Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

(hertz

  • 41 Marcius

    1.
    Ancus Marcius, the fourth king of Rome, Liv. 1, 32; Cic. Rep. 2, 18, 33; 2, 20, 35.—

    L. Marcius,

    a Roman knight, who commanded the army in Spain after the death of the Scipios, Liv. 25, 37 sq. —
    2.
    Two brothers Marcii, Roman soothsayers in very ancient times, Cic. Div. 1, 40, 84; 1, 50, 115; 2, 55, 113.—In fem.: Marcĭa, a vestal virgin, Ascon. Cic. Mil. p. 46 Orell.—Hence,
    A.
    Marcĭus, a, um, adj., of or belonging to a Marcius, Marcian: Marcia aqua, brought into Rome first by king Ancus Marcius, and afterwards by the prætor Q. Marcius Rex, Plin. 31, 3, 24, § 41;

    called also: Marcius liquor,

    Prop. 4, 1, 52:

    umor,

    id. 4, 22, 24:

    lympha,

    Tib. 3, 6, 58; and:

    frigora,

    Stat. S. 1, 5, 25: Marcius saltus, in Liguria, where the consul Q. Marcius suffered a defeat, Liv. 39, 20.—
    B.
    Marcĭānus, a, um, adj., of or belonging to a Marcius:

    carmina,

    of the soothsayer Marcius, Liv. 25, 12: foedus, made by L. Marcius with the inhabitants of Gades, Cic. Balb. 17, 39.—Silva Marciana, a mountain-range in western Germany, the Schwarzwald, Amm. 21, 8, 2.— Hence, adv.: Marcĭānē, in the manner of Marcius, Prisc. vol. 2, p. 528, 25 Hertz.

    Lewis & Short latin dictionary > Marcius

  • 42 Messia Silva

    Messĭa Silva, ae, f., a wooded hill on the right bank of the Tiber, south-west of Veii, Liv. 1, 33, 9 Hertz (Weissenb. Maesia), Plin. 8, 58, 83, § 225 Jan. (al. Mesia).

    Lewis & Short latin dictionary > Messia Silva

  • 43 minatio

    mĭnātĭo, ōnis, f. [1. minor], a threatening, threat, menace, as an action (rare but class.):

    quae illaec est minatio?

    Plaut. Capt. 4, 2, 19:

    minationes,

    Cic. de Or. 2, 71, 288: imperiosis minationibus confutare, Tullius Tiro ap. Gell. 6 (7), 3, 13 Hertz.

    Lewis & Short latin dictionary > minatio

  • 44 occipio

    occĭpĭo, cēpi (coepi), eptum, 3 ( fut. perf. occepso for occepero, Plaut. Am. 2, 2, 41; id. Cas. 5, 4, 22:

    occepsit for occeperit,

    id. As. 4, 1, 49), v. a. and n. [ob-capio], to begin, commence any thing (not in Cic. or Cæs.).
    I.
    Act.:

    nunc quod occepi, obsonatum pergam,

    Plaut. Mil. 3, 1, 154:

    cantationem,

    id. Stich. 5, 5, 19:

    quaestum,

    Ter. And. 1, 1, 52:

    sermonem cum aliquo,

    id. Eun. 4, 1, 8:

    magistratum,

    to enter upon, Tac. A. 3, 2; 6, 45; Liv. 3, 19; 4, 37.— Pass.:

    istuc quicquid est, quā hoc occeptum est causā, loquere,

    Ter. Heaut. 4, 1, 36; Plaut. Ps. 4, 1, 49.—
    (β).
    With inf.:

    ne aliam rem occipiat loqui,

    Plaut. Trin. 4, 3, 35:

    agere armentum,

    Liv. 1, 7:

    concubia vexillum flagitare occipiunt,

    Tac. A. 1, 39; id. H. 2, 16.— Pass.:

    (fabula) occepta est agi,

    Ter. Eun. prol. 22.—
    II.
    Neutr., to begin, commence.
    A.
    In gen.:

    a meridie nebula occipiebat,

    Liv. 29, 27, 6 Hertz (Weissenb. excepit):

    modo dolores occipiunt primulum,

    Ter. Ad. 3, 1, 2:

    hiems,

    Tac. A. 12, 12:

    juventas occipit puero,

    Lucr. 5, 889.—
    B.
    Esp., in formula, ita ut occepi, in resuming a discourse or topic after an interruption:

    ita ut occepi, si animum advortas, dicam,

    Plaut. Trin. 4, 2, 52 Brix ad loc.; id. Stich. 4, 2, 1; id. Curc. 1, 1, 43 al.

