

    super ancillā,

    id. Cas. 2, 3, 36:

    super amicā,

    id. Bacch. 2, 3, 133; 3, 6, 33; 4, 2, 25:

    quid agendum nobis sit super legatione votivā,

    Cic. Att. 14, 22, 2:

    super tali causā missi,

    Nep. Paus. 4:

    legare super familia pecuniave sua,

    Auct. Her. 1, 13, 23:

    super tali causā,

    Nep. Paus. 4, 1:

    multa super Priamo rogitans, super Hectore multa,

    Verg. A. 1, 750; 4, 233:

    super arvorum cultu,

    id. G. 4, 559:

    mitte civiles super Urbe curas,

    Hor. C. 3, 8, 17:

    publicus ludus super impetrato Augusti reditu,

    id. ib. 4, 2, 42:

    decreta super jugandis Feminis,

    id. C. S. 18:

    consultant bello super,

    Sil. 2, 271; 5, 615:

    ne super tali scelere suspectum sese haberet,

    Sall. J. 71, 5:

    super adimendā vitā,

    Amm. 14, 7, 12.—
    c.
    Over and above, besides, beyond (very rare):

    modus agri... hortus... fons... Et paulum silvae super his,

    Hor. S. 2, 6, 3:

    excogitatum est super his, ut, etc.,

    Amm. 14, 1, 6; Sil. 1, 60.
    ► In composition, super denotes,
    1.
    Above, over, of place: supercerno, supercresco, superdo, superemineo, superemorior, superferc, superfluo, superfugio, superfundo, supergredior, superjacio, superimpono, superincumbo, superinduco, supernato, superpono, supersedeo, supersterno, supersto, supervehor, supervenio, etc.—
    2.
    Less freq., over and above, besides, in addition: superaddo, superbibo, supersum, superstes, superfio.

    Lewis & Short latin dictionary > super

  • 36 colmar

    v.
    1 to fill (to the brim).
    colmar a alguien de regalos/elogios to shower gifts/praise on somebody
    2 to fulfill, to fill, to fulfil, to satisfy.
    El premio colma las expectativas The award satisfies the expectations.
    3 to top off, to fill up, to lavish on.
    El taxista colmó el tanque de gasolina The cab driver filled up the tank.
    4 to be satisfied with.
    Me colma tu dedicación I am satisfied with your commitment.
    * * *
    1 (gen) to fill (de, with); (vaso, copa) to fill to the brim
    2 figurado to shower (de, with), overwhelm (de, with)
    * * *
    verb
    * * *
    VT
    1) (=llenar) [+ vaso, recipiente] to fill to the brim, fill to overflowing, fill right up (de with)
    [+ cuchara, plato] to heap (de with)
    2) [+ ambición, esperanzas] to fulfil, fulfill (EEUU), realize
    3)

    colmar a algn de algo: colmar a algn de honores — to shower sb with honours o (EEUU) honors

    colmar a algn de improperiosto heap insults o abuse on sb, shower sb with insults o abuse

    * * *
    verbo transitivo
    a) <vaso/cesta> to fill... to the brim
    b) <deseos/aspiraciones> to fulfill*
    c) < paciencia> to stretch... to the limit

    colmar a alguien de algo de atenciones to lavish something on somebody

    * * *
    Ex. This article outlines the preparatory stages and describes some of the problems presented by the physical conditions in a city of tents either drenched by rain or smothered by dust = Este artículo esboza las etapas preparatorias y describe algunos de los problemas que presentan las condiciones físicas de una gran cantidad de tiendas de campaña empapadas por la lluvia o cubiertas por el polvo.
    ----
    * colmar de atenciones = kill + Nombre + with kindness, smother + Nombre + with kindness.
    * la gota que colmó el vaso = the straw that broke the camel's back.
    * ser la gota que colma el vaso = bring + the situation to a head.
    * * *
    verbo transitivo
    a) <vaso/cesta> to fill... to the brim
    b) <deseos/aspiraciones> to fulfill*
    c) < paciencia> to stretch... to the limit

    colmar a alguien de algo de atenciones to lavish something on somebody

    * * *

    Ex: This article outlines the preparatory stages and describes some of the problems presented by the physical conditions in a city of tents either drenched by rain or smothered by dust = Este artículo esboza las etapas preparatorias y describe algunos de los problemas que presentan las condiciones físicas de una gran cantidad de tiendas de campaña empapadas por la lluvia o cubiertas por el polvo.

