(hizmetkâr)

См. также в других словарях:

• hizmetkâr — is., Ar. ḫidmet + Far. kâr Ücretle iş gören genellikle erkek işçi, uşak O zamanlarda hizmetkârlar lüzumunda efendilerine hizmet etmek için âdeta yanlarında bulunurlardı. A. Ş. Hisar …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• HİZMETKÂR — Hizmet yapan kimse. Hizmetçi …   Yeni Lügat Türkçe Sözlük

• MİFER — Hizmetkâr, hizmetçi …   Yeni Lügat Türkçe Sözlük

• измеќар — (тур. hizmetkar) 1. слуга 2. фиг. милкач …   Macedonian dictionary

• çâker — (F.) [ ﺮﮐﺎچ ] 1. kul. 2. hizmetkâr …   Osmanli Türkçesİ sözlüğü

• ferrâş — (A.) [ شاﺮﻓ ] 1. döşemeci. 2. hizmetkâr …   Osmanli Türkçesİ sözlüğü

• BENDE — f. Bağlanmış olan. Köle. Esir. Hizmetçi. Hizmetkâr. Kul …   Yeni Lügat Türkçe Sözlük

• CAME-GÎ — f. Hâdim ve hizmetçilere verilen ücret ve elbise parası. * Tüfek fitili. * Elbiselik kumaş.* Hizmetkâr, hademe, hâdim …   Yeni Lügat Türkçe Sözlük

• CENNET — Allah a (C.C.) inanan ve O na ibadet ve itaat edenlerin, iman ve İslâmiyyet e ihlâs ve sadâkatle hizmet edenlerin, Kur ana bir hizb ül Kur ân olarak mücâhidâne bir sûrette hizmetkâr olan mücâhidlerin, cihâd ı diniyye erlerinin âhirette fazl i… …   Yeni Lügat Türkçe Sözlük

• CÜLAZÎ — Kocaman ve kuvvetli. İriyarı. * Hâdim, hademe, hizmetkâr. * Kilise veya manastır uşağı. * Papaz veya keşi …   Yeni Lügat Türkçe Sözlük

• HAVİL — (C.: Huvel) Hizmetkâr …   Yeni Lügat Türkçe Sözlük