    Lewis & Short latin dictionary > occipio

  • 45 subidus

    sŭbĭdus, a, um, adj, knowing, sensible, Poët. ap. Gell. 19, 9, 11 (dub.; Hertz, subitus).

    Lewis & Short latin dictionary > subidus

  • 46 utrum

    ū̆trum, adv. [uter].
    I.
    Introducing an alternative question (direct or indirect), with an beginning the second clause (v. an); in Engl. represented in direct questions simply by the tone of voice, and in indirect questions by whether.
    A.
    In a direct interrogation.
    1.
    With ne,
    (α).
    Attached to the emphatic word of the first clause:

    utrum tu masne an femina es?

    Plaut. Rud. 1, 2, 16: Ba. Simulato me amare. Pi. Utrum ego istoc jocon' assimulem, an serio, id. Bacch. 1, 1, 42:

    utrum studione id sibi habet an laudi putat Fore?

    Ter. Ad. 3, 3, 28:

    utrum igitur tandem perspicuisne dubia aperiuntur an dubiis perspicua tolluntur?

    Cic. Fin. 4, 24, 67:

    utrum censes illum tuamne de se orationem libentius auditurum fuisse an meam?

    id. ib. 2, 19, 60.—
    (β).
    With ne attached to utrum, utrumne... an ( poet. and post-Aug.): utrumne jussi persequemur otium... An hunc laborem, etc. Hor. Epod. 1, 7:

    utrumne salvum eum nolet orator, an? etc.,

    Quint. 12, 1, 40:

    utrumne igitur ego sum, Domiti, exemplo gravis an tu, qui, etc.,

    Plin. 17, 1, 1, § 4.—
    (γ).
    With ne repeated in place of an (very rare): sed utrum terraene motus, sonitusne inferum Pervasit auris? Att. ap. Prisc. 6, p. 680 P. (Trag. Rel. v. 479 Rib.).—
    2.
    Without ne, utrum... an (class.):

    utrum pro ancillā me habes, an pro filiā?

    Plaut. Pers. 3, 1, 13:

    utrum hac me feriam, an ab laevā, latus?

    id. Cist. 3, 13:

    sed utrum nunc tu coelibem ted esse mavis liberum, an maritum servom, etc.,

    id. Cas. 2, 4, 11:

    utrum pro dimidiā parte, an pro totā societate? Utrum pro me an pro me et pro te?

    Cic. Rosc. Com. 11, 32:

    utrum ea vestra an nostra culpa est?

    id. Ac. 2, 29, 95; id. Tusc. 1, 25, 61.—
    B.
    In an indirect interrogation.
    1.
    With ne attached,
    (α).
    To the emphatic word of the first clause: sed utrum strictimne attonsurum dicam esse an per pectinem Nescio, Plaut. Capt. 2, 1, 18:

    videndum'st primum utrum eae velintne an non velint,

    id. Most. 3, 1, 151:

    cum animo depugnat suo, Utrum itane esse ma. velit... an ita potius,

    id. Trin. 2, 2, 26; id. Ps. 2, 4, 19; id. Bacch. 3, 4, 1: de istac rogas Virgine? Py. Ita, utrum praedicemne an taceam? Ter. Eun. 4, 4, 53:

    ea res nunc in discrimine versatur, utrum possitne se parsimonia defendere, an, etc.,

    Cic. Quint. 30, 92:

    videamus, utrum ea fortuitane sint an eo statu, quo, etc.,

    id. N. D. 2, 34, 87; id. Phil. 2, 12, 30; cf.:

    est... illa distinctio, utrum... an... et utrum illudne... an, etc.,

    id. Tusc. 4, 27, 59.—
    (β).
    With ne attached to utrum; utrumne... an ( poet. and post-Aug.):

    nec quidquam differre utrumne in pulvere... ludas opus, an meretricis amore Sollicitus plores,