    * colmar de atenciones = kill + Nombre + with kindness, smother + Nombre + with kindness.
    * la gota que colmó el vaso = the straw that broke the camel's back.
    * ser la gota que colma el vaso = bring + the situation to a head.

    * * *
    colmar [A1 ]
    vt
    1 ‹vaso/cesta› to fill … to the brim
    le sirvió el vaso bien colmado she filled his glass to the brim, she filled his glass right up
    2 ‹deseos/aspiraciones› to fulfill*
    3 ‹paciencia› to try
    4
    (de orgullo, atenciones): una vida colmada de éxitos/felicidad a life filled with o full of success/happiness
    se han visto colmados de elogios praise has been heaped on them, they have been showered with praise
    me colmaron de atenciones they lavished attention on me
    * * *

    colmar ( conjugate colmar) verbo transitivo
    a)vaso/cestato fill … to the brim

    b)deseos/aspiraciones› to fulfill( conjugate fulfill)

    c) pacienciato stretch … to the limit;

    colmar a algn de algo ‹ de atenciones to lavish sth on sb;
    de regalos› to shower sb with sth
    colmar verbo transitivo frml
    1 to fill (right up)
    (un cuenco, una copa) to fill to the brim
    2 (satisfacer) to fulfil, satisfy
    ' colmar' also found in these entries:
    Spanish:
    satisfacer
    - colmado
    - llenar
    English:
    heap
    - shower
    * * *
    colmar vt
    1. [recipiente] to fill (to the brim)
    2. [aspiración, deseo] to fulfil;
    colmar a alguien de regalos/elogios to shower sb with gifts/praise;
    este premio colma con creces mis aspiraciones this prize is more than I'd ever hoped for;
    el bebé colmó de felicidad a la familia the baby brought so much happiness into the family's lives
    * * *
    v/t deseos, ambición etc fulfill, Br
    fulfil;
    colmar un vaso fill a glass to the brim;
    colmar a alguien de elogios heap praise on s.o.
    * * *
    colmar vt
    1) : to fill to the brim
    2) : to fulfill, to satisfy
    3) : to heap, to shower
    me colmaron de regalos: they showered me with gifts

    Spanish-English dictionary > colmar

  • 37 como es debido

    (correctamente) right, properly 2 (como es merecido) deservedly
    lo recibieron con todos los honores, como era debido he was received with full honours, as was his due
    * * *
    Ex. 1982 has been designated, fittingly, the Year of Information Technology -- a recognition that we are now living in an information society.
    * * *

    Ex: 1982 has been designated, fittingly, the Year of Information Technology -- a recognition that we are now living in an information society.

    Spanish-English dictionary > como es debido

  • 38 cosecha

    f.
    1 harvest (agriculture).
    ser de la (propia) cosecha de alguien (informal figurative) to be made up o invented by somebody
    2 vintage.
    3 harvest time.
    pres.indicat.
    3rd person singular (él/ella/ello) present indicative of spanish verb: cosechar.
    imperat.
    2nd person singular (tú) Imperative of Spanish verb: cosechar.
    * * *
    1 harvest, crop
    2 (tiempo) harvest time
    3 (año del vino) vintage
    \
    de cosecha propia (hortalizas, fruta) home-grown 2 (ideas etc) of one's own invention
    * * *
    noun f.
    crop, harvest
    * * *
    SF
    1) (=recogida) harvest; (=temporada) harvest, harvest time

    la cosecha de 1972(=vino) the 1972 vintage

    2) (=producto) crop

    de cosecha propia — home-grown, home-produced

    3) (=producción) yield
    * * *
    1)
    a) (acción, época) harvest
    b) ( producto) crop

    de mi/tu/su (propia) cosecha: estas zanahorias son de mi propia cosecha I grew these carrots myself; unos poemas de su propia cosecha — some of his own poems

    2) (de premios, éxitos)
    * * *
    = crop, harvesting, vintage, harvest.
    Ex. There will be occasions when it is difficult to see any helpful principle; for example, in what order should we arrange grain crops, root crops, legumes, etc. in the crops facet in Agriculture?.
    Ex. This collocation surely meets a general need more effectively than if everything were brought together under process, scattering materials on crops: harvesting of wheat, oats, barlye, etc., all colocated at harvesting.
    Ex. Bibliometric analyses confirmed that review articles on topics that are generating high levels of research activity tend to have relatively voluminous bibliographies made up of a disproportionate number of citations to source materials of very recent vintage.
    Ex. The article is entitled 'Bountiful harvest: aquaculture and agriculture information services for the Pacific'.
    ----
    * cosecha de fruta = fruit crop.
    * cosecha extraordinariamente buena = bumper crop.
    * de cosecha propia = home-grown [home grown/homegrown], home-produced.
    * de propia cosecha = home-grown [home grown/homegrown].
    * vino de cosecha = young wine.
    * * *
    1)
    a) (acción, época) harvest
    b) ( producto) crop

    de mi/tu/su (propia) cosecha: estas zanahorias son de mi propia cosecha I grew these carrots myself; unos poemas de su propia cosecha — some of his own poems

    2) (de premios, éxitos)
    * * *
    = crop, harvesting, vintage, harvest.

    Ex: There will be occasions when it is difficult to see any helpful principle; for example, in what order should we arrange grain crops, root crops, legumes, etc. in the crops facet in Agriculture?.

    Ex: This collocation surely meets a general need more effectively than if everything were brought together under process, scattering materials on crops: harvesting of wheat, oats, barlye, etc., all colocated at harvesting.
    Ex: Bibliometric analyses confirmed that review articles on topics that are generating high levels of research activity tend to have relatively voluminous bibliographies made up of a disproportionate number of citations to source materials of very recent vintage.
    Ex: The article is entitled 'Bountiful harvest: aquaculture and agriculture information services for the Pacific'.
    * cosecha de fruta = fruit crop.
    * cosecha extraordinariamente buena = bumper crop.
    * de cosecha propia = home-grown [home grown/homegrown], home-produced.
    * de propia cosecha = home-grown [home grown/homegrown].
    * vino de cosecha = young wine.

    * * *
    A
    1 (acción, época) harvest
    un vino de la cosecha del 70 a 1970 vintage wine
    2 (producto) crop
    el mal tiempo echó a perder la cosecha the bad weather caused the crop to fail
    de mi/tu/su (propia) cosecha: estas zanahorias son de mi propia cosecha I grew these carrots myself, these carrots are from my garden
    unos poemas de su propia cosecha some of his own poems
    B
    (de premios, éxitos): nuestra cosecha en las olimpíadas fue pobre our medal tally at the Olympics was poor, we did not win many medals at the Olympics
    después de su cosecha de éxitos en Europa following his many successes in Europe, following the successes he reaped in Europe ( journ)
    * * *

     

    Del verbo cosechar: ( conjugate cosechar)

    cosecha es:

    3ª persona singular (él/ella/usted) presente indicativo

    2ª persona singular (tú) imperativo

    Multiple Entries:
    cosecha    
    cosechar
    cosecha sustantivo femenino
    a) (acción, época) harvest;



    cosechar ( conjugate cosechar) verbo transitivo

    legumbres to pick
    b) (Esp) ( cultivar) ‹cereales/patatas to grow

    c)aplausos/premios/honores to win;