    Hor. S. 2, 3, 251:

    utrumne Divitiis homines an sint virtute beati,

    id. ib. 2, 6, 73:

    in eo plures dissenserunt, utrumne hae partes essent rhetorices, an ejusdem opera, an elementa,

    Quint. 3, 3, 13:

    Dareus dubitaverat utrumne circa Mesopotamiam subsisteret, an interiora regna sui peteret,

    Curt. 4, 9, 1; Col. 11, 1, 50; Suet. Caes. 80; Tac. Or. 37.—
    (γ).
    With ne attached to an; utrum... anne:

    me jussit percontarier utrum aurum reddat anne eat secum simul,

    Plaut. Bacch. 4, 1, 4:

    est quaerendumque utrum una species sit earum anne plures,

    Cic. Or. 61, 206:

    id autem utrum illi sentiant anne simulent, tu intelleges,

    id. Att. 12, 51, 2; cf. uter, I. B. 4, fin.
    2.
    Without ne:

    quid tu, malum, curas, Utrum crudum an coctum edim,

    Plaut. Aul. 3, 2, 16:

    facite indicium, utrum hac an illac iter institerit,

    id. Cist. 4, 2, 11:

    utrum stultitiā facere ego hunc an malitiā Dicam, incertus sum,

    Ter. Phorm. 4, 3, 54:

    id utrum Romano more locutus sit, an, quomodo Stoici dicunt, postea videro,

    Cic. Fam. 7, 16, 3:

    permultum interest, utrum perturbatione aliquā animi, an consulto fiat injuria,

    id. Off. 1, 8, 27:

    quid interest utrum hoc feceris, an, etc.,

    id. Verr. 2, 3, 75, § 174; id. Rosc. Com. 3, 9:

    multum interest, utrum laus imminuatur, an salus deseratur,

    id. Fam. 1, 7, 8: quomodo transierit, utrum rate an piscatorio navigio, nemo sciebat, Cael. ap. Quint. 6, 3, 41; Varr. R. R. 1, 2, 8; Cat. 17, 21.—
    3.
    With necne (rarely ne) in place of the second clause with an; utrum... necne, whether... or not:

    jam dudum ego erro, qui quaeram, utrum emeris necne,

    Cic. Verr. 2, 4, 16, § 35:

    di utrum sint necne sint quaeritur,

    id. N. D. 3, 7, 17:

    utrum proelium committi ex usu esset necne,

    Caes. B. G. 1, 50: deliberent, utrum traiciant legiones necne... et Brutum arcessant necne, et mihi stipendium dent an decernant, Brut. ap. Cic. Fam. 11, 26; Liv. 39, 48, 2.—So, utrum... ne:

    cum interrogaretur, utrum pluris patrem matremne faceret? matrem inquit,

    Nep. Iphic. 3, 4.—
    II.
    Introducing a disjunctive question with more than two members, with an beginning each clause after the first.
    A.
    A direct question:

    utrum hoc tu parum commeministi, an ego non satis intellexi, an mutasti sententiam?

    Cic. Att. 9, 2:

    utrum hoc signum cupiditatis tuae an tropaeum necessitudinis an amoris indicium esse voluisti?

    id. Verr. 2, 2, 47, § 115; 2, 3, 36, § 83:

    utrum hostem an vos an fortunam utriusque populi ignoratis?

    Liv. 21, 10, 6; 6, 7, 3:

    utrum major... an majores... an aetas... an cum Karthaginiensi, etc.,

    id. 28, 43, 12.—
    B.
    An indirect question:

    in quo (convivio) nemo potest dicere utrum ille plus biberit an vomuerit an effuderit,

    Cic. Pis. 10, 22:

    utrum admonitus an temptatus an sine duce ullo... nescio,

    id. Verr. 2, 1, 41, § 105.—
    III.
    Introducing a single question without an expressed alternative (cf. the similar use of an).
    a.
    In a direct interrogation:

    utrum enim in clarissimis est civibus is, quem judicatum hic duxit Hermippus?