    éxitos to achieve
    verbo intransitivo
    to harvest
    cosecha sustantivo femenino
    1 Agr harvest
    2 (año de vendimia) vintage
    cosechar
    I verbo transitivo
    1 Agr to harvest, gather (in)
    2 (éxitos) to reap, achieve
    (críticas, aplausos) to win
    II verbo intransitivo to harvest
    ' cosecha' also found in these entries:
    Spanish:
    coger
    - diezmar
    - falta
    - granizada
    - malograrse
    - precoz
    - recoger
    - recolectar
    - vendimiar
    - abundante
    - adelantar
    - copioso
    - echar
    - helar
    - malograr
    - pizca
    English:
    bumper
    - crop
    - gather in
    - harvest
    - homegrown
    - pick
    - vintage
    - yield
    * * *
    1. [recogida, época] harvest;
    es de la cosecha del 79 it's the 1979 vintage;
    hacer la cosecha to harvest;
    ser de la (propia) cosecha de alguien to be made up o invented by sb
    2. [producto] crop;
    la cosecha de vid de este año ha sido muy buena the grape harvest has been very good this year;
    se ha perdido toda la cosecha the entire crop o harvest has been lost
    3. [de títulos, premios] tally;
    este último galardón se añade a su cosecha personal this latest award adds one more to his personal tally
    * * *
    f
    1 harvest; fig
    tally, score
    2
    :
    de cosecha propia one’s own;
    no ser de su cosecha fig fam not be one’s own work
    * * *
    : harvest, crop
    * * *
    1. (acción) harvest
    2. (producto) crop

    Spanish-English dictionary > cosecha

  • 39 debido

    adj.
    1 due, fit, right, correct.
    2 payable.
    past part.
    past participle of spanish verb: deber.
    * * *
    1→ link=deber deber
    con el debido respeto,... with all due respect,...
    3 (adecuado) proper, necessary
    \
    como es debido (correctamente) right, properly 2 (como es merecido) deservedly
    lo recibieron con todos los honores, como era debido he was received with full honours, as was his due
    debido,-a a due to, owing to, because of
    debido a que because
    en debida forma in due form
    * * *
    (f. - debida)
    adj.
    due, proper
    * * *
    ADJ
    1) (=adecuado) due, proper

    con las debidas precaucioneswith all due o the necessary precautions

    como es debido — as is (only) right and proper

    más de lo debido — more than necessary

    2)

    debido a — owing to, because of

    debido a elloowing to o because of this

    debido a la falta de aguaowing to o because of the water shortage

    debido a queowing to o because of the fact that

    * * *
    - da adjetivo
    1) ( apropiado)

    a su debido tiempo or en su debido momento — in due course

    con el debido respeto, creo que se equivoca — with all due respect, I think you are mistaken

    portarse/sentarse como es debido — to behave/sit properly

    debido a — owing to, on account of

    * * *
    = due.
    Ex. The system checks the document in and calculates the fine due.
    ----
    * a su debido tiempo = in due course.
    * conducir o andar con cuidado debido a la dificultad existente = navigate.
    * con el debido respeto = with due respect.
    * con todo mi debido respeto hacia = with (all) due respect to.
    * dar menos de lo debido = shortchange.
    * debido a = be reason of, because of, by reason of, by virtue of, due to, for reasons of, in connection with, in light of, in the face of, in the interest(s) of, in the light of, on account of, on grounds, on the grounds that/of, owing to, thanks to, out of, because.
    * debido a la costumbre = inertial.
    * debido a la inercia = inertial.
    * debido a que = because, for.
    * debido a su inconsistencia = mercurially.
    * estrés debido al calor = heat stress.
    * sin la debida autorización = warrantless.
    * una oportunidad como es debido = a fair chance.
    * * *
    - da adjetivo
    1) ( apropiado)

    a su debido tiempo or en su debido momento — in due course

    con el debido respeto, creo que se equivoca — with all due respect, I think you are mistaken

    portarse/sentarse como es debido — to behave/sit properly

    debido a — owing to, on account of

    * * *
    = due.

    Ex: The system checks the document in and calculates the fine due.

    * a su debido tiempo = in due course.
    * conducir o andar con cuidado debido a la dificultad existente = navigate.
    * con el debido respeto = with due respect.
    * con todo mi debido respeto hacia = with (all) due respect to.
    * dar menos de lo debido = shortchange.
    * debido a = be reason of, because of, by reason of, by virtue of, due to, for reasons of, in connection with, in light of, in the face of, in the interest(s) of, in the light of, on account of, on grounds, on the grounds that/of, owing to, thanks to, out of, because.
    * debido a la costumbre = inertial.
    * debido a la inercia = inertial.
    * debido a que = because, for.
    * debido a su inconsistencia = mercurially.
    * estrés debido al calor = heat stress.
    * sin la debida autorización = warrantless.
    * una oportunidad como es debido = a fair chance.