    Cic. Fl. 19, 45:

    utrum igitur hactenus satis est?

    id. Top. 4, 25:

    utrum majores vestri omnium magnarum rerum et principia exorti ab diis sunt et finem eum statuerunt?

    Liv. 45, 39, 10.—
    b.
    In an indirect interrogation:

    neque utrum ex hoc saltu damni salvum scio eliciam foras,

    Plaut. Men. 5, 6, 30:

    an hoc dicere audebis, utrum de te aratores, utrum denique Siculi universi bene existiment, ad rem id non pertinere?

    Cic. Verr. 2, 2, 69, § 167: [p. 1949] Nep. Eum. 6, 1.—With the interrog. particle nam:

    cum percontatus esset, utrumnam Patris universa classis in portu stare posset,

    Liv. 37, 17, 10 dub. Weissenb. ad loc. (Hertz and Madv. possetne).

    Lewis & Short latin dictionary > utrum

См. также в других словарях:

  • hertz — HERTZ, hertzi, s.m. (fiz.) Unitate de măsură pentru frecvenţă, egală cu frecvenţa unei mişcări periodice a cărei perioadă este de o secundă; ciclu pe secundă. [pr.: herţ. – abr.: Hz] – Din germ. Hertz (n. pr.), fr. hertz. Trimis de gall,… …   Dicționar Român

  • Hertz — steht für: Hertz (Einheit), die physikalische Einheit für die Frequenz The Hertz Corporation, das weltweit größte Automobilvermietungs Unternehmen Hertz (Familienname), einen Familiennamen Hertz (Band), eine Zürcher Band (16761) Hertz, ein… …   Deutsch Wikipedia

  • hertz — [ ɛrts ] n. m. • 1930; du nom du physicien all. Hertz ♦ Métrol. Unité de mesure de fréquence d un phénomène périodique (symb.Hz). ⇒ kilohertz, mégahertz. hertz n. m. PHYS Unité de fréquence (symbole Hz). 1 Hz est la fréquence d un phénomène dont… …   Encyclopédie Universelle

  • Hertz 87,9 — Hertz 87.9 CampusRadio für Bielefeld Logo Sendestart 6.12.2000 …   Deutsch Wikipedia

  • HERTZ (H. R.) — HERTZ HEINRICH RUDOLPH (1857 1894) Physicien allemand (oncle de Gustav Hertz, lauréat du prix Nobel de physique en 1925) né à Hambourg et mort à Bonn. Heinrich Rudolph Hertz, après des études d’ingénieur, abandonne cette branche pour la physique …   Encyclopédie Universelle

  • Hertz — Hertz, n. [from the German physicist Heinrich Hertz.] a unit of frequency equal to one cycle per second; it is abbreviated Hz. It is commonly used to specify the frequency of radio waves, and also the clock frequencies in digital computers. For… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • hertz — hèrtz s.m.inv. TS fis. unità di misura della frequenza, pari a un periodo al secondo (simb. Hz) {{line}} {{/line}} DATA: 1937. ETIMO: da Hertz, nome del fisico tedesco Heinrich Rudolf Hertz (1857 94) …   Dizionario italiano

  • hertz — [hə:ts US hə:rts] n plural hertz written abbreviation Hz [Date: 1800 1900; Origin: Heinrich Hertz (1857 94), German scientist who worked on energy waves] a unit for measuring the ↑frequency of ↑sound waves …   Dictionary of contemporary English

  • hertz — [hʉrts] n. pl. hertz [after HERTZ Heinrich Rudolf] the basic unit of frequency in the ST system, equal to one cycle per second: abbrev. Hz …   English World dictionary

  • Hertz — Hertz, 1) Henrik, dän. Dichter, geb. 27. Aug. 1797 (1798) in Kopenhagen, gest. daselbst 25. Febr. 1870, wurde nach dem frühen Tode seiner Eltern von dem bekannten Großhändler Nathanson erzogen, wo seine früh erwachende Neigung zur Poesie und… …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • *hertz — ● hertz nom masculin (de H. Hertz, nom propre) Unité de fréquence (symbole Hz) équivalant à la fréquence d un phénomène périodique dont la période est 1 seconde …   Encyclopédie Universelle

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»