    * * *
    debido -da
    A
    (apropiado): eso ya lo discutiremos a su debido tiempo or en su debido momento we will discuss that in due course
    con el debido respeto, creo que se equivoca with all due respect, I think you are making a mistake
    díselo con el debido respeto say it respectfully
    tomó las debidas precauciones she took the necessary precautions
    no trabaja con el debido cuidado he isn't careful enough in his work, he doesn't take enough care over his work
    pórtate/siéntate como es debido behave/sit properly!, behave/sit right! ( AmE)
    correspondió como es debido, invitándolos a su casa she responded in the proper manner by inviting them to her house
    a ver si hoy hacemos una comida como es debido let's have a proper o real meal today
    lo debido en estos casos es avisar a las autoridades what one must do in these cases is inform the authorities
    habló/bebió más de lo debido she talked/drank too much
    B ( en locs):
    debido a ( frml); owing to, on account of
    no hubo vuelos debido a la niebla ( frml); there were no flights owing to o on account of o because of the fog
    debido a que ( frml); owing to the fact that ( frml), because
    no pudo asistir al sepelio debido a que se encontraba en el extranjero he was unable to attend the funeral because o owing to the fact that he was abroad
    * * *

     

    Del verbo deber: ( conjugate deber)

    debido es:

    el participio

    Multiple Entries:
    deber    
    debido
    deber 1 ( conjugate deber) verbo transitivodinero/favor/explicación to owe;

    debido v aux
    1 ( expresando obligación):

    no debes usarlo you must not use it;
    debidoías or debías habérselo dicho you ought to have o you should have told her;
    no se debe mentir you mustn't tell lies;
    no debidoías haberlo dejado solo you shouldn't have left him alone
    2 (expresando suposición, probabilidad):

    deben (de) haber salido they must have gone out;
    debe (de) estar enamorado she/he must be in love;
    no deben (de) saber la dirección they probably don't know the address;
    no les debe (de) interesar they can't be interested
    deberse verbo pronominal
    1 ( tener su causa en) debidose a algo to be due to sth;

    ¿a qué se debe este escándalo? what's all this racket about?
    2 [ persona] ( tener obligaciones hacia) debidose a algn to have a duty to sb
    deber 2 sustantivo masculino
    1 ( obligación) duty;
    cumplió con su debido he carried out o did his duty

    2
    deberes sustantivo masculino plural ( tarea escolar) homework, assignment (AmE)

    debido
    ◊ -da adjetivo

    a) ( apropiado):


    tratar a algn con el debido respeto to show due respect to sb;
    tomó las debidas precauciones she took the necessary precautions;
    como es debido ‹sentarse/comer properly;

    comida/regalo proper;

    b) ( en locs)


    debido a que owing to the fact that
    deber 1 sustantivo masculino
    I duty: deberá cumplir con su deber, she must do her duty
    II Educ deberes, homework sing
    deber 2
    I verbo transitivo
    1 (tener una deuda) to owe: me debe una disculpa, he owes me an apology
    le debe mucho a su entrenador, he owes a lot to his trainer
    2 (+ infinitivo: estar obligado a) must, to have to: debe tomar el medicamento, he must take the medicine
    debía hacerlo, I had to do it
    ya debería estar aquí, he ought to be here‚ ¡debería darte vergüenza!, you should be ashamed of yourself! o shame on you! ➣ Ver nota en must 3 (para dar un consejo) should: deberías estar presente, you should be present
    II verbo intransitivo ( deber + de + infinitivo: ser posible) (positivo) must: debe de haberlo oído en alguna parte, he must have heard it from somewhere
    (negativo) can not: debe de estar dormido, he must be asleep
    todavía no deben de haber llegado, they can't have arrived yet
    debido,-a adjetivo due, proper: a su debido tiempo, in due course
    con el debido cuidado, with due care
    más de lo debido, too much
    ♦ Locuciones: debido a, because of, due to
    debido a que, because of the fact that
    como es debido, properly
    ' debido' also found in these entries:
    Spanish:
    amaraje
    - comportarse
    - corpulencia
    - debida
    - estrechamiento
    - estructuración
    - estructural
    - frustrarse
    - inclinación
    - motricidad
    - obedecer
    - sainete
    - tiempo
    - circunstancia
    - cruzar
    English:
    account
    - alienate
    - applicant
    - attrition rate
    - because
    - crack up
    - delay
    - due
    - exertion
    - frenzy
    - graft
    - ill health
    - misconduct
    - must
    - owing
    - squarely
    - suitably
    - undercharge
    - course
    - decent
    - tail
    * * *
    debido, -a
    adj
    1. [adeudado] owing, owed
    2. [justo, conveniente] due, proper;
    a su debido tiempo in due course;
    el tema se abordará en su debido momento the subject will be dealt with in due course;
    con el debido respeto, creo que se equivoca with all due respect, I think you're mistaken;
    creo que he comido más de lo debido I think I've had a bit too much to eat;
    como es debido properly;
    ¡pórtate como es debido! behave yourself!;
    no saben cocinar una paella como es debido they don't know how to cook a proper o real paella
    debido a loc prep
    debido a su enfermedad owing to o because of his illness;
    esto es debido a la falta de previsión this is due to lack of foresight;
    llegó tarde debido a que no sonó su despertador she arrived late because her alarm clock didn't go off
    * * *
    I partdeber
    II adj
    1 due;
    como es debido properly;
    a su debido tiempo in due course
    :
    debido a due to, owing to, on account of;
    ser debido a be due to
    * * *
    debido, -da adj
    1) : right, proper, due
    2)
    debido a : due to, owing to
    * * *
    debido adj proper
    debido a due to / owing to

    Spanish-English dictionary > debido

  • 40 despojar

    v.
    to strip, to devest, to deprive, to despoil.
    El padrastro desalojó a los herederos The stepfather dispossed the heirs.
    * * *
    1 (quitar) to deprive (de, of), strip
    2 DERECHO to dispossess
    1 (quitarse ropa) to take off (de, -)
    2 (desposeerse voluntariamente) to forsake (de, -), give up (de,-)
    3 figurado to free oneself (de, of)
    * * *
    verb
    - despojarse
    * * *
    1.
    VT [de bienes] to strip; [de honores, títulos] to divest; (Jur) to dispossess
    2.
    See:
    * * *
    1.
    verbo transitivo (frml)

    despojar a alguien de algode privilegios/poderes to divest somebody of something (frml); de título/posesiones to dispossess (frml) o strip somebody of something

    2.
    despojarse v pron (frml o liter)

    despojarse de algo de ropa to remove something; de bienes to relinquish something

    * * *
    = despoil, strip, cashier.
    Ex. The main justifications, couched mostly in race-neutral terms, were that the squatters would increase crime, decrease property values, spread disease, & despoil the natural environment.
    Ex. Pluto, scorned by astronomers who considered it too dinky and distant, was unceremoniously stripped of its status as a planet Thursday.
    Ex. His case was referred to the next session, and in the following May he was cashiered.
    ----
    * despojarse de = divest of, shed.
    * * *
    1.
    verbo transitivo (frml)

    despojar a alguien de algode privilegios/poderes to divest somebody of something (frml); de título/posesiones to dispossess (frml) o strip somebody of something

    2.
    despojarse v pron (frml o liter)

    despojarse de algo de ropa to remove something; de bienes to relinquish something

    * * *
    = despoil, strip, cashier.

    Ex: The main justifications, couched mostly in race-neutral terms, were that the squatters would increase crime, decrease property values, spread disease, & despoil the natural environment.

    Ex: Pluto, scorned by astronomers who considered it too dinky and distant, was unceremoniously stripped of its status as a planet Thursday.
    Ex: His case was referred to the next session, and in the following May he was cashiered.
    * despojarse de = divest of, shed.

    * * *
    despojar [A1 ]
    vt
    ( frml) despojar A algn DE algo to strip sb OF sth
    despojar a la Iglesia de sus bienes to divest the Church of its wealth ( frml)
    lo despojaron de todo lo que tenía they stripped o robbed him of everything he had
    fue despojado de la corona he was stripped of his crown
    ( frml o liter) despojarse DE algo ‹de ropa› to remove sth; ‹de bienes› to relinquish sth
    despojarse de soberbias y vanidades to renounce all pride and vanity
    los árboles se despojan de sus hojas the trees are shedding their leaves
    * * *

    despojar ( conjugate despojar) verbo transitivo (frml) despojar a algn de algo ‹de privilegios/poderes› to divest sb of sth (frml);
    de título/posesiones› to dispossess (frml) o strip sb of sth
    despojarse verbo pronominal (frml o liter) despojarse de algo ‹ de ropa to remove sth;
    de bienes to relinquish sth
    despojar verbo transitivo to strip [de, of]: le despojaron de todo cuanto tenía, they stripped him of everything he had
    ' despojar' also found in these entries:
    Spanish:
    despojo
    - privar
    English:
    dispossess
    - divest
    * * *
    vt
    despojar a alguien de algo to strip sb of sth;
    la despojaron de su cargo she was removed from her post;
    los árboles despojados de sus hojas the trees stripped of their leaves;
    la despojaron de todas las joyas they robbed her of all her jewellery;
    fue despojado de todos sus derechos he was stripped of all his rights
    * * *
    v/t strip (de of)
    * * *
    1) : to strip, to clear
    2) : to divest, to deprive

    Spanish-English dictionary > despojar

См. также в других словарях:

  • honores (ad) — (a do no rès) Se dit de certains titres qui, n apportant aucun revenu, et ne demandant aucun travail, n ont que l apparence dont on se fait honneur. Une place ad honores. ÉTYMOLOGIE    Lat. ad, pour, et honores, les honneurs …   Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré

  • honores — sustantivo masculino plural ceremonial, agasajo. Por ejemplo: le rindió honores una compañía de infantería; hacía los honores la dueña de la casa. → honor. (↑honor) …   Diccionario de sinónimos y antónimos

  • HONORES — (AD) [On prononce Honorèsse. ] Expression empruntée du latin, dont on se sert en français, dans le langage familier, en parlant D un titre sans fonction et sans émoluments. C est une place, un titre ad honores …   Dictionnaire de l'Academie Francaise, 7eme edition (1835)

  • Honores — Der neunteilige Wandbehang Los Honores (deutsch: Die Tugenden) wurde 1520 für Kaiser Karl V. anlässlich seiner Krönung in Aachen bestellt und 1526 von ihm gekauft. Die großformatigen Bildwirkereien aus Wolle, Seide, Silber und Goldfäden weisen… …   Deutsch Wikipedia

  • Honores mutant mores. — (sed raro in meliores). См. Честь переменяет нравы …   Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)

  • Honores de Escocia — Los Honores de Escocia, también conocidos como regalia escoceses o como Joyas de la Corona Escocesa, datan del los siglos XV y XVI, lo que las convierte en las Joyas de la Corona más antiguas de Gran Bretaña, y las segundas más antiguas de Europa …   Wikipedia Español

  • Honores mutant mores — Изображение Суллы на античной монете Honores mutant mores (рус. Почести меняют нравы)  латинское крылатое выражение. Сравнимо с русскими аналогами «Залез в богатство  забыл и братство», «Забыл нуж …   Википедия

  • HONORES (AD) — adj. des deux genres Qui procure de l’honneur, du respect, sans autre avantage. Titre honorifique. Privilèges honorifiques …   Dictionnaire de l'Academie Francaise, 8eme edition (1935)

  • ad honores — ⇒AD HONORES, loc. adv. Loc. lat. signifiant « pour l honneur ». Vieilli. [Se dit d un titre ou d une charge] Qui ne comporte ni fonction, ni traitement. Synon. honorifique : • 1. C est une place ad honores. LITTRÉ. Fam. et p. plaisant. Pour la… …   Encyclopédie Universelle

  • Frederici Honores — La constelación de Honores Frederici. Honores Frederici, también llamada Gloria Frederici ó Honores Friderici, fue una constelación creada por Johann Elert Bode en 1787 para honrar a Federico el Grande, rey de Prusia, quien había fallecido en… …   Wikipedia Español

  • Enrique Honores — Saltar a navegación, búsqueda Enrique Honores (Miramar, Argentina, 8 de mayo de 1954) es un político argentino hijo de uno de los últimos caudillos de la provincia de Buenos Aires, Albano Honores. Fue intendente municipal por la Unión Cívica… …   Wikipedia Español

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»